Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.719.2017.2.AK
z 8 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2017 r. (data wpływu 13 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada (data wpływu 16 listopada 2017r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania,
  

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT ww. usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
  

– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania,
  

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT ww. usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 listopada (data wpływu 16 listopada 2017r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

... Sp. z o. o. z siedzibą w ... (zwana dalej Spółką) jest zarejestrowanym czynnie podatnikiem podatku od towaru i usług. W powyższej Spółce 100% udziałów posiada Gmina Miasto .... Głównym przedmiotem działalności jest świadczenie usług komunikacji miejskiej na terenie Miasta .... . ... pełniący funkcję Prezesa Zarządu ... Sp. z o.o. z siedzibą w ... (Wnioskodawca) jest osobą fizyczną, która ma miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Nie jest on zarejestrowany jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w CEIDG (jednoosobowo lub uczestnicząc w spółce cywilnej). Nie dokonał również rejestracji jako czynny albo zwolniony podatnik od towaru i usług.

Uchwałą Rady Nadzorczej z dnia 24 września 2012 roku nr ... ...został powołany na Prezesa Zarządu Spółki ... Sp. z o.o. w .... Do dnia 28 kwietnia 2017 roku Prezes Zarządu ... był zatrudniony w oparciu o umowę o pracę.

W związku wejściem w życie w dniu 9 września 2016 roku przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2016 roku o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016r., poz. 1202) z członkiem zarządu zawiera się co do zasady umowę o świadczenie usług zarządzania na czas pełnienia funkcji z obowiązkiem świadczenia osobistego takiego członka bez względu na to czy działa on w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Wypełniając ten obowiązek ... Sp. z o. o. w ... oraz Prezes Zarządu zawarli w dniu 28 kwietnia 2017 roku Umowę o świadczenie usług zarządzania. Wiązało się to z koniecznością rozwiązania umowy o pracę między ww. stronami.

Zgodnie z treścią zawartej umowy o świadczenie usług zarządzania:

1. W ramach i w okresie pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki ... Sp. z o. o. w ... Zarządzający (Wnioskodawca) zobowiązuje się do świadczenia usług zarządzania na zasadach określonych Umową.
2. Zarządzający zobowiązał się do świadczenia usług osobiście bez względu na to, czy działa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej i nie jest uprawniony do powierzenia ich wykonywania osobie trzeciej.
3. Zarządzający oświadczył, że posiada wszelkie niezbędne kompetencje do wykonywania usług na warunkach określonych Umową.
4. Przy wykonywaniu usług zarządzania Zarządzający zobowiązany jest wykorzystać swoje umiejętności oraz doświadczenie dla spraw i interesów Spółki.
5. Zarządzający zobowiązał się do takiego prowadzenia własnych i realizacji innych niż określone umową zobowiązań by nie kolidowały one z należytym i starannym wykonywaniem umowy.
   
   

Jak stanowi § 2 Umowy określający prawa i obowiązki Prezesa Zarządu (Wnioskodawcy) zobowiązany jest on do świadczenia usług:

1. z najwyższą starannością sumiennością i profesjonalizmem wymaganym w powszechnie przyjętych standardach zarządzania z zachowaniem lojalności wobec Spółki i dbałości o materialne - niematerialne interesy Spółki, przy przyjęciu zasady podejmowania ryzyka uzasadnionego gospodarczo i z uwzględnieniem ryzyka uzasadnionego z punktu widzenia realizowanych przez Spółkę zadań,
2. w sposób zgodny z interesem Spółki i prowadzący do jej rozwoju w szczególności poprzez osiągnięcie celów postawionych Spółce w tym planowanych wyników gospodarczych i zamierzonej pozycji na rynku wzrostu wartości jej aktywów, a także kreowania pozytywnego wewnętrznego i zewnętrznego wizerunku Spółki.
   
   

Wykonując Umowę Zarządzający (Wnioskodawca) zobowiązany jest współdziałać z pozostałymi organami Spółki na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa w tym w szczególności przepisach Kodeksu spółek handlowych, postanowieniach umowy Spółki, uchwałach organów Spółki, a także innych aktach prawa i dokumentach wewnętrznych Spółki w szczególności regulaminie Zarządu Spółki.

Świadczenie usług będzie polegało w szczególności na:

1. prowadzeniu spraw Spółki z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z pełnionej funkcji,
2. reprezentowaniu Spółki wobec podmiotów trzecich zgodnie z obowiązującymi zasadami reprezentacji Spółki,
3. osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do pełnionej funkcji, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki,
4. realizacji wyznaczonych celów zarządczych o których mowa w § 8 ust. 7 Umowy.
   
   

Zarządzający (Wnioskodawca) zobowiązany jest wykonywać usługi określone Umową w czasie oraz w sposób zapewniający należytą jej realizację oraz prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki. Zarządzający (Wnioskodawca) zobowiązany jest wykonywać swoje obowiązki w siedzibie Spółki oraz w zależności od potrzeb Spółki w innych miejscach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami, przy czym świadczenie usług poza siedzibą Spółki nie może zakłócać jej płynnego funkcjonowania.

Zarządzający zobowiązany jest do pisemnego poinformowania Spółki w miarę możliwości z co najmniej 3-dniowym wyprzedzeniem, o każdym przypadku przerwy w świadczeniu usług zarządzania. Zarządzający uprawniony jest do płatnego wypoczynku w wymiarze 26 dni w ciągu roku kalendarzowego, nie wliczając w to sobót oraz dni ustawowo wolnych od pracy. Zarządzający zobowiązany jest do przedkładania wraz z fakturą/rachunkiem załącznika określającego czas świadczenia usług zarządzania w danym miesiącu (m. in. liczbę dni i godzin świadczenia usług określonych Umową w tym wskazania liczby dni płatnego wypoczynku).

W okresie trwania Umowy Spółka udostępnia Zarządzającemu do używania w zakresie niezbędnym do wykonywania usług zarządzania urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące jej mienie w szczególności:

1. oddane do jego dyspozycji pomieszczenie biurowe wraz z wyposażeniem,
2. telefon komórkowy - Urządzenie IT dla firm ... (Nr seryjny ...), abonament dla karty SIM Numer MSISDN ... (Nr seryjny ...), plan taryfowy .., w tym opłata abonamentowa za informatyczne stanowisko pracy dla firm limit 106,00 zł netto,
3. komputer przenośny ... oprogramowanie do komputera przenośnego Windows 10 pro wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem torba myszka kabel zasilający.
   
   

Zarządzający uprawniony jest do używania udostępnionego mienia Spółki, o którym mowa powyżej do celów prywatnych z obowiązkiem osobistego ponoszenia kosztów przekraczających limity wynikające z zawartych przez spółkę umów lub zapisów umowy łączącej Zarządzającego ze Spółką.

Zarządzającego obowiązuje zakaz pełnienia funkcji w organach jakichkolwiek innych spółek prawa handlowego. Zarządzający ma obowiązek informować Radę Nadzorczą Spółki o zamiarze nabycia akacji lub udziałów w innej spółce prawa handlowego z co najmniej 14 - dniowym wyprzedzeniem przed dokonaniem czynności.

Spółka oświadcza, iż w ramach obowiązujących przepisów zobowiązuje się współdziałać z Zarządzającym, w celu prawidłowej realizacji umowy. Do obowiązków Spółki należy w szczególności:

1. udostępnienie Zarządzającemu wszelkich dokumentów Spółki niezbędnych do wykonywania Umowy,
2. zapewnienie współdziałania z Zarządzającym organów i członków organów Spółki oraz jej pracowników,
3. terminowa wypłata wynagrodzenia zarządzającemu po naliczeniu pobraniu i odprowadzeniu do właściwego urzędu skarbowego należnej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, jak również składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne,
4. zapewnienie zarządzającemu zasobów (urządzeń technicznych), o których mowa w Umowie,
5. ponoszenie kosztów lub zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych przez Zarządzającego związanych ze świadczeniem usług poza siedzibą Spółki niezbędnych do należytego wykonania usług w szczególności takich jak koszty podroży służbowych w standardzie przyjętym do stosowania w Spółce,
6. zapewnienie finansowania udziału Zarządzającego w kursach szkoleniach i seminariach, których tematyka jest ściśle związana z działalnością Spółki oraz przedmiotem niniejszej umowy, przy czym łączna kwota kosztów pokrywanych przez Spółkę nie może przekroczyć 3,000.00 zł brutto.
   
   

Zgodnie z umową Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy będącego następstwem nie wykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z Umowy lub z przepisów prawa. Odpowiedzialność, o której mowa powyżej jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi z tytułu pełnienia funkcji, określonej przepisami prawa w szczególności Kodeksu spółek handlowych.

Z tytułu świadczenia usług oraz wykonywania innych zobowiązań wynikających z umowy, w tym z tytułu przeniesienia praw autorskich, Prezes Zarządu otrzymuje wynagrodzenie całkowite, które składa się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe (tzw. Wynagrodzenie Stałe) oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki (tzw. Wynagrodzenie Zmienne). Wartość Wynagrodzenia Stałego została określona kwotowo. Część stała wynagrodzenia za dany miesiąc wypłacana będzie na podstawie faktury/rachunku wystawionej przez Zarządzającego nie wcześniej niż ostatniego dnia danego miesiąca, w formie przelewu na rachunek bankowy wskazany w fakturze/rachunku, w terminie 7 dni od dnia dostarczenia faktury. Część zmienna wynagrodzenia uzależniona jest od poziomu realizacji celów zarządczych i nie może przekroczyć 18% części stałej wynagrodzenia brutto wypłaconego w poprzednim roku obrotowym.

Zgodnie z Uchwałą Rady Nadzorczej Spółki nr ... z dnia 26 kwietnia 2017 roku wynagrodzenie zmienne przysługuje Zarządzającemu (Wnioskodawcy) po zatwierdzeniu sprawozdania Zarządu z działalności Spółki oraz sprawozdania finansowego za 2017r. i udzieleniu członkowi Zarządu absolutorium z wykonywania przez niego obowiązków przez Zgromadzenie Wspólników. Zarządzający zobowiązuje się do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji technicznych, technologicznych, handlowych i organizacyjnych Spółki nie podanych do publicznej wiadomości. Zakaz powyższy obowiązuje również po zakończeniu niniejszej Umowy. Z tytułu przestrzegania obowiązku zachowania poufności w okresie trwania Umowy, jak i po jej zakończeniu, Zarządzającemu nie przysługuje żadne dodatkowe wynagrodzenie lub odszkodowanie. Zarządzający zobowiązuje się do powstrzymania się od prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec Spółki w trakcie trwania Umowy. Przez działalność konkurencyjną strony niniejszej Umowy rozumieją wszelką działalność, bez względu na jej rozmiar, która jest zbieżna z zakresem działalności Spółki, w szczególności jeżeli jej prowadzenie mogłoby wpłynąć na sytuację rynkową lub finansową Spółki.

Umowa jest zawarta na czas pełnienia przez Zarządzającego funkcji Prezesa Zarządu Spółki, w oparciu o mandat trwający do czasu jego wygaśnięcia, w szczególności na skutek śmierci, odwołania lub złożenia rezygnacji. Zarządzający rozpoczął świadczenie usług w zakresie zarządzania w dniu 1 maja 2017 roku. Wygaśnięcie mandatu skutkuje rozwiązaniem Umowy z ostatnim dniem pełnienia funkcji bez okresu wypowiedzenia i konieczności dokonywania dodatkowych czynności. Spółka ma prawo wypowiedzenia umowy za 3 - miesięcznym okresem wypowiedzenia, który upływa z końcem miesiąca kalendarzowego. W przypadku rozwiązania Umowy Zarządzający jest zobowiązany do przekazania obowiązków upoważnionej osobie lub osobom, w tym do osobistego stawiennictwa na żądanie Spółki, złożenia żądanych wyjaśnień, rzetelnego przekazania informacji, dokumentów i przedmiotów związanych z wykonywaniem Umowy, w trybie i zgodnie z procedurami obowiązującymi w Spółce.

W razie rozwiązania albo wypowiedzenia Umowy z jakichkolwiek innych przyczyn niż naruszenie przez Zarządzającego podstawowych obowiązków wynikających z umowy, Zarządzającemu przysługuje odprawa pieniężna w wysokości trzykrotności części stałej wynagrodzenia miesięcznego brutto pod warunkiem, że pełnił on funkcję Prezesa Zarządu przez okres co najmniej 12 miesięcy przed rozwiązaniem umowy. Odprawa, o której mowa powyżej wypłacana jest w terminie 7 dni od dnia zakończenia umowy.

W Umowie przewidziano ubezpieczenie Prezesa Zarządu ... (Wnioskodawcy) w zakresie odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanych przez niego obowiązków. Składki z tego tytułu ponosi Spółka.

Zgodnie z postanowieniami końcowymi umowy w sprawach nieuregulowanych w stosuje się odpowiednie przepisy Kodeksu cywilnego, Kodeksu spółek handlowych oraz innych przepisów prawa. Prezes Zarządu ... nie planuje podejmowania innej aktywności zawodowej i gospodarczej niż ta opisana powyżej.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, iż wynagrodzenie Wnioskodawcy otrzymywane od Spółki za wykonywanie czynności wymienione we wniosku należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nazwa umowy zawartej przez Spółkę z Zarządzającym nie ma charakteru przesądzającego i nie decyduje automatycznie o zakwalifikowaniu jej jako umowy o której mowa w art. 13 pkt 9 u.p.d.o.f. Jednakże biorąc pod uwagę jej postanowienia, w szczególności szerokie uprawnienia i obowiązki Prezesa Zarządu o charakterze zarządczym nie może budzić zasadniczych wątpliwości, że mamy do czynienia z umową o zarządzanie przedsiębiorstwem.

Rada Nadzorcza lub inne organy Spółki nie mogą wydawać Zainteresowanemu wiążących poleceń dotyczących realizacji przedmiotu umowy.

Do relacji Zarządzający - Rada Nadzorcza odnosi się art. 219 § 2 Ksh, który stanowi, że Rada nadzorcza nie ma prawa wydawania zarządowi wiążących poleceń dotyczących prowadzenia spraw spółki. Koresponduje to z postanowieniem § 14 ust. 1 Regulaminu Zarządu ... Sp. z o. o. w ... przewidującego wprost, że Prezes Zarządu nie ma obowiązku wykonywania poleceń Rady Nadzorczej dotyczących prowadzenia spraw Spółki.

Zgodnie z § 2 ust. 2 Umowy wykonując Umowę Wnioskodawca zobowiązany jest współdziałać z pozostałymi organami Spółki na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa, w tym w szczególności przepisach Kodeksu spółek handlowych, postanowieniach umowy spółki, uchwałach organów spółki, a także innych aktach prawa i dokumentach wewnętrznych spółki, w szczególności regulaminie Zarządu Spółki. Z tego współdziałania nie wynika jak zaznaczono to wyżej uprawnienie Rady Nadzorczej do wydawania wiążących poleceń.

Zgodnie z § 2 ust. 3 pkt 3) świadczenie usług będzie polegało w szczególności na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do pełnionej funkcji, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki.

Wnioskodawca ma obowiązek respektowania uprawnień i kompetencji pozostałych orangów Spółki. Choć posiada on samodzielność i niezależność w działaniach zarządczych, to jednak jest ona ograniczona. Podkreślić trzeba, że przed wejściem w życie ustawy z dnia 9 czerwca 2016 roku o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016, poz.1202) ograniczona niezależność i samodzielność Wnioskodawcy były zapewnione, pomimo że pozostawał on w stosunku pracy. Wyjście ze stosunku pracy i przejście na tzw. kontrakt nie rozszerzyło jego uprawnień, ani zakresu samodzielności i niezależności.

Umowa w § 3 ust. 1 stanowi, że Zarządzający (Wnioskodawca) zobowiązany jest wykonywać usługi określone Umową w czasie oraz w sposób zapewniający należytą jej realizację oraz prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki. Zgodnie z § 3 ust. 2 Umowy Zarządzający (Wnioskodawca) zobowiązany jest wykonywać swoje obowiązki w siedzibie Spółki oraz w zależności od potrzeb Spółki, w innych miejscach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami, przy czym świadczenie usług poza siedzibą Spółki nie może zakłócać jej płynnego funkcjonowania. A zatem, Wnioskodawca jako Zarządzający decyduje o miejscu, w którym wykonuje umowę i nie jest on z niego rozliczany.

Wskazać należy, że na mocy § 3 ust. 3 Umowy Zarządzający zobowiązany jest do pisemnego poinformowania Spółki, w miarę możliwości z co najmniej 3 - dniowym wyprzedzeniem, o każdym przypadku przerwy w świadczeniu usług zarządzania.

§ 3 ust. 5 Umowy przewiduje, że Zarządzający zobowiązany jest do przedkładania wraz z fakturą/rachunkiem załącznika określającego czas świadczenia usług zarządzania w danym miesiącu (m. in. liczbę dni i godzin świadczenia usług określonych Umową, w tym wskazania liczby dni płatnego wypoczynku). Rada Nadzorcza bada przedmiot i czas wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności zarządczych.

Zarządzający wykonując umowę składa oświadczenia woli w imieniu i na rzecz Spółki. Działając jako Prezes Zarządu jest on upoważniony do reprezentacji Spółki i dokonywania w jej imieniu czynności prawnych samodzielnie.

O powołaniu Zarządzającego na stanowisko Prezesa zdecydowała Rada Nadzorcza, która nie podawała motywów swojego stanowiska w uchwale nr ... z dnia 24 września 2012 roku, na mocy której powołano ... na Prezesa Zarządu.

Istotne znaczenie przy powołaniu Wnioskodawcy na funkcję Prezesa Zarządu mógł mieć fakt, że Wnioskodawca pracował od 1991 roku w Spółce i ma bogate doświadczenie związane z jej działalnością oraz zna od podstaw jej funkcjonowanie. Zdobyte doświadczenie jest przez niego wykorzystywane w obszarze działalności Spółki.

Zasadniczo ryzyko gospodarcze/ekonomiczne za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę jako Prezesa Zarządu Spółki z tytułu wykonywania czynności zarządczych ponosi Spółka jako odrębny podmiot - osoba prawna - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Skutki czynności prawnych, w których uczestniczy Spółka, a w której Prezes (Wnioskodawca) działa za Spółkę, obciążają Spółkę.

Odpowiedzialność Wnioskodawcy względem Spółki wynika z art. 293 i następnych przepisów Ksh. Zgodnie z art. 293 § 1 Ksh. Członek zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidator odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki, chyba że nie ponosi winy. § 2 przewiduje, że Członek zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidator powinien przy wykonywaniu swoich obowiązków dołożyć staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności.

Odpowiedzialność Wnioskodawcy względem osób trzecich ma charakter subsydiarny i wynika z art. 299 Ksh. Art. 299 w § 1 stanowi, że jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. § 2 przewiduje, że członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, o której mowa w § 1, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub w tym samym czasie wydano postanowienie o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego albo o zatwierdzeniu układu w postępowaniu w przedmiocie zatwierdzenia układu, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewydania postanowienia o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego albo niezatwierdzenia układu w postępowaniu w przedmiocie zatwierdzenia układu wierzyciel nie poniósł szkody. Zgodnie z § 3, przepisy § 1 i § 2 nie naruszają przepisów ustanawiających dalej idącą odpowiedzialność członków zarządu.

Zgodnie z umową Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy, będącego następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z Umowy lub z przepisów prawa. Odpowiedzialność, o której mowa powyżej, jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi z tytułu pełnienia funkcji, określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu Spółek Handlowych.

Odpowiedzialność Zarządzającego za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy w stosunku do Spółki jest ograniczona do kwoty trzykrotności przyznanego wynagrodzenia w części stałej brutto, przy czym Spółka zobowiązana jest w pierwszej kolejności do wystąpienia z roszczeniem do ubezpieczyciela. Powyższa odpowiedzialność ukształtowana jest na wzór odpowiedzialności pracownika wynikającej z art. 120 § 1 Kodeksu pracy, a nadto jest jeszcze asekurowana ubezpieczeniem. Również odpowiedzialność wobec osób trzecich, choć ma ona charakter subsydiarny, asekurowana jest ubezpieczeniem.

W Umowie przewidziano ubezpieczenie Prezesa Zarządu ... (Wnioskodawcy) w zakresie odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanych przez niego obowiązków Umowa „Ubezpieczenia Szkód Powstałych w Następstwie Roszczeń Spółki Kapitałowej” została zawarta w dniu 26 kwietnia 2017 roku Polisa nr ... na okres pełnienia funkcji z następującymi warunkami:

1. Suma ubezpieczenia: minimum 1.500.000,00 zł,
2. Odpowiedzialność kontraktowa (za działania i zaniechania) z tytułu świadczenia usług zarządzania przez Zarządzającego wobec Spółki oraz osób trzecich,
3. Zakres wyłączeń odpowiedzialności: szkody wyrządzone z winy umyślnej.

Składki z tego tytułu ponosi Spółka.

W umowie nie ma postanowień, które przewidywałyby, że Spółka bierze na siebie odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz zleceniodawcy - Spółki.

Podkreślić jednak należy, że odpowiedzialność względem osób trzecich kształtowana jest z odwołaniem się do przepisów Kodeksu spółek handlowych, a z art. 299 § 1 Ksh wynika subsydiarność odpowiedzialności Wnioskodawcy względem osób trzecich.

Wnioskodawca występuje w związku z wykonywaniem czynności uregulowanych ww. umową jako reprezentant zleceniodawcy (Spółki) i zachodzi sytuacja powierzania Zarządzającemu w stosunkach z innymi podmiotami czynności reprezentowania zleceniodawcy (Spółki). W Umowie przewidziano, że świadczenie usług będzie polegało w szczególności na reprezentowaniu Spółki wobec podmiotów trzecich, zgodnie z obowiązującymi zasadami reprezentacji Spółki (§ 2 ust. 3 pkt 2 umowy). Jak wskazano wyżej zgodnie z zasadą reprezentacji Spółki Wnioskodawca jako Prezes Zarządu jest upoważniony do reprezentacji Spółki i dokonywania w jej imieniu czynności prawnych samodzielnie.

Zarządzający zobowiązał się do świadczenia usług osobiście bez względu na to, czy działa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej i nie jest uprawniony do powierzenia ich wykonywania osobie trzeciej (§ 1 ust. 2 Umowy). A zatem nie angażuje on samodzielnie zasobów ludzkich do wykonywania czynności objętych zakresem pytania. Wnioskodawca korzysta z mienia powierzonego przez Spółkę. Zgodnie § 4 umowy w okresie trwania Umowy, Spółka udostępnia Zarządzającemu do używania w zakresie niezbędnym do wykonywania usług zarządzania urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące jej mienie, w szczególności: 1) oddane do jego dyspozycji pomieszczenie biurowe wraz z wyposażeniem; 2) telefon komórkowy – Urządzenie IT dla firm ... (Nr seryjny ...), abonament dla karty SIM Numer MSISDN ... (Nr seryjny ...), plan taryfowy ..., w tym opłata abonamentowa za informatyczne stanowisko pracy dla firm - limit 106,00 zł netto, 3) komputer przenośny ...., oprogramowanie do komputera przenośnego Windows 10 pro, wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem: torba, myszka, kabel zasilający. Toteż, Wnioskodawca samodzielnie nie angażuje zasobów materialnych do wykonywania czynności objętych zakresem pytania.

Umowa jest zawarta na czas pełnienia przez Zarządzającego funkcji Prezesa zarządu Spółki, w oparciu o mandat trwający do czasu jego wygaśnięcia, w szczególności na skutek śmierci, odwołania lub złożenia rezygnacji. Zarządzający rozpoczął świadczenie usług w zakresie zarządzania w dniu 1 maja 2017 roku. Wygaśnięcie mandatu skutkuje rozwiązaniem Umowy z ostatnim dniem pełnienia funkcji bez okresu wypowiedzenia i konieczności dokonywania dodatkowych czynności.

Zgodnie z § 33 ust. 4 Umowy Spółki ... Sp. z o.o. w ... Członkowie zarządu powoływani są na czas nieograniczony uchwałą Rady Nadzorczej. Jak wskazuje § 33 ust. 6 Umowy Spółki Mandat członka zarządu wygasa wskutek śmierci, rezygnacji albo odwołania ze składu zarządu.

Wnioskodawca oprócz świadczenia usług zarządzania na rzecz Spółki, o której mowa we wniosku, nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017., poz. 1221 )

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym w zakresie czynności wykonywanych na podstawie „Umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania” Wnioskodawca uznany powinien być za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT, a tym samym wykonywane przez niego czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług na mocy ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towaru i usług?
2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Wykonywanie czynność na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania przez Wnioskodawcę nie będzie prowadzić do uznania go za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku o towarów i usług, (zwanej dalej: ustawa o VAT) i tym samym czynność te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Za takim stanowiskiem przemawia zaprezentowana poniżej argumentacja. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej: „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczeń usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowość prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towaru usług bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów usług. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy VAT podatnikami są osoby prawne jednostki organizacyjne niemające osobowość prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ponadto działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy VAT, obejmuje wszelką działalność producentów handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1 nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016r., poz. 2032 i 2048 oraz z 2017 r., poz. 60, 526, 648, 859)
2. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 20l6r., poz. 2032), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynność prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż dla uznania, że określone czynności wykonywanie przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalność gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towaru i usług istotne jest spełnianie wszystkich elementów wymierzonych w art. 15 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT. Chodzi o taki stosunek prawny między usługodawcą a usługobiorcą, który wykazuje cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. podporządkowanie usługodawcy co do warunków realizacji umówionych czynności, określenie wynagrodzenia, a dodatkowo z dokumentów dotyczących zawarcia umowy o wykonywanie usług powinna wynikać kwestia odpowiedzialności osoby zlecającej wobec osób trzecich. Tym samym w sytuacji, gdy istnieje stosunek prawny w ramach którego zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za działania zleceniobiorcy, wtedy nie jest to działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o VAT. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonane czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania, a poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą, co do warunków wykonywania czynności wobec osób trzecich pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Powyższe rozumienie pojęcia „samodzielności” potwierdza Naczelny Sąd administracyjny uchwałą z dnia 12 stycznia 2009r., sygn. akt I FPS 3/08, w której wskazano, że za samodzielną działalność nie będzie mogła być uważana działalność, która jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego zbliżonym, ponieważ wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego, po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Treść powyżej uchwały przełożyła się na rozstrzygnięcia sądów administracyjnych, w których sądy powołując się na powyższą uchwałę stwierdzały, że osoba będąca członkiem zarządu i menedżerem spółki nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, ponieważ nie prowadzi samodzielnej działalności.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, iż jego przedmiotem jest umowa o świadczenie usług zarządzania zawarta pomiędzy ... Sp. z o.o. w ... (Spółka), a Prezesem Zarządu (Wnioskodawca), w której Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia na rzecz Spółki usług w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem, w ramach pełnienia funkcji Prezesa Zarządu.

Podkreślić należy, iż Prezes Zarządu funkcjonuje w ramach organizacji Spółki. Jest on zintegrowany z jej organizacją. Z treści umowy wynika, że Spółka zapewnia Prezesowi Zarządu powierzchnię biurową z wyposażeniem, w tym przenośny komputer osobisty oraz środki łączności. Spółka jest zobowiązana do pokrycia kosztów podróży służbowych związanych z wykonywaniem powierzonych zadań.

Podkreślenia wymaga również, że Prezes Zarządu swoje obowiązki będzie wykonywać co do zasady w godzinach pracy Spółki, z zastrzeżeniem, że jeśli wymaga tego dobro Spółki, praca powinna być wykonywana również poza godzinami czasu pracy obowiązującej w Spółce. Również miejsce wykonywania pracy jest ściśle określone i jest nim siedziba Spółki oraz w zależności od potrzeb inne miejsca, przy czym świadczenie czynności poza siedzibą Spółki nie może zakłócić jej płynnego funkcjonowania.

Zarządzający zobowiązany jest do pisemnego poinformowania Spółki w miarę możliwości z co najmniej 3 - dniowym wyprzedzeniem, o każdym przypadku przerwy w świadczeniu usług zarządzania.

Ponadto Zarządzający uprawniony jest do płatnego wypoczynku w wymiarze 26 dni w ciągu roku kalendarzowego nie wliczając w to sobót oraz dni ustawowo wolnych od pracy co jest kalką uprawnień pracowniczych w zakresie urlopu wypoczynkowego.

Jak z powyższego wynika Spółkę z Prezesem Zarządu łączy stosunek zbliżony do stosunku pracy. Zainteresowany nie będzie ponosił żadnych kosztów związanych z wykonywaniem usług zarządzania przedsiębiorstwem Spółka bowiem koszty te ponosić będzie Spółka.

Argumentem przemawiającym za tym, że przedmiotowa Umowa ma zbliżony charakter do stosunku pracy jest fakt, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu jej zawarcia koszty uzyskania przychodu są określone w identyczny sposób jak dla stosunku pracy (por. art. 22 ust. 9 pkt 5 w związku z ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Podkreślić należy, że tylko i wyłącznie, w związku z wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2016 roku o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016r., poz. 1202) Spółka i Wnioskodawca zostali zmuszeni wolą ustawodawcy do zrezygnowania z dotychczas stosowanej w Spółce dla członków zarządu formy świadczenia pracy na podstawie umowy o pracę w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy.

Okolicznością istotną z punktu widzenia oceny spełnienia warunku „samodzielności” jest kwestia czy Prezes Zarządu jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za czynności i działania które można przypisać w ramach wykonywanych czynności zarządzania. Zasady odpowiedzialność Prezesa Zarządu reguluje Umowa poprzez odesłanie do przepisów Kodeksu cywilnego oraz Kodeksu spółek handlowych. Niewątpliwie członek zarządu na mocy art. 293 § 1 Ksh ponosi odpowiedzialność cywilnoprawną wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy (statutu) spółki. Odpowiedzialność ta ma charakter odszkodowawczej odpowiedzialności ex contractu, tj. oparta jest na istniejącej między Spółką a członkiem jej organu więzi zobowiązaniowej, której naruszenie skutkuje odpowiedzialnością odszkodowawczą (v. wyrok SN z 24 września 2006 r., sygn. akt II CSK 118/08 OSNC 2009 nr 9 poz. 131 z glosą K. Gilewskiej Mon. Praw. 2009, nr 19, s. 107). Jednakże odpowiedzialność ta jest ponoszona przez członka zarządu wyłącznie wobec Spółki. Zatem nawet jeśli następstwem wadliwego działania lub zaniechania członka zarządu będzie szkoda wyrządzona przez spółkę osobie trzeciej roszczenia tej osoby są kierowane wobec Spółki, a nie wobec członka jej organu. W niczym zasady tej nie zmienia możliwość wystąpienia przez wspólnika wobec członka zarządu na mocy art. 295 Ksh z żądaniem naprawienia szkody wyrządzonej spółce w sytuacji, gdy Spółka nie wytoczy powództwa o naprawienie wyrządzonej jej szkody. Trudno bowiem uznać, że wspólnik jest osobą trzecią, a po drugie wymienione osoby realizują tzw. actio pro soco - wspólnik działa we własnym imieniu na rzecz poszkodowanej spółki (por. M. Barczak Powództwo o naprawienie szkody wyrządzonej spółce zob. Pr Spółek 2006r., Nr 708 s. 17 i nast.).

Z powyższego wynika, że Spółka odpowiada za działania i zaniechania swoich ustawowych organów - zarządu jak za swoje własne, zaś odpowiedzialność ta nie obciąża członków organów spółki w tym także członków zarządu w ich relacji do osób trzecich. Powyższe wnioski są trafne na gruncie art. 300 Ksh, z których wynika możliwość dochodzenia roszczeń odszkodowawczych przez osoby trzecie bezpośrednio od osób, które im szkodę wyrządziły w tym także od członków zarządu. Podstawę takiej odpowiedzialność stanowią art. 416 k c, który to przepis na podstawie Umowy będzie miał zastosowania.

Przedstawione w tym miejscu stanowisko znajduje potwierdzenie w szeregu aktualnych interpretacji indywidualnych. Wskazać można np. na pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 stycznia 2017r., sygn. 1061-IPTPP2.4512.527.2016.2.SM, stanowisko zajęte przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2016 r. sygn. ILPP1/4512-1-303//16 4/MC, pogląd wyrażony przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2015 r. sygn. IPTPP1/4512-133/15-4/AK, czy też pismo Dyrektora Izby Skarbowe w Warszawie z dnia 21 sierpnia 2015 r. sygn. IPPP2/4512-526/ 15-2/AO. Jak również we wcześniejszych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 listopada 2012 roku (sygn. IPPP2/443-850/12-4/MM podobnie interpretacja prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2011 roku (sygn. IPPP2-443-856/10-3/AK).

Jak również w orzecznictwie sądów administracyjnych m.in. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 sierpnia 2012 r. sygn. I FSK 1645/11 zgodnie z którym „Osoba będąca członkiem zarządu menadżerem w spółce działa w ramach struktury organizacyjnej zarządzanej spółki, nie ponosi kosztów swej działalności, wynagrodzenie nie jest uzależnione od ekonomicznego ryzyka i działa jedynie w imieniu i na rzecz zarządzanej spółki, która za jego działania ponosi odpowiedzialności za wyrządzona szkodę osobom trzecim. Nie działa on w warunkach ryzyka, niepewności, np. co do popytu, konkurencji czy ostatecznego rezultatu własnego przedsiębiorstwa. Nie wykonuje swojej działalności w swoim imieniu i na własny rachunek lecz w imieniu zarządzanej spółki. W związku z powyższym osoba ta me jest podatnikiem VAT”.

Podsumowując w okolicznościach przedmiotowej sprawy Wnioskodawca świadcząc pracę na podstawie umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem w świetle art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT nie jest podatnikiem VAT. Jego działalności nie można przypisać spełnienia warunku samodzielności, który stanowi immanentną cechę działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Jako Prezes Zarządu działa w ramach struktury organizacyjnej zarządzanej Spółki, nie ponosi kosztów swej działalności, wynagrodzenie nie jest uzależnione od ekonomicznego ryzyka i działa jedynie w imieniu i na rzecz zarządzanej Spółki, która za jego działania ponosi odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę osobom trzecim. Nie działa on w warunkach ryzyk niepewności, np. co do popytu, konkurencji czy ostatecznego rezultatu własnego przedsiębiorstwa. Nie wykonuje swojej działalności w swoim imieniu i na własny rachunek lecz w imieniu zarządzanej Spółki (które to kryteria zostały wskazane w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 stycznia 2016 roku sygn. akt I SA/Łd 1314/15).

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca zajmuje stanowisko jak na wstępie.

Ad.2.

Gdy odpowiedz na pytanie nr 1 będzie twierdząca, tj. Wnioskodawca zostanie uznany za podatnika VAT w zakresie wykonywania czynności w ramach umowy będzie on mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Za powyższym stwierdzeniem przemawia następująca argumentacja.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000,00 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Zgodnie art. 113 ust. 5 ustawy o VAT - jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej, od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Ust. 9 stanowi, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty określonej w ust. 1 art. 113 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy o VAT - jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej, od podatku na podstawie ust. 9 w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1 zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9 nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym z wyjątkiem
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymamione w lit. e zaliczanych przez podatnika na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych podlegających amortyzacji.
   3. budynków budowli lub ich części w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu,

2. świadczących usługi
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem, hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania. modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie,

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

W świetle powyższego usługi prawnicze, usługi w zakresie doradztwa oraz jubilerskie nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT.

Czynności opisane w stanie faktycznym, wykonywane przez Wnioskodawcę nie mogą być uznane za usługi prawnicze, doradcze czy jubilerskie. Są to czynności zarządzania przedsiębiorstwem (Spółką), w swoim charakterze odmienne od wymienionych w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a-c ustawy VAT. Tym samym przepis ten nie znajdzie zastosowania.

Wobec tego należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nie świadczy usług prawniczych, usług w zakresie doradztwa i usług jubilerskich, to może przy wykonywaniu czynności objętych Umową będzie on mógł korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, do czasu gdy wartość opodatkowanej sprzedaży nie przekroczy 200.000,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych

Z kolei, art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy stanowi, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1. (uchylony);
2. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;
3. przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;
4. przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;
5. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7;
6. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;
7. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

7a) przychody otrzymywane przez członków Rady Mediów Narodowych;

8. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
   1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

9. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
   
   

Z powołanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

• wykonywania tych czynności,
  

• wynagrodzenia oraz
  

• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
  
  

Zatem, w przypadku łącznego spełnienia ww. warunków, czynności podejmowanych przez osobę fizyczną nie uznaje się za czynności wykonywane w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej. To powoduje, iż osoba taka nie działa w tym przypadku w charakterze podatnika VAT, a zatem wykonywane czynności nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Warunek pierwszy – warunki wykonywania czynności. Należy uznać, że co do zasady, w istotę typowej umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest zarządzanie spółką przez osobę fizyczną (zobowiązaną do osobistego świadczenia), wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej tej spółki (osoba taka zarządza tą infrastrukturą, personelem, całą organizacją i jednocześnie korzysta z niej w tym celu). Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 30 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1479/13 – za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą „(...) nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona (...)”.

Warunek drugi – wynagrodzenie. Zakładając, że umowa przewiduje, że zarządzający korzysta z infrastruktury i organizacji wewnętrznej spółki (spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony, w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy umowa cywilnoprawna przewiduje dla zarządzającego stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie, nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez zarządzającego. Jednocześnie rozpatrywany warunek będzie spełniony także, jeżeli wynagrodzenie oprócz stałego elementu będzie zawierać element zmienny (np. wypłacany pod warunkiem i/lub w wysokości określonej realizacją wyznaczonych celów zarządczych, które mogą dotyczyć w szczególności kondycji finansowej spółki, jej pozycji rynkowej, realizacji określonej inwestycji, strategii itd.) pod warunkiem jednak, że element stały będzie stanowił istotną wielkość i/lub część całkowitego wynagrodzenia. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016 r., poz. 1202, z późn. zm.), wynagrodzenie całkowite członka organu zarządzającego składa się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe, określonej kwotowo, oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy spółki, przy czym, zgodnie z ust. 5 część zmienna nie może przekraczać 50%, a m.in. w spółkach publicznych 100% wynagrodzenia podstawowego zarządzającego w poprzednim roku obrotowym. Należy uznać, że takie ukształtowanie wynagrodzenia spełnia badany warunek.

Dla uznania spełnienia badanego warunku nie ma znaczenia okoliczność, że w umowie przewiduje się przykładowo (proporcjonalne) zmniejszenie wynagrodzenia z racji czasowego braku wykonywania czynności przez zarządzającego (wskutek własnej decyzji, choroby, zawieszenia w wykonywaniu funkcji).

Warunek trzeci – odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich. Warunek będzie spełniony jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy (zarządzającego), co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności.

Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Jeżeli umowa cywilnoprawna (stosunek prawny) przewiduje odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on – z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu – na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. K.s.h.) wskazany warunek nie jest spełniony.

Odpowiednio jeżeli dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, że wskazany warunek jest spełniony.

Podsumowując, jeżeli analiza danej umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy zarządzającym a spółką wykaże, że spełnione są wszystkie trzy przedstawione powyżej warunki to zarządzającego nie można uznać za podatnika VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że zarządzający występuje w charakterze podatnika VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że stosunek prawny łączący Wnioskodawcę ze Spółką nie spełnia przesłanek, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy. Z całokształtu przedstawionych informacji dotyczących zawartej umowy o świadczenie usług zarządzania jednoznacznie bowiem wynika, że charakter relacji łączącej Wnioskodawcę ze Spółką, nie tworzy stosunku prawnego takiego jak między pracodawcą a pracownikiem. Wprawdzie – jak wskazano w uzupełnieniu wniosku – wynagrodzenie, które Wnioskodawca będzie otrzymywał od Spółki za wykonywanie czynności jako Prezes Zarządu Spółki, należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże nie został spełniony warunek trzeci, tj. warunek odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Jak wskazał Wnioskodawca we wniosku zgodnie z umową Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy będącego następstwem nie wykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z Umowy lub z przepisów prawa. Odpowiedzialność, o której mowa powyżej jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi z tytułu pełnienia funkcji. określonej przepisami prawa w szczególności Kodeksu spółek handlowych. W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany powtórzył, iż zgodnie z umową Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy, będącego następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z Umowy lub z przepisów prawa. Odpowiedzialność, o której mowa powyżej, jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi z tytułu pełnienia funkcji, określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu spółek handlowych. Nadto Wnioskodawca wskazał, iż w umowie nie ma postanowień, które przewidywałyby, że Spółka bierze na siebie odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz zleceniodawcy - Spółki.

Zatem, z uwagi na wynikającą z umowy odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec osób trzecich, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy o świadczenie usług należy uznać za działalność wykonywaną samodzielnie.

Wobec powyższego, wykonywane przez Wnioskodawcę czynności na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania należy uznać za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą. W konsekwencji z tytułu wykonywania przedmiotowych czynności Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. A zatem ww. czynności wykonywane na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Z kolei odnosząc się do kwestii objętej pytaniem oznaczonym we wniosku jako nr 2 wskazać należy, iż zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
        
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;

2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

W świetle powyższych uregulowań prawnych należy wskazać, że jeżeli – jak wskazano we wniosku – wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie obejmują czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wnioskodawcy - rozpoczynającemu w trakcie 2017 roku świadczenie usług zarządzania jako podatnik podatku VAT - przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku ORD-IN należało uznać je nieprawidłowe. Jakkolwiek Wnioskodawca we własnym stanowisku wskazał art. 113 ust. 9 ustawy, jednakże nie uwzględnił, że wartość sprzedaży uprawniająca do zwolnienia, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, winna być obliczona w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku 2017.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy.

W kwestii zaś powołanych przez Wnioskodawcę wyroków WSA i NSA należy zauważyć, iż wyroki sądów administracyjnych, są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tych konkretnych, indywidualnych sprawach nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę przedmiotowej kwestii.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.