Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.544.2018.1.AZ
z 3 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 16 sierpnia 2018 r. (data wpływu 16 sierpnia 2018 r.) w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy dostawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Uniwersytet (Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Oprócz działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług świadczy usługi zwolnione z tego podatku jak również opodatkowane stawką podstawową oraz obniżonymi stawkami 0%,5%,8 %. Uczelnia korzysta z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy zakupy w ramach prowadzonej działalności można powiązać z działalnością opodatkowaną Uczelni oraz zgodnie z art. 90, 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z decyzją wydaną przez Urząd Miejski z dniem 2 kwietnia 1990 r. działka nr 28/2 wraz z stojącym na niej budynkiem biurowym została oddana Uniwersytetowi w zarząd na czas nieoznaczony. Zgodnie z decyzją Wojewody z dnia 13 listopada 2008 r. nr …., z dniem 1 września 2005 r. Uczelnia nabyła te nieruchomości z mocy prawa na podstawie art. 256 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym. Zgodnie z treścią decyzji, budynek znajdujący się na ww. działce utracił z dniem 1 września 2005 r. status odrębnego od gruntu przedmiotu własności stając się w myśl art. 47 par. 2 i art. 48 Kodeksu Cywilnego częścią składową tego gruntu (nieruchomości gruntowej).

Na mocy decyzji nr 36/2018 z dnia 6 marca 2018 r. wydanej przez Prezydenta Miasta nastąpił podział działki nr 28/2 na działki 28/3 i 28/4. Obecnie Uniwersytet jest właścicielem działek nr 28/3 i 28/4.

Przedmiotem sprzedaży jest działka nr 28/4 zlokalizowana przy … zabudowana budynkiem biurowym. W przedmiotowym budynku Uczelnia wykonuje trzy rodzaje działalności, opodatkowana (najmy powierzchni), niepodlegająca opodatkowaniu (studia stacjonarne) oraz zwolniona z VAT (studia niestacjonarne, podyplomowe oraz kursy). Pomieszczenia w budynku w ramach prowadzonej przez Uczelnie dodatkowej działalności opodatkowanej są przekazywane najemcom na podstawie umów najmu w sposób ciągły przez cały okres użytkowania budynku.

Uczelnia na bieżąco pomniejsza podatek należny o podatek naliczony związany z kosztami utrzymania budynku oraz w związku z wydatkami bezpośrednio powiązanymi z działalnością opodatkowaną realizowaną w tym budynku. Uczelnia również odliczała podatek naliczony w przypadku nakładów na remonty i modernizacje ww. budynku. W 2008 r. poniesiono nakłady na modernizację ww. budynku (termomodernizacja budynku wraz z projektem i nadzorem autorskim) przekraczające 30% jego wartości początkowej. Obecnie Uczelnia planuje sprzedać przedmiotową nieruchomość.

Ponadto Wnioskodawca informuje, iż: W momencie nabycia własności nieruchomości Uczelnia była już czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym zarówno działalność opodatkowaną jak i nieopodatkowaną podatkiem od towarów i usług, korzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z jej działalnością opodatkowaną. W grudniu 2008 r. została zakończona inwestycja związana z termomodernizacją budynku. Przed, w trakcie jak i po zakończeniu tej inwestycji, powierzchnie oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu były użytkowane przez najemców (powierzchnia 483,1 m2).

Powierzchnia całkowita budynku wynosi 11 083 m2, powierzchnia użytkowa wynosi 5 616 m2. Nieruchomość przez cały okres jej użytkowania jest wykorzystywana do działalności mieszanej tj. działalności opodatkowanej, zwolnionej jak i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W stosunku do poniesionych nakładów na ulepszenie budynku przekraczających 30% jego wartości początkowej, Uczelni przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w tzw. współczynniku proporcji wyliczanym na podstawie art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług. Uczelnia w dniu 31 lipca 2017 r. wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla dostawy nieruchomości zabudowanej przy XXXX w Katowicach. W dniu 06 października 2017 r. została wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego nr 0112-KDIL2-2.4012.312.2017.3.JK.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w powyższym stanie faktycznym odpłatna dostawa nieruchomości podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10 w zw. z art. 29 a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, w stosunku do nieruchomości opisanej w stanie faktycznym doszło do pierwszego zasiedlenia, na skutek przejęcia nieruchomości po jej nabyciu do wykonywania działalności mieszanej tj. działalności opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu. Nieruchomość została nabyta przez Uczelnię z dniem 1 września 2005 r. na mocy decyzji Wojewody z dnia 13 listopada 2008 r. nr ….. Wnioskodawca stał się właścicielem nieruchomości na podstawie przepisów art. 256 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym. Moment ten, należy traktować, jako pierwsze zasiedlenie nieruchomości, którą przyjęto do użytkowania w ramach działalności Uczelni. Następnie, po dokonaniu w 2008 roku ulepszeń, których łączna wartość przekroczyła 30% historycznej wartości początkowej budynku, doszło do „ponownego” pierwszego zasiedlenia w związku z dalszym użytkowaniem nieruchomości przez Wnioskodawcę. Od tego momentu, do dnia planowanej dostawy nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa Dyrektywy Rady 2006/112/WE o podatku od wartości dodanej wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko, jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 czerwca 2015 r., sygn. akt I FSK 1545/13 zważył, że powiązanie prawa do zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 dostawy nieruchomości nie z rozpoczęciem użytkowania, tylko z wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej dotyczącej nieruchomości, nie znajduje uzasadnienia systemowego – mając na uwadze rolę VAT, jako podatku neutralnego dla przedsiębiorców i podatku obciążającego konsumpcję Sąd podkreślił, że jedynym kryterium do zastosowania zwolnienia podatkowego wynikającego z przytoczonego przepisu jest czas, jaki upłynął od pierwszego zasiedlenia. W ocenie sądu, do pierwszego zasiedlenia dochodzi przez samo przyjęcie do użytkowania nieruchomości, wykorzystywanej na cele działalności gospodarczej podatnika. Nie jest, zatem właściwe, powiązywanie „pierwszego zasiedlenia” wyłącznie z oddaniem do użytkowania, w ramach czynności, które rodzą obowiązek podatkowy na gruncie VAT.

Takie rozumienie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług potwierdza także orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). W wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie, o sygn. C-308/16, TSUE stwierdził, iż artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie, z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Zgodnie z istotą przywołanego wyroku „państwa członkowskie nie są w szczególności upoważnione do uzależnienia zwolnienia z VAT w zakresie dostaw budynków następujących po ich pierwszym zasiedleniu od warunku, który nie został przewidziany w dyrektywie VAT, a zgodnie, z którym takie pierwsze zasiedlenie ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.” Na podstawie przywołanego wyroku, nie można wyłączać z zakresu zwolnienia dostawy nieruchomości, poprzez powiązanie pojęcia „pierwszego zasiedlenia” z wykonywaniem czynności podlegającej opodatkowaniu – zasiedlenia, które nie leżą u podstaw czynności podlegających opodatkowaniu lub nie prowadzą do czynności podlegających opodatkowaniu. Mając na uwadze powyższy stan faktyczny, w kontekście powołanych przepisów należy stwierdzić, że planowana dostawa nieruchomości będzie, więc korzystać w całości ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, albowiem nieruchomość będąca przedmiotem dostawy po dokonaniu ulepszeń, których suma przekroczyła 30% wartości początkowej była w dalszym ciągu wykorzystywana do działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, świadczenia przez Uczelnię usług zwolnionych i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Od momentu, w którym doszło do ponownego pierwszego zasiedlenia upłynął okres 2 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy) jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Należy bowiem wskazać, że przedmiotowa transakcja będzie dotyczyła towaru w rozumieniu ustawy oraz będzie dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy).

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem, w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług”.

Nadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C 308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że „artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. (…).”

W orzeczeniu tym Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał również, że „(...) kryterium >>pierwszego zasiedlenia<< budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. (...) kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji. Z powyższej analizy historycznej nie wynika jednak, że użytkowanie budynku przez jego właściciela ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu” (pkt 41).

Natomiast w opinii Rzecznika Generalnego do ww. sprawy wskazano, że „(...) pojęcie >>pierwszego zasiedlenia<< ma własne znaczenie, niezależne od uprzedniego istnienia czynności podlegającej opodatkowaniu. Użytkowanie budynku (niezależnie od tego, czy jest on nowy, czy też przebudowany (...) przez jego właściciela nieprzerwanie przez co najmniej przez dwa lata jest zrównane z pierwszą dostawą i jego późniejsza sprzedaż jest zwolniona z VAT” (pkt 64).

Zatem zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem sprzedaży będzie działka nr 28/4 zabudowana budynkiem biurowym. Uczelnia nabyła nieruchomość, w skład której wchodzi ww. działka 28/4 zgodnie z decyzją Wojewody z dnia 13 listopada 2008 r. z mocy prawa na podstawie art. 256 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym. W budynku Uczelnia wykonuje trzy rodzaje działalności, opodatkowana (najmy powierzchni), niepodlegająca opodatkowaniu (studia stacjonarne) oraz zwolniona z VAT (studia niestacjonarne, podyplomowe oraz kursy). W 2008 r. poniesiono nakłady na modernizację ww. budynku (termomodernizacja budynku wraz z projektem i nadzorem autorskim) przekraczające 30% jego wartości początkowej. W stosunku do poniesionych nakładów na ulepszenie budynku przekraczających 30% jego wartości początkowej, Uczelni przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w tzw. współczynniku proporcji wyliczanym na podstawie art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług. W grudniu 2008 r. została zakończona inwestycja związana z termomodernizacją budynku. Przed, w trakcie jak i po zakończeniu tej inwestycji, powierzchnie oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu były użytkowane przez najemców (powierzchnia 483,1 m2). Nieruchomość przez cały okres jej użytkowania jest wykorzystywana do działalności mieszanej tj. działalności opodatkowanej, zwolnionej jak i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności faktycznych oraz treści powołanych przepisów prawa, przy uwzględnieniu również wykładni pierwszego zasiedlenia wynikającej z orzecznictwa TSUE, prowadzi do stwierdzenia, że do pierwszego zasiedlenia doszło w odniesieniu do całego budynku mającego być przedmiotem sprzedaży. W stosunku do nieruchomości opisanej w stanie faktycznym doszło do pierwszego zasiedlenia, na skutek przejęcia nieruchomości z dniem 1 września 2005 r. po jej nabyciu do wykonywania działalności mieszanej tj. działalności opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu. Następnie, po dokonaniu w 2008 roku ulepszeń, których łączna wartość przekroczyła 30% historycznej wartości początkowej budynku, budynek był wykorzystywany przez Wnioskodawcę co najmniej 2 lata w prowadzonej działalności. Jak podał Wnioskodawca nieruchomość przez cały okres jej użytkowania jest wykorzystywana do działalności mieszanej tj. działalności opodatkowanej, zwolnionej jak i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Skoro budynek po pierwszym zasiedleniu rozumianym jako „użytkowanie budynku przez jego właściciela” był wykorzystywany przez Wnioskodawcę co najmniej 2 lata w prowadzonej działalności, to jego sprzedaż może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W konsekwencji – stosownie do regulacji art. 29a ust. 8 ustawy, zwolnieniem od podatku objęta będzie również dostawa gruntu, na którym położony jest ww. budynek.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawno o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, Delegatura w Bielsku- Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.