Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.315.2017.1.MR
z 20 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2017 r. (data wpływu 12 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie

• możliwości zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia otrzymanego w związku z realizacją projektu – jest nieprawidłowe;
• braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia otrzymanego w ramach realizacji projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem dofinansowania projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Działalność gospodarcza firmy Wnioskodawcy jest związana z produkcją oprogramowania (PKD 62.01.Z). Działalność gospodarcza ma charakter zarobkowy. Złożono wniosek o dofinansowanie projektu badawczo rozwojowego w ramach programu E. - 2. Nabór projektów jest dokonywany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Firma Wnioskodawcy, jest także częścią międzynarodowego konsorcjum, które wspólnie realizuje projekt o nazwie M., finansowany częściowo przez Unię Europejską. Celem projektu jest stworzenie multipleksowych testów badawczych, pozwalających na jednoczesne wykrywanie chorób układów pokarmowego oraz oddechowego u trzody chlewnej. Jednym z podstawowych elementów końcowego produktu jest aplikacja, która pozwalała będzie na przeanalizowanie wykonanych testów, dostarczenie diagnozy, zebranie statystyk, a także wiele innych funkcjonalności. Firma Wnioskodawcy jest odpowiedzialna właśnie za zaprojektowanie i zakodowanie całości tej aplikacji. Działania te wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu budowy baz danych, języków programowania i analityki systemowej, W firmie Wnioskodawcy, jedyną osobą, która posiada niezbędne kwalifikacje oraz najszerszy zasób wiedzy i największe doświadczenie we wspomnianych polach jest właściciel - Wnioskodawca.

Wobec faktu, iż zaangażowanie w projekt wymaga od właściciela poświęcenia działań związanych z zarządzaniem firmą na rzecz specjalistycznych prac programistycznych, firma Wnioskodawcy chciałaby rozliczyć pracę jej właściciela jako koszt kwalifikowany w projekcie. Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, które rozdysponowuje środki w Polsce w imieniu Unii Europejskiej dopuszcza takie rozwiązanie, jednak do rozliczenia takich kosztów wymagane jest zaopiniowanie przez Urząd Skarbowy lub Izbę Skarbową. Jak mówi Załącznik nr 1 do Przewodnika Kwalifikowalności Kosztów NCBR, w kategorii „W - koszty wynagrodzeń”, pkt 6.: „Podatnik, przed rozliczeniem w projekcie kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, zwróci się do właściwego Urzędu Skarbowego / Izby Skarbowej z zapytaniem czy pobieranie wynagrodzenia w ramach realizowanego projektu mieści się w kategorii kosztów dla danej jednostki (bilansowych bądź podatkowych) oraz czy mieści się w kategorii przychodu podatkowego dla właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą”.

Według wytycznych kwalifikowalność kosztu może zostać uznana, o ile zostaną spełnione łącznie następujące warunki, m.in.: koszt został faktycznie poniesiony w okresie wskazanym w umowie o dofinansowanie, oraz został należycie udokumentowany. W Wytycznych przewiduje się również, że koszty kwalifikowane mogą powstać także w sytuacji, gdy pracę w projekcie wykonuje beneficjent, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, jednocześnie będąc pracownikiem w ramach własnego projektu. Przewiduje się możliwość obciążenia firmy kosztami własnej pracy według określonych wytycznych norm. W takiej sytuacji znajdzie się Wnioskodawca. Będzie on bowiem członkiem zespołu badawczego, a jednocześnie właścicielem firmy. Wykonując osobiście niektóre zadania w projekcie będzie mógł swoją pracę w określonym wymiarze zaliczyć do kosztów kwalifikowanych i rozliczyć w ramach dotacji udzielonej przedsiębiorstwu.

W Wytycznych zapisano, że właściciele spółek oraz osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, którzy nie pobierają za wykonywaną pracę wynagrodzenia (są finansowani z zysku), mogą rozliczać koszty swojej pracy przy prowadzeniu badań przemysłowych lub prac rozwojowych w ramach projektu zgodnie z poniższymi zasadami, wskazującymi m.in., że:

• koszty pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą należy rozliczać według stawki godzinowej,
• właściciel spółki lub osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą musi posiadać odpowiednie kwalifikacje do prowadzenia badań przemysłowych lub prac rozwojowych w ramach projektu,
• rozliczenie kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą
• następuje według ustalonej stawki godzinowej w zależności od faktycznie przepracowanych godzin w projekcie (według wzoru).

W projekcie można rozliczyć maksymalnie 860 godzin pracy (1720/2) w ciągu roku (maksymalnie 72 godziny pracy w ciągu miesiąca) - ograniczenie to wynika z założenia, że projekt nie może stanowić jedynego przedmiotu działalności przedsiębiorstwa, tym samym obowiązki właściciela jednostki nie mogą dotyczyć wyłącznie badań wykonywanych w ramach projektu. Ponadto zapisano obowiązki beneficjenta w zakresie sfery podatkowej: Podatnik, przed rozliczeniem w projekcie kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, zwróci się do właściwego Urzędu Skarbowego z zapytaniem, czy pobieranie wynagrodzenia w ramach realizowanego projektu jest zgodne z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych i może stanowić jego wynagrodzenie/dodatkowe źródło przychodu oraz czy istnieje możliwość wykazania/zaewidencjonowania przedmiotowego wynagrodzenia, jako kosztu w ramach realizowanego przedsięwzięcia. Poniesienie wydatku na koszty pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą udokumentowane ma być dokumentem księgowym, (np. notą obciążeniową) oraz kartą czasu pracy wskazującą liczbę godzin w danym miesiącu kalendarzowym poświęconych na wykonanie badań w projekcie. Na podstawie powyższych zapisów część kosztów kwalifikowanych (częściowo pokrytych dotacją) zostanie przypisana wynagrodzeniu na rzecz Wnioskodawcy, obliczonemu zgodnie z Wytycznymi i kwota ta zostanie przelana z rachunku firmowego spółki na rachunek prywatny Wnioskodawcy. Przewiduje się również, że ta operacja zostanie udokumentowana notą księgową lub obciążeniową.

Podstawą prawną otrzymania środków finansowych jest ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz.U. z 2014 r. poz. 1146) oraz Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 lutego 2015 r. w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz.U. z 2015 r. poz. 299). Środki na realizacje projektu pochodzą zatem z budżetu państwa. Pomoc udzielona zostanie ze środków finansowych otrzymanych w ramach programu finansowego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885 z pózn. zm.). Z otrzymanych środków finansowych zostaną sfinansowane koszty kwalifikowane (zgodnie z warunkami projektu) - w części. Będą to m.in. koszty pracy osób (umowy o pracę, umowy zlecenie), a także wartość pracy własnej Wnioskodawcy, koszty podwykonawstwa, zakup niezbędnej infrastruktury technicznej wykorzystywanej do realizacji Projektu i amortyzacja oprogramowania służącego przeprowadzeniu badań w Projekcie oraz pozostałe koszty operacyjne. Środki, które otrzyma Wnioskodawca, nawet jeśli zostaną przekazane za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, będą pochodzić z budżetu Unii Europejskiej. Finansowanie przekazane Wnioskodawcy będącemu przedsiębiorcą stanowi pomoc publiczną o której mowa w rozporządzeniu Ministra nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 lutego 2015 r. w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem NCBiR (nr ref. programu pomocowego XX.XXXXX(XXXX/X)). Pomoc publiczna jest w tym przypadku zwolniona z obowiązku notyfikacji przewidzianego w art. 108 traktatu o funkcjonowaniu UE, na podstawie rozporządzenia nr 651/2014.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy pobieranie wynagrodzenia w ramach realizowanego projektu jest zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych dodatkowym źródłem przychodu właściciela z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu z tej działalności, czy wynagrodzenie to jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy otrzymane wynagrodzenie można zaliczyć do kosztów podatkowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, pobieranie wynagrodzenia w ramach realizowanego projektu jest zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych dodatkowym źródłem przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej lecz nie podlega opodatkowaniu bo może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 pkt 1 UPDOF.

Istnieje zatem możliwość wykazania/zaewidencjonowania przedmiotowego wynagrodzenia jako kosztu w ramach realizowanego przedsięwzięcia jednak tylko w ujęciu bilansowym. Otrzymane wynagrodzenie nie można zaliczyć do kosztów podatkowych.

Przepisy prawa podatkowego określają źródło przychodu w zależności od charakteru wynagrodzenia. Jednym ze źródeł przychodów jest działalność gospodarcza. Stosownie do art. 5a pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową, wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust 1 pkt 1, 2 i 4-9. Działalność wykonywana przez Wnioskodawcę, polegająca w analizowanym przypadku na realizowaniu projektu dofinansowanego ze środków pochodzących z Unii Europejskiej należy uznać za działalność gospodarczą. Dotyczy to również tej części środków, które dotyczą pokrycia kosztów odpowiadających pracy własnej właściciela firmy (Wnioskodawcy) w projekcie. Możliwość uwzględnienia w kalkulacji pracy własnej, właściciela, co przewidują Wytyczne, nie stanowi uzasadnienia dla przyjęcia innej charakterystyki tej części środków otrzymanych w ramach projektu, a mianowicie do zakwalifikowania tej części środków do innego źródła przychodów np. z pracy lub z działalności wykonywanej osobiście. Również udokumentowanie notą księgową lub obciążeniową przekazania środków z rachunku firmowego spółki na rachunek Wnioskodawcy nie wpłynie w żaden sposób na kwalifikację środków otrzymanych przez firmę. Środki odpowiadające wynagrodzeniu za pracę własną Wnioskodawcy, oczywiście nie są dochodami ze stosunku pracy ani stosunku pokrewnego, a także nie stanowią wynagrodzenia za świadczenia wykonywane osobiście.

Brak bowiem elementu podporządkowania służbowego, o którym mowa w art. 5b ustawy o dochodowym od osób fizycznych (element wykluczający działalność gospodarczą), umowa o dofinansowanie została zawarta wyłącznie w ramach działalności gospodarczej, bez względu na rodzaj kosztów kwalifikowanych, które są objęte projektem i dofinansowane. Wobec powyższego wszelkie przychody uzyskane przez firmę w ramach realizacji projektu unijnego należy zaklasyfikować do źródła przychodów z działalności gospodarczej. Przychody te należy potraktować jako zwolnione z podatku dochodowego. Narodowe Centrum Badań i Rozwoju jako Instytucja Pośrednicząca dysponuje środkami pochodzącymi z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej. Zadania Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, jako Instytucji Pośredniczącej, obejmują przede wszystkim obowiązek sprawnego wypłacania i rozliczania przyznanych środków finansowych, a także zapewnienia merytorycznego wsparcia dla beneficjentów realizujących projekty z funduszy Unii Europejskiej. Jednak zgodnie z orzecznictwem dla zastosowania zwolnienia istotne jest pierwotne źródło pochodzenia środków, wskazanie podmiotu, który ostatecznie ponosi ekonomiczny koszt finansowania.

Środki, które otrzyma firma, nawet jeśli zostaną przekazane za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, będą pochodzić z budżetu Unii Europejskiej. Firma Wnioskodawcy bezpośrednio zrealizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy, dlatego należy uznać, że warunki ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostaną spełnione w zakresie całego dofinansowania na rzecz spółki, również w zakresie odpowiadającym kosztom pracy własnej Wnioskodawcy. Jeśli wynagrodzenie odpowiadające kosztom pracy własnej Wnioskodawcy zostanie przekazane z rachunku firmowego (na który wpłynie dotacja) na rachunek prywatny zgodnie z zasadami określonymi w Wytycznych, nie będzie ono miało wpływu na rozliczenia w podatku dochodowym. Transfer pomiędzy rachunkami tej samej osoby fizycznej nie tworzy u tej osoby nowego źródła przychodów. Nie zwiększa też kosztów podatkowych prowadzonego przedsiębiorstwa. Nie istnieją bowiem żadne świadczenia w ramach sfery tej samej osoby fizycznej. Jednym słowem rozliczenie kosztów pracy własnej Wnioskodawcy jest podatkowo neutralne. Środki przelane z rachunku firmowego na rachunek prywatny tytułem wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Jednak przepisy podatkowe nie stoją na przeszkodzie by te środki traktować jako koszty rozliczane w ramach projektu realizowanego z Instytucją Pośredniczącą (koszty kwalifikowane projektu). Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wynagrodzenie z tytułu uczestnictwa Wnioskodawcy w projekcie, pochodzić będzie ze środków Unii Europejskiej, będzie dla niej stanowiło przychód, o którym mowa w cyt. art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przychód ten będzie przy tym podlegał zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy.

Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, że Wnioskodawca otrzymuje środki finansowe za swoją pracę w realizowanym projekcie ze swojego konta firmowego. Nadal bowiem będą to środki pochodzące z otrzymanego wsparcia, podlegające zwolnieniu od opodatkowania. Jednakże środki finansowe jakie otrzyma Wnioskodawca jako wynagrodzenie za pracę wykonywaną w ramach realizacji wskazanego we wniosku projektu, które jak wskazano, stanowią przychód podatkowy zwolniony od opodatkowania, nie będą mogły stanowić kosztu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie

• możliwości zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia otrzymanego w związku z realizacją projektu – jest nieprawidłowe;
• braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia otrzymanego w ramach realizacji projektu – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Według art. 14 ust. 1 ustawy za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 3 pkt 13 ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwot otrzymanych od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jeżeli podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą uzyska dofinansowanie do projektu realizowanego w ramach tej działalności, otrzymane środki stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba że przeznaczone zostaną na nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bądź gdy dofinansowanie otrzyma od agencji wykonawczych, które środki pieniężne na ten cel otrzymują z budżetu państwa.

Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że środki te zostaną wypłacone tytułem wynagrodzenia należnego podatnikowi z tytułu osobistej realizacji (samodzielnego wykonywania określonych czynności przy realizacji projektu), czy też nadzoru nad projektem, czy na pokrycie wydatków innych niż nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Zaznaczyć także należy, że niektóre rodzaje dofinansowań korzystają ze zwolnienia podatkowego. I tak zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że działalność gospodarcza firmy Wnioskodawcy jest związana z produkcją oprogramowania (PKD 62.01.Z). Złożono wniosek o dofinansowanie projektu badawczo rozwojowego w ramach programu E. - 2. Nabór projektów jest dokonywany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Podstawą prawną otrzymania środków finansowych jest ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz.U. z 2014 r. poz. 1146) oraz Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 lutego 2015 r. w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz.U. z 2015 r. poz. 299). Środki na realizacje projektu pochodzą zatem z budżetu państwa. Pomoc udzielona zostanie ze środków finansowych otrzymanych w ramach programu finansowego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885 z pózn. zm.).

Na mocy art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich - rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W myśl natomiast art. 5 ust. 3 ww. ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

1) środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;

2) niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:


a) Norweskiego Mechanizmu Finansowego,

b) Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

c) Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;


3) środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;

4) środki na realizację wspólnej polityki rolnej;

5) środki przeznaczone na realizację:


a) programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna,

b) programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa,

c) Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,

d) Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;


5a) środki przeznaczone na realizację Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych;


5b) środki Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym;


5c) środki pochodzące z instrumentu "Łącząc Europę", o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym instrument "Łącząc Europę", zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylającym rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz. Urz. UE L 348 z 20.12.2013, str. 129, z późn. zm.);

6) inne środki.

Przy czym w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich są wydatkami budżetu państwa.

Zgodnie natomiast z art. 186 ustawy o finansach publicznych, wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na:

1. realizację projektów przez jednostki budżetowe;
2. płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
3. dotacje celowe dla beneficjentów;
4. realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe;
5. realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.

A zatem wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, czyli środków publicznych są wydatkami budżetu państwa. Oznacza to, iż w świetle ww. przepisów ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, wydatki z budżetu środków europejskich, są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Jak stanowi art. 9 pkt 5 ustawy o finansach publicznych sektor finansów publicznych tworzą agencje wykonawcze. Na podstawie art. 18 ustawy o finansach publicznych, agencja wykonawcza jest państwową osobą prawną tworzoną na podstawie odrębnej ustawy w celu realizacji zadań państwa.

Stosownie natomiast do art. 127 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy o finansach publicznych dotacje celowe są to środki przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b.

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1447 z późn. zm.) Centrum jest agencją wykonawczą w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, powołaną do realizacji zadań z zakresu polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca jako beneficjent realizuje projekt w ramach programu E. - 2 i otrzyma środki finansowe (wynagrodzenie) w związku z realizacją projektu za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju stanowiącego państwową agencją wykonawczą, to uzyskane przez Wnioskodawcę od ww. agencji wykonawczej dofinansowanie, które pochodzić będzie ze środków otrzymanych przez agencję na ten cel z budżetu państwa, na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyłączone będzie z przychodów podatkowych.

W związku z powyższym, do otrzymanej kwoty środków pieniężnych (pobieranego wynagrodzenia) nie będzie miał zastosowania wskazany przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ wynagrodzenie to nie stanowi przychodu podatkowego na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 13 tej ustawy.

W rezultacie, w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Natomiast w kwestii kosztów uzyskania przychodu wskazać należy, że zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl ww. przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Pojęcie „praca własna” oznacza wartość wszelkiego rodzaju nakładów pracy świadczonej przez podmioty wymienione w omawianym przepisie. Nie ma przy tym znaczenia, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej mającej charakter umowy zlecenia czy umowy o dzieło (z wyłączeniem sytuacji, gdy umowę zawarto z osobą prowadzącą działalność gospodarczą w ramach jej działalności), czy bezumownie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wartość pracy Wnioskodawcy wykonywanej w ramach przedstawionego projektu nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność. Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Wobec tego organ nie odniósł się do kwestii pobierania i ewidencjonowania (wykazywania, także bilansowego) wynagrodzenia w ramach realizowanego projektu, uregulowanej w innych niż podatkowe przepisach prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.