Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.768.2017.3.KT
z 9 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2017 r. (data wpływu 30 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2017 r. (data wpływu 8 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez Zarządzającego na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez Zarządzającego na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania,
  

• prawa do odliczenia z faktur wystawionych przez Zarządzającego obejmujących kwoty diety, ryczałty związane z podróżami służbowymi oraz użytkowanie samochodu prywatnego do celów związanych z wykonywaniem umowy o świadczenie usług,
  

• prawa do odliczenia z faktur wystawionych przez Zarządzającego obejmujących koszty szkoleń, konferencji, spotkań biznesowych.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 grudnia 2017 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku).

Wnioskodawca – Zakład … w … Sp. z o. o. (dalej: Spółka ) zawiera z członkami zarządu umowy o świadczenie usług zarządzania.

Zgodnie z zapisami tych umów:

§ 1

Przedmiot Umowy

1. W okresie pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki i w ramach wspólnej kadencji Zarządu Spółki trwającej trzy lata (...), Zarządzający zobowiązuje się do świadczenia usług zarządzania przedsiębiorstwem Spółki, zwanych dalej „Usługami”, na zasadach określonych Umową.
2. Zarządzający zobowiązuje się do świadczenia Usług osobiście i nie jest uprawniony do powierzenia ich wykonywania osobie trzeciej.
7. W wykonywaniu Umowy Zarządzający podlega organom Spółki na zasadach określonych w Umowie Spółki oraz powszechnie obowiązujących przepisach prawa, w tym w Kodeksie spółek handlowych.
   
   

§ 2

Prawa i obowiązki Zarządzającego

1. Zarządzający zobowiązuje się do świadczenia Usług:
   1. z najwyższą starannością, sumiennością i profesjonalizmem wymaganym w powszechnie przyjętych standardach zarządzania, z zachowaniem lojalności wobec Spółki i dbałości o materialne i niematerialne interesy Spółki, przy przyjęciu zasady podejmowania ryzyka uzasadnionego gospodarczo i z uwzględnieniem ryzyka uzasadnionego z punktu widzenia realizowanych przez Spółkę zadań,
2. Wykonując Umowę Zarządzający zobowiązany jest współdziałać z pozostałymi członkami Zarządu i organami Spółki na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa, w tym w szczególności przepisach Kodeksu spółek handlowych, postanowieniach Umowy Spółki, uchwałach organów Spółki, a także innych aktach prawa i dokumentach wewnętrznych Spółki, w szczególności regulaminu Zarządu Spółki.
3. Świadczenie Usług będzie polegało w szczególności na:
   1. prowadzeniu spraw Spółki i uczestnictwie w pracach Zarządu z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z funkcji Prezesa Zarządu Spółki,
   2. reprezentowaniu Spółki wobec podmiotów trzecich, zgodnie z obowiązującymi zasadami reprezentacji Spółki, udziale i reprezentowaniu Spółki w konferencjach, seminariach i innych spotkaniach o charakterze biznesowym,
   3. osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do funkcji Prezesa Zarządu Spółki, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki,
   4. realizacji wyznaczonych celów zarządczych, o których mowa w § 8 ust. 8 Umowy.
   
   

§ 3

Tryb świadczenia Usług

1. Zarządzający zobowiązany jest wykonywać Usługi w czasie oraz w sposób zapewniający należytą realizację Umowy oraz prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki.
   
2. Zarządzający zobowiązany jest wykonywać swoje obowiązki w siedzibie Spółki oraz w zależności od potrzeb Spółki, w innych miejscach na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i poza jej granicami, przy czym świadczenie Usług poza siedzibą Spółki nie może zakłócać jej płynnego funkcjonowania.
   
8. W przypadku wykonywania przedmiotu Umowy w miejscu innym niż siedziba Spółki, celem zachowania wymogów bezpieczeństwa, Zarządzający zobowiązuje się do używania i korzystania z przedmiotów i urządzeń udostępnionych Zarządzającemu w celu wykonywania Usług, w szczególności przenośnego komputera osobistego z bezprzewodowym dostępem do sieci Internet, środków łączności, w tym telefonu komórkowego, spełniających wymagane przez Spółkę wymogi bezpieczeństwa, w szczególności co do gromadzenia i przesyłania danych.
   
9. Wykonywanie Usług poza siedzibą Spółki z wykorzystaniem urządzeń technicznych i zasobów innych niż wymienione w ust. 8 jest dopuszczalne, o ile zostaną one uprzednio sprawdzone przez Spółkę pod względem spełniania wymogów bezpieczeństwa, w szczególności co do gromadzenia i przesyłania danych.
   
   

§ 4

Udostępnienie mienia Spółki

1. Zarządzającemu udostępnia się do korzystania w zakresie niezbędnym do wykonywania Usług urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki, w szczególności:
   1. postawione do jego dyspozycji pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem,
   2. samochód osobowy służbowy,
   3. telefon komórkowy z dostępem do Internetu,
   4. komputer przenośny wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem z bezprzewodowym dostępem do Internetu,
   5. tablet z bezprzewodowym dostępem do Internetu.
2. Określa się następujące zasady udostępniania Zarządzającemu urządzeń technicznych oraz zasobów stanowiących mienie Spółki, wskazanych w ust. 1, niezbędnych do wykonywania funkcji Prezesa Zarządu Spółki:
   1. umożliwia się korzystanie z pomieszczenia biurowego nr 8 znajdującego się w budynku administracyjnym Spółki, z pełnym wyposażeniem w standardzie przyjętym w Spółce, wraz z obsługą sekretariatu,
   2. umożliwia się korzystanie z samochodu osobowego służbowego, na zasadach ogólnych obowiązujących w Spółce.
   3. umożliwia się korzystanie z telefonu komórkowego z dostępem do Internetu, na zasadach ogólnych obowiązujących w Spółce,
   4. umożliwia się korzystanie z komputera przenośnego wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem, z bezprzewodowym dostępem do Internetu, na zasadach ogólnych obowiązujących w Spółce,
   5. umożliwia się korzystanie z tabletu z bezprzewodowym dostępem do Internetu, na zasadach ogólnych obowiązujących w Spółce.
3. Ustala się maksymalny miesięczny limit kosztów wykorzystania telefonu komórkowego i bezprzewodowego Internetu w wysokości 400.00 zł netto, ponoszonych w zakresie niezbędnym do realizacji Umowy przez Zarządzającego.
4. Zarządzającemu przysługuje uprawnienie do korzystania z samochodu osobowego służbowego do celów prywatnych na zasadach obowiązujących w Spółce z zastrzeżeniem poniższych postanowień:
   1. Zarządzający zobowiązany jest do składania wraz z rachunkiem za usługi świadczone w danym miesiącu informacji członkom Rady Nadzorczej o wykorzystaniu samochodu służbowego do celów prywatnych.
   2. z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych Zarządzający uzyskuje przychód – nieodpłatne świadczenie którego wartość pieniężną za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych ustala się na kwoto 120,00 zł (słownie sto dwadzieścia złotych 00/100 groszy) w przypadku korzystania z samochodu Renault Scenic nr rejestracyjny … oraz na kwotę 140,00 zł (słownie: sto czterdzieści złotych 00/100 groszy) w przypadku korzystania z samochodu Renault Trafic nr rejestracyjny ….

§ 5

Dodatkowe świadczenia finansowe

1. Spółka zapewnia Zarządzającemu następujące dodatkowe świadczenia finansowe, niezbędne do wykonywania funkcji Prezesa Zarządu Spółki w celach służbowych:
   1. zwrot lub pokrycie uzasadnionych kosztów poniesionych w związku z reprezentacją Spółki,
   2. zwrot lub pokrycie uzasadnionych kosztów poniesionych w związku z udziałem w szkoleniach,
   3. zwrot lub pokrycie uzasadnionych kosztów poniesionych w związku z udziałem w konferencjach, seminariach i spotkaniach o charakterze biznesowym,
   4. zwrot lub pokrycie uzasadnionych kosztów poniesionych w związku z odbywaniem podróży w interesie Spółki
   5. zwrot lub pokrycie uzasadnionych kosztów wykorzystania samochodu prywatnego do celów służbowych.
2. Określa się następujące zasady korzystania przez Zarządzającego z dodatkowych świadczeń finansowych ze strony Spółki
   1. Spółka zwróci lub pokryje uzasadnione koszty poniesione w związku z reprezentacją Spółki, nieprzekraczające w skali roku obrotowego kwoty 12.000,00 zł netto,
   2. Spółka zwróci lub pokryje uzasadnione koszty poniesione w związku z udziałem w szkoleniach nieprzekraczające w skali roku obrotowego kwoty 6.000,00 zł netto,
   3. Spółka zwróci lub pokryje uzasadnione koszty poniesione w związku z udziałem w konferencjach, seminariach i spotkaniach o charakterze biznesowym, nieprzekraczające w skali roku obrotowego kwoty 15.000,00 zł netto,
   4. Spółka zwróci lub pokryje na zasadach ogólnych uzasadnione koszty poniesione w związku z odbywaniem podróży w interesie Spółki,
   5. Spółka zwróci lub pokryje na zasadach ogólnych uzasadnione koszty wykorzystania samochodu prywatnego do celów służbowych.
3. Warunkiem zwrotu lub pokrycia przez Spółkę dodatkowych świadczeń finansowych jest udokumentowanie przez Zarządzającego zasadności ich poniesienia, zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami obowiązującymi w Spółce, w szczególności wykazanie przez Zarządzającego związku poniesionych wydatków z działalnością Spółki oraz przedmiotem Umowy
4. Dokumenty potwierdzające zasadność zwrotu lub pokrycia przez Spółkę dodatkowych świadczeń finansowych za dany miesiąc Zarządzający przedłoży Spółce najpóźniej wraz z rachunkiem wystawianym przez Zarządzającego, o którym mowa w § 8 ust. 5 Umowy.
   
   

§ 6

Obowiązki Spółki

1. Spółka oświadcza, iż w ramach obowiązujących przepisów zobowiązuje się współdziałać z Zarządzającym, w celu prawidłowej realizacji Umowy.
2. Do obowiązków Spółki należy w szczególności:
   (…)
   
   3. pozostające w możliwościach Spółki zapewnienie współdziałania z Zarządzającym organów Spółki i członków organów Spółki oraz pracowników Spółki
   4. terminowa wypłata wynagrodzenia Zarządzającego oraz terminowe wykonywanie innych świadczeń przewidzianych w Umowie
   5. zapewnienie Zarządzającemu urządzeń technicznych oraz zasobów, o których mowa w § 4 Umowy
   6. ponoszenie kosztów związanych ze świadczeniem Usług poza siedzibą Spółki, niezbędnych do należytego wykonania Usług, w szczególności takich jak koszty podróży i zakwaterowania w standardzie stosownym do wykonywanej funkcji Prezesa Zarządu spółki, koszty udziału w konferencjach, seminariach i spotkaniach o charakterze biznesowym,
   7. zwrot wydatków poniesionych przez Zarządzającego a niezbędnych do należytego świadczenia Usług w standardzie stosownym do wykonywanej funkcji Prezesa Zarządu Spółki, po ich należytym udokumentowaniu i uzasadnieniu ich poniesienia, w tym wykazaniu ich związku i niezbędności do należytego świadczenia Usług.
      

§ 7

Odpowiedzialność Zarządzającego

1. Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone Spółce, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z Umowy lub z przepisów prawa.
2. Zarządzający nie ponosi odpowiedzialności za szkody wyrządzone osobom trzecim w związku z wykonywaniem Umowy – chyba że odpowiedzialność ta wynika z bezwzględnie obowiązujących norm prawa.
   
   

§ 8

Wynagrodzenie Zarządzającego

1. Z tytułu świadczenia Usług oraz wykonywania innych zobowiązań wynikających z Umowy, w tym z tytułu przeniesienia praw autorskich, o którym mowa w § 10, Zarządzającemu przysługuje wynagrodzenie całkowite, które składa się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe, zwane dalej „Wynagrodzeniem Stałym” oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki zwane dalej „Wynagrodzeniem Zmiennym”.
   
6. Zarządzający zachowuje prawo do Wynagrodzenia Stałego w przypadku przerwy w świadczeniu usług zarządzania w wymiarze nieprzekraczającym 26 dni roboczych w każdym roku kalendarzowym. Przy czym w roku 2017 Zarządzającemu przysługuje prawo do przerwy w świadczeniu usług zarządzania w wymiarze nieprzekraczającym 13 dni roboczych.
   
7. Wynagrodzenie Zmienne uzależnione jest od poziomu realizacji celów zarządczych, zwanych dalej „Celami Zarządczymi” i nie może przekroczyć 30% Wynagrodzenia Stałego Zarządzającego w poprzednim roku obrotowym, dla którego dokonywane jest obliczenie wysokości przysługującego Wynagrodzenia Zmiennego.
   
9. Wynagrodzenie Zmienne przysługuje pod warunkiem realizacji przez Zarządzającego Celów Zarządczych, po zatwierdzeniu sprawozdania Zarządu z działalności Spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy i udzieleniu Zarządzającemu absolutorium z wykonania przez niego obowiązków Prezesa Zarządu Spółki przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników. Rada Nadzorcza podejmie uchwałę w sprawie wykonania Celów Zarządczych i ustalenia wysokości należnej wypłaty Wynagrodzenia Zmiennego, w ciągu 14 dni od otrzymania sprawozdania Zarządzającego z wykonania Celów Zarządczych.
   
10. Od wypłaconych Zarządzającemu wynagrodzeń Spółka jest zobowiązana do naliczania, pobierania i odprowadzania do właściwego urzędu skarbowego należnej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.
    
11. Powyższy obowiązek dotyczyć będzie również przypadków, gdy przekazanie Zarządzającemu urządzeń technicznych i innych zasobów stanowiących mienie Spółki lub poniesienie przez Spółkę innych świadczeń finansowych lub w naturze na jego rzecz podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych lub objęte będą obowiązkowymi składkami na ubezpieczenia społeczne.
    
    

§ 12

Zakaz konkurencji w okresie Umowy

1. Zarządzający zobowiązuje się, że w okresie obowiązywania Umowy nie będzie prowadził działalności konkurencyjnej wobec Spółki lub podmiotów zależnych od Spółki w ramach grupy kapitałowej, w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, pośrednio lub bezpośrednio, bez względu na miejsce, formę działalności lub sposób jej prowadzenia (...).
   
   

Członkowie zarządu nie zarejestrowali prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z brakiem pewności członków zarządu co do pozostawania poza zakresem VAT rozważają oni w przyszłości wystawianie faktur VAT z tytułu opisanej umowy o świadczenie usług zarządzania. Wnioskodawca ma wątpliwości czy w tej sytuacji będzie mógł odliczyć podatek naliczony z faktury wystawionej przez członka zarządu na podstawie opisanej umowy o świadczenie usług zarządzania.

Dodatkowo, w przypadku uznania członka zarządu Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wykonywania umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania, Wnioskodawca ma wątpliwości jakie elementy wynagrodzenia członka zarządu będą wchodziły do podstawy opodatkowania tym podatkiem, a w konsekwencji jaka będzie wysokość podatku naliczonego, do którego odliczenia będzie uprawniony Wnioskodawca.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wynagrodzenie, które Zarządzający będzie otrzymywać od Spółki za wykonywanie czynności wymienionych we wniosku, nie stanowi przychodów, o których mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm., dalej: „u.p.d.o.f.”).

Wynagrodzenie, które Zarządzający będzie otrzymywać od Spółki za wykonywanie czynności wymienionych we wniosku stanowi przychody, o których mowa w art. 13 pkt 7 u.p.d.o.f.

Takie stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne ze stanowiskiem Ministra Rozwoju i Finansów (dalej: „MF”) wyrażonym w interpretacji ogólnej z dnia 6 października 2017 r. (znak PT3.8101.11.2017). W powyższej interpretacji MF odniósł się do sytuacji analogicznej do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, gdzie umowa o świadczenie usług zarządzania została zawarta w związku z regulacjami ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016 r. poz. 1202, z późn. zm.). W takim wypadku w ocenie MF „wynagrodzenie za przedmiotowe czynności (usługi) zarządzania świadczone na podstawie umowy zawartej na czas pełnienia funkcji stanowi przychód zaliczony do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o P1T”.

Kwalifikację taką podziela również Wnioskodawca, co znajduje potwierdzenie w treści postanowień samej umowy o świadczenie usług zarządzania, której § 13 ust. 1 stanowi, że „Umowa zostaje zawarta na czas pełnienia przez Zarządzającego funkcji Prezesa Zarządu Spółki w oparciu o mandat trwający w okresie jednej kadencji do czasu jego wygaśnięcia, w szczególności wskutek śmierci, odwołania lub złożenia rezygnacji. Wygaśnięcie mandatu skutkuje wygaśnięciem lub rozwiązaniem Umowy z ostatnim dniem pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki bez okresu wypowiedzenia i konieczności dokonywania dodatkowych czynności”. W ocenie Wnioskodawcy przesądza to o kwalifikacji przychodów Zarządzającego do źródła przychodów, o którym mowa w art. 13 pkt 7 u.p.d.o.f.

Umowa o świadczenie usług zarządzania, o której mowa we wniosku, została zawarta w związku z regulacjami ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016 r. poz. 1202, z późn. zm.).

Nabyte przez Spółkę usługi wykonywane przez Zarządzającego na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług zarządzania są/będą wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym stanie faktycznym umowa o świadczenie usług zarządzania będzie objęta zakresem podatku od towarów i usług, innymi słowy czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku wystawienia faktury VAT zawierającej kwotę podatku należnego przez członka zarządu na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania opisanej we wniosku?
2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, czy świadczenia otrzymywane przez członka zarządu na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania, w tym diety, ryczałty związane z podróżami służbowymi, ryczałt za użytkowanie samochodu prywatnego do celów związanych z wykonywaniem umowy, przysługujące członkowi zarządu w wysokości określonej w umowie o świadczenie usług zarządzania, będą elementem podstawy opodatkowania podatku od towarów i usług, innymi słowy czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku wystawienia przez członka zarządu faktury VAT zawierającej kwotę podatku należnego, obliczonego od podstawy opodatkowania zawierającej wskazane wyżej elementy?
3. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, czy wartość kosztów obciążających zgodnie z umową Wnioskodawcę, takie jak koszt szkoleń, konferencji, spotkań biznesowych, ponoszonych przejściowo przez członka zarządu, w przypadku wystawienia faktury sprzedażowej bezpośrednio na Wnioskodawcę, będzie elementem podstawy opodatkowania podatku od towarów i usług, innymi słowy czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku wystawienia przez członka zarządu faktury VAT zawierającej kwotę podatku należnego, obliczonego od podstawy opodatkowania zawierającej wskazane wyżej elementy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zainteresowany nie będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez członka zarządu na podstawie opisanej umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania, gdyż umowa ta pozostaje poza zakresem podatku VAT ze względu na treść art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z treścią tego przepisu za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1, nie uznaje się czynności: z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Na podstawie art. 13 u.p.d.o.f. za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

7. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;
   
9. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
   
   

W opisanym stanie faktycznym z tytułu wykonania czynności zarządzania członek zarządu jest związany z Wnioskodawcą zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Przy wykonywaniu umowy członek zarządu działa w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy korzysta z mienia i zasobów Wnioskodawcy, związany jest przepisami wewnętrznymi Wnioskodawcy, w tym strukturą organizacyjną Wnioskodawcy, nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich (którą ponosi wyłącznie Wnioskodawca) a jego odpowiedzialność wobec Wnioskodawcy ograniczona jest przepisami Kodeksu Spółek Handlowych i Kodeksu Cywilnego.

Jeżeli umowy z podmiotami trzecimi zawiera Wnioskodawca a nie członek zarządu na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania, to należy przyjąć, że odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosi Wnioskodawca a nie członek zarządu, co jest głównym warunkiem (poza korzystaniem przez członka zarządu z mienia i zasobów Wnioskodawcy, zamiast z mienia i zasobów własnych) braku możliwości uznania członka zarządu za podatnika podatku od towarów i usług.

Znajduje to potwierdzenie m.in w uchwale NSA z 12 stycznia 2009 r. wydanej w sprawie o sygn. akt I FPS 3/08. W treści uchwały wskazano na konieczność ustalenia, czy działalność ta jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego bardzo zbliżonym, ponieważ:

• wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na którego rzecz jest prowadzona,
  

• nie powoduje ryzyka ekonomicznego usługodawcy,
  

• nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku/prowadzoną działalnością.
  
  

Aktualne orzecznictwo sądów administracyjnych w tym Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2017 r. sygn. akt. I FSK 1014/15, również potwierdza stanowisko Wnioskodawcy.

Stanowisko sądów administracyjnych potwierdził również Minister Rozwoju i Finansów (dalej: „MF”) w interpretacji ogólnej przepisów prawa podatkowego z dnia 6 października 2017 r. nr PT3.81.01.11.2017. W interpretacji ogólnej MF podkreślił, że art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą czynności, jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby fizyczne (tutaj zarządzający) są związane ze zlecającym wykonanie (tutaj spółka, z którą zawierana jest umowa) tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie (tutaj spółka) i wykonującym zlecane czynności (tutaj zarządzający) co do:

• warunków wykonywania tych czynności (warunek pierwszy) oraz
  

• wynagrodzenia (warunek drugi) oraz
  

• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (warunek trzeci).
  
  

Zdaniem MF powyższe oznacza, że jeżeli analiza umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy zarządzającym a spółką wykaże, że spełnione są wszystkie trzy warunki to nie można uznać zarządzającego za podatnika VAT.

W ocenie MF pierwszy warunek zostaje spełniony, gdy w istotę umowy o świadczenie usług zarządzania wpisane jest wykorzystanie przez Zarządzającego infrastruktury i organizacji wewnętrznej spółki (osoba taka zarządza tą infrastrukturą, personelem, całą organizacją i jednocześnie korzysta z niej w tym celu). MF podkreślił, że przyjęcie stosownych rozwiązań dotyczących zapewnienia zarządzającemu w zakresie niezbędnym do wykonywania usług zarządzania urządzeń technicznych (np. komputera, telefonu komórkowego, samochodu, itp.) oraz ewentualnie innych zasobów, którymi dysponuje spółka (np. pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem, uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach związanych ściśle z pełnioną funkcją i powierzonymi zadaniami, firmowych kart płatniczych i kredytowych, itp.) dodatkowo potwierdza charakter (przemawiający za brakiem samodzielności w rozumieniu VAT) takiego stosunku prawnego.

W ocenie MF drugi warunek zostaje spełniony, gdy umowa o świadczenie usług zarządzania przewiduje dla Zarządzającego stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez Zarządzającego. Jednocześnie rozpatrywany warunek będzie spełniony także jeżeli wynagrodzenie oprócz stałego elementu będzie zawierać element zmienny (np. wypłacany pod warunkiem i/lub w wysokości określonej realizacją wyznaczonych celów zarządczych, które mogą dotyczyć w szczególności kondycji finansowej spółki, jej pozycji rynkowej, realizacji określonej inwestycji, strategii itd.) pod warunkiem jednak, że element stały będzie stanowił istotną wielkość i/lub część całkowitego wynagrodzenia.

Wynagrodzenie zmienne na poziomie nieprzekraczającym 50% wynagrodzenia podstawowego, czyli w wysokości nieprzekraczającej limitu określonego w art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (tj. Dz.U.2016.1202 z póżn. zm.) spełnia, zdaniem MF, badany warunek.

Zdaniem MF trzeci warunek zostanie spełniony, gdy umowa o świadczenie usług zarządzania nie przewiduje (nie wprowadza) odpowiedzialności Zarządzającego wobec osób trzecich. MF wyjaśnił jednocześnie, że bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a tej ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: 2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy członek zarządu wykonujący czynności na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1, ze względu na wyłączenie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie ulega bowiem wątpliwości, że postanowienia umowy o świadczenie usług zarządzania zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a członkiem zarządu spełniają wszystkie warunki wskazane przez MF w interpretacji ogólnej. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, członek zarządu nie jest uprawniony do wystawiania faktur VAT zawierających kwotę podatku należnego, a w przypadku wystawienia takiej faktury przez członka zarządu Wnioskodawca nie będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego w wysokości wykazanej na fakturze jako podatek VAT należny.

Ad. 2.

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze świadczenia otrzymywane przez członka zarządu na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania, w tym diety, ryczałty związane z podróżami służbowymi oraz ryczałt za użytkowanie samochodu prywatnego do celów związanych z wykonywaniem umowy przysługujące członkowi zarządu w wysokości określonej w umowie o świadczenie usług w zakresie zarządzania, będą elementem podstawy opodatkowania podatku od towarów i usług ze względu na treść art. 29a ust. 1 u.p.t.u. (zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej) oraz brak przepisu przewidującego wyłączenie tych kosztów z podstawy opodatkowania.

Tym samym w przypadku wystawienia przez członka zarządu faktury, w której jako podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług zostanie wykazana kwota, której elementem będą wskazane powyżej świadczenia, i od takiej kwoty zostanie obliczony podatek VAT należny, to Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego w wysokości wykazanej na fakturze jako podatek VAT należny.

Ad. 3.

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, wartość kosztów obciążających zgodnie z umową Wnioskodawcę, takie jak koszt szkoleń, konferencji, spotkań biznesowych, ponoszonych przejściowo przez członka zarządu, w przypadku wystawienia faktury zakupowej bezpośrednio na Wnioskodawcę, nie będzie elementem podstawy opodatkowania podatku od towarów i usług.

Tym samym w przypadku wystawienia przez członka zarządu faktury, w której jako podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług zostanie wykazana kwota, której elementem będą wskazane powyżej koszty, i od takiej kwoty zostanie obliczony podatek VAT należny, to Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w wysokości wykazanej na fakturze jako podatek VAT należny w części obliczonej od wartości wskazanych powyżej kosztów.

Wprawdzie treść art. 29a ust. 1 u.p.t.u. obejmowałaby swoim zakresem te koszty, jednak ze względu na wyłączenie z art. 29a ust. 7 pkt 3 u.p.t.u., zgodnie z którym podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podstawę dokonania odliczenia stanowi faktura wystawiona przez uprawniony podmiot i dokumentująca czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest kwestia prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez Zarządzającego na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania.

W tym miejscu należy wskazać, że w dniu 6 października 2017 r. Minister Rozwoju i Finansów, działając na podstawie art. 14a § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe w kwestii uznania czynności (usług) wykonywanych przez członków zarządu spółek działających na podstawie umów cywilnoprawnych (umów o zarządzanie, kontraktów menadżerskich, itp.) jako czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wykonywanych w ramach samodzielnej działalności gospodarczej – wydał interpretację ogólną nr PT3.8101.11.2017 opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 12 października 2017 r., poz. 203.

Wydana interpretacja ogólna dotyczy czynności (usług) w odniesieniu do których przychody są zaliczone do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), dalej: „ustawa o PIT”, oraz zawartych w związku z regulacjami ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016 r., poz. 1202, z późn. zm.) – dalej: „ustawa o wynagradzaniu”.

W interpretacji tej Minister Rozwoju i Finansów analizując obowiązujące w tym zakresie uregulowania wskazał, że w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej: „ustawą”, zdefiniowano pojęcie działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się m.in. czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności wobec osób trzecich (art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy).

Zatem, w przypadku łącznego spełnienia ww. warunków, czynności podejmowanych przez osobę fizyczną nie uznaje się za czynności wykonywane w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej. To powoduje, że osoba taka nie działa w tym przypadku w charakterze podatnika VAT, a zatem wykonywane czynności nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Zważywszy na to, że wynagrodzenie za przedmiotowe czynności (usługi) zarządzania świadczone na podstawie umowy zawartej na czas pełnienia funkcji stanowi przychód zaliczony do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o PIT, który jest wymieniony w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, kwalifikacja tych czynności (usług) zarządzającego (jako wykonywanych przez podatnika) będzie zależeć od spełnienia pozostałych przesłanek określonych w tym przepisie ustawy.

Przepis ten nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą czynności, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby fizyczne (tutaj zarządzający) są związane ze zlecającym wykonanie (tutaj spółka, z którą zawierana jest umowa) tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie (tutaj spółka) i wykonującym zlecane czynności (tutaj zarządzający) co do:

• warunków wykonywania tych czynności (warunek pierwszy) oraz
  

• wynagrodzenia (warunek drugi) oraz
  

• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (warunek trzeci).
  
  

Zatem, w przypadku łącznego spełnienia ww. warunków, czynności podejmowanych przez osobę fizyczną nie uznaje się za czynności wykonywane w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej. To powoduje, iż osoba taka nie działa w tym przypadku w charakterze podatnika VAT, a zatem wykonywane czynności nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Warunek pierwszy – warunki wykonywania czynności. Należy uznać, że co do zasady, w istotę typowej umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest zarządzanie spółką przez osobę fizyczną (zobowiązaną do osobistego świadczenia), wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej tej spółki (osoba taka zarządza tą infrastrukturą, personelem, całą organizacją i jednocześnie korzysta z niej w tym celu). Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 30 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1479/13 – za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą „(...) nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona (...)”.

Warunek drugi – wynagrodzenie. Zakładając, że umowa przewiduje, że zarządzający korzysta z infrastruktury i organizacji wewnętrznej spółki (spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony, w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy umowa cywilnoprawna przewiduje dla zarządzającego stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie, nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez zarządzającego. Jednocześnie rozpatrywany warunek będzie spełniony także, jeżeli wynagrodzenie oprócz stałego elementu będzie zawierać element zmienny (np. wypłacany pod warunkiem i/lub w wysokości określonej realizacją wyznaczonych celów zarządczych, które mogą dotyczyć w szczególności kondycji finansowej spółki, jej pozycji rynkowej, realizacji określonej inwestycji, strategii itd.) pod warunkiem jednak, że element stały będzie stanowił istotną wielkość i/lub część całkowitego wynagrodzenia. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016 r., poz. 1202, z późn. zm.), wynagrodzenie całkowite członka organu zarządzającego składa się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe, określonej kwotowo, oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy spółki, przy czym, zgodnie z ust. 5 część zmienna nie może przekraczać 50%, a m.in. w spółkach publicznych 100% wynagrodzenia podstawowego zarządzającego w poprzednim roku obrotowym. Należy uznać, że takie ukształtowanie wynagrodzenia spełnia badany warunek.

Dla uznania spełnienia badanego warunku nie ma znaczenia okoliczność, że w umowie przewiduje się przykładowo (proporcjonalne) zmniejszenie wynagrodzenia z racji czasowego braku wykonywania czynności przez zarządzającego (wskutek własnej decyzji, choroby, zawieszenia w wykonywaniu funkcji).

Warunek trzeci – odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich. Warunek będzie spełniony jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy (zarządzającego), co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności.

Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Jeżeli umowa cywilnoprawna (stosunek prawny) przewiduje odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on – z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu – na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. K.s.h.) wskazany warunek nie jest spełniony.

Odpowiednio jeżeli dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, że wskazany warunek jest spełniony.

Jeżeli zatem analiza danej umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy zarządzającym a spółką wykaże, że spełnione są wszystkie trzy przedstawione powyżej warunki to zarządzającego nie można uznać za podatnika VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że zarządzający występuje w charakterze podatnika VAT.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zgodnie z wnioskami płynącymi z interpretacji ogólnej z dnia 6 października 2017 r. nr PT3.8101.11.2017, czynności wykonywane przez Zarządzającego na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług zarządzania, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, a tym samym Zarządzający, z tytułu usług wykonywanych na podstawie zawartych umów o zarządzanie Spółką, nie jest podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji – przy uwzględnieniu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy – należy stwierdzić że w przypadku otrzymania przez Spółkę od Zarządzającego faktury z wykazanym podatkiem, nie przysługuje Jej prawo do odliczenia podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 wniosku ORD-IN należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie pytań nr 2 i 3 wniosku ORD-IN należy wskazać, że ze względu na fakt, iż tut. Organ w wydanym rozstrzygnięciu ocenił stanowisko Zainteresowanego w zakresie pytania nr 1 wniosku ORD-IN jako prawidłowe, to przy warunkowej formule pytań nr 2 i 3 wniosku ORD-IN, odpowiedź na to pytania nr 2 i 3 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego, w tym na informacji, że wynagrodzenie uzyskane przez Zarządzającego z tytułu świadczenia usług na podstawie umowy stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (kwestia ta nie była przedmiotem oceny tutejszego organu, lecz przyjęto to jako element opisu sprawy).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.