2018.10.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.501.2018.2.JN
z 2 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2018 r. (data wpływu 1 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży używanych samochodów osobowych. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT oraz odprowadza podatek dochodowy rozliczany w formie zaliczek miesięcznych w oparciu o prowadzoną KPIR. Samochody są kupowane od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na niemieckim portalu aukcyjnym (…). Wątpliwości Wnioskodawcy budzi sposób rozliczania kosztów zakupu z rzeczonego portalu aukcyjnego. Portal ten poza opłatą za zakupione samochody, obciąża Wnioskodawcę opłatą aukcyjną, opłatą za usługi związane z pojazdem. Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające wygranie aukcji oraz potwierdzenia zapłaty za zakupiony towar. W przypadku każdego zakupionego samochodu, w skład dokumentów otrzymywanych w pakiecie zwanym (…) wchodzą: faktura (invoice) za sam zakupiony samochód oraz faktura (invoice) za tzw. opłaty aukcyjne i faktura (invoice) za usługi związane z pojazdem. Kwoty te wyrażone są na fakturach w walucie Euro. Płatności zarówno za zakupione samochody, jak i za związane z nimi opłaty aukcyjne dokonywane są przez Wnioskodawcę na jedno i to samo konto bankowe, należące do serwisu A.

Faktura za zakupiony samochód przeliczana jest według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury i w takiej kwocie wprowadzana do KPIR, natomiast faktury za opłaty aukcyjne rozliczane są w oparciu o unijną procedurę importu usług. Sprzedając samochody Wnioskodawca wystawia faktury VAT – procedura marży i oblicza marżę. Do obliczonej marży netto, stosuje stawkę VAT 23%.

Za podstawę naliczenia marży stosuje cenę nabycia, tj. cenę wynikającą z faktury za dany samochód + kwotę wynikającą z faktur za opłaty aukcyjne związane z tym samochodem.

Wnioskodawca wyjaśnia, że:

Samochody będące przedmiotem wniosku, zostały nabyte od jednego z podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.). Nabywane są od firmy, a dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5 ww. artykułu.
Przedmiotowe samochody spełniają definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.
Nabywane są w procedurze, o której mowa w art. 312-325 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347) – Kontrahent niemiecki, na którym koncentruje się wniosek jest wyłącznym właścicielem licytowanych samochodów i nie działa na rzecz innego podatnika.
Wnioskodawca nabywa samochody będące przedmiotem wniosku w celu dalszej odsprzedaży – przedmiotem jego działalności gospodarczej jest sprzedaż samochodów używanych (autohandel).
Opłaty aukcyjne stanowią składniki wynagrodzenia, które sprzedawca samochodu otrzymuje od Wnioskodawcy jako nabywcy samochodu.
W związku z zakupem każdego jednego samochodu od kontrahenta, Wnioskodawca opłaca fakturę (invoice) tyczącą się samego samochodu (Car) oraz fakturę z opłatą aukcyjną do niego przyporządkowaną (auction fee) i fakturę za usługi związane z pojazdem (Document handling, Car handling). Zaznaczyć należy, iż na fakturach za samochód i aukcje widnieje unikatowy każdorazowo identyczny dla danego samochodu, numer identyfikacyjny pojazdu – VIN, a na wszystkich trzech wymienianych dokumentach identyczny numer zamówienia. Wszystkie ww. faktury wchodzą w skład sumarycznej ceny na dokumencie zamówieniowym i otrzymywanym od kontrahenta z portalu aukcyjnego (…). Opłaty aukcyjne udokumentowane są przez kontrahenta niemieckiego A od którego kupowany jest samochód. Dokonuje on tego poprzez wystawienie faktury (invoice), gdzie wyszczególniona jest usługa (opłata aukcyjna), numer VIN samochodu, który został wylicytowany, a za który to uiszcza się opłatę oraz cenę za usługę, wyrażoną w walucie Euro.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT).

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Powyższe regulacje wskazują więc, że dla potrzeb zastosowania procedury „VAT marża”, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika. Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone dostawcy towaru.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Wnioskodawca otrzymuje w ramach jednego zamówienia trzy odrębne faktury: na zakup pojazdu, za opłatę aukcyjną oraz za usługi związane z pojazdem. Faktury dotyczące sprzedaży samochodu wystawia sprzedawca: X, faktury dotyczące opłat aukcyjnych wystawia sprzedawca: Y, a faktury dotyczące usług związanych z pojazdami wystawia: Z. Kontrahent A, jest wyłącznym właścicielem licytowanych samochodów i nie działa na rzecz innego podatnika. Płatności za ww. faktury Wnioskodawca dokonuje na jedno i to samo konto bankowe należące do serwisu. Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo powiększenia ceny nabycia o opłaty aukcyjne i opłaty za usługi związane z pojazdami, zmniejszając tym samym podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowana przez niego podstawa opodatkowania powinna uwzględniać koszty związane z opłatami aukcyjnymi i opłatami za usługi związane z pojazdami, a cena nabycia w związku z uiszczaniem opłaty aukcyjnej, opłaty za usługi związane z pojazdem i opłaty za zakupiony samochód jednemu i temu samemu kontrahentowi powinna uwzględniać wszystkie poniesione opłaty. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż powinien w procesie ustalania ceny nabycia uwzględniać opłaty aukcyjne oraz opłaty za usługi związane z pojazdem uiszczane na rzecz dostawcy towaru, gdyż ich niedoliczenie skutkuje zaniżeniem realnych obciążeń, które ciążą na nim każdorazowo w przypadku zakupu samochodu. Opłata aukcyjna i opłata za usługi dodatkowe uiszczana jest wraz z każdym kolejnym samochodem, który Wnioskodawca wylicytował na aukcji (co swoje potwierdzenia znajduje w wyszczególnieniu marki, modelu kupowanego samochodu oraz w unikalnym numerze VIN danego egzemplarza i numerze zamówienia, znajdującym się w opisie szczegółowym każdej faktury). Zaznaczyć należy, iż samochody kupowane na niemieckim (…), w odróżnieniu od realiów znanych z rodzimych portali aukcyjnych, stanowią wyłączną własność rzeczonych portali aukcyjnych, a wszelkie prawa od pierwotnych właścicieli zostały przeniesione na ww. serwisy aukcyjne przed wystawieniem przez nie ofert sprzedaży samochodów w formie aukcji. Potwierdzeniem powyższej tezy jest również przekazywanie przez kupującego – Wnioskodawcę, opłaty za zakupiony samochód poprzez przelanie kwoty należnej z tytułu nabycia samochodu, a także wynikającej z opłaty aukcyjnej i opłaty za usługi dodatkowe na jedno i to samo konto bankowe sprzedającego. Dla potrzeb procedury „VAT-marża”, przez kwotę nabycia Wnioskodawca rozumie wszystko to, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy). Składający wniosek przyjmuje, iż kwota nabycia to cena, którą podatnik zapłacił dostawcy towaru, a która to obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, a więc poza fakturą dokumentującą zakup samochodu, również faktury za opłaty aukcyjne związane bezpośrednio z każdym konkretnym kupowanym samochodem oraz faktury za usługi związane z zakupionym pojazdem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży – w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy – rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży używanych samochodów osobowych. Samochody są kupowane m.in. na niemieckim portalu aukcyjnym (…). Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające wygranie aukcji oraz potwierdzenia zapłaty za zakupiony towar. W przypadku każdego zakupionego samochodu, w skład dokumentów otrzymywanych w pakiecie zwanym (…) wchodzą: faktura (invoice) za sam zakupiony samochód oraz faktura (invoice) za tzw. opłaty aukcyjne i faktura (invoice) za usługi związane z pojazdem. Kwoty te wyrażone są na fakturach w walucie Euro. Płatności zarówno za zakupione samochody, jak i za związane z nimi opłaty aukcyjne dokonywane są przez Wnioskodawcę na jedno i to samo konto bankowe, należące do serwisu A. Sprzedając samochody Wnioskodawca wystawia faktury VAT – procedura marży i oblicza marżę. Do obliczonej marży netto, stosuje stawkę VAT 23%. Za podstawę naliczenia marży stosuje cenę nabycia, tj. cenę wynikającą z faktury za dany samochód + kwotę wynikającą z faktur za opłaty aukcyjne związane z tym samochodem. Samochody będące przedmiotem wniosku, zostały nabyte od jednego z podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 pkt 3 ustawy, a dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy. Nabywane są w procedurze o której mowa w art. 312-325 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Kontrahent niemiecki, na którym koncentruje się wniosek jest wyłącznym właścicielem licytowanych samochodów i nie działa na rzecz innego podatnika. Przedmiotowe samochody spełniają definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Wnioskodawca nabywa samochody będące przedmiotem wniosku w celu dalszej odsprzedaży – przedmiotem jego działalności gospodarczej jest sprzedaż samochodów używanych (autohandel). Opłaty aukcyjne stanową składniki wynagrodzenia, które sprzedawca samochodu otrzymuje od Wnioskodawcy jako nabywcy samochodu. W związku z zakupem każdego jednego samochodu od kontrahenta, Wnioskodawca opłaca fakturę (invoice) tyczącą się samego samochodu (Car) oraz fakturę z opłatą aukcyjną do niego przyporządkowaną (auction fee) i fakturę za usługi związane z pojazdem (Document handling, Car handling). Na fakturach za samochód i aukcje widnieje unikatowy każdorazowo identyczny dla danego samochodu, numer identyfikacyjny pojazdu – VIN, a na wszystkich trzech wymienianych dokumentach identyczny numer zamówienia. Wszystkie ww. faktury wchodzą w skład sumarycznej ceny na dokumencie zamówieniowym otrzymywanym od kontrahenta z portalu aukcyjnego (…).

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie sprzedawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne sprzedawcy towaru.

W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy opłata aukcyjna oraz opłata za usługi związane z danym pojazdem nie stanowią składników wynagrodzenia, które sprzedawca samochodu otrzymuje od Wnioskodawcy jako nabywcy samochodu. Faktury dokumentujące ww. opłaty wystawione są bowiem przez różne podmioty o różnych numerach unijnych co oznacza, że wykazane w nich kwoty należne są różnym podmiotom a nie jedynie sprzedawcy danego samochodu.

Fakt, że Wnioskodawca należności za samochód, opłatę aukcyjną oraz z tytułu usług związanych z danym pojazdem wpłacił na to samo konto bankowe nie zmienia podmiotów, wobec których Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić te należności. Należności z tytułu opłaty aukcyjnej oraz usług związanych z pojazdem przysługują tym innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, co potwierdzają faktury wystawione przez różne podmioty. W związku z powyższy nie mogą one zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawca przy określeniu kwoty nabycia danego samochodu winien uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne sprzedawcy samochodu, tj. kwotę nabycia samochodu. Natomiast należności za opłaty aukcyjne oraz za usługi związane z pojazdem, które są należne innym podmiotom, a nie sprzedawcy samochodu nie stanowią elementów kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Podsumowując należy stwierdzić, że określając podstawę opodatkowania (marżę) przy sprzedaży samochodu Wnioskodawca nie ma prawa powiększenia ceny nabycia o opłaty aukcyjne i opłaty za usługi związane z pojazdami, ponieważ ww. opłaty nie są należne pierwotnemu sprzedawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin