Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.295.2017.2
z 7 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2017 r. (data wpływu 4 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2017 r. (data wpływu 24 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 12 października 2017 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.295.2017.1.JK, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

W przedmiotowej sprawie wezwanie wysłane w dniu 12 października 2017 r., zostało skutecznie doręczone w dniu 16 października 2017 r. Natomiast w dniu 24 października 2017 r. (data nadania 19 października 2017 r.) wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

X S.A. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, założoną zgodnie z prawem polskim i podlegającą w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów. Jest też spółką notowaną na Giełdzie Papierów Wartościowych.

Przedmiotem działalności Spółki jest szeroko rozumiana działalność windykacyjna, polegająca na odzyskiwaniu wierzytelności własnych, wierzytelności obcych na zlecenie (inkaso) oraz zarządzaniu wierzytelnościami nabytymi przez niestandaryzowane sekurytyzacyjne fundusze inwestycyjne zamknięte (dalej: Fundusze).

Spółka posiada licencję na zarządzanie aktywami funduszy sekurytyzacyjnych wydaną przez Komisję Nadzoru Finansowego w dniu. Usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Funduszy regulowane są umowami o zarządzanie sekurytyzowanymi wierzytelnościami, a ich przedmiotem jest wykonywanie czynności z zakresu zarządzania wierzytelnościami danego Funduszu.

W zakres tych czynności wchodzi m.in.:

• zarządzaniu wierzytelnościami sensu stricto,
• podejmowaniu czynności faktycznych i prawnych mających na celu bieżące zarządzanie portfelem, w tym zwłaszcza pod względem ryzyka i płynności lokat Funduszu,
• dokonywaniu windykacji wierzytelności,
• doradzanie na rzecz Funduszu w zakresie związanym z zarządzaniem wierzytelnościami Funduszu, w tym przedkładanie rekomendacji na żądanie Funduszu.
  
  

Spółka prowadzi aktywne działania mobilizujące dłużników do rozpoczęcia i kontynuowania spłat przeterminowanych wierzytelności. Stale monitoruje zarządzane portfele, podejmuje bieżące działania oraz dokonuje ocen w zakresie dalszego ich traktowania (np. umorzenie długu, zawarcie ugody z dłużnikiem itp.).

Efektywna windykacja cudzych wierzytelności przekłada się na przychody Spółki, bowiem wynagrodzenie Wnioskodawcy jest w znacznej mierze uzależnione od efektywności prowadzonych przez niego działań. W celu wsparcia procesu zarządzania wierzytelnościami oraz dla promocji rzetelnego i terminowego regulowania zobowiązań przez dłużników będących uczestnikami programu, Spółka wdrożyła reklamowo – promocyjny program sprzedaży preferencyjnej wspierający proces zarządzania należnościami o nazwie „M” (dalej: Program).

Jest on nakierowany na wspomożenie procesów windykacyjnych obejmujących wierzytelności własne oraz wierzytelności windykowane w ramach zarządzania wierzytelnościami Funduszy. Program nie obejmuje windykacji prowadzonej w ramach inkaso. Spółka organizując Program planuje:

• w odniesieniu do wierzytelności własnych – zwiększyć efektywność uzyskiwania przychodu ze spłaty tych wierzytelności jak również uniknąć dalszych kosztów windykacji;
• w odniesieniu do wierzytelności Funduszy – zwiększyć przychody uzyskiwane od Funduszy z tytułu świadczenia na ich rzecz usług windykacji.
  
  

Przystąpienie do Programu jest dobrowolne, a jego uczestnikami mogą być wyłącznie pełnoletnie osoby fizyczne, zamieszkałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiadające pełną zdolność do czynności prawnych oraz spełniające pozostałe warunki udziału w Programie określone w regulaminie Programu. Warunkiem uczestnictwa jest uzyskanie zaproszenia do Programu od Spółki jako organizatora Programu, zawarcie porozumienia oraz wyrażenie zgody na przetwarzanie danych osobowych przez operatora programu (dalej: Operator Programu) w celach niezbędnych do realizacji Programu. Przez wspomniane powyżej porozumienie rozumie się pisemne porozumienie o przystąpieniu do Programu zawarte pomiędzy Spółką a osobą spełniającą warunki uczestnictwa w Programie, poświadczające wolę przystąpienia do Programu oraz zapoznanie się z Regulaminem Programu. Do programu zapraszani są wyłącznie ci klienci, którzy mają podpisaną ze Spółką ugodę lub inny produkt ratalny. Ugoda jest porozumieniem pomiędzy klientem a wierzycielem, w którym klient zobowiązuje się do spłaty zadłużenia w uzgodnionej wysokości i terminach, a wierzyciel zobowiązuje się do określonych ustępstw wobec klienta w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego. Przez inny produkt ratalny rozumie się z kolei przyjęte i zaakceptowane przez klienta skierowane do niego oświadczenie, wyrażające zgodę na spłatę zadłużenia w ratach płatnych w określonych wysokościach i terminach.

Operatorem Programu jest zewnętrzna agencja marketingowa, do zadań której należeć będą:

• bieżąca koordynacja Programu, obejmująca całościowy nadzór nad prawidłowym przebiegiem Programu oraz zgłaszanie Spółce pomysłów działań specjalnych i dodatkowych w ramach Programu,
• obsługa serwisu internetowego Programu, w szczególności bieżąca aktualizacja informacji o Programie,
• opracowanie i wysyłka komunikatów SMS oraz e-mail informujących uczestników o przebiegu Programu,
• bieżąca telefoniczna i e-mailowa obsługa infolinii Programu w zakresie nagród,
• bieżąca obsługa procesu nagradzania uczestników Programu, analiza dostępności i cen nagród, ewentualna aktualizacja zestawu nagród, zakup nagród oraz negocjowanie cen zakupu nagród z dostawcami, w celu uzyskania optymalnych warunków zakupu,
• obsługa reklamacji zgłaszanych przez uczestników Programu w zakresie nagród, zgodnie z zasadami opisanymi w regulaminie,
• konfekcjonowanie i wysyłka nagród do uczestników Programu,
• administracja i opieka techniczna nad systemem Programu.
• opracowanie dodatkowych działań i projektów w ramach Programu, na podstawie szczegółowych ustaleń dokonywanych ze Spółką, w szczególności: przygotowanie i realizacja badań uczestników Programu, rozbudowa systemu Programu, przygotowanie dodatkowych aplikacji, katalogów sezonowych i działań, reklam i konkursów aktywizujących uczestników Programu.
  
  

Do Programu będzie mogła przystąpić osoba posiadająca zadłużenie o minimalnym saldzie zadłużenia 500,00 zł. W przypadku zaś uczestników posiadających więcej niż jeden harmonogramów spłaty zadłużeń, mają oni prawo przystąpić do Programu ze wszystkimi harmonogramami, wykluczając te, których saldo zadłużenia na dzień przystąpienia do Programu jest mniejsze niż 500,00 zł. Od momentu przystąpienia do Programu, jego uczestnik jest uprawniony do gromadzenia tzw. Punktów Bazowych z tytułu spłat posiadanego zadłużenia. Za każde zaksięgowane na koncie Spółki 1 zł, Uczestnik otrzyma 1 punkt. Zgromadzone punkty będą możliwe do wykorzystania w Programie po dokonaniu spłaty pełnej raty zawartej wcześniej ugody odnośnie spłaty zadłużenia lub innego produktu ratalnego. W ramach Programu, uczestnik będzie mógł nabyć od organizatora towar za preferencyjną cenę 1 zł brutto za każdą sztukę towaru, pod warunkiem zebrania przez uczestnika odpowiedniej ilości punktów przypisanych danemu towarowi. Wartość towarów sprzedawanych w ramach Programu za cenę 1 zł brutto będzie zazwyczaj przekraczać kwotę 200 zł. Uczestnik ma prawo wyboru dowolnej liczby towarów z katalogu towarów, o ile liczba zebranych i przyznanych uczestnikowi punktów pozwala na ich wybór. Do przesyłki zawierającej towar zostanie dołączony paragon fiskalny lub inny wymagany dokument sprzedaży potwierdzający zawarcie umowy sprzedaży. Uczestnicy programu będą mogli zamawiać towar po preferencyjnej cenie przez cały okres uczestnictwa w Programie, pod warunkiem spełnienia warunków wskazanych w regulaminie Programu. Zamówione towary zostaną wysłane uczestnikowi Programu przez Operatora Programu na swój koszt, na adres wskazany wcześniej przez uczestnika w formularzu zamówienia. Uprawnienie uczestnika Programu do skorzystania ze zgromadzonych punktów w celu zakupu towaru po preferencyjnej cenie jest niezbywalne. Punkty zgromadzone przez różnych uczestników nie mogą być łączone, a punkty niewykorzystane nie podlegają wymianie na jakikolwiek ekwiwalent. Również zamówione towary nie podlegają wymianie na jakikolwiek ekwiwalent. Warunkiem odbioru dostarczonego towaru od przewoźnika będzie zapłata ceny 1 zł brutto za każdą sztukę zamówionego towaru. Niewykorzystane przez uczestnika Programu punkty po upływie wskazanego w regulaminie terminu będą anulowane. Program obejmuje wyłącznie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z tytułu wykonania usługi marketingowej, Spółka wypłaci Operatorowi Programu uzgodnione w umowie wynagrodzenie.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że:

1. Przystąpienie do Programu jest dobrowolne. Uczestnikami Programu, mogą być: pełnoletnie osoby fizyczne, zamieszkałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiadające pełną zdolność do czynności prawnych oraz spełniające pozostałe warunki udziału w Programie określone w Regulaminie.
2. Warunkiem uczestnictwa jest uzyskanie zaproszenia do Programu od Organizatora Programu, zawarcie Porozumienia, a także wyrażenie zgody na przetwarzanie danych osobowych przez Operatora Programu w celach niezbędnych do realizacji Programu. Dodatkowo w przypadku Innych Produktów Ratalnych warunkiem wejścia do Programu jest zapłacona terminowo w całości pierwsza rato danego Innego Produktu Ratalnego.
3. Do Programu może przystąpić osoba posiadająca zadłużenie o minimalnym saldzie zadłużenia 500,00 zł. Uczestnik posiadający więcej niż jeden Harmonogram Spłaty ma prawo przystąpić do Programu ze wszystkimi harmonogramami, wykluczając te, których saldo zadłużenia na dzień przystąpienia do Programu jest mniejsze niż 500,00 zł.
   
   

Podsumowując, zaproszenie do programu bonusowego „M” otrzymują wszystkie osoby, które spełnią ww. warunki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy z tytułu uczestnictwa osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej w akcji promocyjnej i zakupu od organizatora towarów za preferencyjną cenę 1 zł brutto za sztukę, wystąpi obowiązek przypisania temu uczestnikowi dodatkowego przychodu z tytułu otrzymania tzw. świadczenia częściowo odpłatnego na podstawie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w związku z prowadzoną w ramach akcji promocyjnej sprzedażą towarów za cenę 1 zł brutto za sztukę osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej uczestniczącym w akcji promocyjnej, na Wnioskodawcy będącym sprzedawcą towarów i jednocześnie organizatorem akcji promocyjnej, spoczywają jakiekolwiek obowiązki płatnika wynikające z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności związane z ewentualnym częściowo nieodpłatnym nabyciem świadczenia przez uczestników akcji promocyjnej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu uczestnictwa osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej w akcji promocyjnej Programu i zakupu od organizatora towaru za preferencyjną cenę 1 zł brutto za sztukę towaru, po stronie uczestnika Programu nie powstanie dodatkowy przychód w postaci świadczenia częściowo odpłatnego w trybie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stanowisko do pytania nr 1). W konsekwencji, również po stronie Spółki nie wystąpi obowiązek wynikający z przepisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stanowisko do pytania nr 2).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: uPIT) przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń w przypadku towarów ustala się według:

1. cen zakupu jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione (art. 11 ust. 2a pkt 4 uPlT) lub
2. na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku – w pozostałych przypadkach (art. 11 ust. 2a pkt 4 uPIT).
   
   

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b uPIT).

Powyższy przepis należy rozpatrywać w powiązaniu z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: uCIT), który normuje kwestię powstawania przychodu u podmiotów sprzedających towary poniżej ich wartości rynkowej. W świetle tej regulacji, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie – jeśli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Łączna analiza wskazanych powyżej regulacji wskazuje, że sam fakt nabycia przez podatnika towaru po korzystnej cenie (odbiegającej od ceny rynkowej) nie oznacza jeszcze, że doszło do otrzymania przychodu przez którąkolwiek ze stron takiej transakcji.

Na kwestię tą zwrócił uwagę – w odniesieniu do nabywcy towaru – Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 lutego 2012 r. sygn. akt II FSK 1477/10, wskazując: „W szczególności wątpliwe jest zapatrywanie organów podatkowych, jakoby nabycie rzeczy po korzystnej cenie, odbiegającej od cen rynkowych, samo przez się oznaczało uzyskanie przychodu jako świadczenia otrzymanego w naturze. Nie do przyjęcia jest bowiem pogląd, jakoby o otrzymaniu świadczenia w naturze, a więc pod tytułem darmym (nieodpłatnego) świadczyła sama różnica pomiędzy ceną zakupu rzeczy a jej wartością rynkową. Pomijając już okoliczność, że samo nabycie rzeczy za określoną cenę wyklucza nabycie jej pod tytułem darmym – a można ewentualnie mówić o świadczeniu częściowo odpłatnym – cena rynkowa stanowi wypadkową (średnią) cen uzyskiwanych w obrocie, z których każda w mniejszym lub większym stopniu odbiega od ceny przeciętnej, uznawanej za rynkową”. Zatem w ocenie sądu, konieczne jest bowiem jeszcze zbadanie, czy sytuacja taka miała uzasadnione przyczyny.

W temacie prowadzenia przez podatników akcji promocyjnych w zakresie sprzedaży towarów za tzw. symboliczną złotówkę, wielokrotnie wypowiadał się w interpretacjach indywidualnych Minister Finansów.

W jego ocenie prowadzenie akcji promocyjnych jest zasadniczo uzasadnioną przyczyną stosowanie opustów cenowych i nie powoduje powstania przychodu po stronie uczestników takich akcji korzystających z obniżonej ceny. Rozstrzygnięcie takie znajdziemy m.in.:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 lutego 2013 r. sygn. IPPB1/415-1521/12-2/MS, dot. dystrybutora części zamiennych do samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych, który organizuje dla swoich klientów akcję promocyjną, w ramach której klienci będą uprawnieni do zakupu określonego towaru w cenie 1 PLN brutto;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 3 lipca 2014 r. sygn. IBPBII/1/415-243/14/MK dot. spółki prowadzącej działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług serwisowania pojazdów, którego program promocyjny adresowany został m.in. do osób fizycznych, które zlecą usługi serwisowe o określonej wartości, a w zamian będą miały możliwość nabycia atrakcyjnych towarów typu: sprzęt elektroniczny, odzież, wycieczka itp., za promocyjną cenę 1 zł brutto;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 3 czerwca 2015 r. sygn. ITPB2/4511-368/15/ENB oraz ITPB2/4511-366/15/ENB, dot. banku prowadzącego dla swoich klientów akcje promocyjne przewidujące możliwość uzyskania np. kredytu lub pożyczki z obniżoną prowizją lub bez prowizji, skorzystania z tzw. okresu bezodsetkowego itp.;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 stycznia 2016 r. sygn. ILPB1/4511-1-1445/15-3/AMN, dot. banku prowadzącego akcje promocyjne dla swoich klientów.
  
  

Chociaż na gruncie przepisów podatkowych, nieodpłatne lub częściowo nieodpłatne świadczenie może mieć miejsce w przypadku transakcji zawieranych na warunkach odbiegających od standardowych cen rynkowych, niemniej jednak sprzedaż towarów w ramach akcji promocyjnej za obniżoną cenę, jako w pełni uzasadniona ekonomicznie i gospodarczo, nie powinna być uznawana za odbiegającą od warunków rynkowych. I mimo, że pojęcie wartości rynkowej może być interpretowane różnie w zależności od stanu faktycznego, dlatego też należy je rozpatrywać każdorazowo w zależności od okoliczności konkretnego przypadku, w tym uwzględnieniem kontekstu transakcji, jej charakteru czy uwarunkowań ekonomicznych. W tym świetle w ocenie Spółki, promocyjną sprzedaż towarów w ramach opisanego w stanie faktycznym Programu, należy uznać za w pełni uzasadnione działanie podejmowane w celu zmaksymalizowania jego obrotów i zwiększenia przychodów. Co prawda, ze względu na specyficzny przedmiot działalności polegający na windykacji wierzytelności od dłużników, uczestnikami Programu są dłużnicy Spółki lub dłużnicy zleceniodawców Spółki (w nomenklaturze Spółki Programu nazywani klientami), a nie klasyczni konsumenci w rozumieniu nabywców towarów lub usług oferowanych przez Wnioskodawcę, nie zmienia to jednak celu prowadzenia akcji promocyjnej, a w efekcie jej związku z przychodami Spółki. Chociaż dłużnik (Klient) Spółki nie nabywa od niej żadnej usługi, jednakże uczestnictwo w Programie skłania go do aktywniejszych działań zmierzających do uregulowania swojego zobowiązania. Skutkiem czego, Spółka w odniesieniu do wierzytelności własnych zwiększa efektywność uzyskiwania przychodu ze spłaty tych wierzytelności oraz unika kosztów ewentualnej dalszej windykacji, zaś w przypadku wierzytelności windykowanych na rzecz Funduszy, zwiększa przychody uzyskiwane od swoich zleceniodawców z tytułu świadczenia na ich rzecz usług windykacji w ramach zarządzania ich wierzytelnościami. Pomimo, iż dłużnicy formalnie są zobowiązani do spłaty zadłużenia, to niejednokrotnie ten obowiązek nie jest wypełniany. Organizacja Programu, w ramach którego dłużnicy mogą nabyć atrakcyjne towary po obniżonych promocyjnych cenach pod warunkiem spłaty zadłużenia w uzgodnionych terminach, jest niewątpliwym sposobem zachęcenia dłużników do uregulowania zobowiązań i jest dla nich bardziej przyjazne niż korzystanie z przewidzianych prawem środków przymusu. Zatem okoliczność, że Program skierowany jest nie do klientów Spółki, tj. podmiotów zlecających Wnioskodawcy windykację ich wierzytelności, ale ich dłużników oraz dłużników samej Spółki, nie zmienia charakteru akcji promocyjnej, gdyż możliwość zakupu towarów promocyjnych po obniżonych cen ma generalnie na celu skłonienie dłużników do intensywniejszej współpracy ze Spółką, a w efekcie zwiększeniem wolumenu przychodów.

W ocenie Spółki, zasady i cele prowadzonej w ramach Programu akcji promocyjnej polegającej na sprzedaży towarów za promocyjną cenę, nie może zostać uznana za odbiegającą od warunków rynkowych. Udzielana uczestnikom Programu bonifikata cenowa pozwalająca na nabycie towarów za promocyjną cenę ściśle wiąże się bowiem z określonym zachowaniem kontrahentów Wnioskodawcy. Każdy bowiem uczestnik Programu, aby zyskać możliwość nabycia towaru z katalogu towarów po promocyjnej cenie – musi zostać zaproszony do udziału w Programie, a wcześniej zawrzeć ze Spółką ugodę lub porozumienie w ramach innego produktu ratalnego, dokonywać spłat zgodnie z przyjętym harmonogramem oraz zebrać odpowiednią liczbę punktów premiowanych prawem nabycia promocyjnych towarów.

Celem sprzedaży promocyjnej jest zatem maksymalizacja przychodów Spółki z tytułu świadczonych usług na rzecz jej zleceniodawców jak i z tytułu własnych wierzytelności, poprzez zachęcenie dłużników do spłat swojego zadłużenia. Wprowadzenie sprzedaży promocyjnej na warunkach określonych w Programie, w założeniu Wnioskodawcy ma doprowadzić do wzrostu przychodów Spółki, pozwolić nawiązać pozytywne relacje z dłużnikami oraz wykształcić nawyk spłaty zobowiązań. Możliwość zakupu w cenie 1 zł brutto za sztukę w ramach Programu jest jedną z form ocieplenia wizerunku firmy, której przedmiotem działalności jest windykacja wierzytelności. Program uatrakcyjnia współpracę na linii dłużnik – wierzyciel i niewątpliwie tworzy określone więzi handlowe pomiędzy stronami Programu. Handlowe, gdyż zachęcenie dłużnika do spłaty zadłużenia, zwiększy przychody Spółki z tytułu własnych wierzytelności jak i z tytułu świadczenia usług windykacji na zlecenie. Nie podlega więc wątpliwości, że oferowanie towarów po promocyjnej cenie w ramach Programu jest uzasadnione ekonomicznie. Co więcej, akcja promocyjna Programu skierowana jest wyłącznie do osób (dłużników) niepowiązanych ze Spółką, więc brak jest też podstaw do przyjęcia założenia, że Wnioskodawca kreuje nierynkowe warunki transakcji z uwagi na łączące go z uczestnikami promocji powiązania.

W świetle powyższego należy zatem przyjąć, że w rozpatrywanym przypadku nabycie towaru przez uczestnika akcji promocyjnej za cenę 1 zł brutto zarówno odpowiada warunkom rynkowym, jak również jest uzasadnione ekonomicznie. Tym samym po stronie nabywcy towaru nie powstaje przychód podatkowy w rozumieniu art. 11 ust. 1 w zw. z ust. 2a i 2b uPIT, z którego powstaniem właściwe przepisy podatkowe wiązałyby obowiązki Spółki jako płatnika. W ocenie Spółki, do rozpatrywanego nabycia towarów po cenie promocyjnej nie może też w szczególności znaleźć zastosowania przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 uPIT, dotyczący m.in. zwolnienia od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową. Przez sprzedaż premiową rozumie się umowę sprzedaży zawartą pomiędzy sprzedawcą a kupującym, połączoną z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. W konsekwencji warunkiem do skorzystania ze zwolnienia dla sprzedaży premiowej jest konieczność zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy sprzedawcą a kupującym. Istotą akcji promocyjnej w ramach Programu nie jest wydanie nagrody związanej ze sprzedażą premiową, ale sprzedaż towarów za promocyjną cenę 1 zł brutto, czyli sprzedaż z rabatem na rzecz grupy osób zaproszonych do udziału w Programie i aktywnie w nim uczestniczącej. Towar promocyjny z katalogu Programu nie jest wydawany uczestnikom promocji bez odpłatności, czy też nawet za częściową odpłatnością. Nie stanowi on nagrody, gdyż wolą organizatora wyrażoną w założeniu Programu jest sprzedaż towarów po atrakcyjnej cenie. W związku z czym nie wystąpi przychód podlegający regulacji ww. przepisu art. 21 uPIT. Skoro więc nabycie towaru przez osobę fizyczną w ramach akcji promocyjnej Programu nie wiąże się z powstaniem przychodu podatkowego po stronie nabywcy, na Spółce nie mogą ciążyć żadne obowiązki płatnika podatku dochodowego z tego tytułu, w tym wskazane w art. 42 a uPIT.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 września 2010 r., znak: ILPB4/423-10/10-2/MC;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 lutego 2013 r., znak: IPPB1/415-1521/12-2/MS;
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 lipca 2014 r., nr IBPBII/1/415-242/14/MK.
  
  

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym po stronie uczestników Programu nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przedsiębiorca ma prawo do stosowania najbardziej efektywnej, z jego punktu widzenia, polityki zwiększania przychodów, w tym oferowania w ramach akcji promocyjnych obniżonych cen różnych towarów czy usług, w tym nabytych od innych podmiotów dla celów swojej promocji. W konsekwencji, po stronie organizatora Programu nie wystąpi obowiązek wynikający z art. 42a uPIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do źródeł przychodów zalicza się tzw. „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi aktywne działania mobilizujące dłużników do rozpoczęcia i kontynuowania spłat przeterminowanych wierzytelności. Efektywna windykacja cudzych wierzytelności przekłada się na przychody Spółki, bowiem wynagrodzenie Wnioskodawcy jest w znacznej mierze uzależnione od efektywności prowadzonych przez niego działań. W celu wsparcia procesu zarządzania wierzytelnościami oraz dla promocji rzetelnego i terminowego regulowania zobowiązań przez dłużników będących uczestnikami programu, Spółka wdrożyła reklamowo – promocyjny program sprzedaży preferencyjnej wspierający proces zarządzania należnościami o nazwie „M”. Jest on nakierowany na wspomożenie procesów windykacyjnych obejmujących wierzytelności własne oraz wierzytelności windykowane w ramach zarządzania wierzytelnościami Funduszy. Przystąpienie do Programu jest dobrowolne, a jego uczestnikami mogą być wyłącznie pełnoletnie osoby fizyczne, zamieszkałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiadające pełną zdolność do czynności prawnych oraz spełniające pozostałe warunki udziału w Programie określone w regulaminie Programu. Warunkiem uczestnictwa jest uzyskanie zaproszenia do Programu od Spółki jako organizatora Programu, zawarcie porozumienia oraz wyrażenie zgody na przetwarzanie danych osobowych przez operatora programu (dalej: Operator Programu) w celach niezbędnych do realizacji Programu. Do Programu będzie mogła przystąpić osoba posiadająca zadłużenie o minimalnym saldzie zadłużenia 500,00 zł. W przypadku zaś uczestników posiadających więcej niż jeden harmonogramów spłaty zadłużeń, mają oni prawo przystąpić do Programu ze wszystkimi harmonogramami, wykluczając te, których saldo zadłużenia na dzień przystąpienia do Programu jest mniejsze niż 500,00 zł. Od momentu przystąpienia do Programu, jego uczestnik jest uprawniony do gromadzenia tzw. Punktów Bazowych z tytułu spłat posiadanego zadłużenia. Za każde zaksięgowane na koncie Spółki 1 zł, Uczestnik otrzyma 1 punkt. Zgromadzone punkty będą możliwe do wykorzystania w Programie po dokonaniu spłaty pełnej raty zawartej wcześniej ugody odnośnie spłaty zadłużenia lub innego produktu ratalnego. W ramach Programu, uczestnik będzie mógł nabyć od organizatora towar za preferencyjną cenę 1 zł brutto za każdą sztukę towaru, pod warunkiem zebrania przez uczestnika odpowiedniej ilości punktów przypisanych danemu towarowi. Wartość towarów sprzedawanych w ramach Programu za cenę 1 zł brutto będzie zazwyczaj przekraczać kwotę 200 zł. Uczestnik ma prawo wyboru dowolnej liczby towarów z katalogu towarów, o ile liczba zebranych i przyznanych uczestnikowi punktów pozwala na ich wybór. Do przesyłki zawierającej towar zostanie dołączony paragon fiskalny lub inny wymagany dokument sprzedaży potwierdzający zawarcie umowy sprzedaży. Uczestnicy programu będą mogli zamawiać towar po preferencyjnej cenie przez cały okres uczestnictwa w Programie, pod warunkiem spełnienia warunków wskazanych w regulaminie Programu.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że w istocie z wniosku wynika, że w ramach akcji promocyjnej nie dochodzi do wydania nagrody związanej ze sprzedażą premiową ale sprzedaży towarów za promocyjną cenę 1 zł, czyli sprzedaży z rabatem, dla określonej grupy osób, do których promocja jest skierowana.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia bonifikaty, rabatu.

Słownik wyrazów obcych Kopalińskiego definiuje pojęcie - bonifikata, rabat, opust, upust, jako zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. W praktyce udzielenie bonifikaty polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną – zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz.U. z 2013 r., poz. 385) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów, w tym także tych wydanych jako rabat, a udzielony rabat nie stanowi dla konsumenta przychodu.

W przedstawionym stanie faktycznym nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca ma prawo do stosowania najbardziej efektywnej, z jego punktu widzenia, polityki firmy, w tym oferowania programów lojalnościowych dla pewnych grup. Należy zauważyć, że przedstawione we wniosku zdarzenie nie ogranicza kręgu uprawnionych do uczestnictwa w akcji promocyjnej, gdyż w akcji promocyjnej będą mogły uczestniczyć wszystkie osoby fizyczne, które spełniają regulamin programu, a więc m.in. posiadają określone zadłużenie u Wnioskodawcy. Z wniosku wynika zatem, że krąg uprawnionych w akcji promocyjnej do zakupów po promocyjnej cenie 1 zł brutto (tj. sprzedaży przez Wnioskodawcę towarów z rabatem) jest potencjalnie nieograniczony. W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z akcji promocyjnej i z rabatów przez nieograniczone grono osób (wszystkie osoby fizyczne, które posiadają zadłużenie u Wnioskodawcy) nie powoduje powstania przychodu u tych osób w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki płatnika podatku dochodowego z tego tytułu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.