Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.446.2017.1.MD
z 4 października 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 sierpnia 2017 r. (data wpływu 8 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT planowanej transakcji przeniesienia do nowej spółki działalności w zakresie nieruchomości w związku z planowanym podziałem w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 ustawy kodeks spółek handlowych, jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT planowanej transakcji przeniesienia do nowej spółki działalności w zakresie nieruchomości w związku z planowanym podziałem w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 ustawy kodeks spółek handlowych, jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A….. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – Wnioskodawca (dalej także „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie świadczenia kompleksowych usług związanych z automatyzacją procesów przemysłowych oraz sprzedażą robotów (działalność handlowo-usługowa).

Działalność w powyższym zakresie prowadzona jest przez wydzielone linie biznesowe, np. oprogramowanie przemysłowe lub robotyzacja. Opisana działalność prowadzona przez Spółkę określana będzie w dalszej części wniosku jako „Działalność podstawowa”.

Dodatkowo, Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowej (zabudowanej) znajdującej się przy ul. S…. w K….. (dalej jako: „Nieruchomość”), którą wykorzystuje na własne potrzeby oraz na cele wynajmu podmiotom trzecim (niepowiązanym). W związku z posiadaniem oraz komercyjnym wynajmowaniem nieruchomości, Spółka prowadzi działalność w zakresie zarządzania i administrowania samą nieruchomością. Działalność ta będzie w dalszej części wniosku określana jako „Działalność w zakresie Nieruchomości”. Wnioskodawca jest spółką kapitałową mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jednocześnie, udziałowcami Spółki są osoby fizyczne, także podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Plany w zakresie podziału Spółki.

Ze względu na poczynione pomiędzy wspólnikami Spółki ustalenia w zakresie przyjętego modelu biznesowego, podjęta została decyzja o podziale Spółki w taki sposób, aby Spółka (po podziale) prowadziła działalność podstawową, a spółka powstała w wyniku podziału (dalej jako: „Nowa Spółka”) prowadziła działalność w zakresie nieruchomości. Podział Spółki umożliwi dalsze zmiany w strukturze właścicielskiej obu spółek, odrębnie dla każdej z nich, w zależności od planów biznesowych Spółki i jej wspólników. Ponadto, podział Spółki umożliwi oddzielenie majątku spółki powstałej w wyniku podziału (nowej spółki) od ryzyk (w tym prawnych) związanych z prowadzeniem działalności podstawowej.

Podział Spółki nastąpi przez wydzielenie w rozumieniu art. 529 § l pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Działalności w zakresie Nieruchomości do nowo zawiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (nowa Spółka).

W ramach podziału wspólnicy Spółki nie otrzymają jakichkolwiek dopłat w gotówce.

Wyodrębnienie działalności w Spółce.

A. Zorganizowany zespół składników majątkowych.

Na dzień podziału (oraz w okresie go poprzedzającym) działalność w zakresie działalności podstawowej oraz działalności w zakresie nieruchomości będą wydzielone w strukturze organizacyjno-finansowej Spółki w sposób następujący:

Zarówno składniki materialne, niematerialne i zobowiązania Spółki jak i jej personel (w tym zleceniobiorcy, kontrahenci) przypisani będą do poszczególnych działalności funkcjonujących w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Poszczególne działalności posiadać będą odrębne kierownictwo (przy czym nie jest wykluczone, że Członek Zarządu Spółki i/lub Prokurent odpowiedzialny za działalność w zakresie nieruchomości będzie również odpowiedzialny za wybrane obszary działalności podstawowej) oraz własną strukturę organizacyjną (uwzględniającą również zleceniobiorców i kontrahentów Spółki).

W rezultacie, na skutek podziału do nowo zawiązanej spółki (nowej Spółki) przeniesiona zostanie całość działalności w zakresie nieruchomości, w tym związane z nią składniki materialne, niematerialne i zobowiązania, zaś w Spółce pozostanie majątek konstytuujący działalność podstawową.

Do poszczególnych działalności przypisane będą następujące materialne i niematerialne składniki majątku oraz zobowiązania (jeżeli na dzień podziału będą występować):

  1. środki trwałe,
  2. wartości niematerialne i prawne (w szczególności programy komputerowe i licencje),
  3. aktywa obrotowe, w tym zapasy i należności,
  4. wierzytelności z tytułu dostaw i usług sprzedawanych w ramach poszczególnych działalności,
  5. inne wierzytelności związane z poszczególnymi działalnościami,
  6. prawa i obowiązki z umów z kontrahentami,
  7. usługi telekomunikacyjne, usługi prawne oraz inne usługi z dostawcami towarów i usług,
  8. zobowiązania handlowe wynikające z umów związanych z działalnością prowadzoną przez poszczególne działalności w tym z tytułu dostaw i usług,
  9. zobowiązania z tytułu wynagrodzeń dla personelu związanego z poszczególnymi działalnościami i inne zobowiązania związane z tym personelem,
  10. wszelkie inne niewymienione wyżej wierzytelności, zobowiązania i inne składniki majątkowe wykorzystywane do prowadzenia każdej z działalności.


Przy czym w ramach powyższego przypisania może się zdarzyć, że wszystkie składniki majątku należące do niektórych z powyższych kategorii będą przypisane wyłącznie do jednej z działalności (działalności podstawowej lub działalności w zakresie nieruchomości).

W praktyce powyższe będzie to oznaczało, że ze Spółki zostaną wydzielone i przeniesione na nowo zawiązaną spółkę:

  1. nieruchomość,
  2. środki trwałe, materiały oraz sprzęt biurowy wraz z oprogramowaniem wykorzystywane do zarządzania i administrowania nieruchomością,
  3. umowy najmu związane z nieruchomością,
  4. umowy z dostawcami mediów związane z nieruchomością,
  5. umowy z ubezpieczycielami związane z nieruchomością,
  6. umowy z dostawcami usług związane z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością,
  7. zobowiązanie z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup nieruchomości,
  8. zobowiązania wobec dostawców towarów i usług związanych z utrzymaniem, zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością,
  9. wierzytelności związane z działalnością w zakresie nieruchomości, w tym z tytułu najmu,
  10. środki pieniężne w kasie i na rachunku bankowym związane z działalnością w zakresie nieruchomości.

Aspekt organizacyjny.

W zakresie organizacyjnym odrębność poszczególnych działalności posiadać będzie następującą charakterystykę:

  1. poszczególne działalności na dzień podziału wyodrębnione będą w sposób formalny, zgodnie ze strukturą organizacyjną zawartą w dokumentacji korporacyjnej, posiadanej przez Spółkę,
  2. dla obu działalności będzie istnieć odrębność osobowa, zgodna ze strukturą organizacyjną (przy czym na poziomie Zarządu Spółki/Prokurenta nie jest wykluczone, że Członek Zarządu i/lub Prokurent odpowiedzialny za działalność w zakresie nieruchomości będzie również odpowiedzialny za wybrane obszary działalności podstawowej). Członek Zarządu Spółki i/lub Prokurent obejmą analogiczne stanowiska/funkcje w nowej Spółce kontynuującej działalność w zakresie nieruchomości.

Aspekt finansowy.

W zakresie finansowym odrębność poszczególnych działalności posiadać będzie następującą charakterystykę:

    W zakresie finansowym odrębność poszczególnych działalności posiadać będzie następującą charakterystykę:
  1. konta przychodów i kosztów będą wydzielone na poziomie kont analitycznych,
  2. w przypadku rozrachunków z klientami oraz kont bilansowych, tam gdzie nie będzie możliwe wydzielenie odpowiednich kont analitycznych, przypisanie do poszczególnych działalności będzie dokonywane ręcznie,
  3. wynik poszczególnych działalności ustalany będzie na poziomie rachunkowości zarządczej w oparciu o wspomniane konta analityczne przychodów i kosztów,
  4. Spółka sporządzać będzie odrębne analizy przychodów i kosztów związane z poszczególnymi działalnościami,
  5. zobowiązania i należności będą wyodrębnione i przypisane do poszczególnych działalności, aby możliwe było ustalenie której z działalności dane zobowiązanie/należność dotyczy.

Aspekt funkcjonalny.

W zakresie funkcjonalnym odrębność poszczególnych działalności wynika z następującej charakterystyki:

  1. wydzielone działalności prowadzą działalność operacyjną w odrębnych obszarach w oparciu o przypisane do nich składniki materialne i niematerialne (w tym zobowiązania), przypisany do nich personel (w tym zleceniobiorcy, kontrahenci) oraz umowy zawierane z kontrahentami (dostawcami i odbiorcami) w ramach poszczególnych działalności,
  2. działalności mają odmienne specyfiki, charakter i strategie działania.

Po przeprowadzeniu podziału poszczególne działalności funkcjonować będą jako samodzielne jednostki, w oparciu o przydzielone w ramach planu podziału składniki materialne i niematerialne. Znajdzie to w szczególności wyraz w tym, że Spółka oraz nowa Spółka, przy pomocy przypisanych do nich zespołów składników majątkowych i niemajątkowych, przejętych zasobów ludzkich i zawartych umów w dalszym ciągu wykonywać będą działalność prowadzoną przed podziałem przez Spółkę, a konkretnie przez każdą z działalności (działalność podstawową i działalność w zakresie nieruchomości).

Po przeprowadzeniu podziału nowa Spółka będzie w dalszym ciągu świadczyła usługi na rzecz dotychczasowych najemców oraz zawrze umowy z Wnioskodawcą, których przedmiotem będzie świadczenie usługi najmu lokali, w których obecnie prowadzona jest działalność Spółki. W tym zakresie należy wskazać, że zdolność do osiągania zysku z prowadzonej działalności zakłada, że po wydzieleniu nowa Spółka zawrze umowę najmu z Wnioskodawcą. Aktualnie nieruchomość jest bowiem w przeważającym stopniu wykorzystywana na cele działalności podstawowej.

Dodatkowo, w związku z tym, iż obecnie część funkcji pomocniczych (księgowość, płatności, dział kadr, itp.) realizowana jest obecnie u Wnioskodawcy na rzecz obydwu działalności operacyjnych, po podziale Spółka, w ramach której realizowana będzie Działalnością w zakresie nieruchomości, uzyska dostęp do wskazanych usług przez zawarcie umowy z podmiotami zewnętrznymi lub, w niektórych przypadkach, z Wnioskodawcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanych okolicznościach działalność w zakresie nieruchomości stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem w związku z planowanym podziałem nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanych okolicznościach działalność w zakresie nieruchomości stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem w związku z planowanym podziałem nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają „odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”. Niemniej jednak, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do „do transakcji zbycia przedsiębiorstwa łub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

W art. 2 pkt 27e ustawy o VAT zdefiniowane zostało pojęcie „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” jako „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT jest tożsama co do treści z odpowiadającą jej definicją znajdującą się w art. 4a pkt 4 ustawy o PDOP. Z tego powodu argumenty Wnioskodawcy przytoczone w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1, a dotyczące kwalifikacji działalności w zakresie nieruchomości jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, znajdują zastosowanie także na gruncie ustawy o VAT.

W związku z powyższym wskazaniem Wnioskodawcy, zostało przywołane stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Uznanie działalności podstawowej oraz działalności w zakresie nieruchomości za zorganizowane części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, na gruncie ustawy o CIT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa uważa się „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Mając na względzie ww. definicję, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o CIT, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać określonymi w przepisach cechami. Nie jest to zatem zbiór przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego, ani nawet suma poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład.

W świetle praktyki organów podatkowych i orzecznictwa sądów istnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa warunkuje łączne spełnienie następujące przesłanek:

  1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
  2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne), oraz
  4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące wyżej wymienione zadania gospodarcze.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanych okolicznościach zarówno działalność podstawowa jak i działalność w zakresie nieruchomości spełniać będą wszystkie wymienione powyżej przesłanki uznania za zorganizowane części przedsiębiorstwa.

Ad. 1. Zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania.

Jak wskazano powyżej, warunkiem uznania składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań.

Należy mieć na uwadze, że zarówno do działalności podstawowej jak i do działalności w zakresie nieruchomości zostaną przypisane odrębne zespoły składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego w skład wydzielanych działalności wchodzić będą:

  1. środki trwałe przypisane do i związane z poszczególnymi działalnościami,
  2. wartości niematerialne i prawne (w szczególności programy komputerowe i licencje), wykorzystywane w poszczególnych działalnościach,
  3. aktywa obrotowe, w tym zapasy i należności przypisane do poszczególnych działalności,
  4. wierzytelności z tytułu dostaw i usług sprzedawanych w ramach poszczególnych działalności,
  5. inne wierzytelności związane z poszczególnymi działalnościami,
  6. prawa i obowiązki z umów z kontrahentami,
  7. zobowiązania dotyczące poszczególnych działalności.

Ponadto wraz z wydzieleniem poszczególnych działalności przeniesieniu do nowej Spółki podlegać będzie personel (w tym zleceniobiorcy, kontrahenci), którego stanowiska pracy związane są z działalnością w zakresie nieruchomości.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że przesłanka istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, jest w przedmiotowej sprawie spełniona zarówno w stosunku do działalności podstawowej jak i działalności w zakresie nieruchomości.

Ad. 2. Organizacyjne i finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wyodrębnienie organizacyjne.

Kolejnym warunkiem niezbędnym do uznania składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest organizacyjne wyodrębnienie zespołu składników majątkowych i niemajątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie. W praktyce organów podatkowych i sądów administracyjnych przyjmuje się, iż dany zespół składników jest organizacyjnie wyodrębniony, jeżeli występuje on samodzielnie w strukturze organizacyjnej podatnika. Istotne znaczenie ma również rola, jaką owe składniki odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego wyodrębnienie organizacyjne każdej z działalności ma charakter zarówno formalny jak i faktyczny. O faktycznym wyodrębnieniu w aspekcie organizacyjnym świadczy zarówno faktyczna struktura organizacyjna Spółki i wykorzystanie aktywów przypisanych do poszczególnych działalności, jak i obowiązki wykonywane przez alokowany do nich personel. Faktyczne wyodrębnienie w aspekcie organizacyjnym ma również odzwierciedlenie formalne. Na dzień podziału, poszczególne działalności będą bowiem w sposób formalny wyodrębnione na podstawie dokumentów korporacyjnych Spółki. Istotne przy tym jest, że składniki majątku związane z poszczególnymi działalnościami, podobnie jak związany z tymi działalnościami personel, przypisane będą do poszczególnych działalności.

W rezultacie, w związku z przedstawioną metodologią alokacji składników majątkowych w wyniku podziału przez wydzielenie, do nowej Spółki, przeniesione zostaną wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe związane z działalnością w zakresie nieruchomości.

Podkreślić należy, że w Spółce:

  1. istnieje odrębność operacyjna i odrębność osobowa (osobny personel aż do poziomu zarządu Spółki i jej Prokurenta);
  2. wdrożone zostały elementy odrębnego raportowania dla każdej z działalności;
  3. składniki majątkowe i zobowiązania związane z poszczególnymi działalnościami będą wyodrębnione i przypisane do poszczególnych działalności.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, zarówno działalność podstawowa jak i działalność w zakresie nieruchomości są wyodrębnione organizacyjnie w ramach Wnioskodawcy zarówno w aspekcie faktycznym, jak i formalnym.

Wyodrębnienie finansowe.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanych części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów zorganizowanej części przedsiębiorstwa od jego pozostałej części (w tym odrębne regulowanie zobowiązań oraz przyjmowanie należności zorganizowanych części przedsiębiorstwa). Zorganizowane części przedsiębiorstwa są w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od pozostałych części przedsiębiorstwa. Powyższe zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej z 19 stycznia 2011 r., IPPB5/423-797/10-4/DG, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że: „Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest poprzez odpowiednie prowadzenie ewidencji rachunkowej danego przedsiębiorstwa pozwalające na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych. Przy czym przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymagają, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa przybrała postać prawną samodzielnie sporządzającą bilans”.

Podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 29 czerwca 2011 r., sygn. IPPP1/443-702/11-2/MP: „Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części”.

Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, że wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać pełnej samodzielności finansowej, lecz sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanych części przedsiębiorstwa (tak np. wyrok WSA w Szczecinie z 2 czerwca 2011 r., sygn. I SA/Sz 197/11 lub też wyrok WSA w Warszawie z 18 marca 2011 r., sygn. III SA/Wa 1765/10).

Przechodząc do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zwraca uwagę, że w zakresie finansowym odrębność Działalności podstawowej oraz Działalności w zakresie Nieruchomości posiada następującą charakterystykę:

  1. konta przychodów i kosztów dla poszczególnych działalności będą wydzielone na poziomie kont analitycznych;
  2. w przypadku rozrachunków z klientami oraz kont bilansowych, tam gdzie nie będzie możliwe wydzielenie odpowiednich kont analitycznych, przypisanie do poszczególnych działalności będzie dokonywane ręcznie;
  3. wynik poszczególnych działalności powstawać będzie w rachunkowości zarządczej w oparciu o wspomniane konta analityczne przychodów i kosztów;
  4. Spółka sporządzać będzie odrębne analizy przychodów i kosztów związane z poszczególnymi działalnościami;
  5. zobowiązania i należności będą wyodrębnione i przypisane do poszczególnych działalności, aby możliwe było ustalenie której z działalności dane zobowiązanie/należność dotyczy.

Tak istotny zakres odrębności poszczególnych działalności sprawia, że w ocenie Wnioskodawcy kryterium wyodrębnienia finansowego w przedstawionej we wniosku sytuacji będzie spełnione w stosunku do obu działalności.

Ad. 3. Przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne).

Warunek przeznaczenia do realizacji określonych zadań gospodarczych odnosi się do funkcjonalnego wyodrębnienia zorganizowanych części przedsiębiorstwa w istniejącym przedsiębiorstwie. W kwestii rozumienia tego pojęcia istotny jest dorobek praktyki wypracowany przez organy podatkowe. Zgodnie z rozpowszechnionym poglądem, który również wyrażony został w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 16 marca 2011 r. nr ILPP2/443-2032/10-2/AD: „Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego, to kryterium to sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”.

Jak natomiast wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z 9 grudnia 2013 r. nr IPTPB3/423-340/13-4/GG: „Wyodrębnienie funkcjonalne należy natomiast rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa”.

Z kolei w orzecznictwie sądowym podkreśla się, że istotą wyodrębnienia funkcjonalnego jest przydatność do realizacji działań gospodarczych bez względu na organizacyjne wyodrębnienie. Powyższa teza została zaprezentowana przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 października 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1929/13: „dla zakwalifikowania zespołu składników materialnych i niematerialnych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie jest konieczne, aby stanowiły (funkcjonowały) one w strukturze przedsiębiorstwa odrębną jednostkę organizacyjną jako np. dział, wydział, oddział. Wymóg taki nie wynika z art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. Każdy bowiem zespół składników majątkowych, dający się wyodrębnić poprzez funkcjonalne powiązanie polegające na przydatności do realizacji określonego działania gospodarczego – bez względu na jego organizacyjne wyodrębnienie w postaci oddziału, działu itp. – może stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa”.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla oceny odrębności funkcjonalnej istotny jest fakt, że przedmiot działalności podstawowej oraz działalności w zakresie nieruchomości stanowią odrębne obszary działalności Spółki. Przypisane do tych jednostek zespoły składników majątkowych i ich struktura organizacyjna będą pozwalać na samodzielną realizację zadań odpowiednio w zakresie świadczenia usług związanych z automatyzacją procesów przemysłowych oraz sprzedażą robotów (w przypadku działalności podstawowej) jak również w zakresie zarządzania i administrowania nieruchomością (w przypadku działalności w zakresie nieruchomości).

Dlatego, w ocenie Wnioskodawcy, kryterium przeznaczenia do realizacji określonych działań gospodarczych, należy uznać za spełnione w odniesieniu do składników majątkowych, niemajątkowych i zobowiązań związanych z działalnością podstawową jak również związanych z działalnością w zakresie nieruchomości.

Ad. 4. Zespół składników, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Możliwość uznania ww. kryterium za spełnione wymaga analizy, czy – obiektywnie oceniając – zespół składników majątku ma potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego zarówno składniki majątkowe (materialne i niematerialne) wydzielane w toku podziału Spółki jak też pozostające w niej będą umożliwiać obu podmiotom podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego, niezależnego przedsiębiorstwa. Co więcej, podział nie będzie miał wpływu na skalę i charakter prowadzonych działalności.

Dlatego, w opinii Wnioskodawcy, zarówno w przypadku działalności podstawowej jak i działalności w zakresie nieruchomości powyższe kryterium należy uznać za spełnione. Biorąc pod uwagę, że wyodrębnieniu podlegać będą wszystkie składniki niezbędne do prowadzenia obydwóch działalności, w tym również personel, zarówno działalność podstawowa, jak również działalność w zakresie nieruchomości stanowią zespoły składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), które mogą samodzielnie realizować przewidziane dla nich zadania. Po przeprowadzeniu podziału obie działalności funkcjonować będą jako samodzielne przedsiębiorstwa w oparciu o przydzielone w ramach podziału składniki materialne i niematerialne.

Na ocenę zdolności do samodzielnego realizowania celów gospodarczych, zdaniem Wnioskodawcy, nie może wpływać fakt, że w toku wydzielenia, wydzielona ze Spółki zostanie nieruchomość. Chociaż po podziale nowa Spółka będzie udostępniać Spółce nieruchomość na podstawie umowy najmu, teoretycznie można sobie jednak wyobrazić, że gdyby okazało się to niezbędne, Spółka po podziale mogłaby kontynuować prowadzoną działalność nie korzystając z nieruchomości, ale wykorzystując dla potrzeb prowadzonej działalności inne nieruchomości, które zostałyby jej udostępnione przez podmiot trzeci na podstawie umowy najmu.

Z uwagi na powyższe, analizowane kryterium należy uznać za spełnione w odniesieniu do składników majątkowych, niemajątkowych i zobowiązań związanych z działalnością podstawową jak również związanych z działalnością w zakresie nieruchomości.

Podsumowanie.

W świetle wyżej przedstawionych argumentów, zdaniem Wnioskodawcy, zarówno działalność podstawowa, jak również działalność w zakresie nieruchomości są wyodrębnionymi organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołami składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań w zakresie świadczenia usług związanych z automatyzacją procesów przemysłowych oraz sprzedażą robotów (w przypadku działalności podstawowej), jak również w zakresie zarządzania i administrowania nieruchomością (w przypadku działalności w zakresie nieruchomości), które zarazem mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące te zadania i funkcjonujące na rynku.

Z uwagi na to, że zdaniem Wnioskodawcy część majątku podlegająca wydzieleniu do nowej Spółki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, to czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT, a w związku z nią po stronie Spółki nie wystąpi obowiązek w podatku VAT.

Podobne stanowisko znalazło potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych, w tym m.in.:

  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 czerwca 2017 r., znak 0114-KDIP1-1.181.2017.1.KOM, w której zaakceptowane zostało następujące stanowisko podatnika: „(….) podział Spółki przez wydzielenie ZCP (Działu Infrastrukturalnego) i przeniesienie go do SPV jako transakcja dotycząca zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie będzie więc podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT”;
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 czerwca 2017 r., znak 0114-KDIP1-1.4012.181.2017.1.KOM, zgodnie z którą: „W opisanej we wniosku sytuacji zostaną spełnione więc wszystkie wskazane wyżej przesłanki do uznania wyodrębnionego w Spółce Departamentu Inwestycji w Nieruchomości za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. (...) Zatem w analizowanej sprawie czynność przeniesienia do Spółki „O.” sp. z o.o. składników majątku przyporządkowanych do Departamentu Inwestycji w Nieruchomości w postaci zespołu składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności w zakresie obrotu nieruchomościami i wynajmu nieruchomości w wyniku podziału przez wydzielenie w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 KSH, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy”.
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 grudnia 2016 r., znak 1462-IPPP3.4512.887.2016.l.RD, zgodnie z którą: „Analizując zatem przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że zarówno majątek pozostający u Wnioskodawcy (spółce dzielonej) tj. ED, EP, EU i CE jak też majątek przejmowany na skutek podziału przez Spółkę Przejmującą tj. EO spełniają przesłanki określone w art. 2 pkt 27e ustawy na podstawie których można je uznać za zorganizowane części przedsiębiorstwa. (...) W konsekwencji na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy podział przez wydzielenie EO do Spółki przejmującej oraz pozostawienie ED, EP, EU i CE w Spółce będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przepisy regulujące prawną instytucję podziału spółek stanowią treść tytułu IV działu II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1089 ze zm.).

Zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, podział może być dokonany, przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Nie budzi wątpliwości, że przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeks spółek handlowych, podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. W sytuacji gdy w wyniku podziału spółki przez wydzielenie przedmiotem przeniesienia własności jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa to mamy do czynienia z transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, który to przepis wyłącza taką czynność z zakresu regulacji ustawy.

W świetle powyższych regulacji dokonany, na podstawie Kodeksu spółek handlowych, podział przez wydzielenie i przeniesienie na nową spółkę części majątku spółki dzielonej jest, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, operacją obejmującą zdarzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

  • istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
  • zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  • składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
  • zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Podkreślić należy, że interpretacji pojęcia „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, określonego w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej, z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta natomiast była przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

W wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Nawet, jeżeli charakter tej działalności wymaga użytkowania określonych pomieszczeń, mogą one zostać udostępnione nabywcy w drodze dzierżawy. Nabywca może także sam dysponować odpowiednią nieruchomością, do której może przenieść całość przejętych aktywów i kontynuować działalność gospodarczą. W takich przypadkach dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa będącego poza zakresem VAT. W analizowanej sprawie W ocenie Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości WE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.).

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia kompleksowych usług związanych z automatyzacją procesów przemysłowych oraz sprzedażą robotów (działalność handlowo-usługowa). Działalność w powyższym zakresie prowadzona jest przez wydzielone linie biznesowe. Dodatkowo, Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowej (zabudowanej), którą wykorzystuje na własne potrzeby oraz na cele wynajmu podmiotom trzecim. W związku z posiadaniem oraz komercyjnym wynajmowaniem nieruchomości, Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie zarządzania i administrowania samą nieruchomością. Jak wskazał Wnioskodawca, ze względu na poczynione pomiędzy wspólnikami Spółki ustalenia w zakresie przyjętego modelu biznesowego, podjęta została decyzja o podziale Spółki w taki sposób, aby Spółka (po podziale) prowadziła działalność podstawową tj. w zakresie świadczenia kompleksowych usług związanych z automatyzacją procesów przemysłowych oraz sprzedażą robotów (działalność handlowo-usługowa), a nowa spółka powstała w wyniku podziału prowadziła działalność w zakresie nieruchomości. Podział Spółki nastąpi przez wydzielenie w rozumieniu art. 529 § l pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych i umożliwi dalsze zmiany w strukturze właścicielskiej obu spółek, odrębnie dla każdej z nich, w zależności od planów biznesowych Spółki i jej wspólników. Ponadto, podział Spółki umożliwi oddzielenie majątku spółki powstałej w wyniku podziału (nowej spółki) od ryzyk (w tym prawnych) związanych z prowadzeniem działalności podstawowej. W ramach podziału wspólnicy Spółki nie otrzymają jakichkolwiek dopłat w gotówce. Na dzień podziału (oraz w okresie go poprzedzającym) działalność w zakresie działalności podstawowej oraz działalności w zakresie nieruchomości będą wydzielone w strukturze organizacyjno-finansowej Spółki. Ze Spółki zostaną wydzielone i przeniesione na nowo zawiązaną spółkę: nieruchomość, środki trwałe, materiały oraz sprzęt biurowy wraz z oprogramowaniem wykorzystywane do zarządzania i administrowania nieruchomością, umowy najmu związane z nieruchomością, umowy z dostawcami mediów związane z nieruchomością, umowy z ubezpieczycielami związane z nieruchomością, umowy z dostawcami usług związane z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością, zobowiązanie z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup nieruchomości, zobowiązania wobec dostawców towarów i usług związanych z utrzymaniem, zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością, wierzytelności związane z działalnością w zakresie nieruchomości, w tym z tytułu najmu, środki pieniężne w kasie i na rachunku bankowym związane z działalnością w zakresie nieruchomości.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy w opisanych okolicznościach działalność w zakresie nieruchomości stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem w związku z planowanym podziałem nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W analizowanej sprawie jak wynika z okoliczności sprawy na dzień podziału (oraz w okresie go poprzedzającym) działalność w zakresie działalności podstawowej oraz działalności w zakresie nieruchomości będą wydzielone w strukturze organizacyjno-finansowej.

Poszczególne działalności na dzień podziału wyodrębnione będą w sposób formalny, zgodnie ze strukturą organizacyjną zawartą w dokumentacji korporacyjnej, posiadanej przez Spółkę. Zarówno składniki materialne, niematerialne i zobowiązania Spółki jak i jej personel (w tym zleceniobiorcy, kontrahenci) przypisani będą do poszczególnych działalności funkcjonujących w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Poszczególne działalności posiadać będą odrębne kierownictwo (przy czym nie jest wykluczone, że Członek Zarządu Spółki i/lub Prokurent odpowiedzialny za działalność w zakresie nieruchomości będzie również odpowiedzialny za wybrane obszary działalności podstawowej) oraz własną strukturę organizacyjną (uwzględniającą również zleceniobiorców i kontrahentów Spółki). W rezultacie, na skutek podziału do nowo zawiązanej spółki przeniesiona zostanie całość działalności w zakresie nieruchomości, w tym związane z nią składniki materialne, niematerialne i zobowiązania, zaś w Spółce pozostanie majątek konstytuujący działalność podstawową.

W zakresie finansowym odrębność poszczególnych działalności posiadać będzie następującą charakterystykę: tj. konta przychodów i kosztów będą wydzielone na poziomie kont analitycznych, w przypadku rozrachunków z klientami oraz kont bilansowych, tam gdzie nie będzie możliwe wydzielenie odpowiednich kont analitycznych, przypisanie do poszczególnych działalności będzie dokonywane ręcznie. Ponadto wynik poszczególnych działalności ustalany będzie na poziomie rachunkowości zarządczej w oparciu o wspomniane konta analityczne przychodów i kosztów. Spółka sporządzać będzie odrębne analizy przychodów i kosztów związane z poszczególnymi działalnościami również zobowiązania i należności będą wyodrębnione i przypisane do poszczególnych działalności, aby możliwe było ustalenie której z działalności dane zobowiązanie/należność dotyczy.

Oprócz wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego wydzielone działalności są również wyodrębnione funkcjonalnie, bowiem po przeprowadzeniu podziału działalności te funkcjonować będą jako samodzielne jednostki, w oparciu o przydzielone w ramach planu podziału składniki materialne i niematerialne. Jak wskazał Wnioskodawca, Spółka oraz nowa Spółka, przy pomocy przypisanych do nich zespołów składników majątkowych i niemajątkowych, przejętych zasobów ludzkich i zawartych umów w dalszym ciągu wykonywać będą działalność prowadzoną przed podziałem przez Spółkę, a konkretnie przez każdą z działalności (działalność podstawową i działalność w zakresie nieruchomości). Nowa Spółka będzie w dalszym ciągu świadczyła usługi na rzecz dotychczasowych najemców oraz zawrze umowy z Wnioskodawcą, których przedmiotem będzie świadczenie usługi najmu lokali, w których obecnie prowadzona jest działalność Spółki.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności w zakresie nieruchomości, który zostanie przejęty przez nową spółkę na skutek podziału przez wydzielenie za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji, w opisanych okolicznościach czynność polegająca na przeniesieniu na nową Spółkę zespołu składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności w zakresie nieruchomości w związku z planowanym podziałem w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 ustawy kodeks spółek handlowych, stanowiącego w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy na dzień podziału zorganizowaną część przedsiębiorstwa, będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj