2018.09.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.340.2018.2.SM
z 24 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2018 r. (data wpływu 28 czerwca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 10 września 2018 r. (data wpływu 17 września 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr 0114-KDIP1-3.4012.340.2018.1.SM z dnia 21 sierpnia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie danych zawartych w wystawianych fakturach VAT umożliwiających odliczenie podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie danych zawartych w wystawianych fakturach VAT umożliwiających odliczenie podatku naliczonego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 września 2018 r. w dniu 10 września 2018 r. (data wpływu 17 września 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie przedszkoli i żłobków niepublicznych na terenie Polski. Spółka jest organem prowadzącym przedszkola, o którym mowa w art. 10 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 59 ze zm.; dalej: Prawo oświatowe) oraz jednocześnie prowadzi żłobki na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 603; dalej: Ustawa o opiece nad dziećmi). Spółka prowadzi przedszkola na podstawie wpisu do ewidencji placówek niepublicznych, o którym mowa w art. 168 Prawa oświatowego oraz żłobki na podstawie wpisu do rejestru żłobków i klubów dziecięcych, o którym mowa w art. 26 Ustawy o opiece nad dziećmi.

Dodatkowo oprócz wyżej wskazanych czynności zwolnionych z opodatkowania VAT Spółka wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z prowadzeniem działalności przez Spółkę, która częściowo jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz częściowo podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Spółka w szczególności odlicza częściowo podatek naliczony, zgodnie z art. 90 i 91 Ustawy VAT.

Spółka nabywa towary i usługi od innych podmiotów będących czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług z siedzibą lub miejscem zamieszkania w Polsce na potrzeby prowadzonej działalności, których nabycie dokumentowane jest przez sprzedawców fakturami VAT. W odniesieniu do nabytych towarów oraz usług, o których mowa w zdaniu poprzednim nie znajdują zastosowania przepisy art. 88 Ustawy VAT oraz wydatki te nie stanowią wydatków, o których mowa w art. 86a Ustawy VAT.

W odpowiedzi z dnia 10 września 2018 r. (data wpływu 17 września 2018 r.) na wezwanie tut. Organu Spółka na pytanie:

Jakie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wykonuje Spółka (wymienić), wskazała:

Spółka wykonuje czynności opodatkowane takie jak wynajem nieruchomości, sprzedaż nieruchomości oraz doradztwo przy zakupie nieruchomości;

na pytanie:

Jakich towarów i usług (wymienić) dotyczą wystawiane faktury dotyczące przedszkoli i żłobków, które otrzymuje Spółka, wskazała:

Faktury otrzymywane przez Spółkę dotyczące przedszkoli i żłobków dotyczą nabycia usług księgowych, najmu nieruchomości, dostarczania mediów (gaz, prąd, woda). Ponadto Spółka otrzymuje faktury dotyczące zakupu nieruchomości oraz robót budowlanych tych nieruchomości, które następnie są przedmiotem sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

na pytanie:

Czy wydatki dotyczące towarów i usług, dokumentowane fakturami, o których mowa w pytaniu, są związane wyłącznie ze świadczeniem usług w zakresie prowadzenia przedszkoli i żłobków i czy usługi te (prowadzenia przedszkoli i żłobków) są usługami korzystającymi ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, wskazała:

Faktury otrzymywane przez Spółkę częściowo związane są z działalnością związaną z prowadzeniem przedszkoli i żłobków oraz częściowo z działalnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W jaki sposób powinny być wystawiane faktury za towary i usługi dotyczące przedszkoli i żłobków, tj. jakie dane powinny być prezentowane na takich fakturach w pozycji nabywca, tak aby Spółka miała prawo odliczyć podatek naliczony wykazany na tych fakturach, przy założeniu, że w odniesieniu do towarów i usług wskazanych na tych fakturach spełnione są warunki, o których mowa w art. 86 Ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Faktury powinny być wystawione na Spółkę jako podatnika podatku od towarów i usług, gdzie w polu nabywca powinna być wskazywana firma Spółki, tj. sp. z o.o., adres siedziby Spółki, oraz jej numer NIP. W szczególności jako nabywca na fakturze nie może zostać wskazane określone przedszkole lub żłobek, np. z podaniem jego nazwy i adresu. Nazwa (firma) przedszkola lub żłobka może zostać ujawniona na fakturze w dodatkowej, odrębnej od pozycji nabywca pozycji na fakturze, która to pozycja nie została wskazana w treści przepisu art. 106e Ustawy VAT, np. w polu oznaczonym jako odbiorca. Tym niemniej w ocenie Spółki w świetle treści przepisów Ustawy VAT nie ma wymogu, aby na fakturze znajdowała się dodatkowa pozycja „odbiorca”. Koniecznym elementem jest jednak umieszczenia na fakturze firmy Spółki, jej adresu siedziby oraz jej numeru NIP, tak aby w oparciu o wystawioną w ten sposób fakturę Spółka mogła odliczyć podatek naliczony wykazany na takiej fakturze.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 4 pkt 1 Prawa oświatowego, w niniejszej ustawie szkoła oznacza również przedszkole. Zgodnie z art. 8 ust. 2 Prawa oświatowego, szkoła i placówka może być zakładana i prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego, inną osobę prawną lub osobę fizyczną. Zgodnie z art. 10 ust. 1 Prawa oświatowego, organ prowadzący szkołę lub placówkę odpowiada za jej działalność. Do zadań organu prowadzącego szkołę lub placówkę należy w szczególności:

zapewnienie warunków działania szkoły lub placówki, w tym bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki;
zapewnienie warunków umożliwiających stosowanie specjalnej organizacji nauki i metod pracy dla dzieci i młodzieży objętych kształceniem specjalnym;
wykonywanie remontów obiektów szkolnych oraz zadań inwestycyjnych w tym zakresie;
zapewnienie obsługi administracyjnej, w tym prawnej, obsługi finansowej, w tym w zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047 i 2255), i obsługi organizacyjnej szkoły lub placówki;
wyposażenie szkoły lub placówki w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania, programów wychowawczo-profilaktycznych, przeprowadzania egzaminów oraz wykonywania innych zadań statutowych;
wykonywanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do dyrektora szkoły lub placówki.

Prowadzenie żłobków uregulowane zostało w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 603; dalej: Ustawa o opiece nad dziećmi). Zgodnie z art. 2 ust. 1 Ustawy o opiece nad dziećmi, opieka nad dziećmi w wieku do lat 3 może być organizowana w formie żłobka lub klubu dziecięcego, a także sprawowana przez dziennego opiekuna oraz nianię. Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o opiece nad dziećmi, żłobki i kluby dziecięce mogą tworzyć i prowadzić jednostki samorządu terytorialnego oraz instytucje publiczne, osoby fizyczne oraz osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Zgodnie z art. 10 Ustawy o opiece nad dziećmi, do zadań żłobka i klubu dziecięcego należy w szczególności:

zapewnienie dziecku opieki w warunkach bytowych zbliżonych do warunków domowych;
zagwarantowanie dziecku właściwej opieki pielęgnacyjnej oraz edukacyjnej, przez prowadzenie zajęć zabawowych z elementami edukacji, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb dziecka;
prowadzenie zajęć opiekuńczo-wychowawczych i edukacyjnych, uwzględniających rozwój psychomotoryczny dziecka, właściwych do wieku dziecka.

Powyższe przepisy regulują zasady i obowiązki jednostek prowadzących przedszkola i żłobki, i nie nadają przedszkolom oraz żłobkom podmiotowości lub osobowości prawnej jako odrębnego od jego organu prowadzącego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie powyższego przepisu, ustawodawca nie ustanawia jednostek organizacyjnych przedsiębiorców, podatnikami podatku od towarów i usług. W art. 15 ust. 3b Ustawy VAT ustawodawca zawarł wyjątek, zgodnie z którym za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, właściwego dla osoby prawnej podatnikami mogą być również jednostki organizacyjne osoby prawnej, będącej organizacją pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60 i 573) prowadzące działalność gospodarczą, jeżeli samodzielnie sporządzają sprawozdanie finansowe. Jednak przedszkola i żłobki prowadzone przez Spółkę nie spełniają definicji organizacji pożytku publicznego, oraz jednocześnie nie wypełniają definicji podatników podatku od towarów i usług o których mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, a co za tym idzie nie będą stanowiły odrębnych od Spółki podatników podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 i 26 Ustawy VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat oraz usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związane z prowadzeniem przedszkoli przez Spółkę, w zakresie kształcenia i wychowania oraz prowadzenie żłobków jest zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka w stanie faktycznym wskazała, że wykonuje również czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, iż jednostki organizacyjne Spółki, jakimi są przedszkola i żłobki, nie stanowią odrębnych podatników podatku od towarów i usług, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z poprawnie wystawionych faktur, będzie przysługiwało Spółce, w takiej części w jakiej nabyte usługi i towary będą związane z działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Ustawa VAT w art. 106e reguluje składowe faktury, która powinna zawierać m.in. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. Rozróżnienie wprowadzone przez ustawodawcę w powyższym przepisie na podatnika i nabywcę, prowadzi do wniosku, iż podatnik i nabywca usługi bądź towaru nie są tymi samymi jednostkami. W ocenie Wnioskodawcy podkreślić należy, iż nabywcą nie może być podmiot niepodlegający organizacyjne podatnikowi i niestanowiący odrębnego podatnika podatku od towarów i usług, a inna wykładnia tego przepisu prowadziła by do interpretacji niezgodnej z celem Ustawy VAT. Taki wniosek pozwala na uznanie, iż jeżeli nabywca towaru lub usługi posiada wyodrębnione jednostki organizacyjne, które na podstawie Ustawy VAT nie są samodzielnymi podatnikami tego podatku, to na fakturze sprzedawca nie może wskazać danych tych jednostek jako danych nabywcy. Zdaniem Wnioskodawcy faktury powinny być wystawione na Spółkę jako podatnika podatku od towarów i usług, gdzie w polu nabywca powinna być wskazywana firma Spółki, tj. Sp. z o.o., adres siedziby Spółki, oraz jej numer NIP. W szczególności zatem jako nabywca na fakturze nie może zostać wskazane określone przedszkole lub żłobek, np. z podaniem jego nazwy i adresu. Nazwa (firma) przedszkola lub żłobka może zostać ujawniona na fakturze w dodatkowej, odrębnej od pozycji nabywcy pozycji na fakturze, która to pozycja nie została wskazana w treści przepisu art. 106e Ustawy VAT jako element obowiązkowy faktury, np. w polu oznaczonym jako odbiorca. Tym niemniej w ocenie Spółki w świetle treści przepisów Ustawy VAT nie ma wymogu, aby na fakturze znajdowała się dodatkowa pozycja „odbiorca”. Koniecznym elementem jest jednak umieszczenia na fakturze firmy Spółki, tj. Sp. z o.o., jej adresu siedziby oraz jej numeru NIP. Na podstawie faktury dotyczącej nabycia towarów lub usługi, gdzie jako nabywca zostanie wskazana firma Spółki, tj. Sp. z o.o., jej adres siedziby oraz jej numer NIP, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego na takiej fakturze wskazanego. Spółka nie mogłaby jednak dokonać odliczenia podatku naliczonego, gdyby na fakturze jako dane nabywcy sprzedawca towaru lub usługi wskazałby jedynie: nazwę (firmę) przedszkola lub żłobka z podaniem adresu tego przedszkola lub żłobka oraz numeru NIP przedszkola lub żłobka, o ile taki numer posiada.

Powyższe potwierdzają wydane interpretacje indywidualne, w szczególności:

interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 25 lutego 2015 r., sygn. IPPP2/443-1264/14-2/KBr,

interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 17 czerwca 2016 r. sygn. IBPP1/4512-227/16/AL.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi,

o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego
o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy „metoda kasowa”;
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz „samofakturowanie”;
w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”,
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:
1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
w przypadku, o którym mowa w art. 106c - nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika - imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego - nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu - datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:
1. przebieg pojazdu - w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
2. liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu - w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;
w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) - dane określone w art. 136;
w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:
1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r., poz. 869, z późn. zm., dalej: „ustawa o NIP”), ustawa określa zasady ewidencji podatników, płatników podatków, płatników składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, zwanych dalej „płatnikami składek ubezpieczeniowych”.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Stosownie do art. 2 ust. 2 tej ustawy o NIP, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

W myśl ust. 3 art. 2 ustawy o NIP, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o NIP, identyfikatorem podatkowym jest:

numer PESEL – w przypadku podmiotów będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL, nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług,
NIP – w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

W tym miejscu wskazać należy, że na podstawie art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 2018 r., poz. 996, z późn. zm.; dalej: „Prawo oświatowe”), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o szkole - należy przez to rozumieć także przedszkole.

Stosownie do art. 8 ust. 1 Prawa oświatowego, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

W myśl art. 8 ust. 2 tej ustawy, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 4-13, może być zakładana i prowadzona przez:

jednostkę samorządu terytorialnego;
inną osobę prawną;
osobę fizyczną.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 Prawa oświatowego, organ prowadzący szkołę lub placówkę odpowiada za jej działalność. Do zadań organu prowadzącego szkołę lub placówkę należy w szczególności:

zapewnienie warunków działania szkoły lub placówki, w tym bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki;
zapewnienie warunków umożliwiających stosowanie specjalnej organizacji nauki i metod pracy dla dzieci i młodzieży objętych kształceniem specjalnym;
wykonywanie remontów obiektów szkolnych oraz zadań inwestycyjnych w tym zakresie;
zapewnienie obsługi administracyjnej, w tym prawnej, obsługi finansowej, w tym w zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r. poz. 395, 398 i 650), i obsługi organizacyjnej szkoły lub placówki;
wyposażenie szkoły lub placówki w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania, programów wychowawczo-profilaktycznych, przeprowadzania egzaminów oraz wykonywania innych zadań statutowych;
wykonywanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do dyrektora szkoły lub placówki.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2018 r., poz. 603, z późn. zm.; dalej: „ustawa o opiece nad dziećmi”), żłobki i kluby dziecięce mogą tworzyć i prowadzić:

jednostki samorządu terytorialnego oraz instytucje publiczne;
osoby fizyczne;
osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

W myśl art. 26 ww. ustawy, prowadzenie żłobka lub klubu dziecięcego jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646) i wymaga wpisu do rejestru żłobków i klubów dziecięcych, zwanego dalej „rejestrem”.

Rejestr prowadzi wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce prowadzenia żłobka lub klubu dziecięcego przy użyciu systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 62a (art. 27 ust. 1 ustawy o opiece nad dziećmi).

Zgodnie z ar. 27 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o opiece na dziećmi, rejestr zawiera:

nazwę lub imię i nazwisko oraz siedzibę lub adres podmiotu prowadzącego żłobek lub klub dziecięcy;
numer NIP podmiotu prowadzącego żłobek lub klub dziecięcy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 i 26 ustawy, zwalnia się od podatku:

usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:
1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat;
usługi świadczone przez:
1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Jak stanowi art. 7 § 2 Ordynacji podatkowej, ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie przedszkoli i żłobków niepublicznych na terenie Polski. Spółka jest organem prowadzącym przedszkola, o którym mowa w art. 10 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe oraz jednocześnie prowadzi żłobki na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3. Spółka prowadzi przedszkola na podstawie wpisu do ewidencji placówek niepublicznych, o którym mowa w art. 168 Prawa oświatowego oraz żłobki na podstawie wpisu do rejestru żłobków i klubów dziecięcych, o którym mowa w art. 26 Ustawy o opiece nad dziećmi.

Dodatkowo oprócz wyżej wskazanych czynności zwolnionych z opodatkowania VAT Spółka wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z prowadzeniem działalności przez Spółkę, która częściowo jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz częściowo podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Spółka odlicza częściowo podatek naliczony, zgodnie z art. 90 i 91 Ustawy VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu wystawiania faktur za towary i usługi dotyczące przedszkoli i żłobków, tj. jakie dane powinny być prezentowane na takich fakturach w pozycji nabywca towaru lub usługi, aby Spółka miała prawo odliczyć podatek naliczony wykazany w tych fakturach.

Jak wynika z ww. przepisów, wystawiona faktura powinna zawierać m.in. dane nabywcy, tj. jego nazwę, adres i numer, za pomocą którego nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (art. 106e ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy).

Z analizy ustawy o NIP wynika natomiast, że jeden podmiot nie może posiadać dwóch identyfikatorów podatkowych NIP, jak również nie można nadać jednego NIP dwóm podmiotom, czy też podmiot nie może się posługiwać numerem nadanym innemu podmiotowi.

Z przepisów Prawa oświatowego i ustawy o opiece nad dziećmi wynika, że wszelka odpowiedzialność ciąży na osobie zakładającej i prowadzącej przedszkole niepubliczne czy żłobek, które same nie są w pełni samodzielnymi podmiotami i nie mogą działać w oderwaniu od podmiotu, który je założył. Podmioty te nie występują jako odrębny podatnik (nie są zobowiązane do posiadania własnego NIP). Brak całkowitej samodzielności wymienionych jednostek, jak i odpowiedzialność jaka ciąży na Spółce jako ich założycielu przesądza, że w przedmiotowej sprawie to Spółka ma status podatnika podatku, a nie same założone przez Spółkę podmioty.

Spółka, jako osoba prawna, zarejestrowany i czynny podatnik podatku od towarów i usług prowadzi przedszkola i żłobki niepubliczne. Uznać zatem należy, że faktury za towary i usługi dotyczące tych podmiotów powinny być wystawiane na Spółkę, jako organ je prowadzący, tj. powinny zawierać jako dane nabywcy – nazwę Spółki, adres siedziby Spółki, oraz jej numer NIP.

Należy zauważyć, że ww. usługi (prowadzenie przedszkoli i żłobków niepublicznych) w myśl ww. art. 43 ust. 1 pkt 24 i 26 ustawy jest zwolnione od podatku od towarów i usług.

Stosownie do ww. art. 86 ust. 1 ustawy, jednym z warunków obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest to, aby towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Tym samym zasada ta wyklucza możliwość dokonania tego obniżenia, gdy podatek naliczony jest związany z towarami i usługami, które są wykorzystywane m.in. do czynności zwolnionych od podatku VAT.

Jak wyżej stwierdzono, faktury za towary i usługi dotyczące prowadzonych przez Spółkę przedszkoli i żłobków niepublicznych powinny być wystawiane na Spółkę (zawierać nazwę Spółki, adres jej siedziby oraz numer NIP).

Cytowany wyżej przepis art. 106e ustawy określa niezbędne minimum elementów, które powinna zawierać faktura VAT. Brak jest zatem przeszkód, aby faktura dokumentująca określoną transakcję zawierała inne, dodatkowe elementy, które nie zostały wskazane w ww. katalogu. Tym samym nazwa (firma) przedszkola lub żłobka może zostać ujawniona na fakturze w dodatkowej, odrębnej od pozycji nabywcy pozycji na fakturze, np. w polu oznaczonym jako odbiorca.

Z przepisów art. 90 ust. 1 i 2 ustawy wynika natomiast, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów czynności, z którymi wydatki te są związane (czynności podlegające opodatkowaniu bądź zwolnione od podatku). Dopiero w sytuacji braku takiej możliwości, tj. odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego do poszczególnych obszarów działań, podatnik może dokonać częściowego odliczenia podatku naliczonego (stosownie do art. 90 ust. 2 i nast. ustawy).

Jak wskazała Spółka w uzupełnieniu opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wykonuje Ona czynności opodatkowane, takie jak wynajem nieruchomości, sprzedaż nieruchomości oraz doradztwo przy zakupie nieruchomości.

Tym samym w sytuacji braku możliwości przypisania wydatków dokumentowanych ww. fakturami do określonych czynności (opodatkowanych czy zwolnionych od podatku), Spółka ma możliwość częściowego odliczenia podatku naliczonego w oparciu o regulowania ww. art. 90 i art. 91 ustawy.

Zatem stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin