Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.387.2018.1.MT
z 20 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2018 r. (data wpływu 23 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów dokonanych przed rejestracją Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów dokonanych przed rejestracją Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Z dniem 5 marca 2018 roku Wnioskodawca zarejestrował w CEIDG działalność gospodarczą prowadzoną jednoosobowo. Zakres działalności Wnioskodawcy obejmuje transport drutów stalowych, napoi, odzieży, kartonów po całej Europie na zlecenie Spółki Akcyjnej. Od pierwszego dnia działalności gospodarczej Wnioskodawca zdecydował się być czynnym podatnikiem podatku VAT, nie chciał korzystać ze zwolnienia, które mu przysługiwało, gdyż Wnioskodawca miał świadczyć usługi transportowe na rzecz dużej spółki. W tym celu Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym druk UPL-1 dla celów przesyłania deklaracji VAT-7 elektronicznie, a Biuro Rachunkowe, z którym Wnioskodawca zawarł umowę o usługowe prowadzenie KPIR oraz ewidencje dla celów podatku VAT, zobowiązało się do przesyłania drogą elektroniczną zgłoszenia VAT-R oraz deklaracji VAT-7.

Z niewyjaśnionych przyczyn do Urzędu Skarbowego nie dotarło zgłoszenie VAT-R natomiast Biuro Rachunkowe przesyłało deklaracje VAT-7, Jednolity Plik Kontrolny oraz Wnioskodawca informowany był co miesiąc o podatku VAT do zapłaty, który wpłacał na konto Urzędu Skarbowego, przekonany, że rejestracja została dokonana.

Wnioskodawca przeświadczony o fakcie rejestracji dokonywał sprzedaży usług, wystawiał faktury VAT naliczając podatek należny. Wnioskodawca nabywał potrzebne do działalności i ściśle z nią związane zakupy i usługi, otrzymując faktury VAT, a następnie za pośrednictwem Biura Rachunkowego dokonywał rozliczenia w deklaracjach VAT-7 wraz z wykazanym podatkiem należnym za miesiące marzec, kwiecień, maj na podstawie prowadzonych ewidencji dla celów podatków VAT.

W odniesieniu do nabywanych towarów i usług ujętych w deklaracje VAT-7 za marcu 2018 r.:

1. obowiązek podatkowy powstał w miesiącu marcu 2018 r.
2. faktury Wnioskodawca otrzymał w miesiącu marcu 2018 r.
   
   

W odniesieniu do nabywanych towarów i usług ujętych w deklaracji VAT-7 za kwiecień 2018 r.:

1. obowiązek podatkowy powstał w miesiącu kwietniu 2018 r.
2. faktury Wnioskodawca otrzymał w miesiącu kwietniu 2018 r.
   
   

W odniesieniu do nabywanych towarów i usług ujętych w deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2018 r.:

1. obowiązek podatkowy powstał w miesiącu maju 2018 r.
2. faktury Wnioskodawca otrzymał w miesiącu maju 2018 r.
   
   

Wnioskodawca nie miał na celu oszukać organów podatkowych czy mieć z tego powodu korzyści finansowe, otworzył działalność gospodarczą, aby funkcjonować zgodnie z przepisami prawa, w związku z tym zachowywał się jako czynny podatnik VAT również składając w ustawowym terminie do 25-go dnia każdego miesiąca deklaracje VAT-7.

W czerwcu 2018 roku pracownik Urzędu Skarbowego poinformował Wnioskodawcę, że nie ma statusu podatnika VAT czynnego pomimo przesyłania deklaracji VAT-7 z powodu braku rejestracji VAT-R, oraz kazano złożyć VAT-R danego dnia kiedy pracownik Urzędu dzwonił informując przy tym, że właśnie z tym dniem Wnioskodawca będzie zgłoszony jako czynny podatnik VAT.

W związku z powyższym Biuro Rachunkowe jeszcze raz spróbowało wysłać VAT-R dnia 1 czerwca 2018 r. natomiast Wnioskodawca dalej nie był czynnym podatnikiem VAT, mimo że zgłoszenie dotarło do Urzędu, ponieważ przetwarzanie dokumentu zostało zakończone poprawnie i pobrane UPO.

W dniu 25 czerwca 2018 r. Wnioskodawca pojechał osobiście do Urzędu Skarbowego z drukiem VAT-R w ręku, dopiero wtedy pracownik Urzędu Skarbowego wprowadził zgłoszenie z niewiadomych przyczyn od 12 czerwca 2018 r. mimo, że druk został wysłany 11 czerwca 2018 r. z datą zgłoszeniową od 5 marca 2018 r. tj. tak jak została założona działalność gospodarcza w CEIDG.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy pomimo złożenia zgłoszenia VAT-R po terminie, ale ze wskazaną faktyczną data rozpoczęcia działalności Wnioskodawca może zachować prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących prowadzonej działalności za okresy marzec 2018 roku do maja 2018 roku?
2. Czy w związku z tym, że Wnioskodawca chciał być podatnikiem VAT czynnym i zachowywał się jak zarejestrowany podatnik VAT od 5 marca 2018 roku, dokonując zakupów na podstawie faktur VAT, wystawiając faktury VAT na usługi oraz składając co miesiąc deklaracje VAT-7, wysyłając Jednolity Plik Kontrolny, opłacając kwotę podatku VAT na rachunek Urzędu Skarbowego ma prawo do rejestracji jako podatnik VAT czynny z datą wsteczną tj. od 5 marca 2018 roku?
   
3. Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do złożenia aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1

Wnioskodawca uważa, że ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych w miesiącach marzec-maj 2018 r., ponieważ usunął negatywne przesłanki poprzez złożenie zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R ze wskazaniem okresu rozliczeniowego za który złożył pierwszą deklarację podatkowa tj. marzec 2018 r. gdzie uwzględnił podatek należny jak i naliczony.

Ad 2

W związku z tym, że Wnioskodawca zachowywał się jako czynny podatnik VAT, który nie chciał oszukać organów podatkowych oraz chcąc funkcjonować wedle jego przepisów uważa, że ma prawo do wstecznej rejestracji tj. 5 marzec 2018 roku.

Ad 3

Tak jak powyżej Wnioskodawca ma prawo do złożenia aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R od dnia 5 marca 2018 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
   
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Według art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a, powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jak stanowi art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Podkreślić w tym miejscu należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Wskazany powyżej przepis ustawy o VAT przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w razie niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem – z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego – należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie). Z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT nie wynika bowiem, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 96 ust. 3 ustawy o VAT, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Zgodnie z art. 96 ust. 4a ustawy o VAT, dodany do ustawy od dnia 1 stycznia 2017 r., naczelnik urzędu skarbowego nie dokonuje rejestracji podmiotu jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania podmiotu, jeżeli:

1. dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym są niezgodne z prawdą lub
   
2. podmiot ten nie istnieje, lub
3. mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z tym podmiotem albo jego pełnomocnikiem, lub
4. podmiot albo jego pełnomocnik nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu skarbowego.
   
   

Jak wynika z art. 96 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
   
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.
   
   

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Natomiast w myśl art. 99 ust. 2 ustawy o VAT, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Stosownie do art. 99 ust. 3 ustawy o VAT, mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

W myśl art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do podatników rejestrowanych przez naczelnika urzędu skarbowego jako podatnicy VAT czynni - przez okres 12 miesięcy począwszy od miesiąca, w którym dokonana została rejestracja (…).

Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Zgodnie z powyższym, prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną. Ponadto należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jak już wspomniano, jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, powinny zostać usunięte - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie podmiotu otrzymującego fakturę jako podatnika VAT czynnego.

Zatem należy stwierdzić, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych w czasie, gdy nie widniał on w rejestrze podatników podatku od towarów i usług, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz spełniają inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej, ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Jak wynika z opisu sprawy z dniem 5 marca 2018 r. Wnioskodawca zarejestrował w CEIDG działalność gospodarczą, prowadzoną jednoosobowo. Zakres działalności Wnioskodawcy obejmuje transport drutów stalowych, napoi, odzieży, kartonów po całej Europie na zlecenie Spółki Akcyjnej. Od pierwszego dnia działalności gospodarczej Wnioskodawca zdecydował się być czynnym podatnikiem podatku VAT, nie chciał korzystać ze zwolnienia, które mu przysługiwało, gdyż Wnioskodawca miał świadczyć usługi transportowe na rzecz dużej spółki. W tym celu Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym druk UPL-1 dla celów przesyłania deklaracji VAT-7 elektronicznie, a Biuro Rachunkowe, z którym Wnioskodawca zawarł umowę o usługowe prowadzenie KPIR oraz ewidencje dla celów podatku VAT, zobowiązało się do przesyłania drogą elektroniczną zgłoszenia VAT-R oraz deklaracji VAT-7. Do Urzędu Skarbowego nie dotarło zgłoszenie VAT-R natomiast Biuro Rachunkowe przesyłało deklaracje VAT-7, Jednolity Plik Kontrolny oraz Wnioskodawca informowany był co miesiąc o podatku VAT do zapłaty, który wpłacał na konto Urzędu Skarbowego, przekonany, że rejestracja została dokonana. Wnioskodawca przeświadczony o fakcie rejestracji dokonywał sprzedaży usług, wystawiał faktury VAT naliczając podatek należny. Wnioskodawca nabywał potrzebne do działalności i ściśle z nią związane zakupy i usługi, otrzymując faktury VAT, a następnie za pośrednictwem Biura Rachunkowego dokonywał rozliczenia w deklaracjach VAT-7 wraz z wykazanym podatkiem należnym za miesiące marzec, kwiecień, maj na podstawie prowadzonych ewidencji dla celów podatków VAT. W odniesieniu do nabywanych towarów i usług ujętych w deklaracje VAT-7 za marcu 2018 r. obowiązek podatkowy powstał w miesiącu marcu 2018 r., a faktury Wnioskodawca otrzymał w miesiącu marcu 2018 r. W odniesieniu do nabywanych towarów i usług ujętych w deklaracji VAT-7 za kwiecień 2018 r. obowiązek podatkowy powstał w miesiącu kwietniu 2018 r., a faktury Wnioskodawca otrzymał w miesiącu kwietniu 2018 r. Natomiast, w odniesieniu do nabywanych towarów i usług ujętych w deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2018 r. obowiązek podatkowy powstał w miesiącu maju 2018 r. i faktury Wnioskodawca otrzymał w miesiącu maju 2018 r. Wnioskodawca zachowywał się jako czynny podatnik VAT składając w ustawowym terminie do 25-go dnia każdego miesiąca deklaracje VAT-7. W czerwcu 2018 roku Wnioskodawca został poinformowany, że nie ma statusu podatnika VAT czynnego, pomimo przesyłania deklaracji VAT-7 z powodu braku rejestracji VAT-R. Biuro Rachunkowe jeszcze raz spróbowało wysłać VAT-R dnia 11 czerwca 2018 r. natomiast Wnioskodawca dalej nie był czynnym podatnikiem VAT, mimo że zgłoszenie dotarło do Urzędu, ponieważ przetwarzanie dokumentu zostało zakończone poprawnie i pobrane UPO. W dniu 25 czerwca 2018 r. Wnioskodawca osobiście złożył VAT-R, jednak zgłoszenie zostało wprowadzone od 12 czerwca 2018 r. mimo, że druk został wysłany 11 czerwca 2018 r. z datą zgłoszeniową od 5 marca 2018 r., tj. tak jak została założona działalność gospodarcza w CEIDG.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących prowadzonej działalności za okresy od marca 2018 r. do maja 2018 r., prawa do rejestracji jako podatnik VAT czynny z data wsteczną oraz prawa do złożenia aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

Mając na uwadze powołane powyżej regulacje oraz przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego - co wprost wynika z art. 86 ust. 10 w związku z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT - jest przy tym zazwyczaj otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Ponadto, należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jak już wskazano, jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

W konsekwencji, z uwagi na to, że - jak wynika z opisu sprawy - Wnioskodawca dokonał zakupów towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą w zakresie transportu, przed formalną rejestracją do celów podatku VAT, w okresie od marca 2018 r. do maja 2018 r., które były i są wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę opodatkowanej działalności gospodarczej, to jako zarejestrowany podatnik VAT - zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od ww. wydatków.

Wnioskodawca wskazał, że zachowywał się jak czynny podatnik podatku VAT od momentu rozpoczęcia działalności, tj. 5 marca 2018 r., nabywał potrzebne do działalności i ściśle z nią związane zakupy i usługi oraz za pośrednictwem Biura Rachunkowego dokonywał rozliczenia podatku VAT naliczonego i należnego w deklaracjach VAT-7 za miesiące marzec, kwiecień i maj w ustawowym terminie do 25-go dnia każdego miesiąca.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca dokonał zakupów towarów i usług związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie transportu przed formalną rejestracją dla potrzeb podatku od towarów i usług, w celu realizacji przysługującego mu prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego, ważne jest złożenie aktualizacji zgłoszenia VAT-R, ze wskazaniem okresu rozliczeniowego od którego działa jako czynny podatnik podatku VAT.

Jeszcze raz należy podkreślić, że realizacja prawa do odliczenia podatku naliczonego następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia podatku, jednakże aby skutecznie zrealizować powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć, najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako czynnego podatnika.

Dopiero usunięcie negatywnej przesłanki, poprzez złożenie zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R (ze wskazaniem okresu rozliczeniowego, za który Wnioskodawca złożył pierwszą deklarację podatkową) spowoduje możliwość realizacji przez Wnioskodawcę przysługującego prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R ze wskazaniem okresu rozliczeniowego, za który złożył pierwszą deklarację podatkową, tj. marzec 2018 r. Zatem, Wnioskodawcy przysługuje w stosunku dokonanych zakupów w okresie od marca 2018 r. do maja 2018 r. prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 10 oraz ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, tj. w deklaracjach podatkowych za okresy rozliczeniowe, w których powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabytych towarów i usług, jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okresy, w których Wnioskodawca otrzymał faktury.

Podsumowując, w odpowiedzi na zadane pytania, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego - na podstawie art. 86 ustawy o VAT - z faktur dokumentujących zakup towarów i usług, od miesiąca marca 2018 r. do maja 2018 r., związanych z prowadzoną działalnością w zakresie transportu wystawionych w okresie kiedy Wnioskodawca nie był formalnie zarejestrowany do celów podatku VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w całości należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.