Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.345.2018.1.MPŁ
z 6 września 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2018 r. (data wpływu 11 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odroczenia wypłaty zysku wypracowanego w spółce jawnej – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 11 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odroczenia wypłaty zysku wypracowanego w spółce jawnej.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki jawnej (zwanej dalej Spółką). W ramach wniesionych wkładów Wnioskodawca wniósł do Spółki do dnia sporządzenia niniejszego wniosku wkład pieniężny o łącznej wartości 192.500 zł (sto dziewięćdziesiąt dwa tysiące pięćset złotych). Wspólnik zamierza w ramach zmiany umowy spółki wycofać część wniesionego wkładu (obniżenie wkładu), w związku z czym otrzyma środki pieniężne.

Wnioskodawca rozważa także sytuację, w której wspólnicy Spółki wobec osiągnięcia przez Spółkę w 2018 roku zysku, podejmą uchwałę o pozostawieniu wypracowanego zysku w Spółce, bez jednoczesnego jednoznacznego wskazania przeznaczenia tego zysku, z zastrzeżeniem, że nie będzie podlegał on wypłacie na rzecz wspólników do czasu podjęcia stosownej uchwały.

Wspólnicy tym samym nie sprecyzują w uchwale pod jakim tytułem zyski mają pozostać w Spółce. Środki pochodzące z zysków i pozostawione w Spółce pozostaną do dyspozycji Spółki do czasu podjęcia uchwały w przedmiocie wypłaty zysków na rzecz wspólników.

Niewypłacony zysk zostanie przez Wnioskodawcę opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z obowiązującymi w tym względzie przepisami, tj. z działalności gospodarczej prowadzonej w 2018 r. w takiej części, w jakiej zgodnie z postanowieniami umowy Spółki należne są mu zyski z udziału w Spółce.

Wnioskodawca rozważa/dopuszcza sytuację, w której pozostawiony w Spółce zysk zostanie wypłacony jemu (w części mu przypadającej) w terminie późniejszym, na podstawie stosownej uchwały (uchwała może dotyczyć całości zysku mu należnego bądź też jego części).


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy środki otrzymane przez Wnioskodawcę z tytułu wycofania części wniesionego do Spółki wkładu stanowią przychód Wnioskodawcy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
  2. W przypadku uznania, że środki, o których mowa w pytaniu nr 1 stanowią przychód Wnioskodawcy, to czy kosztem uzyskania tego przychodu będzie wartość tego wkładu z chwili jego wniesienia w części przypadającej proporcjonalnie na dokonany częściowy zwrot wkładu (obniżenie wkładu)?
  3. Czy w przypadku pozostawienia w Spółce przez Wnioskodawcę przypadającego na niego wypracowanego przez Spółkę zysku bez wskazania jego przeznaczenia, wypłata tego zysku w późniejszym terminie będzie stanowiła po stronie Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?


Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 3. W zakresie pytania nr 1 i 2 – wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.


Zdaniem Wnioskodawcy.


Ad. 3

Z treści art. 52 § 1 Kodeksu spółek handlowych wynika, że wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. Natomiast inne zasady podziału zysku może określać umowa spółki lub uchwała wspólników. Jednakże zysk ten nie musi zostać bezwzględnie podzielony i wypłacony w całości wspólnikom. Wspólnicy mogą zdecydować o pozostawieniu części, a nawet całości zysku za dany rok w spółce i przeznaczeniu go np. na cele rozwoju spółki.

Odroczenie wypłacenia (pozostawienie go w Spółce na jakiś czas i wypłacenie w terminie późniejszym) Wnioskodawcy zysku osiągniętego w ramach działalności gospodarczej Spółki, nie jest zdarzeniem, które powoduje powstanie po raz drugi przychodu.

Przypisanie wspólnikowi z tytułu wypłaty zysku – opodatkowanego już z chwilą jego osiągnięcia przez Spółkę – przychodu podlegającego opodatkowaniu, zaprzeczałoby transparentności podmiotu jakim jest spółka osobowa na gruncie podatku dochodowego.

To w toku prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej powstaje po stronie wspólnika dochód, a nie na skutek podjęcia decyzji o przeznaczeniu zysku do podziału między wspólników, bez wypłacenia tego zysku wspólnikom.

Ponadto żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie daje podstaw do przyjęcia, że odroczona wypłata zysku powoduje ponowne powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Skoro dochód z udziału w spółce jawnej jest opodatkowany przez Wnioskodawcę na bieżąco w trakcie roku podatkowego, to nie powinien już podlegać opodatkowaniu na moment wypłaty zysku. W ogóle w przypadku spółek osobowych ustawodawca nie odnosi się do kwestii wypłaty tego zysku. Można powiedzieć, że jest ona neutralna z podatkowego punktu widzenia.

Opodatkowaniu podlega dochód wspólnika osiągnięty w trakcie roku podatkowego z tytułu udziału w spółce osobowej, natomiast kwestie wypłaty zysku albo jego zatrzymania w spółce są obojętne z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, pozostawienie niewypłaconego zysku należnego Wnioskodawcy w Spółce powoduje, iż jest to czynność neutralna podatkowo, a po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z tytułu wypłaty wypracowanego i opodatkowanego uprzednio zysku.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zasady tworzenia, organizacji, funkcjonowania i likwidacji spółek regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1577 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 ww. ustawy, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Stosownie do treści art. 22 Kodeksu spółek handlowych, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31.

W związku z wniesieniem wkładu do spółki jawnej, wspólnikowi przysługuje udział kapitałowy, który w myśl art. 50 § 1 k.s.h. odpowiada wartości rzeczywistej wniesionego wkładu. Wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki (art. 48 § 2 k.s.h). Ponadto wspólnikowi przysługuje prawo do udziału w zysku (art. 51 § 1 k.s.h.) oraz może żądać wypłaty odsetek od swojego udziału kapitałowego (art. 53 k.s.h.). Mienie nabyte przez spółkę zarówno w wyniku wniesienia wkładów przez wspólników, jak i w związku z działalnością prowadzoną przez spółkę, stanowi jej majątek, będący majątkiem odrębnym od majątku wspólników.

Jak wskazuje się w doktrynie prawa handlowego, w przepisach k.s.h. nie ma ustawowej definicji udziału kapitałowego, jednak uznaje się, że stanowi on określoną wartość księgową wyrażoną w złotych, która stanowi podstawę dla określenia praw lub obowiązków wspólnika w spółce w przypadkach przewidzianych ustawą (Kodeks spółek handlowych, Komentarz, Tom I str. 326, S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Warszawa 2001 r.).

Uwzględniając przywołane wyżej poglądy doktryny uznać należy, że zmniejszenie udziału kapitałowego (czyli zmniejszenie wkładu) prowadzi do zmniejszenia praw i obowiązków wspólnika. Zmniejszenie praw i obowiązków danego wspólnika odpowiada zwiększeniu praw i obowiązków pozostałych wspólników.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Spółka osobowa to spółka prawa handlowego, która nie posiada osobowości prawnej. Posiada jednak podmiotowość prawną, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Może także posiadać własny majątek, odrębny od majątków jej wspólników.

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej podatnikiem podatku dochodowego uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalności gospodarcza.


W art. 5a pkt 6 ww. ustawy została zawarta definicja pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:


  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,


  • prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.


W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.


W myśl natomiast art. 5a pkt 28 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:


  1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
  2. spółkę kapitałową w organizacji,
  3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.


Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.


W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:


  1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
  2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.


Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.


Stosownie do art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:


  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.


U podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów (art. 24 ust. 1 ww. ustawy).

U podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ww. ustawy).

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Ponadto w myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (art. 45 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy).


Zgodnie z art. 45 ust. 4 pkt 1 i 2 ww. ustawy, w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić:


  • różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników;
  • należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, albo różnicę pomiędzy podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, a sumą należnych za dany rok zaliczek.


W myśl art. 45 ust. 6 ww. ustawy, podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ podatkowy wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku. W razie niezłożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu, właściwy organ podatkowy wyda decyzję określającą wysokość zobowiązania w podatku dochodowym.

Z powyższych przepisów wynika, iż podatnicy uzyskujący dochody z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (niezależnie od formy prawnej w jakiej tę działalność prowadzą), zobowiązani są do comiesięcznego (bądź kwartalnego) ustalania przypadającego na nich dochodu i regularnego wpłacania w trakcie roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Natomiast ostatecznego rozliczenia uzyskanego z prowadzonej działalności gospodarczej dochodu, z uwzględnieniem wpłaconych w trakcie roku podatkowego zaliczek na podatek, dokonują w rocznym zeznaniu podatkowym składanym do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Reasumując, ponieważ spółka jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, osiągany przez nią dochód podlega opodatkowaniu u każdego ze wspólników. Na podstawie zapisów dokonanych w prowadzonej przez spółkę jawną w księdze podatkowej (lub w księgach rachunkowych), każdy ze wspólników oblicza swój dochód z prowadzonej w formie tej spółki działalności gospodarczej, jako nadwyżkę przypadającej na niego (proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku) kwoty przychodów nad kosztami ich uzyskania (obliczonymi z zachowaniem tej samej proporcji). Od tak określonego dochodu każdy ze wspólników ma obowiązek samodzielnie opłacać w trakcie roku zaliczki na podatek, a po zakończeniu roku podatek wynikający z rocznego zeznania podatkowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje natomiast opodatkowania wypłat z zysku spółki jawnej (takie rozwiązanie ustawodawca przewidział m.in., w stosunku do wypłat z zysku osób prawnych, np. spółek kapitałowych).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że dochód każdego ze wspólników, rozumiany jako zysk z tytułu udziału w spółce jawnej, jest systematycznie opodatkowywany w ciągu roku. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy zysk wypracowany przez spółkę jawną został wypłacony wspólnikom, czy też wspólnicy podjęli decyzję o czasowym pozostawieniu zysku w Spółce.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki jawnej. W ramach wniesionych wkładów Wnioskodawca wniósł do Spółki do dnia sporządzenia niniejszego wniosku wkład pieniężny o łącznej wartości 192.500 zł (sto dziewięćdziesiąt dwa tysiące pięćset złotych). Wspólnik zamierza w ramach zmiany umowy spółki wycofać część wniesionego wkładu (obniżenie wkładu), w związku z czym otrzyma środki pieniężne.

Wnioskodawca rozważa także sytuację, w której wspólnicy Spółki wobec osiągnięcia przez Spółkę w 2018 roku zysku, podejmą uchwałę o pozostawieniu wypracowanego zysku w Spółce, bez jednoczesnego jednoznacznego wskazania przeznaczenia tego zysku, z zastrzeżeniem, że nie będzie podlegał on wypłacie na rzecz wspólników do czasu podjęcia stosownej uchwały.

Wspólnicy tym samym nie sprecyzują w uchwale pod jakim tytułem zyski mają pozostać w Spółce. Środki pochodzące z zysków i pozostawione w Spółce pozostaną do dyspozycji Spółki do czasu podjęcia uchwały w przedmiocie wypłaty zysków na rzecz wspólników.

Niewypłacony zysk zostanie przez Wnioskodawcę opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z obowiązującymi w tym względzie przepisami, tj. z działalności gospodarczej prowadzonej w 2018 r. w takiej części, w jakiej zgodnie z postanowieniami umowy Spółki należne są mu zyski z udziału w Spółce.

Wnioskodawca rozważa/dopuszcza sytuację, w której pozostawiony w Spółce zysk zostanie wypłacony jemu (w części mu przypadającej) w terminie późniejszym, na podstawie stosownej uchwały (uchwała może dotyczyć całości zysku mu należnego bądź też jego części).

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że pozostawienie w Spółce oraz późniejsza wypłata zysku wypracowanego w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w formie Spółki jawnej – do wysokości wartości części zysku przypadającego na Wnioskodawcę i wcześniej przez Niego opodatkowanego – nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody uzyskane przez wspólników z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej są bowiem opodatkowane „na bieżąco” i rozdysponowanie pomiędzy nich zysku tej spółki (proporcjonalnie do przysługującego im prawa do udziału w zysku) nie powoduje powstania po raz drugi obowiązku podatkowego.


W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania – właściwy organ – ustali, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest odmienny od rzeczywistego, to wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj