Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.98.2017.3.RR
z 7 sierpnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lipca 2017 r. (data wpływu 5 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłaty wynagrodzenia za usługi testowania oprogramowania świadczone przez nierezydenta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłaty wynagrodzenia za usługi testowania oprogramowania świadczone przez nierezydenta.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym Organ podatkowy pismem z dnia 20 czerwca 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.98.2017.1.RR (doręczonym w dniu 27 czerwca 2017 r.) na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 5 lipca 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 3 lipca 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (po uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej jako PIT) . rozlicza się na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa o PIT) oraz opłaca kwartalne zaliczki na PIT.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Działalność Wnioskodawcy klasyfikowana jest do grupowania PKD 62.01.Z – działalność związana z oprogramowaniem.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dostarcza oprogramowanie wykorzystywane przez komputery osobiste wyposażone w system operacyjny, m.in. Windows, Linux OSX oraz wykorzystywane w urządzeniach mobilnych na systemach operacyjnych typu Android, IOS i podobnych.

W związku z chęcią uzyskania oprogramowania, które będzie cechować się niezawodnością oraz zwiększoną użytecznością Wnioskodawca zamierza nabywać od podmiotu z siedzibą na terytorium Niemiec (dalej jako Tester) usługi testowania oprogramowania, które dostarcza swoim kontrahentom (dalej jako Usługi Testowania), wykorzystywane w systemach wbudowanych (mikrontrolery PIC i ARM, FPGA, DSP i podobnych).

Tester będzie osobą fizyczną prowadzącą na terytorium Niemiec działalność gospodarczą w myśl tamtejszych przepisów określaną jako pozorowana działalność gospodarcza i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Niemiec, jest niemieckim rezydentem podatkowym. Tester nie będzie prowadził pozarolniczej działalności gospodarczej poprzez położony na terytorium Polski zakład. Tester nie będzie polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Usługi Testowania polegają na wykrywaniu błędów pomiędzy oprogramowaniem źródłowym a oprogramowaniem docelowym oraz na sprawdzeniu czy oprogramowanie spełnia swoje funkcje użytkowe i techniczne zgodnie z instrukcjami Wnioskodawcy. Usługi Testowania co do zasady podzielone są na usługi: testowania statycznego, testowania systemowego oraz testowania dynamicznego.

Przy wykonywaniu Usług Testowania, Tester używa aplikacji komputerowych różnego rodzaju oraz w przypadku Usług Testowania, którego przedmiotem są systemy wbudowane innych narzędzi i urządzeń specjalistycznych.

Po wykonaniu Usług Testowania, Tester będzie przesyłał wyniki wykonanych usług Wnioskodawcy poprzez wykorzystanie sieci Internet i nośników danych przesyłanych pocztą lub kurierem do miejsca wykonywania działalności Wnioskodawcy.

W przypadku Usług Testowania wykonywanych na systemach wbudowanych Wnioskodawca będzie przesyłał urządzenia bezpośrednio do miejsca wykonywania działalności Testera, który po wykonanych testach prześle je z powrotem do Wnioskodawcy.

Mogą zdarzyć się sytuacje, kiedy Tester będzie usuwać wykryte w oprogramowaniu błędy, aczkolwiek będzie on obciążać Wnioskodawcę osobną opłatą.

W ramach współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Testerem nie będzie dochodziło do przeniesienia praw autorskich, ani do udzielania licencji. Całość wynagrodzenia wypłacanego Testerowi będzie więc obejmować wyłącznie świadczenie polegające na wykonywaniu Usług Testowania. Tester i Wnioskodawca nie są powiązani kapitałowo. Integralną częścią umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Testerem będzie przedstawienie przez Testera certyfikatu rezydencji, w związku z czym Wnioskodawca w chwili wykonania usługi będzie posiadał certyfikat rezydencji Testera.

Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), usługi świadczone przez Testera należy zakwalifikować pod kodem: 62.01.11.0 jako usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, nabywając Usługi Testowania opisane w opisie zdarzenia przyszłego powinien pobrać zryczałtowany podatek, o którym mowa art. 29 ust. 1 ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywając od Testera Usługi Testowania szczegółowo opisane w stanie faktycznym, zakwalifikowane do kodu 62.01.11.0 jako usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania, nie stanowią usług szczegółowo wymienionych w art. 29 ust. 1 ustawy o PIT i w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany pobrać od Testera zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych i tym samym nie będzie On płatnikiem tego podatku w rozumieniu ustawy o PIT, ponieważ Usługi Testowania nie zostały wymienione w art. 29 ust 1 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o PIT, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

  1. z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
  2. z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
  3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
  4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
  5. z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Usługi Testowania wykonywane przez Testera, i w efekcie wykonania, których zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, nie będzie dochodziło do przeniesienia praw autorskich ani do udzielenia licencji, nie zostały wymienione w treści art. 29 ust. 1, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie. Należności, które Wnioskodawca będzie wypłacać Testerowi świadczącemu Usługi Testowania jednocześnie przy założeniu, że Tester nie posiada zakładu na terytorium Polski w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce. Zatem, Wnioskodawca dokonując przedmiotowych wypłat nie będzie zobowiązany jako płatnik na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o PIT do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego. Nie będzie miał również obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji podmiotu zagranicznego świadczącemu dla Niego Usługi Testowania.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy Usługi Testowania, które będą nabywane przez Wnioskodawcę od Testera posiadającego siedzibę dla celów podatkowych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, polegające na testowaniu oprogramowania wraz z możliwością korekty wykrytych błędów, nie należą do usług wymienionych w art. 29 ust. 1 ustawy o PIT. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, ani też udokumentowania dla celów podatkowych miejsca siedziby podatnika (Testera) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowość powyższego podejścia, w przypadku zbliżonym do Wnioskodawcy, została potwierdzona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 sierpnia 2011 r., nr IBPBI/2/423-575/11/BG, w której Organ stwierdził, że: „Należności, które Spółka będzie wypłacać osobom prawnym świadczącym usługi testowania oprogramowania, jeżeli osoby te nie posiadają zakładu na terytorium Polski w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

  1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
  2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Warto zauważyć, że zmianą ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 5 września 2016 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 1550), której znowelizowane brzmienie obowiązuje od 1 stycznia 2017 r., ustawodawca doprecyzował przepis art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazując, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

  1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
  2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
  3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
  4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
  5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
  6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
  7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Należy również zaakcentować, że zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Wskazana powyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Nie są natomiast w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą.

Na podkreślenie zasługuje również fakt, że katalog dochodów (przychodów) wymienionych w art. 3 ust. 2b ww. ustawy, nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc, ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie „źródła”. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczypospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się również dochody pochodzące od polskiego płatnika, wypłacone osobie, która usługi określone w umowie zawartej pomiędzy stronami wykonuje za granicą.

Należy zauważyć, że w dniu 15 maja 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów wydał wyrok o sygn. II FSK 3587/14, w którym rozstrzygnął, co należy rozumieć pod pojęciem „dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”. Wyrok ten zapadł co prawda w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednakże ma on zastosowanie również w odniesieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nawet jeśli usługa jest świadczona za granicą, to podatek musi być pobierany u źródła (czyli w Polsce). W przeciwnym razie usługi niematerialne, świadczone często na terytorium różnych krajów, w ogóle nie byłyby opodatkowane.

W konsekwencji, wynagrodzenie wypłacane podmiotowi zagranicznemu, przez polskiego płatnika za wykonanie usługi fizycznie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dochodem, którego źródło znajduje się w Polsce, ponieważ występuje gospodarczy związek tego dochodu z terytorium Polski. Dochód ten jest zatem osiągnięty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wskazana powyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Nie są natomiast w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.

W myśl art. 3 ust. 2d ww. ustawy, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 2b pkt 7, uważa się przychody wymienione w art. 29 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 2b pkt 1-6.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

  1. z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
  2. z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
  3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
  4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
  5. z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Zgodnie z art. 29 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Stosownie do art. 29 ust. 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli przychody, o których mowa w ust. 1, są uzyskane przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, pod warunkiem że podatnik posiada zaświadczenie o istnieniu zagranicznego zakładu, wydane przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ma on miejsce zamieszkania, albo przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji – oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Certyfikat rezydencji jest dokumentem potwierdzającym określony stan faktyczny – miejsce rezydencji podatnika dla celów podatkowych, którym w przypadku podatników podatku dochodowego od osób fizycznych jest miejsce zamieszkania. Wydając takie zaświadczenie właściwy organ potwierdza, że – na moment wydania tego dokumentu, bądź na moment w nim określony – stan faktyczny wskazany w jego treści jest zgodny ze stanem faktycznym, wynikającym z ewidencji, rejestrów prowadzonych przez ten organ bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu; może zatem dotyczyć wyłącznie zaistniałych, tj. teraźniejszych lub przeszłych stanów faktycznych, nigdy przyszłych okoliczności faktycznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza nabywać od podmiotu z siedzibą na terytorium Niemiec (Testera) usługi testowania oprogramowania. Tester będzie osobą fizyczną prowadzącą na terytorium Niemiec działalność gospodarczą i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Niemiec. Tester nie będzie prowadził pozarolniczej działalności gospodarczej poprzez położony na terytorium Polski zakład. W przypadku usług testowania wykonywanych na systemach wbudowanych Wnioskodawca będzie przesyłał urządzenia bezpośrednio do miejsca wykonywania działalności Testera, który po wykonanych testach prześle je z powrotem do Wnioskodawcy. Mogą zdarzyć się sytuacje, kiedy Tester będzie usuwać wykryte w oprogramowaniu błędy. W ramach współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Testerem nie będzie dochodziło do przeniesienia praw autorskich, ani do udzielania licencji. Całość wynagrodzenia wypłacanego Testerowi będzie obejmować wyłącznie świadczenie polegające na wykonywaniu usług testowania. Wnioskodawca w chwili wykonania usługi będzie posiadał certyfikat rezydencji Testera. Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług usługi świadczone przez Testera należy zakwalifikować pod kodem: 62.01.11.0, jako usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy nabywając usługi testowania oprogramowania od nierezydenta, będzie zobowiązany pobrać zryczałtowany podatek dochodowy na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wprawdzie katalog usług wskazanych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze”, to jednak w ramach tego katalogu za „świadczenia o podobnym charakterze” należy uznać świadczenia o podobnym zakresie działań w ramach świadczonych usług. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro usługi testowania zakwalifikowane jako usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania będą świadczone przez nierezydenta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i usługi te, jak wynika z kwalifikacji dokonanej przez Urząd Statystyczny (przywołanej we wniosku) nie stanowią usług podobnych do tych, które zostały wymienione w treści art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przepis art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie miał zastosowania.

Tym samym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika oraz nie ma on obowiązku udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika (testera) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zauważyć należy, że Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko w sprawie odniósł się do braku obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych oraz braku obowiązku udokumentowania dla celów podatkowych miejsca siedziby nierezydenta. Powyższe należy potraktować jako oczywistą omyłkę, która nie ma wpływu na powyższe rozstrzygniecie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj