Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.348.2017.1.BD
z 11 grudnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 23 października 2017 r. (data wpływu – 25 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania pożyczki otrzymanej od matki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania pożyczki otrzymanej od matki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 11 października 2017 r. Wnioskodawczyni otrzymała od matki pożyczkę w kwocie 80.000 zł. Pieniądze zostały przelane na konto męża Wnioskodawczyni (małżonkowie nie mają rozdzielności majątkowej), z tytułem wpłaty: „Pożyczka dla córki K. P.-A.” (Wnioskodawczyni).

Wnioskodawczyni nadmienia, że w dniu 09 października 2017 r. dzwoniła do Krajowej Informacji Skarbowej w celu upewnienia się, czy w związku z ww. pożyczką będzie zwolniona z płacenia podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 10 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawczyni uzyskała informację, że pożyczka od matki może być przelana na konto zięcia, ale tylko w sytuacji, kiedy córka z zięciem nie posiadają rozdzielności małżeńskiej majątkowej. Dodatkowo przelew taki winien być opatrzony zapisem: „pożyczka dla córki”. W dniu 18 października 2017 r. Wnioskodawczyni podczas pobytu w Urzędzie Skarbowym w celu złożenia deklaracji PCC z uwzględnieniem czternastodniowego terminu, otrzymała odpowiedź, iż od tej pożyczki będzie musiała zapłacić podatek w wysokości 2%.

Wnioskodawczyni do deklaracji dołączyła:

  1. umowę pożyczki z dnia 11 października 2017 r.,
  2. potwierdzenie przelewu na konto zięcia M. A., w którego tytule zawarta jest informacja, że jest to pożyczka dla córki K. P.-A.,
  3. oświadczenie, w którym poinformowała o rozmowie z KIS z dnia 09 października 2017 r.

W dniu 18 października 2017 r. Wnioskodawczyni po raz kolejny zadzwoniła do KIS i otrzymała odpowiedź taką samą jak w dniu 09 października 2017 r. popartą wyrokiem NSA sygn. akt II FSK 1268/10.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy pożyczka, którą Wnioskodawczyni otrzymała od matki, a która została przekazana na konto męża, podlega zwolnieniu z podatku?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z zaistniałą sytuacją (przy uwzględnieniu informacji uzyskanej z KIS i stosując się do zaleceń otrzymanych w KIS) pożyczka, którą otrzymała od matki powinna być zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych, tym bardziej, że w dniu 12 października 2017 r. wspólnie z mężem zakupili dom, którego są współwłaścicielami. Pieniądze (z pożyczki udzielonej przez matkę) zostały wydane na zakup wspólnego domu. Wnioskodawczyni wskazała, że cała kwota na zakup domu została przekazana z konta męża, na którym znajdowała się również pożyczka udzielona dla niej przez swoją matkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

Stosownie zaś do treści art. 10 ust. 1 powołanej ustawy podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. b) wymienionej ustawy zwalnia się od podatku pożyczki udzielane w formie pieniężnej na podstawie umowy zawartej między osobami, o których mowa w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2017 r., poz. 833 ze zm.), w wysokości przekraczającej kwotę, określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, pod warunkiem:

  • złożenia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych właściwemu organowi podatkowemu w terminie 14 dni od daty dokonania czynności, z wyłączeniem przypadku, gdy umowa została zawarta w formie aktu notarialnego,
  • udokumentowania otrzymania pieniędzy przez biorącego pożyczkę dowodem przekazania na jego rachunek płatniczy lub na jego inny rachunek w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, lub przekazem pocztowym.

Zgodnie z przywołanym powyżej art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę (...). Według art. 9 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł.

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 10 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy, co oznacza, że umowa pożyczki pieniężnej będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy:

  • umowa została zawarta pomiędzy osobami wymienionymi w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. np. pomiędzy rodzicem a dzieckiem,
  • pożyczkobiorca złoży deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC-3) właściwemu organowi podatkowemu w terminie 14 dni od dnia dokonania czynności,
  • pożyczkobiorca udokumentuje otrzymanie pieniędzy dowodem przekazania, na jego rachunek płatniczy lub na jego inny rachunek w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 11 października 2017 r. na podstawie zawartej tego dnia umowy pożyczki otrzymała od matki pożyczkę w kwocie 80.000 zł. Pieniądze zostały przelane na konto męża Wnioskodawczyni (małżonkowie nie mają rozdzielności majątkowej), z tytułem wpłaty: „Pożyczka dla córki K. P.-A.”, czyli dla Wnioskodawczyni.

Mając na uwadze przywołane przepisy wskazać należy, że skoro umowa pożyczki została zawarta pomiędzy Wnioskodawczynią a jej matką, to w sytuacji gdy Wnioskodawczyni złożyła w wymaganym terminie właściwemu organowi podatkowemu deklarację w podatku od czynności cywilnoprawnych, dotyczącą umowy pożyczki zawartej z matką i udokumentowała otrzymanie przez siebie środków pieniężnych, będących przedmiotem tej umowy, na rachunek bankowy męża – gdzie w tytule wpłaty znalazł się dopisek „Pożyczka dla córki K. P.-A.” (mając jednocześnie wspólność majątkową), to – mając na uwadze, że małżonkowie nie mają rozdzielności majątkowej – spełnione zostały przesłanki warunkujące zwolnienie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, określone w art. 9 pkt 10 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem opisana we wniosku umowa pożyczki pieniężnej, zawarta przez Wnioskodawczynię z matką będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, co oznacza, że nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj