Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.308.2017.1.PW
z 20 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2017 r. (data wpływu 31 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z przekazywaniem Operatorowi spłat wierzytelności, w części, w jakiej te spłaty odpowiadają wartości nominału udzielonych pożyczek, dokonanych przez Pożyczkobiorców na konto Pożyczkodawcy (Wnioskodawcy) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z przekazywaniem Operatorowi spłat wierzytelności, w części, w jakiej te spłaty odpowiadają wartości nominału udzielonych pożyczek, dokonanych przez Pożyczkobiorców na konto Pożyczkodawcy (Wnioskodawcy).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą i miejscem zarządu w Polsce, gdzie podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (dalej „Wnioskodawca” lub „Pożyczkodawca”). W ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej Wnioskodawca udziela pożyczek osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (T.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1528 ze zm.). Wnioskodawca nie wyklucza również możliwości udzielania w przyszłości pożyczek także osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą (dalej: „Pożyczkobiorcy”).

Zgodnie ze stosowanym przez Wnioskodawcę wzorem umowy pożyczki, Pożyczkobiorcy są zobowiązani dokonać spłaty pożyczki w terminie określonym w umowie pożyczki. Z tytułu udzielonej pożyczki Pożyczkobiorcy zobowiązani są do spłaty kapitału pożyczki oraz prowizji. Umowa pożyczki może przewidywać również konieczność zapłaty innych opłat, np. odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych spłat pożyczki (dalej: „Dodatkowe opłaty”).

W celu poprawy swojej płynności finansowej lub w celu pozyskania nowego źródła finansowania, Wnioskodawca rozpoczął współpracę ze spółką kapitałową, która posiada siedzibę i zarząd na terytorium Łotwy (dalej: „Operator”). Współpraca Wnioskodawcy z Operatorem uregulowana została w umowie zawartej pomiędzy stronami (dalej: „Umowa Cesji”). Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji wydany przez organ podatkowy na Łotwie, potwierdzający, że Operator jest rezydentem podatkowym na Łotwie.

Na podstawie Umowy Cesji, Wnioskodawca przenosi na rzecz Operatora wierzytelności z tytułu umów zawartych z Pożyczkobiorcami obejmujące wyłącznie kwoty udzielonego finansowania, czyli kapitału udzielonych pożyczek (dalej: „Wierzytelność”). Wnioskodawca nie przenosi na rzecz Operatora pozostałych wierzytelności z tytułu należnej prowizji lub Dodatkowych opłat. Operator nie może również dochodzić od Pożyczkodawcy żadnych innych świadczeń (wierzytelności) poza kwotą nominału udzielonych pożyczek.

Operator prowadzi platformę internetową (dalej: „Platforma”), dzięki której osoby fizyczne lub osoby prawne (dalej: „Inwestor”) z różnych krajów, w tym Polski, mają możliwość inwestowania swoich środków finansowych w wierzytelności nabyte przez Operatora, m.in. z tytułu udzielonych przez Wnioskodawcę pożyczek.

Inwestorami mogą być zarówno polscy, jak i zagraniczni rezydenci podatkowi. Inwestorzy rejestrują konto na Platformie, otrzymując indywidualny numer identyfikacyjny (dalej: „ID”). Podczas rejestracji, Inwestor zawiera z Operatorem umowę ogólnych warunków korzystania z Platformy. Dane osobowe takie jak imię, nazwisko, adres zamieszkania i inne informacje poufne Inwestorów są przechowywane i przetwarzane przez Operatora (nie są ogólnie dostępne, w szczególności, nie są dostępne Wnioskodawcy). Tym samym, Inwestor jest dla Wnioskodawcy anonimowy.

Inwestorzy, za pośrednictwem Platformy, wybierają wierzytelności pożyczkowe, w które chcą inwestować (dalej: „Inwestycja”). Inwestorzy mają możliwość inwestowania w całość kwoty pożyczki (tj. w całość kwoty nominału udzielonej pożyczki), jak również inwestowania jedynie w część kwoty konkretnej pożyczki (tj. w wybrany przez siebie procent kwoty nominału udzielonej pożyczki).

Każdorazowo po podjęciu decyzji o zainwestowaniu w wybraną przez siebie pożyczkę, Inwestor zawiera umowę z Operatorem (dalej: „Umowa”).

Na podstawie Umowy, Inwestor nabywa roszczenia wobec Operatora z tytułu Wierzytelności. Umowa składa się z dwóch części, tj. podstawowych informacji dotyczących konkretnej Inwestycji, obejmujących m.in. numer pożyczki będącej przedmiotem danej Umowy oraz wysokości Inwestycji (wartość Wierzytelności) oraz ogólnych warunków - tożsamych dla każdej Inwestycji.

Zgodnie z Umową Cesji, w przypadku spłaty Wierzytelności na konto Pożyczkobiorcy (winno być Pożyczkodawcy), zobowiązany jest on do przekazania środków na rachunek Operatora.

Operator jest odpowiedzialny za rozliczanie Inwestycji za pośrednictwem Platformy oraz za fizyczne dokonywanie płatności związanych z realizacją i rozliczeniem Inwestycji. Wyłącznie Operator realizuje wszystkie płatności (wykonuje wszystkie przelewy bankowe) bezpośrednio od i do Inwestorów.

Wnioskodawca nie ma prawnej, ani faktycznej możliwości dokonania bezpośredniego transferu otrzymanych od Pożyczkobiorców spłat na konta bankowe Inwestorów. Wynika to z (1) braku wiedzy odnośnie kwoty należnej danemu Inwestorowi (to Operator dysponuje systemem informatycznym umożliwiającym mu obliczanie kwot należnych poszczególnym Inwestorom w związku z dokonywaniem codziennie od kilku do kilkunastu tysięcy różnorodnych transakcji na Platformie) oraz (2) braku danych niezbędnych do dokonania przelewu (Wnioskodawca nie dysponuje danymi osobowymi Inwestorów, takimi jak imię, nazwisko, adres, narodowość, numer rachunku bankowego lub innymi danymi, które by pozwalały na identyfikację Inwestora).

Pożyczkodawca nie ma prawa do swobodnego dysponowania środkami otrzymanymi od Pożyczkobiorców, ponieważ wierzytelność wynikająca z udzielonej pożyczki, w części odnoszącej się do kwoty nominału pożyczki została zbyta na rzecz Operatora. Pożyczkodawca ma obowiązek przekazywać Operatorowi otrzymane od Pożyczkobiorców spłaty kwot, w części odpowiadającej wartości nominału udzielonych pożyczek. Naliczane przez Wnioskodawcę opłaty, takie jak prowizja oraz Dodatkowe opłaty stanowią przychody Wnioskodawcy i są jemu należne.

Podsumowując, schemat przedstawia się następująco, w wyniku zawarcia Umowy Cesji, Operator nabywa roszczenia wobec Pożyczkobiorców w zakresie Wierzytelności. Następnie, Operator w ramach swojej działalności umieszcza nabyte Wierzytelności na Platformie. W przypadku wyboru konkretnej pożyczki lub jej części, Operator zawiera Umowę z Inwestorem. Pożyczkobiorcy spłacają kwoty należne w związku z wcześniejszym zawarciem umowy pożyczki na konto Wnioskodawcy. Wnioskodawca, zgodnie z Umową Cesji, przelewa na konto bankowe Operatora, w imieniu Pożyczkobiorców, spłaty w wysokości odpowiadającej kwocie udzielonej pożyczki. A zatem, Wnioskodawca nie realizuje bezpośrednio jakichkolwiek płatności na rzecz Inwestorów (nie ma takiej możliwości prawnej ani faktycznej). Wnioskodawca jedynie pośredniczy w przekazywaniu kwot należnych od Pożyczkobiorcy do Operatora, który w dalszej kolejności przekazuje odpowiednie kwoty do Inwestora. Operator za pośrednictwem Platformy, oddaje do dyspozycji Inwestorowi środki przelane przez Pożyczkobiorcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku, wynikającego z art. 21 ust. 1 w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (T.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm., dalej: „ustawa CIT”), w związku z przekazywaniem Operatorowi spłat Wierzytelności, w części, w jakiej te spłaty odpowiadają wartości nominału udzielonych pożyczek, dokonanych przez Pożyczkobiorców na konto Pożyczkodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, w związku z dokonywaniem rozliczeń z Operatorem (w tym przelewaniem pieniędzy na konto bankowe Operatora) i przekazywaniem Operatorowi spłat Wierzytelności, w części stanowiącej spłatę nominału udzielonych Pożyczkobiorcom pożyczek, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku zryczałtowanego od osób prawnych przewidzianego w art. 21 ust. 1 w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy CIT, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 (m.in. odsetek), są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Pożyczkobiorca spłaca pożyczkę na rachunek Pożyczkobiorcy (powinno być Pożyczkodawcy). Z umów wynika natomiast, że Wnioskodawca posiada zobowiązanie (powstałe na podstawie Umowy Cesji) do przekazania Operatorowi spłat Wierzytelności otrzymanych od Pożyczkobiorcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, Pożyczkodawca rozliczając się z Operatorem na podstawie Umowy Cesji (w tym przelewając pieniądze na konto bankowe Operatora), nie dokonuje wypłaty odsetek lub innych należności, określonych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT, a zatem nie jest płatnikiem podatku zryczałtowanego na podstawie art. 26 ustawy CIT. Wnioskodawca jedynie pośredniczy w przekazaniu wypłaty dokonanej przez Pożyczkobiorcę do Operatora. Następnie, Operator w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i wiążących go z Inwestorami Umów, wylicza kwoty należne poszczególnym Inwestorom i dokonuje dalszych przelewów do Inwestorów.

Wnioskodawca nie ma, ani prawnej, ani faktycznej możliwości dokonania przelewu bezpośrednio do Inwestora. Co więcej, Wnioskodawca nie ma wiedzy, ani odnośnie tożsamości, ani rezydencji Inwestorów. Nie posiada także informacji, czy są oni osobami prawnymi czy fizycznymi, gdyż wiedzę taką posiada wyłącznie Operator.

Jednocześnie należy zauważyć, że art. 26 ust. 2c ustawy CIT wskazuje na obowiązek poboru zryczałtowanego podatku wobec podmiotów pośredniczących w wypłacie niektórych świadczeń. Obowiązek ten dotyczy wyłącznie określonych kategorii przychodów, wśród których znajdują się m.in. odsetki od papierów wartościowych lub dywidendy. Zgodnie z tym przepisem, kategorie dochodów (przychodów), z tytułu których do poboru podatku zobowiązane są podmioty, za pośrednictwem których następuje wypłata tych świadczeń, nie zawierają przychodów z innych tytułów niż wymienione w powyższym przepisie. Tym samym, należy uznać, że w pozostałych przypadkach, podmiot pośredniczący w wypłacie świadczenia nie jest obciążony obowiązkiem poboru podatku zryczałtowanego. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy w przedstawiony, stanie faktycznym, nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku u źródła.

W związku z tym, że Pożyczkodawca w zakresie przekazywania spłat dokonanych przez Pożyczkobiorców nie mieści się w katalogu określonym w art. 26 ust. 1 ustawy CIT, to nie jest zobowiązany do pobierania podatku zryczałtowanego z tytułu spłat przekazywanych Operatorowi.

Powyższą interpretację potwierdza m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 27 czerwca 2017 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.57.2017.1.PW.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uprzejmie prosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.