Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.483.2017.2.MT
z 15 stycznia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2017 r. (data wpływu 24 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2017 r. (data wpływu 29 grudnia 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 8 grudnia 2017 r. (doręczone 18 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży Działki A i Działki B - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 24 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży Działki A i Działki B. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 grudnia 2017 r. (data wpływu 29 grudnia 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr 0114-KDIP1-3.4012.483.2017.1.MT z dnia 8 grudnia 2017 r. (doręczone stronie 18 grudnia 2017 r.).


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest przedsiębiorcą oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca posiada 2 działki:

  1. Działka A nr 489/12 - zakupiona w 2001 roku, objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny usług komercyjnych i handlu oznaczone jako U - tj. tereny zabudowane lub przeznaczone do lokalizacji budynków służących prowadzeniu usług. Działka do chwili obecnej nie została zabudowana. W rejestrze gruntów widnieje jako drogi, nieużytki.
  2. Działka B nr 489/16 - zakupiona w 2013 roku, objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny RZ (tereny upraw rolniczych i ogrodniczych), tj. tereny przeznaczone pod uprawy roślinne oraz zasiedlenia w miejscach wskazanych w planie. Przez działkę przebiegają: gazociąg wysokociśnieniowy oraz linia elektryczna niebędące własnością Wnioskodawcy. Działka nie jest zabudowana. W rejestrze gruntów widnieje jako Łąki trwałe, grunty orne, lasy, grunty pod rowami.

Plan zagospodarowania przestrzennego dla wymienionych działek został uchwalony przez Radę Gminy uchwałą 215/97 z dnia 28 lutego 1997 roku.


Wnioskodawca zamierza sprzedać obie działki.


W piśmie uzupełniającym z dnia 20 grudnia 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

  1. sprzedaż:
    1. działki A na rzecz Wnioskodawcy nastąpiła przez osobę fizyczną i nie była opodatkowana podatkiem VAT,
    2. działki B na rzecz Wnioskodawcy nastąpiła od spółki osobowej i była opodatkowana podatkiem VAT, a w wystawionej fakturze uwzględniono podatek VAT w stawce 23%,
  2. obie działki nie były przez Wnioskodawcę wynajmowane, wykonawca nie wykonał na nich prac budowlanych, ani nie prowadził upraw,
  3. od chwili nabycia Wnioskodawca nie dokonał w stosunku do działki A ani działki B sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT,
  4. ponieważ przy nabyciu działki A nie był naliczony podatek VAT (nabycie nastąpiło od osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej), Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od transakcji nabycia nieruchomości A,
  5. w odniesieniu do działki B Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, a Wnioskodawca podatek ten odliczył w całości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy sprzedaż działki A będzie podlegała opodatkowaniu VAT wg stawki 23%, a sprzedaż Działki B - może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. pkt 9 ustawy o VAT?


Zdaniem Wnioskodawcy, dokonana w ramach planowanej przez wnioskodawcę transakcji odpłatna dostawa gruntu:

  1. działki A - będzie podlegać opodatkowaniu wg stawki 23% z uwagi na fakt iż plan zagospodarowania przestrzennego obowiązujący dla tej działki wskazuje, że jest to teren usługowy z możliwością zabudowy,
  2. działki B - będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, ponieważ w planie zagospodarowania przestrzennego dla tej działki obowiązuje oznaczenie RZ - czyli tereny upraw rolniczych i ogrodniczych nie przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową czy przemysłową (dopuszcza się zabudowę tzw. zagrodową oraz związaną z produkcją rolną w wyznaczonych odległościach zgodnie z § 23 planu zagospodarowania przestrzennego - czyli tylko zabudowę gospodarstwa rolnego rolnika) a przebiegające przez działkę linie teletechniczne (gazowa i elektryczna) nie należą do sprzedającego (wnioskodawcy), lecz są własnością sieci przesyłowych, które korzystają ze służebności przesyłu przez co nie stanowią o zmianie charakteru działki na zabudowaną.

Zgodnie z ustawą o VAT opodatkowaniu wg stawki podstawowej podlega sprzedaż gruntu zabudowanego lub niezabudowanego dla którego istnieje plan zagospodarowania przestrzennego dopuszczający jego zabudowę (lub wydane decyzje o zabudowie w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego).


Zwolnione z opodatkowania (art. 43 ust. 1 pkt 9) są tereny niezabudowane inne niż budowlane, których definicja została ujęta w art. 2 pkt 33.


Artykuł 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT przewiduje zwolnienie dla dostaw terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przepis ten jest odpowiednikiem art. 135 ust. 1 lit. k dyrektywy 2006/112/WE. Przez tereny budowlane trzeba tu rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu-zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy o VAT). Natomiast pojęcie „tereny niezabudowane” nie zostało zdefiniowane ani w polskiej ustawie, ani w unijnych regulacjach. Zgodnie ze znaczeniem językowym, należałoby przyjąć, że tereny niezabudowane są to grunty, na których nie znajduje się żaden budynek lub budowla. Posiłkując się jednak przytoczoną regulacją ustawy o VAT opisującą tereny budowlane, trzeba stwierdzić, że definicja językowa powinna zostać uzupełniona o dodatkowe zastrzeżenie. Za teren niezabudowany inny niż budowlany należałoby uznać co do zasady taki grunt:

  • na którym nie jest posadowiony żaden budynek lub budowla w rozumieniu prawa budowlanego oraz
  • który nie został przeznaczony pod zabudowę na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub ewentualnie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Co do zasady przyjmuje się na gruncie ustawy o VAT, że jeżeli na działce znajdują się budynki/budowle (w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego) lub ich części, to mamy do czynienia z gruntem zabudowanym. Jeżeli zaś na gruncie nie znajdują się żadne zabudowania, to przedmiotem dostawy jest grunt niezabudowany, a jego sprzedaż może korzystać ze zwolnienia od podatku pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290 ze zm.) pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 3a ww. ustawy obiekt liniowy to obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Jeżeli przyjmiemy, że linia gazowa i sieć energetyczna znajdujące się na danej działce, stanowią budowle w rozumieniu Prawa budowlanego, to mimo to nie w każdym przypadku będziemy mieć do czynienia ze sprzedażą gruntu zabudowanego. Możemy mieć bowiem do czynienia z taką sytuacją, w której przedmiotowe sieci (linie) nie stanowią części składowych gruntu należącego do podmiotu zbywającego, lecz są częścią składową przedsiębiorstwa przesyłowego i stanowią własność tego przedsiębiorstwa, a nie właściciela sprzedawanego gruntu.

Jeśli więc sprzedawca nie jest „właścicielem” linii gazowej lub sieci energetycznej znajdujących się na jego gruncie (a sieci te należą do przedsiębiorstwa przesyłowego), to w odniesieniu do ww. budowli nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel. Skoro sprzedawca (właściciel gruntu) nie dysponowałby ekonomicznym władztwem nad siecią energetyczną lub gazową, to przedmiotem sprzedaży byłby jedynie grunt niezabudowany (vide: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 listopada 2015 r., nr IBPP3/4512-671/15/MN oraz z dnia 17 listopada 2016 r., nr IBPP1/4512-575/16-3/ES).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.


W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.


Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.


Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.


Przez tereny budowlane rozumie się w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.


Dokonana wyżej analiza przepisów jednoznacznie wskazuje, że zwolnienie od podatku o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym – jak wyjaśniono wyżej – o tym, że dany teren jest terenem budowlanym przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, który posiada dwie działki. Działka A nr 489/12 - zakupiona w 2001 roku, objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny usług komercyjnych i handlu oznaczone jako U - tj. tereny zabudowane lub przeznaczone do lokalizacji budynków służących prowadzeniu usług. Działka do chwili obecnej nie została zabudowana. W rejestrze gruntów widnieje jako drogi, nieużytki. Działka B nr 489/16 - zakupiona w 2013 roku, objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny RZ (tereny upraw rolniczych i ogrodniczych), tj. tereny przeznaczone pod uprawy roślinne oraz zasiedlenia w miejscach wskazanych w planie. Przez działkę przebiegają: gazociąg wysokociśnieniowy oraz linia elektryczna niebędące własnością Wnioskodawcy. Działka nie jest zabudowana. W rejestrze gruntów widnieje jako Łąki trwałe, grunty orne, lasy, grunty pod rowami. Plan zagospodarowania przestrzennego dla wymienionych działek został uchwalony przez Radę Gminy uchwałą 215/97 z dnia 28 lutego 1997 roku. Wnioskodawca zamierza sprzedać obie działki.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania stawki 23% do sprzedaży Działki A oraz zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT do sprzedaży Działki B.


Odnosząc się do sprzedaży Działki A należy zauważyć, że jest ona objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z którego wynika, że są to tereny usług komercyjnych i handlu oznaczone jako U, tj. tereny zabudowane lub przeznaczone do lokalizacji budynków służących prowadzeniu usług. Zatem biorąc pod uwagę kryterium przeznaczenia terenu wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy stwierdzić, że niezabudowana Działka A stanowi teren budowlany zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.


Tym samym Działka A spełnia definicję terenu budowlanego i jej dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.


Skoro nie można zastosować zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT (tj. teren ma charakter budowlany), to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.


I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.


Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

  • towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  • brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.


Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.


W analizowanej sprawie sprzedaż Działki A nie będzie również korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotową Działkę A wyłącznie na cele działalności zwolnionej z opodatkowania.


W konsekwencji sprzedaż niezabudowanej Działki A będącej przedmiotem wniosku będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podstawową stawką 23% VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.


Odnosząc się do sprzedaży niezabudowanej Działki B należy zauważyć, że - jak wskazał Wnioskodawca - jest ona objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że są to tereny RZ (tereny upraw rolniczych i ogrodniczych), tj. tereny przeznaczone pod uprawy roślinne oraz zasiedlenia w miejscach wskazanych w planie. Przez działkę przebiegają gazociąg wysokociśnieniowy oraz linia elektryczna niebędące własnością Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 47 § 1 ustawy Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.) część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (art. 47 § 2 ustawy Kodeks cywilny).

Na podstawie art. 48 ustawy Kodeks cywilny z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.


W myśl art. 49 § 1 ustawy Kodeks cywilny urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.


Z przedstawionych wyżej przepisów oraz opisu sprawy jednoznacznie wynika, że gazociąg oraz linia energetyczna nie są częścią składową sprzedawanego gruntu i mogą być przedmiotem odrębnej własności.


Pojęcie „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel np. Sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.


W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie jest właścicielem ww. gazociągu wysokociśnieniowego i linii elektrycznej, więc nie może dokonać ich sprzedaży.


Zatem, skoro w niniejszej sprawie w odniesieniu do gazociągu i linii elektrycznej nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, to nie będą one przedmiotem planowanej dostawy. Przedmiotem sprzedaży na gruncie podatku VAT będzie więc jedynie grunt niezabudowany.


Analiza zdarzenia opisanego we wniosku w odniesieniu do cyt. przepisów pozwala stwierdzić, że sprzedaż Działki B oznaczonej symbolem „RZ” dokonywana przez Wnioskodawcę będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ponieważ Działka B zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczona pod tereny rolne i ogrodnicze. Tym samym w odniesieniu do sprzedaży Działki B, nie jest spełniona definicja terenów budowlanych, o których mowa art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zatem, sprzedaż ww. Działki B będzie objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać w całości za prawidłowe.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj