Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.407.2017.1.ANK
z 19 stycznia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 17 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

  • stosowania przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej dla zdefiniowania pojęcia nowej inwestycji oraz określenia maksymalnej intensywności pomocy regionalnej w związku z planowana rozbudową istniejącego zakładu produkcyjnego - jest nieprawidłowe;
  • korzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, na podstawie Zezwolenia I w odniesieniu do działalności prowadzonej w rozbudowanym zakładzie -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2017 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

  • stosowania przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej dla zdefiniowania pojęcia nowej inwestycji oraz określenia maksymalnej intensywności pomocy regionalnej w związku z planowana rozbudową istniejącego zakładu produkcyjnego;
  • korzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, na podstawie Zezwolenia I w odniesieniu do działalności prowadzonej w rozbudowanym zakładzie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

I. Pierwsze zezwolenie i budowa zakładu produkcyjnego

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) uzyskała 14 kwietnia 2005 r. Zezwolenie I na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w podstrefie J (dalej: „SSE”). Zgodnie z przedmiotowym zezwoleniem i na podstawie decyzji wydanej przez Ministra Gospodarki, Spółka była zobligowana do dokonania inwestycji, tj. poniesienia na terenie SSE wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) - w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U.2004.218.2211) – w wysokości:

  • co najmniej 10.150.000 zł do 31 grudnia 2006 r.,
  • narastająco w wysokości co najmniej 11.400.000 zł do 31 grudnia 2007 r.,
  • narastająco w wysokości co najmniej 11.600.000 zł do 31 grudnia 2008 r.,
  • narastająco w wysokości co najmniej 12.260.000 zł do 31 grudnia 2009 r.,
  • narastająco w wysokości co najmniej 12.820.000 zł do 31 grudnia 2010 r.

Spółka spełniła określone powyżej wymogi i wybudowała na terenie SSE zakład produkcyjny, w którym rozpoczęła produkcję specjalistycznego sprzętu medycznego, takiego jak strzykawki, igły, kaniule oraz produktów farmaceutycznych, np. opatrunków. Jednocześnie Spółka w dalszym ciągu inwestowała w nowe maszyny i urządzenia. Należy podkreślić, że Zezwolenie I nie określało maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, które Spółka miała prawo rozpoznać. W konsekwencji, do końca lutego 2013 r. Spółka rozpoznała koszty kwalifikowane w łącznej wysokości przekraczającej 16.500.000 zł. Wskazana kwota była podstawą obliczenia przysługującej Spółce pomocy regionalnej w formie zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2000.54.654).

Warto dodać, że Zezwolenie I zostało pierwotnie udzielone do 29 maja 2017 r. Jednakże, na podstawie decyzji wydanej przez Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdzona została nieważność przedmiotowego zezwolenia w części dotyczącej terminu jego obowiązywania. Innymi słowy, Zezwolenie I zyskało bezterminowy okres ważności.

II. Drugie zezwolenie i rozbudowa zakładu produkcyjnego

W marcu 2013 r. Spółka uzyskała Zezwolenie II z 21 marca 2013 r. na prowadzenie działalności na terenie SSE. Przedmiotowe drugie zezwolenie określało obowiązek poniesienia wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) - w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U.2008.232.1548) - w wysokości co najmniej 14.040.000 zł do 31 grudnia 2014 r. Dodatkowo, Zezwolenie II nakazywało zakończenie inwestycji do 31 grudnia 2014 r. i wskazywało maksymalną wysokość kosztów inwestycji w kwocie 21.060.000 zł.

Po uzyskaniu Zezwolenia II Spółka dokonała znacznej inwestycji polegającej na rozbudowie zakładu produkcyjnego. Rozbudowa polegała na dobudowaniu do istniejącego budynku nowego skrzydła z dodatkową powierzchnią produkcyjną i pomieszczeniami biurowymi dla pracowników. Przedmiotowa inwestycja przyczyniła się do znacznego zwiększenia potencjału produkcyjnego Spółki. Należy wyraźnie podkreślić, że przedmiot działalności Spółki nie uległ zmianie.

W odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które Spółka poniosła w okresie od momentu uzyskania Zezwolenia II do 31 grudnia 2014 r. Spółka stosowała przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, m.in. w zakresie stosowania odpowiedniej maksymalnej intensywności pomocy określonej dla obszaru, na którym znajduje się SSE.

III. Dalsze plany Inwestycyjne

Obecnie Spółka planuje kolejną znaczą inwestycję w istniejący zakład produkcyjny zlokalizowany na terenie SSE. Jej celem będzie dalsze istotne zwiększenie potencjału produkcyjnego Spółki z jednoczesnym zachowaniem dotychczasowego przedmiotu działalności, tj. wytwarzaniem specjalistycznego sprzętu medycznego oraz produktów farmaceutycznych, który został określony dla Zezwolenia I. Planowana inwestycja polegać będzie na dalszej rozbudowie istniejącego zakładu produkcyjnego. W ramach planowanej inwestycji Spółka poniesie, m.in. wydatki na rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych oraz zakup albo wytworzenie we własnym zakresie nowych środków trwałych.

W świetle przedstawionych planów, Spółka ma wątpliwości, czy zwiększenie poziomu przysługującej Spółce pomocy regionalnej w postaci zwolnienia podatkowego, jak również samo zwolnienie z opodatkowania dochodów wynikających z działalności prowadzonej w rozbudowanym zakładzie produkcyjnym będzie możliwe na podstawie Zezwolenia I, które posiada Spółka.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy rozbudowa istniejącego zakładu produkcyjnego spełniać będzie definicję nowej inwestycji, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej, a w konsekwencji stanowić będzie podstawę do obliczenia przysługującej Spółce pomocy regionalnej w postaci zwolnienia podatkowego?
  2. Czy przy kalkulacji wielkości przysługującej Spółce pomocy publicznej w związku z inwestycją, o której mowa w pytaniu pierwszym, Spółce przysługiwać będzie prawo do stosowania maksymalnej intensywności pomocy regionalnej określonej przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej?
  3. Czy na podstawie Zezwolenia I z 14 kwietnia 2005 r. Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do działalności prowadzonej w rozbudowanym zakładzie produkcyjnym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Planowana rozbudowa istniejącego zakładu produkcyjnego spełniać będzie definicję nowej inwestycji, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej, a w konsekwencji stanowić będzie podstawę do obliczenia przysługującej Spółce pomocy regionalnej w postaci zwolnienia podatkowego.

Jak stanowi przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: „Ustawa o CIT”), wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010; dalej: „Ustawa o SSE”), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 Ustawy o SSE, w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania Zezwolenia I (tj. 14 kwietnia 2005 r.), podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Przepis art. 16 ust. 2 Ustawy o SSE doprecyzowuje, że zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

  • zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
  • dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

W świetle przytoczonej regulacji, Zezwolenie I z 14 kwietnia 2005 r., w odniesieniu do kosztów inwestycji, zawierało jedynie warunek poniesienia przedmiotowych kosztów w minimalnej wysokości, a dodatkowo nie zawierało daty określającej termin zakończenia inwestycji. Oznacza to, że Spółka może w dalszym ciągu korzystać z przedmiotowego zezwolenia, w szczególności:

  • rozpoznawać na jego podstawie koszty inwestycji, które są podstawą kalkulacji wielkości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego (przyznanej pomocy) oraz
  • korzystać z przyznanej pomocy, czyli zwalniać z opodatkowania dochód osiągnięty z działalności prowadzonej na terenie SSE.

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, że w interpretacji indywidualnej z 3 października 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.269.2017.1.JKT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził prawidłowość stanowiska przedstawionego w pierwszym podpunkcie.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), Spółka zamierza rozbudować istniejący zakład produkcyjny zlokalizowany na terenie SSE. Zgodnie z przepisem § 3 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej, definicja nowej inwestycji obejmuje, m.in. rozbudowę przedsiębiorstwa. Oznacza to, że planowana przez Spółkę rozbudowa istniejącego zakładu produkcyjnego spełniać będzie definicję nowej inwestycji. W konsekwencji, koszty inwestycji, które Spółka poniesie w związku z rozbudową istniejącego zakładu produkcyjnego, które spełniać będę warunki określone w § 6 przytoczonego rozporządzenia, stanowić będą podstawę do wyliczenia przysługującej Spółce pomocy regionalnej (wielkości przyznanego zwolnienia podatkowego).

Ad 2.

Przy kalkulacji wielkości przysługującej Spółce pomocy publicznej w związku z inwestycją, o której mowa w pytaniu pierwszym, Spółce przysługiwać będzie prawo do stosowania maksymalnej intensywności pomocy regionalnej określonej w § 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej, czyli 50 procent.

Z uwagi na fakt, że przy planowanej rozbudowie istniejącego zakładu produkcyjnego Spółka będzie korzystać ze Zezwolenia I, które zostało wydane 14 kwietnia 2005 r., w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące na dzień wydania zezwolenia, tj. przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej.

W konsekwencji, mając na uwadze, że planowana przez Spółkę inwestycja zostanie zrealizowana na obszarze należącym do gminy J, maksymalna intensywność pomocy regionalnej wyniesie 50 procent, co wynika z § 4 ust. 1 pkt 1 (winno być pkt 3) ww. rozporządzenia.

Ad 3.

Na podstawie Zezwolenia I z 14 kwietnia 2005 r. Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do działalności prowadzonej w rozbudowanym zakładzie produkcyjnym.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być zdarzenia przyszłego), w rozbudowanym zakładzie produkcyjnym Spółka zamierza prowadzić ten sam rodzaj działalności gospodarczej co dotychczas, tzn. objęty zakresem posiadanego Zezwolenia I. A zatem, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej w rozbudowanym zakładzie produkcyjnym na podstawie Zezwolenia I będą mogły w dalszym ciągu korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm., dalej także: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1010), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do treści art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zatem, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, po spełnieniu określonych warunków, ulgę w tymże podatku polegającą na zwolnieniu z opodatkowania dochodu z tej działalności.

W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Zezwolenie poza przedmiotem działalności gospodarczej określa m.in. warunki dotyczące dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę (art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Zezwolenie I na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej Spółka otrzymała w dniu 14 kwietnia 2005 r. Pierwotnie zostało ono udzielone do 29 maja 2017 r. Obecnie, na podstawie decyzji wydanej przez Ministra Rozwoju i Finansów zyskało bezterminowy okres ważności. W zezwoleniu nie określono maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych.

Wskazać należy, że w dniu uzyskania przez Spółkę Zezwolenia I na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, obowiązywało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 218, poz. 2211 z późn. zm.).

Zgodnie z § 3 pkt 4 ww. rozporządzenia z 2004 r., przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję związaną z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa, albo przedsiębiorstwa, które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części.

Stosownie do § 4 pkt 1 ww. rozporządzenia, z wyłączeniem przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 oraz z 2004 r. Nr 123, poz. 1291), maksymalna intensywność pomocy regionalnej określona w § 3 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2-4, wynosi:

  1. 30 % - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.);
  2. 40 % - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30, o których mowa w rozporządzeniu wymienionym w pkt 1;
  3. 50 % - w przypadku inwestycji realizowanych na pozostałych obszarach.

Jak wynika z wniosku z tytułu korzystania z Zezwolenia I Spółce przysługiwało prawo do stosowania maksymalnej intensywności pomocy regionalnej określonej w ww. przepisie (50%).

Przepisy te utraciły moc w związku z wejściem w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 236, poz. 1705 z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie SSE”). W myśl § 12 Rozporządzenia SSE, traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 218, poz. 2211, z późn. zm.). Stosownie natomiast do § 10 Rozporządzenia SSE, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują ważność.

Z przepisu tego wynika, że zezwolenia udzielone przed wejściem w życie Rozporządzenia SSE zachowują ważność, tzn. Spółka w dalszym ciągu mogła prowadzić działalność w SSE na podstawie udzielonego jej Zezwolenia I, chociaż uległy zmianie warunki udzielania pomocy regionalnej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 118, poz. 746 z późn. zm., zwaną dalej „ustawą zmieniającą”), która weszła w życie z dniem 4 sierpnia 2008 r., zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Ponadto, jak wynika z art. 5 ustawy zmieniającej, dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:

  • rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 232, poz. 1561) oraz
  • rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548).

Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Z przedstawionego stanu prawnego wynika, że pomimo zachowania ważności Zezwolenia I uzyskanego pod rządami Rozporządzenia z 2004 r. w związku z wejściem w życie Rozporządzenia SSE uległy zmianie warunki udzielania pomocy regionalnej. Dopiero w wyżej powołanym § 8 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych z 2008 r. ustawodawca wskazał, że pomimo wejścia w życie nowego rozporządzenia uzyskane pod rządami uchylonych przepisów zezwolenia nie tylko nie tracą ważności ale w stosunku do nich stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W związku z powyższym Spółka w celu zdefiniowania pojęcia nowej inwestycji oraz określenia maksymalnej intensywności pomocy regionalnej winna stosować przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 236, poz. 1705 z późn. zm.), które dla potrzeb niniejszej interpretacji nazwane zostało Rozporządzeniem SSE.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia SSE, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6.

Zgodnie z § 3 ust. 4 Rozporządzenia SSE, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez niezależnego inwestora.

W myśl § 4 ust. 1 Rozporządzenia SSE, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wynosi:

  1. 50 % - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego;
  2. 40 % - na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;
  3. 30 % - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.

Jak stanowi § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem że:

  1. nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat;
  2. będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

Zgodnie z § 6 Rozporządzenia SSE, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

  1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
  2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
  3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
  4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka planuje kolejną znaczną inwestycję w istniejący zakład produkcyjny zlokalizowany na terenie SSE. Planowana inwestycja polegać będzie na dalszej rozbudowie istniejącego zakładu produkcyjnego.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu prawnego sprawy wskazać należy, że planowana rozbudowa, co do zasady, mieści się w definicji nowej inwestycji sformułowanej w § 3 ust. 4 Rozporządzenie SSE.

Jeżeli więc poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają pozostałe wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że Zezwolenie I daje Spółce prawo uwzględniania w kosztach inwestycji, będących podstawą obliczenia wielkości dopuszczalnej pomocy, wszystkich wydatków spełniających warunki określone w § 6 Rozporządzenia SSE, poniesionych w całym okresie obowiązywania Zezwolenia I, bez względu na wysokość takich kosztów.

Wartość inwestycji wskazana w Zezwoleniu I stanowi dolny limit, w związku z którym, Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Wnioskodawca przekroczy kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu, fakt ten nie wykluczy dalszego uzyskiwania pomocy regionalnej i zwolnienia z opodatkowania dochodem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach Rozporządzenia SSE).

Podsumowując, w świetle przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, przepisów art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu przed nowelizacją oraz przepisu § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE, wydatki inwestycyjne poniesione w okresie od dnia uzyskania przez Spółkę Zezwolenia I przewyższające kwotę minimalną inwestycji określoną w Zezwoleniu I, upoważniają do powiększenia kwoty zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, tj. ustalenia wartości zwolnienia w oparciu o kwotę faktycznie poniesionych wydatków kwalifikowanych. Przy czym muszą one dotyczyć realizacji projektu inwestycyjnego, na który udzielone zostało zezwolenie i związane są z zakresem działalności wymienionym w tym zezwoleniu.

Jednocześnie należy podkreślić, że wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

  • stosowania przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej dla zdefiniowania pojęcia nowej inwestycji oraz określenia maksymalnej intensywności pomocy regionalnej w związku z planowana rozbudową istniejącego zakładu produkcyjnego - jest nieprawidłowe;
  • korzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, na podstawie Zezwolenia I w odniesieniu do działalności prowadzonej w rozbudowanym zakładzie - jest prawidłowe

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Świętego Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj