2017.10.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.464.2017.1.RD
z 31 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2017 r. (data wpływu 13 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych z podaniem NIP Spółki bądź NIP nadanego Oddziałowi z podaniem nazwy i danych adresowych Oddziału – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych z podaniem NIP Spółki bądź NIP nadanego Oddziałowi z podaniem nazwy i danych adresowych Oddziału.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

E. Limited (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką posiadającą siedzibę na terenie Wielkiej Brytanii i będącą w tym kraju zarejestrowanym podatnikiem VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku ze zmianami organizacyjnymi wewnątrz struktury Grupy, planowane jest dokonanie połączenia Spółki z innymi spółkami z Grupy, w tym m.in. z S. (Polska) Sp. z o.o. (dalej: „S. PL”), która do dnia połączenia będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Na moment połączenia jedynym udziałowcem S. PL będzie Wnioskodawca. Omawiane połączenie zostanie dokonane przez przejęcie w taki sposób, że Wnioskodawca będzie spółką przejmującą, a S. PL - spółką przejmowaną. Intencją Spółki i S. PL jest dokonanie połączenia w trybie połączenia transgranicznego, w następstwie którego wszystkie aktywa i zobowiązania S. PL zostaną w całości przeniesione na Spółkę. W miejsce S. PL zostanie utworzony oddział Spółki w Polsce, który od dnia rejestracji połączenia będzie prowadził działalność w zakresie analogicznym do działalności poprzednio prowadzonej przez S. PL (dalej: „Oddział”).

W związku z zamiarem wykonywania czynności opodatkowanych VAT na terenie kraju, Spółka dokona rejestracji dla celów podatkowych - zostanie jej nadany NIP oraz będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, w tym także dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce.

W związku z utworzeniem Oddziału w Polsce, Spółka uzyska dla Oddziału odrębny NIP dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych i świadczeń socjalnych, tj. do celów innych niż VAT.

W efekcie Spółka, działając w formie Oddziału, w zakresie rozliczeń VAT będzie korzystała z nadanego jej NIP i wszelkie rozliczenia dotyczące podatku VAT deklarowane będą w Polsce z wykorzystaniem NIP Spółki.

Równocześnie, w ramach działalności Spółki w Polsce, nabywane będą towary i usługi od kontrahentów polskich podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce. Może się zdarzyć, że na fakturach wystawianych na rzecz Spółki dostawcy/usługodawcy będą podawać NIP nadany Spółce, lecz posługiwać się będą wyłącznie nazwą i adresem Oddziału, tzn. faktury wystawiane przez kontrahentów nie będą zawierać adresu jednostki macierzystej Spółki ani dodatkowo (odrębnie) samej nazwy Spółki (tzn. nazwy Spółki bez wskazania formy prawnej i dopisku „Oddział w Polsce”) lub też dostawcy/usługodawcy będą podawać jedynie NIP nadany Oddziałowi wraz z podaniem nazwy i adresu Oddziału.

Z uwagi na powyższe, Spółka powzięła wątpliwości w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług, które mogą być w przyszłości udokumentowane przez dostawców/usługodawców takiego rodzaju fakturami VAT, o ile pozostałe warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego zostaną spełnione (np. w przypadku nabycia towarów i usługi od podatników VAT na cele działalności gospodarczej opodatkowanej VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy faktury zakupowe VAT wystawione z podaniem NIP nadanego Spółce jako podatnikowi VAT, lecz zawierające jedynie nazwę oraz dane adresowe Oddziału (które pozwolą jednoznacznie określić nazwę brytyjskiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej nazwy w nazwie Oddziału) bez wskazania nazwy i danych adresowych Spółki, będą uprawniały Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów oraz usług udokumentowanych niniejszymi fakturami bez konieczności wystawiania noty korygującej, jeżeli zostaną spełnione pozostałe warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego wynikające z art. 86 ustawy o VAT?
Czy faktury zakupowe VAT wystawione z podaniem NIP nadanego Oddziałowi wraz z podaniem nazwy i adresu Oddziału (które pozwalają jednoznacznie określić nazwę brytyjskiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej nazwy w nazwie Oddziału) bez wskazania danych Spółki, będą uprawniały Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów oraz usług udokumentowanych niniejszymi fakturami, po uprzednim skorygowaniu danych nabywcy za pomocą noty korygującej i podaniem danych Spółki, jeżeli zostaną spełnione pozostałe warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego wynikające z art. 86 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że faktury zakupowe VAT wystawione z podaniem NIP nadanego Spółce jako podatnikowi VAT, lecz zawierające nazwę oraz dane adresowe Oddziału (które pozwolą jednoznacznie określić nazwę brytyjskiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej nazwy w nazwie Oddziału) bez wskazania nazwy i danych adresowych Spółki, będą uprawniały Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów oraz usług udokumentowanych niniejszymi fakturami bez konieczności wystawiania noty korygującej, jeżeli zostaną spełnione pozostałe warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego wynikające z art. 86 ustawy o VAT.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że faktury zakupowe VAT wystawione z podaniem NIP nadanego Oddziałowi wraz z podaniem nazwy i adresu Oddziału (które pozwolą jednoznacznie określić nazwę brytyjskiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej nazwy w nazwie Oddziału) bez wskazania danych Spółki, będą uprawniały Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów oraz usług udokumentowanych niniejszymi fakturami, po uprzednim skorygowaniu danych nabywcy za pomocą noty korygującej i podaniem danych Spółki, jeżeli zostaną spełnione pozostałe warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego wynikające z art. 86 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Uwagi ogólne

Punktem wyjścia dla przedstawienia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie każdego z pytań objętych niniejszym wnioskiem jest analiza charakteru oraz ram prawnych funkcjonowania wyodrębnionych jednostek organizacyjnych danego przedsiębiorstwa, jakimi są jego oddziały.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm., dalej „ustawa o SDG”).

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o SDG, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Natomiast termin „oddział” zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 ustawy o SDG, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

W oparciu o postanowienia zawarte w art. 86 ustawy o SDG przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 zdanie pierwsze ustawy o SDG, zgodnie z którą przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Jednocześnie, stosownie do treści art. 90 pkt 1 ustawy o SDG przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Zatem zdaniem Spółki podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Przykładowo, WSA w Szczecinie stwierdził w orzeczeniu z dnia 8 lutego 2006 r., sygn. II SA/Sz 984/05: „W powszechnym odbiorze oddziały spółki z ograniczoną odpowiedzialnością funkcjonują jako samodzielne podmioty, tym niemniej nie można zapomnieć o tym, że poza organizacyjnym wyodrębnieniem, nie stanowią one innego od spółki podmiotu prawa. Samodzielność i wydzielenie struktur finansowych, osobowych, organizacyjnych oddziału spółki z o.o. nie daje podstaw do przyjęcia, iż oddział taki może posiadać odrębną od spółki formę prawną. Pomimo, iż oddział spółki z o.o. nie posiada samodzielnej osobowości prawnej, nie oznacza to, że może być on uznany jako odrębna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Oddział spółki z o.o. cały czas pozostaje bowiem częścią danego przedsiębiorstwa, które posiada osobowość prawną”. Jakkolwiek powyższy wyrok odnosi się do oddziału polskiej spółki z o.o., w ocenie Wnioskodawcy treść orzeczenia w pełni oddaje również istotę oddziału przedsiębiorcy zagranicznego (np. brytyjskiej spółki Limited, będącej odpowiednikiem polskiej formy prawnej sp. z o.o.).

W konsekwencji, w ocenie Spółki, istota oddziału determinuje brak jego podmiotowości jako podatnika na gruncie ustawy o VAT.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Mając na uwadze fakt, iż Oddział:

nie będzie stanowił żadnego z podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT (w szczególności nie będzie odrębną osobą prawną ani jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej) oraz
nie będzie wykonywał samodzielnie działalności gospodarczej (tzn. działalność gospodarcza Oddziału będzie de facto działalnością gospodarczą Spółki prowadzoną w formie oddziału przedsiębiorcy zagranicznego),

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jednostka macierzysta Spółki i utworzony przez nią Oddział będą traktowane jako ten sam podmiot i jeden podatnik VAT. W szczególności, w wyniku utworzenia Oddziału Spółki w Polsce w rozumieniu przepisów ustawy o SDG nie dochodzi do powstania nowego, odrębnego podatnika VAT (mimo iż na terytorium kraju zacznie funkcjonować oddział przedsiębiorcy zagranicznego, podatnikiem VAT pozostanie przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału). Oddział nie jest bowiem samodzielnym podmiotem, a jedynie pewną strukturą organizacyjną utworzoną do prowadzenia działalności gospodarczej w innym miejscu niż siedziba przedsiębiorcy zagranicznego. Powyższe podejście zostało potwierdzone przez organy podatkowe w licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych w imieniu Ministra Finansów, z których jako przykład można wskazać na:

interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 kwietnia 2013 r. (sygn. IBPP4/443-128/13/PK), w której organ uznał: „Jeżeli zatem przedsiębiorca zagraniczny utworzy oddział zgodnie z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, za pośrednictwem którego będzie prowadzona na terytorium Polski działalność spółki,

interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 września 2012 r. (sygn. IPPP3/443-596/12-3/KT), w której organ stwierdził, że: „W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując działalność w formie swojego oddziału w Polsce nie dokonuje rejestracji oddziału jako odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z tym, mimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. (...) oddział nie jest bowiem samodzielnym podmiotem, a jedynie pewną strukturą organizacyjną utworzoną do prowadzenia działalności gospodarczej w innym miejscu niż siedziba Spółki.”

Reasumując, w świetle powyższych przepisów i utrwalonej praktyki organów podatkowych, w ocenie Wnioskodawcy, to Spółka będąca przedsiębiorcą zagranicznym wykonującym działalność w Polsce za pośrednictwem Oddziału (a nie sam Oddział) powinna być uznawana na gruncie ustawy o VAT za podatnika, stąd nie jest konieczna rejestracja Oddziału na potrzeby podatku VAT (tj. Oddział powinien jedynie być wskazany w zgłoszeniu NIP-2 jako miejsce wykonywania działalności Spółki w Polsce).

Mając na uwadze powyższe, Spółka przedstawia poniżej szczegółowe stanowisko w zakresie poszczególnych pytań objętych złożonym wnioskiem:

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z podstawowymi zasadami odliczenia podatku VAT naliczonego (art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT), prawo do odliczenia przedmiotowego podatku przysługuje podatnikowi VAT, będącym nabywcą towarów i usług:

w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz
w odniesieniu do kwot podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur otrzymanych przez podatnika VAT (nabywcę) od innego podatnika VAT (sprzedawcy), dokumentujących przedmiotowe nabycie.

Fakturą VAT jest dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie (art. 2 pkt 31 ustawy o VAT). Treść faktury VAT zdefiniowana jest natomiast w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, obejmując m.in. nazwę nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku gdy faktury wystawiane przez dostawców/usługodawców będą zawierały nazwę oraz adres Oddziału Spółki (tzn. nie zawierając dodatkowo nazwy samej Spółki bez wskazania formy prawnej i dopisku „Oddział w Polsce” oraz adresu jej jednostki macierzystej), lecz będzie na nich wskazany NIP nadany Spółce, tego rodzaju faktury będą uprawniały Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego w polskich rozliczeniach VAT bez konieczności wystawiania noty korygującej, o ile zostaną spełnione warunki dla odliczenia tego podatku VAT naliczonego wynikające z art. 86 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z argumentacją przedstawioną w treści niniejszego Wniosku:

Oddział stanowi wyodrębnioną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywanej przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności i jako taki nie jest odrębnym od Spółki podatnikiem VAT;

Oddział nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (tzn. działalność gospodarcza Oddziału jest de facto działalnością gospodarczą Spółki prowadzoną w formie oddziału przedsiębiorcy zagranicznego). Stąd faktury wystawiane z nazwą i adresem Oddziału związane są z działalnością gospodarczą Spółki, prowadzoną w formie Oddziału;

nazwa Oddziału nie stanowi firmy odrębnego podmiotu gospodarczego, lecz jest jedynie oznaczeniem jednostki organizacyjnej Spółki, zawierającym (zgodnie z odrębnymi przepisami) nazwę samej Spółki wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą jej formy prawnej oraz wyrazy „oddział w Polsce”. Wnioskodawca podkreśla, iż ujęcie w treści faktury nazwy nabywcy wraz z dodatkowymi informacjami w zakresie np. miejsca prowadzenia działalności lub jednostki organizacyjnej danego nabywcy, do której kierowana jest faktura (np. „X. sp. z o.o. ” lub „F. sp. z o.o. - Dział Księgowości”) nie stanowi uchybienia w zakresie określenia nazwy nabywcy na fakturze. Innymi słowy, omawiane faktury VAT zawierają nazwę Spółki, poszerzoną o wymagane ustawowo tłumaczenie jej formy prawnej i wyrazy „oddział w Polsce”;

adres Oddziału jest de facto adresem prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, czyli faktycznie adresem należącym do samej Spółki. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy w przypadku ujęcia w treści faktury niniejszego adresu czyni to zadość wymogowi określonemu w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy to Spółka będzie odbiorcą faktur wystawionych z nazwą oraz adresem Oddziału, stanowiącymi dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Stąd, tego rodzaju faktury będą uprawniać Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego, bez konieczności wystawiania noty korygującej, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego wynikające z art. 86 ustawy o VAT.

Zaprezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 sierpnia 2016 r., sygn. IPPP3/4512-447/16-4/JF, w której organ potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „(...) otrzymanie faktur zakupowych VAT, wystawionych z podaniem numeru NIP nadanego uprzednio Spółce jako podatnikowi VAT, lecz nazwą oraz danymi adresowymi Oddziału (które pozwalają jednoznacznie określić nazwę niemieckiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej nazwy w nazwie Oddziału), uprawniają Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów oraz usług udokumentowanych niniejszymi fakturami, jeżeli zostaną spełnione pozostałe warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego (np. nabycie towarów lub usług od podatnika VAT oraz istnienie związku przedmiotowego nabycia z działalnością opodatkowaną VAT).”

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zgodnie ze stanowiskiem wskazanym przez Wnioskodawcę w zakresie pytania nr 1, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Jednocześnie, w związku z tym, iż na fakturach wystawianych przez dostawcę/usługodawcę na rzecz Spółki, może zostać wskazany wyłącznie NIP oraz nazwa i adres Oddziału, który na podstawie przeprowadzonej powyżej analizy nie będzie odrębnym od Wnioskodawcy podatnikiem VAT, przesłanki dotyczące potwierdzenia prawa do odliczenia VAT przez Spółkę (wynikające z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT), należy rozpatrywać z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy w analizowanym przypadku, warunki uprawniające do odliczenia będą spełnione. W przepisie art. 88 ustawy o VAT nie wskazano bowiem, że braki formalne polegające na udokumentowaniu zakupu fakturą VAT zawierającą wskazanie błędnego NIP Oddziału i błędnego oznaczenia nabywcy (tj. nazwy i adresu Oddziału) stanowią o braku prawa do odliczenia.

Jednocześnie, zgodnie z art. 106k ust. 1 ustawy o VAT, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki dotyczące sprzedawcy lub nabywcy, takie jak np.: błędny NIP lub jego brak, błąd w nazwisku, imieniu, nazwie czy adresie, a także braki w tych informacjach, można wystawić notę korygującą. Jednocześnie, noty korygujące umożliwiają poprawienie pomyłek odnoszących się tylko do konkretnego podatnika (kontrahenta) wymienionego na wystawionej fakturze (art. 106k ust. 3 ustawy o VAT).

Zgodnie z powyżej wskazanymi wyjaśnieniami Spółki, Oddział nie jest odrębnym podatnikiem VAT, lecz stanowi część przedsiębiorstwa zagranicznego. Wnioskodawca i jej oddział powinny być traktowane jako ten sam podmiot i jeden podatnik dla celów VAT. W przypadku otrzymania od dostawcy/usługodawcy faktur zakupowych VAT, wystawionych z podaniem NIP nadanego Oddziałowi wraz z podaniem nazwy i adresu Oddziału, w sposób jednoznaczny będzie można określić nazwę brytyjskiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej nazwy w nazwie Oddziału, który to Oddział nie stanowi dla celów VAT odrębnego podatnika VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, faktury zakupowe VAT, wystawione z podaniem NIP nadanego Oddziałowi wraz z podaniem nazwy i adresu Oddziału bez wskazania danych Spółki (które pozwolą jednoznacznie określić nazwę brytyjskiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej nazwy w nazwie Oddziału), będą uprawniały Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów oraz usług udokumentowanych niniejszymi fakturami, po uprzednim skorygowaniu danych nabywcy za pomocą noty korygującej i podaniem danych Spółki, przy założeniu, że zostaną spełnione pozostałe warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego wynikające z art. 86 ustawy o VAT.

Zaprezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 maja 2014 r., sygn. ILPP4/443-90/14-3/ISN, w której organ uznał, że: „jeżeli faktura zawiera błędne informacje dotyczące sprzedawcy lub nabywcy, takie jak np.: błędny NIP lub jego brak, błąd w nazwisku, imieniu, nazwie czy adresie, a także braki w tych informacjach, można wystawić notę korygującą te pomyłki. Nie będzie jednak tak zawsze, ponieważ decydujące znaczenie ma tutaj to, czy na skutek danego błędu zmienił się podmiot wskazany na fakturze. Tym samym jeżeli faktura została wystawiona na zupełnie innego nabywcę, notą korygującą poprawić się już jej nie da. Noty korygujące umożliwiają bowiem poprawienie pomyłek odnoszących się tylko do konkretnego podatnika (kontrahenta) wymienionego na wystawionej fakturze.

Jak wyjaśniono powyżej, oddział nie jest odrębnym podatnikiem lecz stanowi część przedsiębiorstwa zagranicznego. Jednostka macierzysta i jej oddział są traktowane jako ten sam podmiot i jeden podatnik od towarów i usług. W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie Zainteresowany będzie mógł wystawić notę korygującą do otrzymanej faktury, która będzie korygowała błędy dotyczące nabywcy (spółki zagranicznej).”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 4 ust. 1 powołanej ustawy, przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Natomiast oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 tejże ustawy, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

W oparciu o postanowienia zawarte w art. 86 ww. ustawy, przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

Zgodnie z art. 88 cyt. ustawy, przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają przepisy odrębnej ustawy.

Natomiast z art. 90 pkt 1 powołanej ustawy wynika również, że przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią. Nie stanowi zatem odrębnego podatnika podatku od towarów i usług.

Przepisy dotyczące wystawiania faktur zostały zamieszczone w Dziale XI (Dokumentacja) Rozdziale 1 (Faktury) ustawy – art. 106a-108.

Jak stanowi art. 106a ustawy – przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy – faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem (…).

Na mocy art. 106k ust. 1 ustawy – nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury – art. 106k ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 106k ust. 3 ustawy – faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”;
numer kolejny i datę jej wystawienia;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura, o której mowa w ust. 1, określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.

Z cytowanych przepisów wynika, że podmiot który wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT. Faktura dokumentująca sprzedaż powinna zawierać dane dotyczące nabywcy i sprzedawcy, tj. dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy, a mianowicie imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Ponadto faktura powinna również zawierać stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 4 i 5 numery, za pomocą których zarówno nabywca jak i sprzedawca są zidentyfikowani dla podatku lub podatku od wartości dodanej.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na uregulowania prawne zawarte w przepisach ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r., poz. 869), zwanej dalej „ustawą o NIP”, dotyczące posiadania i posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej NIP.

I tak, stosowanie do treści art. 2 ust. 1 ustawy o NIP osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Na podstawie art. 2 ust. 2 i ust. 3 ustawy o NIP obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o NIP podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy o NIP zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami – NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
w przypadku spółek cywilnych, osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych – dane dotyczące wspólników, w tym również identyfikator podatkowy poszczególnych wspólników;
w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.

Każdy więc podmiot posiadający status podatnika lub płatnika podatków lub płatnika składek ubezpieczeniowych i zdrowotnych jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Przy czym dokonujący zgłoszenia identyfikacyjnego otrzymuje wyłącznie jeden NIP.

Podkreślić również należy, że numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej. Należy także wskazać, że numer identyfikacji podatkowej może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi (płatnikowi). Zgodnie bowiem z zapisem art. 11 powołanej ustawy o NIP, podatnik jest zobowiązany do podawania numeru identyfikacji podatkowej na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne. Inaczej rzecz ujmując identyfikacja danego podmiotu, a tym samym wynikających z tego tytułu obowiązków odbywa się na podstawie nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej. Konsekwencją decyzji administracyjnej o nadaniu numeru NIP, jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu poprzez jego NIP, nazwę i adres.

Jednocześnie stosownie do art. 160 ust. 3 ustawy o VAT osoba prawna, której zakłady (oddziały) rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem 1 maja 2004 r. we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki swojego zakładu (oddziału), który przestał być wyodrębnionym podatnikiem – w zakresie, w jakim dotyczą podatku od towarów i usług.

Zatem z dniem 1 maja 2004 r. oddział jako forma organizacyjna przestał być odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest obowiązany we wszystkich sprawach związanych z rozliczeniem podatku VAT do posługiwania się NIP-em jednostki macierzystej.

Z uwagi na powołane przepisy art. 106e ustawy o VAT, przytoczone przepisy ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz przedstawiony opis sprawy należy uznać, że podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jest Spółka (jednostka macierzysta). Tym samym jest ona obowiązana do podawania swojej nazwy wraz z numerem identyfikacji podatkowej oraz adresem na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy wskazuje ona, co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale które wystąpiło między innymi podmiotami.

Prawidłowo wystawiona faktura powinna zawierać dane jednostki macierzystej z jej danymi i numerem NIP. Dodatkowo w celu łatwiejszej identyfikacji oprócz danych identyfikacyjnych Spółki, faktury mogą zawierać informacje dodatkowe pozwalające na identyfikację Oddziału (np. nazwę jaką posługuje się w obrocie gospodarczym oraz jego adres).

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl postanowień ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto stosowanie do art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na mocy art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylony)
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
(uchylony)
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
(uchylony)
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3 i pkt 4 ustawy faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, jak również numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a.

Cytowany art. 106e ust. 1 pkt 3 i pkt 4 ustawy określa minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura. Koniecznym jest, by dane dotyczące podatnika podawane na fakturze były zgodne z danymi identyfikacyjnymi wykazanymi w zgłoszeniu identyfikacyjnym.

Uzależnienie prawa do odliczenia podatku naliczonego od posiadania faktury spełniającej określone warunki formalne było przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE w połączonych sprawach 123/87 i 330/87 pomiędzy Léa Jorion a Société anonyme d’étude et de gestion immobiliere (EGI) a Państwem Belgijskim. Rozstrzygane spory dotyczyły prawa do odliczenia podatku naliczonego udokumentowanego fakturami, które nie spełniały wszystkich wymogów prawa belgijskiego. W orzeczeniu Trybunał stwierdził, że państwa członkowskie mają prawo uzależnić odliczenie podatku naliczonego od faktu posiadania faktury spełniającej określone wymogi formalne. Zdaniem Trybunału takie szczegóły nie mogą jednak powodować, że z powodu ich liczby lub natury technicznej prawo do odliczenia stałoby się praktycznie niemożliwe lub nadmiernie trudne do wykonania.

Generalnie, faktura VAT jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących, na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego zakupu. Faktury VAT są dokumentami o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Nie będzie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura VAT potwierdza zaistniałe zaszłości gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku. W szczególności należy to odnieść do takich braków, jak brak jednostek miary towaru, jego ilości i ceny jednostkowej. Są to elementy rachunkowe faktury, mające zasadnicze znaczenie dla określenia wysokości zobowiązania podatkowego, bez których nie jest możliwe zweryfikowanie, czy wysokość podatku została ustalona prawidłowo.

O prawidłowości faktur VAT wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe.

Z opisu sprawy wynika, że E. Limited (Wnioskodawca) jest spółką posiadającą siedzibę na terenie Wielkiej Brytanii i będącą w tym kraju zarejestrowanym podatnikiem VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku ze zmianami organizacyjnymi wewnątrz struktury Grupy, planowane jest dokonanie połączenia Spółki z innymi spółkami z Grupy, w tym m.in. z S. (Polska) Sp. z o.o. („S. PL”), która do dnia połączenia będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Na moment połączenia jedynym udziałowcem S. PL będzie Wnioskodawca. Omawiane połączenie zostanie dokonane przez przejęcie w taki sposób, że Wnioskodawca będzie spółką przejmującą, a S. PL - spółką przejmowaną. Intencją Spółki i S. PL jest dokonanie połączenia w trybie połączenia transgranicznego, w następstwie którego wszystkie aktywa i zobowiązania S. PL zostaną w całości przeniesione na Spółkę. W miejsce S. PL zostanie utworzony oddział Spółki w Polsce, który od dnia rejestracji połączenia będzie prowadził działalność w zakresie analogicznym do działalności poprzednio prowadzonej przez S. PL (Oddział). W związku z zamiarem wykonywania czynności opodatkowanych VAT na terenie kraju, Spółka dokona rejestracji dla celów podatkowych - zostanie jej nadany NIP oraz będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, w tym także dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce. W związku z utworzeniem Oddziału w Polsce, Spółka uzyska dla Oddziału odrębny NIP dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych i świadczeń socjalnych, tj. do celów innych niż VAT. W efekcie Spółka, działając w formie Oddziału, w zakresie rozliczeń VAT będzie korzystała z nadanego jej NIP i wszelkie rozliczenia dotyczące podatku VAT deklarowane będą w Polsce z wykorzystaniem NIP Spółki. Równocześnie, w ramach działalności Spółki w Polsce, nabywane będą towary i usługi od kontrahentów polskich podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce. Może się zdarzyć, że na fakturach wystawianych na rzecz Spółki dostawcy/usługodawcy będą podawać NIP nadany Spółce, lecz posługiwać się będą wyłącznie nazwą i adresem Oddziału, tzn. faktury wystawiane przez kontrahentów nie będą zawierać adresu jednostki macierzystej Spółki ani dodatkowo (odrębnie) samej nazwy Spółki (tzn. nazwy Spółki bez wskazania formy prawnej i dopisku „Oddział w Polsce”) lub też dostawcy/usługodawcy będą podawać jedynie NIP nadany Oddziałowi wraz z podaniem nazwy i adresu Oddziału.

Z uwagi na powyższe, Spółka powzięła wątpliwości czy faktury zakupowe z podaniem NIP nadanego Spółce jako podatnikowi podatku VAT, lecz zawierające jedynie nazwę oraz dane adresowe Oddziału (które pozwolą jednoznacznie określić nazwę brytyjskiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej w nazwie Oddziału) bez wskazania nazwy i danych adresowych Spółki będą uprawniały Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów oraz usług udokumentowanych niniejszymi fakturami bez konieczności wystawiania noty korygującej, przy spełnieniu pozostałych warunków dla odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z art. 86 ustawy. Drugi przypadek budzący wątpliwość Wnioskodawcy odnosi się również do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji gdy faktury zakupowe będą wystawione z podaniem nazwy i adresu Oddziału (które pozwalają jednoznacznie określić nazwę brytyjskiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej nazwy w nazwie Oddziału) bez wskazywania danych Spółki, lecz w w tym drugim przypadku z podaniem NIP – u Oddziału.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż wskazany art. 88 ustawy o VAT nie przewiduje braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT zawierającej błędne oznaczenie nabywcy lub jego adresu (oczywiście w sytuacji gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze). Jak wskazał Wnioskodawca faktury zakupowe będą zawierały nazwę i dane adresowe Oddziału lecz co istotne w pierwszym z opisanych przypadków (pytanie oznaczone nr 1) będzie wskazany NIP Spółki (jednostki macierzystej), co będzie pozwalało na prawidłowe określenie nabywcy towaru. Jak już wskazywano oddział nie jest odrębnym podatnikiem podatku od towarów usług i jest obowiązany we wszystkich sprawach związanych z rozliczaniem podatku VAT do posługiwania się NIP-em jednostki macierzystej. Posiadając fakturę zakupową z NIP-em Spółki zawierająca nazwę oraz dane adresowe Oddziału (które pozwolą jednoznacznie określić nazwę brytyjskiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej w nazwie Oddziału) Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, o ile nie wystąpią inne negatywne przesłanki określone w art. 88 ustawy. Zastosowanie nazwy oddziału i jej adresu przy jednoczesnym wskazaniu NIP-u nadanego jednostce macierzystej nie powoduje konieczności wystawienia not korygujących.

W konsekwencji faktury zakupowe z nazwą Oddziału pozwalającą określić nazwę jednostki macierzystej z uwagi ujęcia jej w nazwie Oddziału oraz adresem Oddziału, jednocześnie zawierające NIP nadany Spółce (jednostki macierzystej) uprawniają Spółkę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bez konieczności wystawiania noty korygującej skoro zostaną spełnione pozostałe warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego wynikające z art. 86 ustawy.

W drugim przypadku gdy faktura zakupowa wystawiona jest również na adres i nazwę Oddziału lecz co istotne NIP jaki widnieje na takiej fakturze to NIP Oddziału, a nie jednostki macierzystej to w takiej sytuacji faktura nie daje prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż wystawiona jest na inny podmiot. Jak wskazywano jednostka macierzysta i oddział są traktowane jako ten sam podmiot i jeden podatnik podatku od towarów i usług, w związku z powyższym NIP jaki powinien widnieć na otrzymanej fakturze to NIP Spółki. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy wskazuje ona, co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale które wystąpiło między innymi podmiotami. Jeżeli więc faktura zawiera pomyłki dotyczące jakiejkolwiek pozycji powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między ściśle określonymi podmiotami gospodarczymi. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie mógł wystawić notę korygującą do otrzymanej faktury, która będzie korygowała błędy dotyczące nabywcy z podaniem danych Spółki.

Tym samym faktury zakupowe wystawione z podaniem NIP nadanego Oddziałowi wraz z podaniem nazwy i adresu Oddziału bez wskazania danych Spółki (które pozwolą jednoznacznie określić nazwę brytyjskiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej nazwy w nazwie Oddziału) będą uprawniały Spółkę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług udokumentowanych niniejszymi fakturami po uprzednim skorygowaniu danych nabywcy za pomocą noty korygującej i podaniu danych Spółki skoro zostaną spełnione pozostałe warunki do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikające z art. 86 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ponadto należy wskazać, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin