INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2011 r. (data wpływu 21 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia straty poniesionej w związku z działalnością w specjalnej strefie ekonomicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia straty poniesionej w związku z działalnością w specjalnej strefie ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Akcyjna (dalej Spółka, Wnioskodawca) otrzymała Zezwolenie na prowadzenie działalności w Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) z dnia 27 grudnia 2007 r. (Zezwolenie Nr …), które zostało zmienione 4 grudnia 2009 r. (Decyzja Nr …). Zmiana dotyczyła przesunięcia terminu na wypełnienie warunków związanych z inwestycją. Zezwolenie zostało udzielone do 28 maja 2017 r. (dalej: Zezwolenie).

Działalność Spółki na terenie SSE obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową, w ramach następujących pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług:

• nadwozia do pojazdów samochodowych; przyczepy i naczepy (34.20),

• części i akcesoria do pojazdów samochodowych i ich silników (34.23),

• pojazdy samochodowe przeznaczone do celów specjalnych (34.10.5),

• wyposażenie elektryczne do silników i pojazdów, gdzie indziej niesklasyfikowane (31.61).
  
  

Jednocześnie Spółka prowadzi działalność nieobjętą Zezwoleniem, w tym działalność serwisową.

Ze względu na to, że Zezwolenie zostało wydane w związku z inwestycją w ramach już funkcjonującego przedsiębiorstwa, Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób pranych dopiero w miesiącu następującym po miesiącu, w którym zostały spełnione wymogi określone w Zezwoleniu. Wynika to zarówno z § 5 ust. 2a rozporządzenia w sprawie SSE (obowiązującego w chwili uzyskania przez Spółkę Zezwolenia), jak i § 5 ust. 4 rozporządzenia o pomocy w SSE (obowiązującego obecnie). Jako, że Wnioskodawca do tej pory nie spełnił wymogów określonych w Zezwoleniu, nie rozpoczął jeszcze korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka przewiduje, że spełnienie wymogów określonych w Zezwoleniu w zakresie poniesienia określonego poziomu wydatków inwestycyjnych oraz utworzenia nowych miejsc pracy nastąpi do 31 grudnia 2011 r., tj. zgodnie z wymogami Zezwolenia. W konsekwencji Spółka zamierza zacząć w 2012 r. korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie działalności objętej Zezwoleniem.

W latach 2009 i 2010 Wnioskodawca poniósł stratę podatkową. Zgodnie z przewidywaniami Spółki w następnych latach jej działalność będzie generować dochód „strefowy" z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE oraz dochód opodatkowany z tytułu prowadzenia pozostałej działalności (nieobjętej Zezwoleniem).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy strata podatkowa Wnioskodawcy powstała w 2009 r. i 2010 r. będzie mogła zostać rozliczona, na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z dochodem niepodlegającym zwolnieniu z opodatkowania na podstawie Zezwolenia, uzyskanym przez Spółkę w 2012 r. i w latach następnych (strata z 2009 r. najpóźniej do 2014 r. i strata z 2010 r. najpóźniej do 2015 r.) z działalności opodatkowanej...

Zdaniem Wnioskodawcy, strata podatkowa Spółki powstała w 2009 r. i 2010 r. będzie mogła zostać rozliczona, na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z dochodem niepodlegającym zwolnieniu z opodatkowania na podstawie Zezwolenia, uzyskanym przez Spółkę w 2012 r. i w latach następnych (strata z 2009 r. najpóźniej do 2014 r. i strata z 2010 r. najpóźniej do 2015 r.) z działalności opodatkowanej.

Na wstępie Wnioskodawca pragnie wskazać, że możliwość rozliczenia strat z działalności opodatkowanej Spółki powinna być rozpatrywana wg zasad ogólnych, tj. zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ dotyczy rozliczenia straty z działalności opodatkowanej z dochodami z tej działalności. Co więcej, ani przepisy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), ani przepisy rozporządzenia o SSE nie zawierają szczególnych regulacji dotyczących możliwości obniżenia dochodu osiągniętego przez podatników posiadających zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE) z części działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych, o wysokość strat poniesionych w związku z tą działalnością. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, w razie poniesienia straty z tytułu prowadzenia działalności opodatkowanej, możliwość jej odliczenia należy oceniać stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o wysokość straty podatkowej, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Jednocześnie art. 7 ust. 4 ww. ustawy wskazuje, że przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, przychodów ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łożonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem przekształconych spółek kapitałowych w inne spółki kapitałowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, z powyższego przepisu, tak organy podatkowe, jak i sądy administracyjne wnioskują, że strata z działalności strefowej poniesiona w okresie obowiązywania zwolnienia podatkowego jest stratą bilansową w znaczeniu ekonomicznym z tytułu ponoszenia przez podatnika ryzyka prowadzenia działalności gospodarczej, a nie stratą w rozumieniu prawa podatkowego. Powoduje to brak możliwości uwzględnienia straty bilansowej z działalności zwolnionej od opodatkowania przy ustalaniu wysokości przysługującej pomocy publicznej.

Wnioskodawca wskazuje, iż w szczególności powyższe stanowisko znalazło potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 października 2011 r. (sygn. akt: II FSK 741/10), gdzie Sąd stwierdził, że „ma zatem rację organ, który udzielił interpretacji oraz autorka odpowiedzi na skargę kasacyjna, „iż strata poniesiona przez Spółkę w toku działalności prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, nie może być kwalifikowana jako strata w rozumieniu art. 7 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nadwyżka kosztów poniesionych w związku z tą działalnością wykazuje jedynie znamiona straty w znaczeniu ekonomicznym, a jej wystąpienie – nie rodzi konsekwencji podatkowych wskazanych w skardze kasacyjnej.”

Spółka pragnie podkreślić, iż Jej sytuacja jest inna od tej będącej przedmiotem, m.in. powyższego wyroku. Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka pragnie rozliczyć stratę, która nie powstała w wyniku prowadzenia działalności zwolnionej z opodatkowania - określonej w Zezwoleniu, ani nie powstała po dacie spełnienia wymogów określonych w Zezwoleniu. Co więcej, Spółka będzie rozliczać przedmiotową stratę podatkową z dochodem uzyskanym po dacie rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z opodatkowania na terenie SSE, ale związanym z jej działalnością opodatkowaną.

W ocenie Wnioskodawcy, brak jest podstaw prawnych do ograniczenia możliwości rozliczenia straty podatkowej, zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku, gdy strata powstała na działalności opodatkowanej i ma być rozliczana z dochodem z tej działalności. Przedmiotowa strata będzie, co prawda rozliczana po dacie rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z opodatkowania z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE, ale wyłącznie z dochodem z działalności opodatkowanej.

Zgodnie z art. 17 ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie z opodatkowania przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z „działalności strefowej" objętej uzyskanym zezwoleniem. Wnioskując a contrario, zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskane z tytułu prowadzonej działalności „niestrefowej” przez podmiot dysponujący przedmiotowym zwolnieniem będą podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W ocenie Spółki, należy wydzielić dla celów podatkowych strumienie przychodów i kosztów z działalności podlegającej opodatkowaniu i z działalności zwolnionej z opodatkowania. Powstała strata powinna być zatem rozliczana jedynie w obrębie tego samego źródła przychodów. Dla Spółki oznacza to, że z jednej strony nie jest możliwe rozliczenie straty określonej w stanie faktycznym z dochodem „strefowym”, ale jednocześnie strata ta może zostać rozliczona z dochodami z działalności opodatkowanej, ze względu na wspólne źródło – działalność opodatkowaną.

W przeciwieństwie do straty powstałej w wyniku prowadzenia działalności „strefowej”, strata na działalności opodatkowanej nie będzie wpływać na poziom wykorzystania pomocy publicznej w formie zwolnienia z opodatkowania z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE, bowiem będzie rozliczana jedynie z dochodem „niestrefowym”. Co więcej rozliczanie straty podatkowej na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jest podstawowym prawem wszystkich podatników i brak możliwości rozliczenia straty z działalności opodatkowanej w przedstawionym w niniejszym wniosku stanie faktycznym stanowiłby naruszenie tego prawa.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, strata podatkowa Spółki powstała w 2009 r. i 2010 r. w ramach działalności opodatkowanej będzie mogła zostać rozliczona na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 z dochodem niepodlegającym zwolnieniu z opodatkowania, na podstawie Zezwolenia, uzyskanym przez Spółkę w 2012 r. i w latach następnych z działalności opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca otrzymał Zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej SSE) z dnia 27 grudnia 2007 r., które zostało zmienione decyzją z dnia 4 grudnia 2009 r. Zmiana dotyczyła przesunięcia terminu na wypełnienie warunków związanych z inwestycją. Zezwolenie zostało udzielone do 28 maja 2017 r. (dalej: Zezwolenie).

Wnioskodawca wskazał, iż działalność Spółki na terenie SSE obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową, w ramach następujących pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług:

• nadwozia do pojazdów samochodowych; przyczepy i naczepy (34.20),

• części i akcesoria do pojazdów samochodowych i ich silników (34.23),

• pojazdy samochodowe przeznaczone do celów specjalnych (34.10.5),

• wyposażenie elektryczne do silników i pojazdów, gdzie indziej niesklasyfikowane (31.61).
  
  

Jednocześnie Spółka prowadzi działalność nieobjętą Zezwoleniem, w tym działalność serwisową.

Ze względu na to, że Zezwolenie zostało wydane w związku z inwestycją w ramach już funkcjonującego przedsiębiorstwa, Wnioskodawca przyjął, iż Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób pranych dopiero w miesiącu następującym po miesiącu, w którym zostały spełnione wymogi określone w Zezwoleniu, co wynika zarówno z § 5 ust. 2a rozporządzenia w sprawie SSE (obowiązującego w chwili uzyskania przez Spółkę Zezwolenia), jak i § 5 ust. 4 rozporządzenia o pomocy w SSE (obowiązującego obecnie). Jako, że Wnioskodawca do tej pory nie spełnił wymogów określonych w Zezwoleniu, nie rozpoczął jeszcze korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych

Wnioskodawca przewiduje, że spełnienie wymogów określonych w Zezwoleniu w zakresie poniesienia określonego poziomu wydatków inwestycyjnych oraz utworzenia nowych miejsc pracy nastąpi do 31 grudnia 2011 r., tj. zgodnie z wymogami Zezwolenia. W konsekwencji Spółka zamierza zacząć w 2012 r. korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie działalności objętej Zezwoleniem.

W latach 2009 i 2010 Wnioskodawca poniósł stratę podatkową. Zgodnie z przewidywaniami Spółki w następnych latach jej działalność będzie generować dochód „strefowy" z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE oraz dochód opodatkowany z tytułu prowadzenia pozostałej działalności (nieobjętej Zezwoleniem).

Ponadto, w uzasadnieniu własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wskazał, iż strata, którą zamierza rozliczyć Spółka, nie powstała w wyniku prowadzenia działalności zwolnionej z opodatkowania - określonej w Zezwoleniu, ani nie powstała po dacie spełnienia wymogów określonych w Zezwoleniu.

Zgodnie z art. 7 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o wysokość straty, o której mowa w ust. 2, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno następujących po sobie pięciu latach podatkowych, z tym, że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50%. Ponadto, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, na mocy przepisu art. 7 ust. 3 ww. ustawy, nie uwzględnia się między innymi:

• przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

• kosztów uzyskania ww. przychodów.
  
  

Wartości te nie są brane pod uwagę również przy ustalaniu straty (art. 7 ust. 4 tej ustawy).

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. Nr 42, poz. 274 ze zm.) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Katalog dochodów podlegających zwolnieniu od opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz.1548 ze zm.), do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Z treści wniosku wynika, że Spółka posiada Zezwolenie na prowadzenie działalność na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej z dnia 27 grudnia 2007 r., wobec czego w przedmiotowej sprawie uwzględnić należy uregulowania rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej z dnia 27 października 2006 r. (Dz. U. Nr 200, poz. 1473).

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Zgodnie z § 5 ust. 1 tego rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem że:

1. nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat;
2. będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców -przez okres nie krótszy niż 3 lata.
   
   

Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w § 3 ust. 6. (ust. 2 § 5 rozporządzenia).

Stosownie do § 5 ust. 2a ww. rozporządzenia, w przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały poniesione wydatki inwestycyjne i został osiągnięty poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Z powyższych przepisów wynika, iż dla przedsiębiorców, którzy realizują nową inwestycję na terenie już funkcjonującego przedsiębiorstwa zwolnienia w podatku dochodowym przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały poniesione wydatki inwestycyjne i został osiągnięty poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej (§ 5 ust. 2a ww. rozporządzenia). Zatem, Spółka będzie miała prawo skorzystać ze zwolnienia podatkowego dopiero od miesiąca następującego po miesiącu, w którym w pełni zrealizuje warunki zwolnienia, tj. poniesie wydatki inwestycyjne, jak też osiągnie poziom zatrudnienia za okres od dnia wydania zezwolenia.

Wobec powyższego, do momentu spełnienia warunków wynikających z uzyskanego Zezwolenia, uprawniających do zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, Spółka obowiązana jest do dokonywania rozliczeń w podatku dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych. W konsekwencji, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia dochodu opodatkowanego na zasadach ogólnych o wysokość straty poniesionej w roku podatkowym, w kolejnych następujących po sobie pięciu latach podatkowych (do 50% kwoty straty w danym roku).

Jednakże, w sytuacji spełnienia warunków uprawniających do korzystania ze zwolnienia podatkowego obejmującego dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, przed rozliczeniem w całości straty podatkowej powstałej w latach poprzednich, Spółka będzie miała prawo do rozliczenia pozostałej części straty wyłącznie z dochodem niezwolnionym z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.