Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.267.2018.2.AT
z 14 września 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 lipca 2018 r. który w tym samym dniu wpłynął do Organu za pośrednictwem platformy e-PUAP, uzupełnionym 5 września 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków z tytułu wynagrodzeń pracowników oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenie społeczne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków z tytułu wynagrodzeń pracowników oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenie społeczne. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 sierpnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.267.2018.1.AT wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 5 września 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca w przyszłości zamierza przeprowadzić przekształcenie prowadzonej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę kapitałową, w trybie art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1577, z późn. zm., dalej: „KSH”). Przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka z o.o.”) planowane jest na 2 stycznia 2019 r. Termin ten może ulec zmianie z różnych przyczyn nieznanych na moment składania niniejszego wniosku. Wnioskodawca w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, którym, zgodnie z postanowieniami regulaminu pracy i wynagrodzeń, wynagrodzenia wypłacane są do 10-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są należne. Składki ZUS płatne są w miesiącu następującym po miesiącu, w którym wynagrodzenia są wypłacane, tj. w terminie do 15-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacane są wynagrodzenia. Na takich samych zasadach wynagrodzenia oraz składki ZUS będą wypłacane w Spółce z o.o., która w wyniku wskazanego przekształcenia na płaszczyźnie prawno-pracowniczej stanie się następcą prawnym w zakresie stosunków pracy nawiązanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. W związku z planowanym przekształceniem, Spółka z o.o. wypłaci wynagrodzenia należne za grudzień 2018 r. do 10-go stycznia 2019 r. Składki ZUS związane z wynagrodzeniami należnymi za grudzień 2018 r. zapłacone zostaną do 15-go lutego 2019 r. również przez Spółkę z o.o.

W uzupełnieniu wniosku z 5 września 2018 r. Wnioskodawca wskazał dane niezbędne do identyfikacji mającej powstać spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy wynagrodzenia należne za grudzień 2018 r. wypłacone w styczniu 2019 r. przez Spółkę z o.o., będą stanowiły koszty uzyskania przychodów dla Spółki z o.o., w styczniu 2019 r.?
  2. Czy składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń za grudzień 2018 r., wypłacone przez Spółkę z o.o. po dniu przekształcenia, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki z o.o. w miesiącu ich poniesienia?

(pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i 2)

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenia należne za grudzień 2018 r. wypłacone do 10-go stycznia 2019 r. nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów Spółki z o.o. w styczniu 2019 r.

Sukcesja uniwersalna na gruncie KSH.

Punktem wyjścia dla rozważań są przepisy KSH regulujące instytucję przekształcenia jednoosobowej działalności w spółkę z o.o. W myśl art. 551 § 5 KSH, przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą). Przytoczony przepis ustanawia więc ogólne uprawnienie do wspomnianego przekształcenia dla przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, wykonujących we własnym imieniu działalność gospodarczą. Szczegóły tej procedury zostały przez ustawodawcę uregulowane w art. 5841 i następnych KSH. W wyniku przekształcenia, zgodnie z art. 5842 § 3 KSH, osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej. Samo rozwiązanie konstrukcyjne przekształcenia wiąże się z zasadą następstwa prawnego (verba legis: spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego).

Sukcesja na gruncie Ordynacji podatkowej.

Z kolei, kwestię sukcesji podatkowej następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych reguluje Ordynacja podatkowa. Zgodnie z art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych. Zasada następstwa prawnego nie ma zatem charakteru sukcesji uniwersalnej, gdyż na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przechodzą wyłącznie prawa podatkowe, z wyłączeniem obowiązków podatkowych. Dodatkowo, sukcesja nie obejmuje tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.

Koszty wynagrodzeń jako koszty uzyskania przychodów na gruncie Ustawy CIT.

Przechodząc na grunt Ustawy CIT, przepisy tej ustawy, nie zawierają szczegółowych unormowań wskazujących, który podmiot (przedsiębiorca przekształcany, czy spółka przekształcona) może zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki z tytułu wynagrodzeń pracowników oraz składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dotyczących pracy świadczonej przed przekształceniem we wskazanym powyżej trybie. Zawierają jednak przepisy szczególne dotyczące zaliczania do kosztów podatkowych tego typu wydatków. Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszelkie wydatki, po wyłączeniu wydatków wymienionych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz zostaną należycie udokumentowane. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, w tym także wynagrodzenia pracowników oraz obowiązkowe składki należne od tych wynagrodzeń. W odniesieniu do wynagrodzeń ustawodawca w sposób szczególny uregulował kwestię momentu zaliczania wydatków poniesionych na ich wypłatę do kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4g Ustawy CIT, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57. W myśl natomiast art. 16 ust. 1 pkt 57 Ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. poz. 1052 oraz z 2017 r. poz. 60), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Wobec powyższego, wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, stanowią koszty uzyskania przychodu w miesiącu, za które wynagrodzenia te są należne, jeżeli zostały wypłacone w terminie określonym w przepisach prawa pracy (w tym także w regulaminie wynagradzania) lub zawartej umowie.

Zaliczenie przez Wnioskodawcę kosztów wynagrodzeń do kosztów uzyskania przychodów

Jak zostało wskazane przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego, planowane jest przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę w Spółkę z o.o. Przekształcenie planowane jest na 2 stycznia 2019 r. Spółka z o.o. jako następca prawny zatrudniać będzie pracowników, którym, zgodnie z postanowieniami regulaminu pracy i wynagrodzeń, wynagrodzenia wypłacane będę do 10-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są należne. W związku z planowanym przekształceniem Spółka z o.o. wypłaci wynagrodzenia należne za grudzień 2018 r. do 10-go stycznia 2019 r. Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż wydatki z tytułu wypłaconych wynagrodzeń z umów o pracę dotyczące okresu poprzedzającego przekształcenie (tj. koszty wynagrodzeń za miesiąc grudzień 2018 r.), pomimo iż zostaną zapłacone przez spółkę przekształconą (Spółkę z o.o.), mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy, o ile w istocie wypłata tych wynagrodzeń nastąpi w terminie wynikającym z regulaminu wynagradzania.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń za grudzień 2018 r., wypłacone przez Spółkę z o.o. po dniu przekształcenia powinny zostać uznane za koszty uzyskania przychodów w miesiącu ich poniesienia przez Spółkę z o.o.

Składki ZUS jako koszty uzyskania przychodów na gruncie Ustawy CIT.

Również w odniesieniu do składek ZUS od wynagrodzeń, ustawodawca w sposób szczególny uregulował kwestię momentu zaliczania wydatków poniesionych na ich wypłatę do kosztów uzyskania przychodu. Moment ujęcia składek ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę), jako kosztu podatkowego jest uregulowany w art. 15 ust. 4h Ustawy CIT. Z brzmienia tego przepisu wynika, że składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

  1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
  2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d. Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 1 pkt 57a Ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek. Z powyższych przepisów wynika zatem, iż moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, należnych od wypłaconych wynagrodzeń z tytułu umowy o pracę uzależniony jest od momentu wypłaty tych wynagrodzeń oraz uiszczenia ww. składek. W przypadku, gdy wynagrodzenia wypłacane są w miesiącu, za który są należne, składki od tych wynagrodzeń stanowią koszty uzyskania przychodu miesiąca, za który należne są ww. wynagrodzenia, o ile składki te uiszczone zostały w terminach wynikających z odrębnych przepisów. Natomiast w przypadku, gdy wynagrodzenia wypłacane są w miesiącu następnym po miesiącu, za który wynagrodzenia te są należne (o ile termin tej wypłaty wynika z przepisów prawa pracy, np. z regulaminu wynagradzania lub zwartej umowy) składki należne od tych wynagrodzeń stanowią koszty uzyskania przychodów:

  1. miesiąca, za który należne są te wynagrodzenia, o ile uiszczone zostały do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wynagrodzenia te są należne,
  2. w momencie ich zapłaty, jeżeli uiszczone zostały w terminie późniejszym.

Zaliczenie przez Wnioskodawcę kosztów składek ZUS do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, składki ZUS płatne są przez Wnioskodawcę w terminie do 15-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacane są wynagrodzenia. Na takich samych zasadach składki ZUS będą wypłacane w Spółce z o.o., która w wyniku wskazanego przekształcenia na płaszczyźnie prawno-pracowniczej stanie się następcą prawnym w zakresie stosunków pracy nawiązanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. W związku z powyższym, składki ZUS należne od wynagrodzeń za grudzień 2018 r. (w części finansowanej przez pracodawcę), zostaną uregulowane przez Spółkę z o.o. do 15-go lutego 2019 r. Tym samym, nie zostaną spełnione wymogi wskazane w art. 15 ust. 4h Ustawy CIT. W związku z tym, że wydatki te zostaną uregulowane przez Spółkę z o.o. do 15-go lutego 2019 r. będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty. W konsekwencji to Spółka z o.o. będzie mogła zaliczyć wydatki z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowanie stanowiska Wnioskodawcy.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń za grudzień 2018 r., wypłacone przez Spółkę z o.o. do 15-lutego 2019 r., tj. po terminie wskazanym w art. 15 ust. 4h, powinny zostać uznane za koszty uzyskania przychodów w miesiącu ich poniesienia przez Spółkę z o.o.

Powyższe stanowisko dotyczące kosztów wynagrodzeń oraz składek ZUS znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych dotyczących podobnych stanów faktycznych, np.:

  • interpretacja indywidualna Dyrektora Informacji Skarbowej z 20 września 2017 r., Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.284.2017.1.PR,
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Informacji Skarbowej z dnia 7 marca 2017 r., Znak: 2461-BPB-1-3.4510.43.2017.1.IZ,
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 stycznia 2017 r., Znak: 1462-IPPB1.4511.1087.2016.1.EC,
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 kwietnia 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-171/13/SD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że zgodnie z zakresem wyznaczonym zadanym przez Wnioskodawcę pytaniem, niniejsza interpretacja zawiera wyłącznie ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wynagrodzeń pracowników za grudzień 2018 r. oraz składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez płatnika za grudzień 2018 r. Tut. Organ nie odniósł się natomiast do możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu Osoby fizycznej.

W myśl art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. „Kodeks spółek handlowych” (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1577 ze zm., dalej: „KSH”), przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646) - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

Zgodnie z art. 5841 § 1 KSH, przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie właściwy organ ewidencyjny z urzędu wykreśla przedsiębiorcę przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Stosownie do art. 5842 § 2 KSH, spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.

W myśl art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.

Pełna sukcesja praw i obowiązków na gruncie prawa podatkowego wynika jednak wprost z cyt. powyżej art. 5842 KSH, który wyłącza z sukcesji tylko niektóre prawa, w sytuacji jeżeli przepisy prawa tak stanowią.

Ponadto w myśl art. 112b Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą fizyczną za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Reasumując, jednoosobowa Spółka powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje, z wyjątkami przewidzianymi w przepisach prawa, we wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną oraz odpowiada solidarnie całym swoim majątkiem za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z powyższego wynika, że aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

  • musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie może być wymieniony w art. 16 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
  • musi być należycie udokumentowany.

Stosownie do art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

  • pkt 57 - niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. poz. 1052 oraz z 2017 r. poz. 60), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g,
  • pkt 57a - nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek

W myśl art. 15 ust. 4g updop, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 4h updop, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

  1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
  2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca w przyszłości zamierza przeprowadzić przekształcenie prowadzonej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę kapitałową, w trybie art. 551 § 5 ustawy Kodeks spółek handlowych. Przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością planowane jest na 2 stycznia 2019 r. Termin ten może ulec zmianie z różnych przyczyn nieznanych na moment składania niniejszego wniosku. Wnioskodawca w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, którym, zgodnie z postanowieniami regulaminu pracy i wynagrodzeń, wynagrodzenia wypłacane są do 10-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są należne. Składki ZUS płatne są w miesiącu następującym po miesiącu, w którym wynagrodzenia są wypłacane, tj. w terminie do 15-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacane są wynagrodzenia. Na takich samych zasadach wynagrodzenia oraz składki ZUS będą wypłacane w Spółce z o.o., która w wyniku wskazanego przekształcenia na płaszczyźnie prawno-pracowniczej stanie się następcą prawnym w zakresie stosunków pracy nawiązanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. W związku z planowanym przekształceniem, Spółka z o.o. wypłaci wynagrodzenia należne za grudzień 2018 r. do 10-go stycznia 2019 r. Składki ZUS związane z wynagrodzeniami należnymi za grudzień 2018 r. zapłacone zostaną do 15-go lutego 2019 r. również przez Spółkę z o.o.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wynagrodzenia pracowników należne za miesiąc grudzień 2018 r. które zostaną wypłacone w terminie do 10 stycznia 2019 r. mogą stanowić koszt uzyskania przychodu miesiąca grudnia 2018 r., tj. za miesiąc za który będą należne. Zatem nie mogą być one kosztem uzyskania przychodu Spółki, która jeszcze nie powstała.

Natomiast składki na ubezpieczenia społeczne (składki ZUS) związane z wynagrodzeniami za grudzień 2018 r., które Spółka zapłaci do 15 lutego 2019 r., na podstawie art. 15 ust. 4h pkt 2 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 57a updop, będą kosztem uzyskania przychodu Spółki w momencie ich faktycznej zapłaty, a więc w miesiącu w którym Wnioskodawca nie będzie już funkcjonować jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, (będzie przekształcony w spółkę z o.o.).

Zatem w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj