Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.305.2018.1.PW
z 18 września 2018 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2018 r. (data wpływu 23 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania obniżonej stawki amortyzacyjnej w stosunku do środków trwałych zmodernizowanych, a wprowadzonych wcześniej do ewidencji środków trwałych i amortyzowania tych środków metodą liniową w wysokości ustalonej stawki odpowiadającej przewidywanemu okresowi użytkowania środków trwałych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie możliwości zastosowania obniżonej stawki amortyzacyjnej w stosunku do środków trwałych zmodernizowanych, a wprowadzonych wcześniej do ewidencji środków trwałych i amortyzowania tych środków metodą liniową w wysokości ustalonej stawki odpowiadającej przewidywanemu okresowi użytkowania środków trwałych.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Spółka S.A. (dalej „Spółka”) prowadzi zakład produkcyjny specjalizujący się w wytwarzaniu tabletek. Atutami Spółki są wykwalifikowani pracownicy i ponad 20 lat doświadczenia. Posiadane nowoczesne urządzenia i linie technologiczne, podlegają stałej modernizacji wymuszonej specyfiką rynku farmaceutycznego oraz rozwijaniem zdolności produkcyjnych, które umożliwiają obecnie, wytwarzanie do jednego miliarda tabletek rocznie (średnio: trzy miliony tabletek dziennie). Zakład posiada: certyfikaty GMP (Dobrej Praktyki Wytwarzania), systemu zarządzania energią według normy ISO 50001, zezwolenie na wytwarzanie lub import produktu leczniczego oraz zaświadczenie o wpisie do Krajowego Rejestru Wytwórców, Importerów oraz Dystrybutorów substancji czynnych. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje składniki majątkowe m.in. stanowiące środki trwałe, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm.) - dalej p.d.o.p., które w momencie przekazania do użytkowania wprowadzane są do ewidencji środków trwałych i podlegają amortyzacji, zgodnie z przepisami ww. ustawy.
Spółka w ramach unowocześnienia bazy produkcyjnej zamierza dokonać modernizacji wybranych środków trwałych, których amortyzacja nie została zakończona, zaliczanych do grupy „5” podgrupa 50 rodzaj 501, amortyzowanych obecnie według metody liniowej, stawką podstawową przewidzianą w p.d.o.p. tj. 14% w stosunku rocznym, o której mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy wymienioną w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych określonych w załączniku nr 1 (dalej określanych jako „środki trwałe”). Szacowane koszty ulepszenia przedmiotowych środków trwałych ocenione są w przedziale pomiędzy kwotą 500.000 złotych i 800.000 zł.
Poniesione nakłady modernizacyjne spowodują wzrost wartości użytkowej środków trwałych w związku z ich ulepszeniem m.in. w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji w tym także o wartość wydatków na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekroczy limit przewidziany w p.d.o.p. (10 000 zł) a ponadto doprowadzą do wydłużenia przewidywanego okresu użytkowania przedmiotowych środków trwałych.
Ponieważ amortyzacja środków trwałych nie została jeszcze zakończona, Spółka zamierza obniżyć wysokość stawek amortyzacyjnych w stosunku środków trwałych po ich modernizacji, począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego, w sposób proporcjonalny do okresu przewidywanego użytkowania (po modernizacji).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Spółka ma prawo do zastosowania obniżonej stawki amortyzacyjnej w stosunku do środków trwałych zmodernizowanych a wprowadzonych wcześniej do ewidencji środków trwałych i amortyzować te środki metodą liniową w wysokości ustalonej stawki odpowiadającej przewidywanemu okresowi użytkowania środków trwałych?
Zdaniem Wnioskodawcy, podatnik może obniżać podstawowe stawki podane w Wykazie dla poszczególnych środków trwałych w ramach przyjętej liniowej metody amortyzacji na podstawie art. 16i ust. 5 p.d.o.p.
Z uzasadnienia do rządowego projektu zamian do p.d.o.p. (Druk nr 411 z dnia 17 kwietnia 2002 r.) wynika, iż wprowadzenie omawianego artykułu miało na celu umożliwienie podatnikom zmniejszania stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym momencie. Obniżenie stawek na zasadach obowiązujących od dnia 1 stycznia 2003 r. może mieć zastosowanie zarówno do środków trwałych oddanych do używania przed tą datą i po tej dacie (art. 4 ust. 5 ustawy z 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Dz. U. 2000 Nr 60 poz. 700). Przepisy nie przewidują żadnych wymogów dla zasadności obniżenia stawek podatkowych, w szczególności gdy decyzja podatnika jest uzasadniona przyczynami gospodarczo-ekonomicznymi, a jedną z istotnych przyczyn zmiany stawki amortyzacyjnej może być ulepszenie środka trwałego oraz wydłużenie ekonomicznego okresu użytkowania środka trwałego, który może być uwzględniony przez obniżenie stawki amortyzacyjnej. Ustawodawca nie wyłączył żadnego rodzaju środków trwałych z możliwości stosowania obniżonej amortyzacji. Zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno odnośnie środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i odnośnie środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. Jedynym ograniczeniem jest sama metoda amortyzacji. Zmieniać stawki (obniżać, podwyższać) podatnik może w stosunku do amortyzowanych środków trwałych metodą liniową, czyli zmianie podlegają jedynie stawki określone w Wykazie. Obniżenie stawki w ramach przyjętej metody amortyzacji liniowej nie stanowi zmiany metody i tym samym nie narusza wymogu art. 16h ust. 2, tj. stosowania wybranej metody do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Stanowisko wyżej opisane znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe, np. w interpretacji z dnia 19 lutego 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB5/423-1236/12-2/RS) wskazał, iż: „w odniesieniu do środków trwałych pozostających już w ewidencji - zmiany stawki dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym te środki zostały wprowadzone do ewidencji”. Stanowisko podzielono m.in. w interpretacji z dnia 1 czerwca 2012 r. (sygn. IPPB3/423-131/12-2/k.k.)
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.