Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.736.2017.1.JP
z 27 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 października 2017 r. (data wpływu 9 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z 21 grudnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania nakładów poniesionych w związku z przeniesieniem sieci energetycznej oraz prawa do odliczenia podatku w związku z przeniesieniem sieci energetycznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania nakładów poniesionych w związku z przeniesieniem sieci energetycznej oraz prawa do odliczenia podatku w związku z przeniesieniem sieci energetycznej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest jednym z największych europejskich dystrybutorów przędz tekstylnych i technicznych na bazie własnego magazynu. Spółka zajmuje się produkcją, importem i dystrybucją przędz naturalnych i syntetycznych, prowadzi także działalność deweloperską polegającą na budowie budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. W celu uzyskania lepszych wyników, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka podjęła decyzję o wybudowaniu hotelu na nieruchomości zabudowanej zakupionej w 2015 r.

W 2016 r Spółka otrzymała pozwolenie na przebudowę, nadbudowę i rozbudowę istniejącego budynku dawniej przychodni wraz ze zmianą sposobu użytkowania na hotel z usługami (gastronomia, rekreacja). W wyniku realizacji tej inwestycji zaistniała kolizja sieci energetycznej (będącej własnością P) o następujących parametrach:

• linie kablowe 5N i nN,
• stacja transformatorowa,
• rozdzielnia oświetlenia ulicznego stacji (ROU).
  
  

W wyniku zaistniałej kolizji zaszła konieczność rozebrania i przeniesienia istniejącej stacji transformatorowej wraz z odcinkami linii kablowej i rozdzielnią oświetlenia ulicznego.

Wnioskodawca podpisał umowę z P w sierpniu 2017 r. Zgodnie z zapisami umowy Wnioskodawca poniesie koszty związane z usunięciem kolizji. Urządzenia elektroenergetyczne, które podlegają przeniesieniu, odtworzeniu bądź przebudowie w ramach usunięcia kolizji stanowią własność P zarówno w trakcie usuwania kolizji, jak i po usunięciu kolizji.

Po wykonaniu wszystkich prac nastąpi wydanie do P sieci elektroenergetycznych (w tym urządzeń elektroenergetycznych i oświetlenia, które uległy przeniesieniu wraz z nakładami w ramach usunięcia kolizji). Spółka po przekazaniu trafostacji również zostanie podłączona i będzie korzystała z zasilania pochodzącego z omawianej trafostacji.

Spółka zastanawia się, czy wydając nieodpłatnie poniesione nakłady na usunięcie kolizji dochodzi do nieodpłatnego świadczenia usług, które nie jest opodatkowane VAT - jeżeli służy celom prowadzonego przez podatnika przedsiębiorstwa. Spółka zastanawia się również czy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z poniesionymi nakładami na przeniesienie sieci energetycznej z trafostacją i oświetleniem stacji.

Pismem z dnia 21 grudnia 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy, wskazując że towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji inwestycji polegającej na przeniesieniu sieci energetycznej są związane wyłącznie z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT i niekorzystającą ze zwolnienia z podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (w zakresie podatku od towarów i usług pytania oznaczone jak we wniosku):

2. Czy nieodpłatnie wydanie poniesionych nakładów na przeniesienie linii energetycznej, trafostacji i oświetlenia będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2)

3. Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur potwierdzających poniesione nakłady na przeniesienie linii energetycznej z trafostacją i oświetleniem będącej własnością P? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3)

Stanowisko Wnioskodawcy (w zakresie podatku od towarów i usług):

stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2

Spółka uważa, że nieodpłatne wydanie sieci elektroenergetycznej na dotychczasowego właściciela (P) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ w świetle ustawy nie jest ani dostawą towarów, ani nie stanowi też świadczenia usług z uwagi na fakt, iż jest to świadczenie nieopłatne związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponieważ właścicielem sieci elektroenergetycznej, w skład której wchodzą linie kablowe, kable i urządzenia oświetlenia ulic oraz stacja transformatorowa, jest P, stąd transakcja przekazania nieodpłatnie nakładów - zgodnie z zawartą pomiędzy stronami umową - nie będzie dostawą towarów lecz zgodnie z art. 8 ust. 1 o VAT - jest świadczeniem usługi, gdyż transakcje niestanowiące dostawy towarów są usługą. Z kolei zgodnie z ust. 2 tego artykułu, z opodatkowaniem nieodpłatnego świadczenia usług możemy mieć do czynienia wyłącznie wtedy, gdy świadczenie nie ma związku z działalnością gospodarczą.

Przekazanie nakładów poniesionych na przeniesienie sieci elektroenergetycznej dotyczy dokończenia inwestycji, którą prowadzi Wnioskodawca (tj. budowa hotelu).

Po przekazaniu nakładów Spółka będzie podłączona do zasilenia z tej stacji, a zatem wydanie nieodpłatne nakładów ma związek z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę i tym samym, zdaniem Spółki, czynność ta nie podlega opodatkowaniu VAT.

stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 3

Spółka ma prawo odliczenia podatku naliczonego z faktur potwierdzających poniesione nakłady na przeniesienie sieci elektroenergetycznej będącej własnością P, ponieważ Wnioskodawca prowadzi działalność, która nie jest zwolniona z VAT, w związku z czym prawo do odliczenia VAT przysługuje.

Stosownie do art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17119 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika: a) z tytułu nabycia towarów i usług.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto nabycie towarów czy usług musi być udokumentowane w sposób przewidziany w ustawie tj. zgodnie z ww. przepisem art. 86 ust. 2, z którego wynika, że podstawowym dokumentem uprawniającym do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest faktura VAT. Należy w tym miejscu podkreślić, iż to od podatnika zależy, czy ze swojego prawa do odliczenia skorzysta.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 I art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania wynikają natomiast z przepisów art. 106e oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. z 2013 poz. 1485 ze zm.).

W świetle powyższego otrzymanie przez nabywcę towaru lub usługi faktury VAT, daje podstawę do odliczenia podatku w niej zawartego o ile nie zachodzą inne wyłączenia wynikające z przepisów art. 88 ustawy o VAT.

Reasumując prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy prawidłowo udokumentowane co do zasady fakturami VAT, były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną.

Spółka uważa, że spełnia wszystkie wymienione wyżej warunki w związku z czym ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur które otrzyma od czynnych podatników VAT. 

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza więc wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT oraz - w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powyższego wynika, że co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega każde nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika, jego pracowników, wspólników i innych wymienionych w tym przepisie osób oraz każde nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza.

Powyższy przepis stanowi odwzorowanie definicji odpłatnego świadczenia usług zawartej w art. 26 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.). Przepis ten stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się każdą z następujących czynności:

1. użycie towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa, w przypadkach kiedy VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu,
2. nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika na prywatny użytek jego lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.
   
   

Uwzględniając powyższe, jak również przywołane przepisy prawa wskazać należy, że opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Wobec powyższego, dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywać się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a tym samym za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Stosownie do treści art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.), rzeczami są tylko przedmioty materialne. W myśl natomiast art. 47 § 1 ww. ustawy, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Jak stanowi art. 47 § 2 K.c., częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych (art. 47 § 3 k.c.).

W art. 48 Kodeksu cywilnego postanowiono, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Ponadto, stosownie do art. 49 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 49 § 2 K.c., osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.

Należy zaznaczyć, że przesłanka wynikająca z powołanego wyżej art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w tym przepisie urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka podjęła decyzję o wybudowaniu hotelu na nieruchomości zabudowanej zakupionej w 2015 r. W 2016 r. Spółka otrzymała pozwolenie na przebudowę .nadbudowę i rozbudowę istniejącego budynku dawniej przychodni wraz ze zmianą sposobu użytkowania na hotel z usługami (gastronomia, rekreacja). W wyniku realizacji tej inwestycji zaistniała kolizja sieci energetycznej (będącej własnością P). W wyniku zaistniałej kolizji zaszła konieczność rozebrania i przeniesienia istniejącej stacji transformatorowej wraz z odcinkami linii kablowej i rozdzielnią oświetlenia ulicznego. Wnioskodawca podpisał umowę z P w sierpniu 2017 r. Zgodnie z zapisami umowy Wnioskodawca poniesie koszty związane z usunięciem kolizji. Urządzenia elektroenergetyczne, które podlegają przeniesieniu, odtworzeniu bądź przebudowie w ramach usunięcia kolizji stanowią własność P zarówno w trakcie usuwania kolizji, jak i po usunięciu kolizji. Po wykonaniu wszystkich prac nastąpi wydanie do P sieci elektroenergetycznych (w tym urządzeń elektroenergetycznych i oświetlenia, które uległy przeniesieniu wraz z nakładami w ramach usunięcia kolizji). Spółka po przekazaniu trafostacji również zostanie podłączona i będzie korzystała z zasilania pochodzącego z omawianej trafostacji. Towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji inwestycji polegającej na przeniesieniu sieci energetycznej są związane wyłącznie z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT i niekorzystającą ze zwolnienia z podatku VAT.

W świetle powołanych przepisów Kodeksu cywilnego należy wskazać, że Wnioskodawca w momencie nieodpłatnego przekazania przeniesionej sieci energetycznej nie będzie właścicielem przedmiotowej inwestycji, bowiem będzie ona stanowiła własność innego podmiotu (urządzenia, które podlegają przeniesieniu, odtworzeniu bądź przebudowie w ramach usunięcia kolizji stanowią własność P). Tym samym, nieodpłatne przekazanie sieci energetycznej (linii energetycznej z trafostacją i oświetleniem) na rzecz P należy traktować jako świadczenie usług, ponieważ jest to w istocie jedynie przekazanie poniesionych nakładów.

Zatem przekazanie przez Wnioskodawcę nakładów poniesionych w związku z przeniesieniem sieci energetycznej będącej własnością innego podmiotu (P), stanowi na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług świadczenie usług – w przedstawionej sytuacji nieodpłatne.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonując przeniesienia sieci elektrycznej dąży do zapewnienia sobie źródła przychodów, które są uzyskiwane z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiotowa inwestycja jest realizowana z myślą o interesie gospodarczym Wnioskodawcy jakim jest wybudowanie hotelu, mającego służyć do prowadzenia działalności gastronomicznej i rekreacyjnej.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie jednej z przesłanek warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług – z uwagi na istnienie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy – nieodpłatne przekazanie na rzecz właściciela sieci nakładów poniesionych w związku z przeniesieniem sieci, jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2, tj. w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania nakładów poniesionych w związku z przeniesieniem sieci energetycznej, jest prawidłowe

Kolejna wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur potwierdzających poniesione nakłady na przeniesienie linii energetycznej z trafostacją i oświetleniem będącej własnością P.

W myśl z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Dla oceny istnienia prawa do odliczenia decydujące znaczenie ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W niniejszej sprawie warunek ten zostanie spełniony, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji inwestycji polegającej na przeniesieniu sieci energetycznej w związku z budową hotelu, są związane wyłącznie z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT i niekorzystającą ze zwolnienia z podatku VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z usunięciem kolizji, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 3, tj. w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur potwierdzających poniesione nakłady na przeniesienie linii energetycznej z trafostacją i oświetleniem będącej własnością P, jest prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.