Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB4/4511-283/15/17-3/S/MS1
z 18 stycznia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 stycznia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2901/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 3 stycznia 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.)o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomościjest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 2 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.


Dotychczasowy przebieg postępowania


W dniu 27 maja 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację Nr IPPB4/4511-283/15-2/MS1, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, wskazując że w związku ze sprzedażą w 2013 roku przedmiotowej nieruchomości lokalowej, którą Wnioskodawca nabył w wyniku umowy rozszerzającej ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej w 2011 r., powstanie u Wnioskodawcy źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód z odpłatnego zbycia podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Uzyskany dochód może jednak korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostanie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe i przy spełnieniu warunków określonych w ww. przepisie art. 21 ust. 25 – 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Interpretacja została doręczona Wnioskodawcy w dniu 15 czerwca 2015 r.


W związku z powyższym rozstrzygnięciem, Wnioskodawca, wniósł pismem z dnia 26 czerwca 2015 r. (data wpływu 1 lipca 2015 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.


W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 31 lipca 2015 r. Nr IPPB4/4511-1-76/15-2/MS1 (skutecznie doręczonym w dniu 19 sierpnia 2015 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca, na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 27 maja 2015 r. Nr IPPB4/4511-283/15-2/MS1, złożył skargę z dnia 11 września 2015 r. (data wpływu 21 września 2015 r.).


Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem 5 stycznia 2017 r.,sygn. akt III SA/Wa 2901/15 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 27 maja 2015 r. Nr IPPB4/4511-283/15-2/MS1.


Od powyższego wyroku została złożona przez tut. Organ skarga kasacyjna z dnia 27 lutego 2017 r. Nr 1462-IPR.4511.13.2017.2.KW do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Pismem z dnia 4 września 2017 r. Nr 1462-IPR.4511.13.2017.5.KW wystąpiono o wycofanie skargi kasacyjnej i umorzenie postępowania.


W dniu 3 stycznia 2018 r. do tut. Organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wraz z aktami.


W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.


Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałuw nieruchomości wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Dnia 18 sierpnia 2004 r. obecna żona Wnioskodawcy, nie będąc jeszcze jego żoną, nabyła nieruchomość lokalową i związany z nią udział 8754/1000000 w części nieruchomości wspólnej, stanowiącej własność gruntu, na którym posadowiony jest budynek oraz własność części wspólnych budynku i innych urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali (dalej: „nieruchomość”). Nieruchomość została nabyta na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i jego sprzedaży.

Dnia 25 września 2010. r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Małżonkowie nie zawarli umowy małżeńskiej, w związku z czym od daty zawarcia małżeństwa obowiązywał ich ustawowy ustrój majątkowy. Dnia 28 marca 2011 r., aktem notarialnym została zawarta umowa majątkowa małżeńska rozszerzająca wspólność ustawową m.in. o wyżej wskazaną nieruchomość.

Dnia 22 lipca 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną dokonali sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Sprzedaż nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy w przedstawionym stanie faktycznym dochód uzyskany ze sprzedanej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym?


Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że Wnioskodawca nie dokonał sprzedaży nieruchomości w wykonaniu działalności gospodarczej, a sprzedaż nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie powstanie u niego obowiązek podatkowy z tytułu uzyskania dochodu ze sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, włączenie do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową własności nieruchomości jednego małżonka,nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (daiej: „u.p.d.o.f.”), w związku z czym dochód uzyskany z takiej sprzedaży nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym.


Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. źródłami przychodów są m.in. odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.


Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej: „k.r.o.”). Zgodnie z treścią przepisu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Celem takiej umowy jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną organizacyjną która reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

W uchwale 7 sędziów NSA z dnia 17 grudnia 1996 r. (FPS 7/96) zwrócono uwagę na wyjątkowy - bo ograniczający swobodę dysponowania prawem własności - charakter art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., co nakazuje ścisłą jego interpretację. Ewentualne wątpliwości prawne, które wystąpią przy jego stosowaniu winny być wyjaśniane na korzyść podatnika.


Ponadto w świetle przepisów określających charakter ustroju wspólności ustawowej - wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną, o której mowa w art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny (datej: „k.c.”). Ten typ współwłasności charakteryzuje się tym, że:

  • jest to współwłasność bezudziałowa,
  • żaden z małżonków, w czasie jej trwania, nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego,
  • jest wspólnością masy majątkowej odpowiadającej pojęciu mienia (art. 44 k.c.).


Zatem cały przychód uzyskany przez Wnioskodawcę i jego małżonkę ze sprzedaży nieruchomości wszedł niepodzielnie do ich majątku wspólnego, co oznacza, że opodatkowanie jego połowy w równym stopniu obciąża każde z nich. Dopiero od ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Zdaniem NSA (wyrok z dnia 9 kwietnia 2002 r. (III SA 2717/2000), „nie ma w prawie podatkowym przepisu, który by zezwalał organowi podatkowemu - przed zniesieniem czy też ustaniem wspólności majątkowej małżeńskiej - na dokonanie podziału przychodu ze sprzedaży przypadającego małżonkom w celu wymierzenia podatku jednemu z tych małżonków. Powołany w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy wyłącznie przychodów w tym przepisie wymienionych - podlegających łącznemu opodatkowaniu wraz z innymi przychodami. Zasady proporcjonalnego bądź równego podziału przychodów określone w art. 8 nie mają zastosowania do dochodu ze sprzedaży podlegającego opodatkowaniu w formie ryczałtu / art. 28 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych/. Brak możliwości określenia, jaka część uzyskanego ze sprzedaży przez małżonków lokalu przypada na każdego z nich, wyklucza możliwość wymierzenia małżonkowi podatku, na podstawie art. 28 ust. 2 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to bynajmniej przejaw uprzywilejowania małżonka wobec innych podatników dokonujących sprzedaży takich samych praw. Art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma - w założeniu - przeciwdziałać spekulacji rzeczami i prawami w przepisie tym wymienionymi. Takie - ratio legis - nie dotyczy sytuacji, w której nabyte przed laty przez jednego małżonka mieszkanie zamienia swój status poprzez zawarcie małżeńskiej umowy rozszerzającej wspólność ustawową a następnie zostanie sprzedane przez oboje małżonków. Taka umowa jest bowiem czynnością prawną organizacyjną, której przedmiotem jest regulacja majątkowo-prawnych stosunków małżonków”.


W orzecznictwie nie ma wątpliwości co do tego, że w przypadku objęcia wspólnością ustawową nieruchomości, stanowiącej odrębną własność, małżonek, który stałby się w ten sposób współwłaścicielem, w przypadku sprzedaży tej nieruchomości, korzystałby ze zwolnienia przysługującego drugiemu małżonkowi, na skutek upływu terminu 5 lat, liczonego od momentu nabycia nieruchomości przez pierwszego małżonka. Potwierdzają to m.in. wyroki:

  • NSA z dnia 9 kwietnia 2002 r. (III SA 2717/2000),
  • WSA w Rzeszowie z dnia 19 listopada 2013 r. (I SA/Rz 949/13),
  • WSA w Lublinie z dnia 8 stycznia 2014 r. (I SA/Lu 1038/13),
  • WSA w Gdańsku z dnia 29 października 2014 r. (I SA/Gd 964/14).


W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości nie będzie skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych zarówno po jego stronie, jak i po stronie jego małżonki.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 5 stycznia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2901/15.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego,w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości,jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.


Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości lub praw decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia i zbycia.


Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dnia 18 sierpnia 2004 r. obecna żona Wnioskodawcy, nie będąc jeszcze jego żoną, nabyła nieruchomość lokalową i związany z nią udział w części nieruchomości wspólnej. Nieruchomość została nabyta na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i jego sprzedaży. Dnia 25 września 2010 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Małżonkowie nie zawarli umowy małżeńskiej, w związku z czym od daty zawarcia małżeństwa obowiązywał ich ustawowy ustrój majątkowy. Dnia 28 marca 2011 r., aktem notarialnym została zawarta umowa majątkowa małżeńska rozszerzająca wspólność ustawową m.in. o wyżej wskazaną nieruchomość. Dnia22 lipca 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną dokonali sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Sprzedaż nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

W związku z przedstawionym opisem wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”; nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw. Zatem, poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Rozstrzygając kwestię odnoszącą się do daty nabycia przez Wnioskodawcę udziału w prawie do nieruchomości lokalowej wraz z udziałem w części wspólnej, należy odwołać się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Jak stanowi art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa (art. 47 § 1 ww. Kodeksu). Jest to zatem umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

Ponadto, w doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza,że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takimi jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego. Możliwe jest więc swobodne dokonywanie pomiędzy małżonkami czynności rozporządzających prowadzących do przeniesienia określonego przedmiotu majątkowego z majątku osobistego do majątku wspólnego.

Umowa rozszerzająca wspólność ustawową małżeńską ma na celu ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków podczas trwania ich związku małżeńskiego.

W tym miejscu należy wskazać – za jednolicie ukształtowaną linią orzeczniczą – że włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości lub praw majątkowych stanowiących majątek odrębny jednego małżonka na zasadach i w sposób określony przez ustawę Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie jest nabyciem tej nieruchomości lub prawa majątkowego przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyżej zaprezentowane poglądy wyraził m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1110/14, podkreślając, że małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny (wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 7 sierpnia 2015 r.). Tak więc skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości,a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy wyzbyła się prawa do tej rzeczy.

Tożsamej oceny dokonano w szeregu innych wyroków NSA i WSA (przykładowo: wyrok NSA z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 456/15, wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r.,sygn. akt II FSK 313/14, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 października 2014 r.,sygn. akt I SA/Gd 964/14).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy – zgodnie z którym: włączenie do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową własności nieruchomości jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „u.p.d.o.f.”), w związku z czym dochód uzyskany z takiej sprzedaży nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym - jest prawidłowe. Wskazać bowiem należy, że włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek odrębny jednego małżonka, nie stanowi nabycia tego prawa przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że datą nabycia ww. prawa do lokalu mieszkalnego przez każdego z małżonków, na skutek zawarcia umowy rozszerzającej wspólność ustawową jest data nabycia tego prawa przez tego małżonka, który następnie poprzez rozszerzenie wspólności majątkowej włączył je do majątku wspólnego, i od tego dnia należy liczyć pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, sprzedaż w 2015 r. przedmiotowego lokalu mieszkalnego, nabytego przez żonę Wnioskodawcy w 2004 r., a następnie włączonego do majątku wspólnego małżonków poprzez zawarcie umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską,nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie zbywanego prawa do lokalu mieszkalnego, do daty odpłatnego zbycia.


Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj