Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.178.2017.1.MS
z 1 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lipca 2017 r. (data wpływu 27 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w związku z zakupem biletów lotniczych od pośredników będących polskimi rezydentami podatkowymi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w związku z zakupem biletów lotniczych od pośredników będących polskimi rezydentami podatkowymi.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej także jako: „Spółka”) jest spółką świadczącą usługi doradztwa podatkowego, usługi najmu, usługi szkoleniowe i inne. W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej Spółce może zdarzyć się sytuacja, w której Spółka nabędzie bilety lotnicze zarówno na loty krajowe, jak i zagraniczne. Może wystąpić sytuacja, w której zakup biletów będzie odbywał się za pośrednictwem polskiego pośrednika z siedzibą na terenie RP (najczęściej poprzez obsługiwane przez niego strony internetowe), natomiast samą usługę przelotu będą realizowały zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej. Pośrednik będzie polskim rezydentem podatkowym (posiada siedzibę na terytorium Polski), nie będzie przedsiębiorstwem żeglugi powietrznej, będzie podmiotem niezależnym od zagranicznego przewoźnika. Ponadto, w rozumieniu Konwencji Modelowej OECD i Komentarza do Konwencji Modelowej OECD, będzie przedstawicielem niezależnym przedsiębiorstw żeglugi powietrznej, których bilety lotnicze dostarcza pośrednik, gdyż pośrednik:

• nie jest podporządkowany, pod względem gospodarczym i prawnym, żadnemu z zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej,
• sprzedaje bilety równocześnie wielu zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej (zagranicznych, jak i polskich),
• świadczy usługi pośrednictwa w sprzedaży biletów w ramach swojej zwykłej działalności,
• wykonuje na rzecz Spółki usługi we własnym imieniu, a nie w imieniu zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej.
  
  

Faktura za bilety lotnicze będzie zawierała cenę biletów oraz prowizję pośrednika. Należność wynikająca z faktury będzie wpłacana przez Wnioskodawcę bezpośrednio na rachunek bankowy polskiego pośrednika. Pośrednik zawiera umowę oraz rozlicza się samodzielnie i niezależnie od Spółki z zagranicznymi wykonawcami - przewoźnikami lotniczymi. Spółka nie dysponuje certyfikatami rezydencji zagranicznych przewoźników lotniczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4, w związku z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zobowiązany będzie, jako płatnik, do pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wpłat dokonywanych za bilety lotnicze nabyte od pośrednika, który jest polskim rezydentem podatkowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywając bilety lotnicze od pośrednika, mającego siedzibę na obszarze Polski, nie jest on zobowiązany do pobierania i odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4, w związku z art. 26 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm. - dalej: „ustawa o CIT”),

Zdaniem Spółki, zgodnie z zapisami przepisów ustawy o CIT, jeżeli podatnicy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, to w oparciu o art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, za dochody osiągane na terytorium RP przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Art. 21 ust. 1 ustawy o CIT wprowadza zryczałtowany podatek dochodowy od określonych w tym przepisie tytułów przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT. Wymienione tytuły tworzą katalog zamknięty, co oznacza, że ustawodawca wykluczył możliwość jakiejkolwiek jego rozszerzającej interpretacji.

W myśl powołanego przepisu, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
   
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
   2a. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług
   reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
   
   • ustala się w wysokości 20% przychodów,
3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
   
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej
   
   • ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
   
   
   

Jak widać powyżej, art. 21 ust. 1 pkl 4 ustawy o CIT określa, że podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej przychodów ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Natomiast zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy pobierać, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od tego podatnika certyfikatem rezydencji.

Ponadto, w kontekście niniejszej sprawy istotne jest brzmienie art. 4a pkt 11 ustawy o CIT, zgodnie z którym, przez zagraniczny zakład, na potrzeby stosowania ustawy o CIT, należy rozumieć:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje - chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.
   
   

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, aby powstał obowiązek pobrania i odprowadzenia przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 oraz art. 26 ust. 1 ustawy o CIT niezbędne jest łączne zaistnienie następujących przesłanek:

1. należności wypłacane są na rzecz zagranicznych (nieposiadających w Polsce siedziby, zakładu ani zarządu) przedsiębiorstw żeglugi powietrznej,
2. przychód ww. podmiotu został osiągnięty na terytorium Polski z tytułów wskazanych wprost w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,
3. należności są wypłacane przez polskie podmioty - osoby prawne, jednostki organizacyjne lub osoby fizyczne będące przedsiębiorcami (art. 26 w zw. z art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT).
   
   

Zasadnicze znaczenie dla wskazania płatnika CIT w przedstawionym zdarzeniu przyszłym ma kwestia określenia podmiotu dokonującego wypłaty środków z tytułu określonego w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Zatem, skoro Spółka nie dokonuje wypłaty, w rozumieniu art. 26 ust. 1 i 7 ustawy o CIT, wynagrodzenia na rzecz zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej, ale kupuje bilety lotnicze od polskiego pośrednika, płacąc należności za dostarczane bilety lotnicze na jego rachunek bankowy, oznacza to, w świetle literalnej wykładni art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, że na Spółce nie będą w tym zakresie ciążyły obowiązki płatnika CIT.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w prawomocnym orzeczeniu WSA w Rzeszowie z 28 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Rz 1162/15. który został wydany w analogicznym, do zaistniałego w przypadku Wnioskodawcy, stanie faktycznym. W orzeczeniu tym WSA w Rzeszowie stwierdził, że: (...) nie sposób uznać, iż wnioskodawca uiszczając równowartość ekonomiczną ceny biletu lotniczego, powiększoną o należną pośrednikowi prowizję, spełnia desygnaty normy prawnej z art. 26 ust. 1 pdop., która uzależnia obowiązek pobrania podatku u źródła tj. funkcję płatnika, od faktu dokonywania wypłaty, czyli przekazania środków na rzecz zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, która to transakcja powoduje uzyskanie ewentualnych przychodów na terytorium RP. Wnioskodawca ponosi bowiem ekonomiczny ciężar świadczenia, jednakże nie dokonuje wypłaty środków z tytułu określonego w treści art. 21 ust. 1 pkt 4 pdop., a jedynie w związku z nim - bezpośrednich wypłat z tytułów o których mowa, dokonuje pośrednik.

Podobnie orzekł WSA w Poznaniu w wyroku z 23 lutego 2011 r., sygn. I SA/Po 82l/10: jednoznacznie można również ustalić jaki podmiot dokonuje wydatku, czyli przekazuje środki na rzecz zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, a która to transakcja powoduje uzyskanie na terytorium RP przychodów (art. 21 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.). (...) Podmiotem, który dokonuje wypłat i który, kierując się miejscem siedziby podatnika, może zastosować postanowienia odpowiedniej umowy międzynarodowej odnośnie określenia właściwej stawki podatku, czy też w ogóle od tego opodatkowania odstąpić, jeżeli dana umowa zawiera takie regulacje, pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej uzyskanego od podatnika - jest (pośrednik. profesjonalnie zajmujący się tego rodzaju transakcjami). To on bowiem zaspokoił roszczenia podatnika mającego siedzibę za granicą (...).

W ocenie Spółki bezsprzeczne jest, że nie wypłaca ona wynagrodzenia na rzecz podmiotu będącego zagranicznym przedsiębiorstwem żeglugi powietrznej, tak więc trudno jest argumentować, że w ten sposób zagraniczne linie lotnicze otrzymują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychód, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT w wyniku czynności zapłaty wynagrodzenia od Spółki. Wobec powyższego, uiszczając pośrednikowi należności za dostarczane bilety lotnicze zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej, Spółka nie dokonuje - w rozumieniu art. 26 ust. 1 i 7 ustawy o CIT - wypłaty należności z tytułu wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, a zatem nie ciążą nań obowiązki płatnika CIT, na podstawie art. 26 ust. 1, w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Spółka stoi na stanowisku, że nabywając usługę obsługi lotu od pośrednika (niezależnego od linii lotniczych podmiotu) de facto zawiera umowę usługi pośrednictwa handlowego, która nie jest wykazana w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT jako tytuł skutkujący powstaniem obowiązku do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku u źródła. Skoro w myśl reguł przywołanej wykładni nie ma możliwości stosowania interpretacji rozszerzającej art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a przychody z tytułu pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego nie mieszczą się w żadnym z przypadków wymienionych w powyższym przepisie, w związku z tym omawiana usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła.

Właśnie takie stanowisko prezentują organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych:

1. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 października 2016 r., nr IPPB5/4510-761/16-4/PW, zgodnie z którą Uregulowanie zobowiązania względem polskiego pośrednika prowadzącego działalność we własnym imieniu, ale na rzecz zagranicznego przewoźnika, nie posiadającego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej zakładu, nie niesie ze sobą konsekwencji powstania obowiązku z tytułu podatku u źródła po stronie ostatecznego nabywcy biletu lotniczego, tj. Spółki (...) transakcja nabycia od ww. pośrednika, jest transakcją krajową, a tym samym nie rodzi ona obowiązku podatku u źródła.(...),
2. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 6 września 2016 r.. nr ILPB4/4510-1-158/16-5/DS, zgodnie z którą: (...) do płatności z tytułu zakupu biletów na przewóz lotniczy przez zagranicznych przewoźników dokonywane na rzecz Pośredników - nie ma zastosowania przepis art. 21 ust 1 ustawy; gdyż Pośrednicy są - jak wskazała Spółka - niezależnymi przedstawicielami będącymi polskimi rezydentami. Reasumując - Spółka nie będzie zobowiązana do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wynagrodzenia (zapłaty za bilet) wypłacanego na rzecz pośredników - firm mających siedzibę na terytorium RP - w związku z zakupem biletów lotniczych zagranicznych przewoźników.,
3. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 lipca 2016 r., nr IPPB5/4510-513/16-2/PW, zgodnie z którą: (...) jeżeli płatność z tytułu zakupu biletów lotniczych została dokonana na rzecz niezależnego przedstawiciela mającego siedzibę w Polsce, pośredniczącego w wykonaniu usługi przez przewoźnika zagranicznego, czyli w sytuacji, w której biuro podróży jest przedstawicielem niezależnym, to w takim przypadku, nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 updop. Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych należności,
4. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 czerwca 2016 r., nr IPPB5/4510-443/16-4/MK. zgodnie z którą: należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym Spółka nie jest zobowiązana do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od kwoty wynagrodzenia wypłacanego w związku z zakupem biletów lotniczych, na rzecz pośredników - spółek bądź biur podróży, mających siedzibę na terytorium RP, jednakże w przypadku gdy wypłaty te będą dokonywane na rzecz niezależnego przedstawiciela (agenta) z siedzibą w Polsce,
5. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z 26 lutego 2013 r., nr IBPBI/2/423-1552/12/CzP: wśród wymienionych w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. brak jest usług pośrednictwa handlowego. (...) Usługi pośrednictwa handlowego (...) tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie,

analogicznie również m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z 27 maja 2015 r.. nr IBPBI/2/4510-251/15/MS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z 24 października 2014 r.. nr IPPB5/423-721/14-2/MK.

Ponadto brzmienie art. 26 ustawy o CIT w opinii Wnioskodawcy nie odnosi się do ponoszenia wydatku jako ciężaru ekonomicznego lecz odwołuje się do czynności technicznej jaką jest „dokonywanie wypłat należności” z tytułów określonych w treści ww. przepisu, z uwzględnieniem art. 26 ust. 7 ustawy o CIT określającym, że „wypłata należności oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie”. Tym samym skoro Spółka nie dokonuje wypłaty należności z tytułu nabycia biletów lotniczych w sensie nadanym przez art. 26 ust. 1 i 7 ustawy o CIT, czyli nie reguluje zobowiązania wobec zagranicznego przewoźnika, lecz płaci za bilety lotnicze na rachunek bankowy polskiego pośrednika będącego polskim rezydentem podatkowym, to w rozumieniu wykładni literalnej przepisu art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Ewentualnie dopiero podmiot dokonujący płatności bezpośrednio na rzecz zagranicznego przewoźnika żeglugi powietrznej zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku u źródła w rozumieniu przepisów ustawy o CIT.

Takie stanowisko Spółki potwierdzają liczne interpretacje organów administracji skarbowej oraz wyroki sądów.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy znajduje oparcie także w licznych interpretacjach indywidualnych organów podatkowych, czego przykładem może być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 października 2016 r., nr IPPB5/4510-761/16-4/PW, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 6 września 2016 r., nr ILPB4/4510-1-158/16-5/DS., czy interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 lipca 2016 r., nr IPPB5/4510-513/16-2/PW. Jak czytamy w pierwszej z tych interpretacji: uregulowanie zobowiązania względem polskiego pośrednika prowadzącego działalność we własnym imieniu, ale na rzecz zagranicznego przewoźnika, nie posiadającego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej zakładu, nie niesie ze sobą konsekwencji powstania obowiązku z tytułu podatku u źródła po stronie ostatecznego nabywcy biletu lotniczego, tj. Spółki (...) transakcja nabycia od ww. pośrednika, jest transakcją krajową, a tym samym nie rodzi ona obowiązku podatku u źródła.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 20 lutego 2017 r. nr 2461-IBPB-l-2.4510.965.2016.2.AP, uznał że Wnioskodawca, który kupuje bilety lotnicze u pośrednika mającego siedzibę na terytorium RP nie jest zobowiązany do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu tej transakcji.

Co istotne, stanowisko takie pozostaje aktualne na gruncie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2017 r. Potwierdził to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 14 marca 2017 r., nr 1462-IPPB5.4510.5.2017.1.PW, uznając za prawidłowe stanowisko podatnika, że nabywając bilety lotnicze zagranicznych linii lotniczych przez polskich pośredników nie ma on obowiązku pobierania podatku u źródła. Podobnie w interpretacji z 11 kwietnia 2017 r., nr 0461-ITPB3.4510.5.2017.2.KP Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził: jeżeli płatność z tytułu zakupu biletów lotniczych zostanie dokonana na rzecz niezależnego przedstawiciela (agenta. pośrednika, biura podróży) mającego siedzibę w Polsce, pośredniczącego w wykonaniu usługi przez przewoźnika zagranicznego, to w takim przypadku, nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych należności.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy, przedstawione spójne stanowiska sądów i interpretacji dokonywanych przez organy administracji podatkowej uzasadniają stanowisko Spółki, że w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) nie jest ona płatnikiem CIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4, w związku z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.