Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.369.2018.3.MS
z 28 sierpnia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2018 r. (data wpływu 20 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 lipca 2018 r. (data wpływu 23 lipca 2018 r. oraz pismem z dnia 4 sierpnia 2018 r. (data wpływu 4 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismami z dnia 13 lipca 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.369.2018.1.MS i z dnia 1 sierpnia 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.369.2018.2.MS, Organ podatkowy, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwania skutecznie doręczono w dniu 16 lipca 2018 r. i w dniu 3 sierpnia 2018 r.

W odpowiedzi na ww. wezwania dnia 23 lipca 2018 r. i dnia 4 sierpnia 2018 r. wpłynęły uzupełnienia wniosku (nadane w dniu 23 lipca 2018 r. i w dniu 4 sierpnia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (po uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca od 14 lutego 2018 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa kredytowego i ubezpieczeniowego. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jako osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wnioskodawca wybrał podatek progresywny jako formę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, natomiast dokumentacja podatkowa dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzona jest w formie książki przychodów i rozchodów. Wnioskodawca nikogo nie zatrudnia. Bardzo dobrze zna On specyfikę na rynku kredytowym, w tym wartości nieruchomości, bowiem działa na nim od ponad 12 lat. W wielu przypadkach może pomóc klientom w doborze inwestycji. Z uwagi na zaobserwowany popyt – zainteresowanie klientów, zasadnym jest oferowanie klientom kompleksowych usług związanych z pośrednictwem kredytowym, przy czym należy zaznaczyć, że polega ono w głównej mierze na pośrednictwie w udzielaniu kredytów hipotecznych.

Wnioskodawca poniżej przedstawił opis zdarzeń przyszłych wraz ze szczegółowym opisem związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztów związanych z uzyskaniem uprawnień w zakresie wyceny nieruchomości oraz kursu języka angielskiego wraz z uzasadnieniem racjonalnego i gospodarczego ich poniesienia. Wskazał, że klienci pośrednika kredytowego oczekują, że pomoże On w zdobyciu kredytu, doborze oferty oraz załatwieniu formalności. Jednym z dokumentów niezbędnych do uzyskania przez klientów w procesie uzyskiwania kredytu jest operat szacunkowy wartości nieruchomości. W tym celu każdy klient szuka rzeczoznawcy, czeka na wykonanie operatu i ponosi niejednokrotnie wysokie koszty. Kompleksowa usługa poza pośrednictwem finansowo-ubezpieczeniowym będzie obejmować także wykonanie wyceny nieruchomości, która jest niezbędna w procesie udzielania kredytu hipotecznego przez banki (wymóg Komisji Nadzoru Finansowego). Dzięki poszerzeniu zakresu działalności o wyceny nieruchomości, klienci będą mogli uzyskać wszystkie usługi podczas jednej wizyty w jednym miejscu. Jednak aby móc wprowadzić taki zakres usług, konieczne jest posiadanie uprawnień rzeczoznawcy majątkowego. Bez nich w obecnej chwili Wnioskodawca nie może spełnić jednego z podstawowych wymogów banków ani oczekiwań klientów, tj. sporządzić operatu. Wnioskodawca jest gotowy to zmienić. W tym celu gotowy jest podjąć trud i poświęcić czas na dodatkowe kształcenie w tym zakresie oraz uzyskanie odpowiednich uprawnień. Wnioskodawcy zależy, aby Jego klienci mogli tę usługę uzyskać u Niego (przy jednej wizycie, kompleksowo). Po pierwsze, klienci tego oczekują (wielokrotnie informowali o tym Wnioskodawcę), a po drugie, będzie to dla nich oszczędność czasu i pieniędzy. Zatem, istnieje olbrzymie prawdopodobieństwo, graniczące wręcz z pewnością, że przełoży się to bezpośrednio na wzrost obrotów i dochodów Wnioskodawcy. W celu uzyskania uprawnień należy między innymi: mieć wyższe wykształcenie, ukończyć studia podyplomowe w zakresie wyceny nieruchomości oraz odbyć praktykę – koszt 3 200 zł oraz 200 zł wpisowe, zdać egzamin przeprowadzany przez M – opłata za postępowanie 250 zł, za część pisemną 450 zł, za część ustną 450 zł, odbyć szkolenie w X „Wycena nieruchomości na potrzeby zabezpieczenia wierzytelności bankowych” wraz ze zdaniem egzaminu – opłata za całość to 2 091 zł. Wnioskodawca spełnia pierwszy warunek, tj. posiada wykształcenie wyższe, jednak kolejne wymagają czasu oraz poniesienia dodatkowych kosztów, tj. czesne i inne opłaty, o których mowa powyżej, materiały dydaktyczne, koszty postępowania kwalifikacyjnego, egzaminów, itp. Koszty te są racjonalne gospodarczo z uwagi na fakt, że egzaminy można i należy uzyskać w tych dwóch instytucjach (M i X), a muszą być one poprzedzone odpowiednio studiami podyplomowymi i dedykowanym szkoleniem. Poniesienie ww. kosztów przez Wnioskodawcę, pozwoli Mu w przyszłości rozwinąć działalność i świadczyć usługi w zakresie szacowania nieruchomości. Na chwilę obecną, mimo że zna się na tym zagadnieniu, to z uwagi na ograniczenia prawne nie może świadczyć tych usług. Jest to dla Wnioskodawcy ewidentna strata. Z uwagi na brak uprawnień, zmuszony jest informować wszystkich swoich klientów o braku możliwości wykonania przez Niego operatu szacunkowego oraz konieczności powierzenia wykonania operatu szacunkowego osobie ze wszystkimi wymaganymi uprawnieniami, zatem klienci muszą szukać kogoś innego z odpowiednimi kwalifikacjami w tym zakresie, a także zapłacić tej właśnie osobie. Jest to strata czasu dla klientów, oznacza poszukiwanie odpowiedniego specjalisty oraz wydłużenie terminów na załatwienie wszystkich formalności. Gdyby Wnioskodawca posiadał stosowne uprawnienia, mógłby oferować swoim klientom profesjonalną obsługę w pełnym zakresie, a tym samym miałby dodatkowe dochody z działalności. Kompleksowość usług Wnioskodawcy spowoduje, że działalność będzie przynosić dodatkowe dochody, gdyż prawie każdy klient kupujący kredyt hipoteczny za pośrednictwem Wnioskodawcy będzie chciał jednocześnie kupić przygotowanie wyceny, którą klienci zobowiązani są przedstawić. Dodatkowo, Wnioskodawca od razu będzie mógł ustalić termin wykonania wyceny z klientami, a dysponując nią zaproponować korzystniejszą propozycję kredytu (wybór z kilku możliwości kredytu) w krótszym czasie, co da Wnioskodawcy dużą przewagę konkurencyjną i bez wątpliwości przełoży się na wzrost zysków z działalności. Świadczenie usług w zakresie pośrednictwa kredytowego szerokiemu kręgu odbiorców w dużej metropolii, wiąże się z koniecznością przygotowywania ofert i umiejętnością porozumienia się także z klientami obcojęzycznymi. Wnioskodawca jako pośrednik kredytowy obsługuje klientów mówiących w języku polskim, jak i angielskim. Wielu obcokrajowców zainteresowanych jest obecnie zakupem nieruchomości w Polsce, mają tu swój ośrodek życiowy lub też w celach inwestycyjnych. Jednak w celu pozyskania takiego klienta, porozumienia z nim, konieczna jest znajomość języka angielskiego na wyższym stopniu zaawansowania z uwzględnieniem specyfiki języka bankowego, finansowego. Aby mieć możliwość obsługiwania klientów zagranicznych, Wnioskodawca potrzebuje podnieść swoje kompetencje w zakresie języka angielskiego. Na chwilę obecną obcokrajowcy stanowią około 20% klientów Wnioskodawcy. Niestety z powodu ograniczeń w znajomości języka angielskiego Wnioskodawca zmuszony jest przekazywać niektórych klientów do innych pośredników mówiących biegle i płynnie po angielsku. Zatem, aby zachować tych klientów oraz pozyskać nowych klientów mówiących wyłącznie po angielsku, konieczne jest podniesienie kompetencji językowych Wnioskodawcy. Pozyskuje On klientów obcojęzycznych z bazy/ze zgłoszeń, jakie są w firmie, z którą Wnioskodawcę łączy umowa agencji (N). Ponadto klientów takich pozyskuje On od deweloperów, z którymi współpracuje, a także z rekomendacji klientów, którym udzielał kredytów. Podkreślić należy, że deweloperzy i rekomendacja to główne źródła Jego klientów. Wnioskodawca wskazał, że jeżeli klient mówi tylko po angielsku, to na chwilę obecną z uwagi na braki językowe zmuszony jest przekazać takiego klienta do innych pośredników współpracujących agencyjnie z (N).

Mając powyższe na względzie, należy uznać za celowe, a nawet konieczne, uczęszczanie przez Wnioskodawcę na kurs językowy. Wiąże się to jednak z koniecznością poniesienia kosztów z tym związanych. Koszty te, a w konsekwencji podniesienie kwalifikacji językowych Wnioskodawcy, pozwolą na świadczenie usług znacznie szerszej grupie klientów, co z kolei przyczyni się do zwiększenia dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Obie powyższe kwestie dotyczą podniesienia kompetencji zawodowych Wnioskodawcy, tj. w zakresie wyceny nieruchomości oraz znajomości języka angielskiego i są ściśle związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i świadczonymi przez Niego usługami w zakresie pośrednictwa kredytowego i ubezpieczeniowego. Pozwolą one na rozwój przedsiębiorcy i zwiększenie Jego dochodów, co przełoży się także na wysokość zobowiązań podatkowych. Podnosząc swoje kwalifikacje, Wnioskodawca będzie mógł oferować swoim klientom kompleksową obsługę, w tym sporządzenie operatu szacunkowego – wycenę nieruchomości, dzięki temu zaproponować korzystniejszą propozycję kredytu, dzięki temu zarobi więcej oraz zyska bardzo zadowolonych klientów, którzy wrócą do Niego w przyszłości i będą rekomendować Go innym. Ponadto, dzięki podniesieniu swoich kompetencji językowych Wnioskodawca będzie mógł swobodnie porozumiewać się z klientami angielskojęzycznymi, dzięki czemu nie będzie musiał odsyłać ich do innych pośredników, co spowoduje, że ci klienci przy nim pozostaną, zatem przełoży się to na dochody, a ponadto zyska On kolejną grupę zadowolonych klientów i szanse na dalsze rekomendacje, a co za tym idzie – kolejne zlecenia i dochody. Podkreślić należy, że wszystkie koszty, o których mowa powyżej będą dokumentowane fakturami VAT, ewentualnie innymi równoważnymi dokumentami księgowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

  1. Czy Wnioskodawca może zaliczyć koszty: studiów podyplomowych w zakresie wyceny nieruchomości, koszty wpisowego na studia podyplomowe, koszty szkolenia wraz z egzaminem, organizowanego przez X, koszty postępowania kwalifikacyjnego oraz egzaminów pisemnego i ustnego organizowanego przez M, koszty materiałów dydaktycznych (w tym książki, podręczniki, itp.) (opisane w ramach zdarzenia przyszłego) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa kredytowego i ubezpieczeniowego?
  2. Czy koszty, o których mowa w pytaniu nr 1, można zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, tzw. pośrednich? Czy w związku z tym można dokonać ich potrącenia w dniu poniesienia?
  3. Czy Wnioskodawca może zaliczyć koszty kursu językowego (opisane w ramach zdarzenia przyszłego) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa kredytowego i ubezpieczeniowego?
  4. Czy koszty, o których mowa w pytaniu nr 3, można zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, tzw. pośrednich? Czy w związku z tym można dokonać ich potrącenia w dniu poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy (po uzupełnieniu wniosku),

Ad 1

Wnioskodawca uważa, że koszty związane z uzyskaniem odpowiednich kwalifikacji w zakresie wyceny nieruchomości, o których mowa w pytaniu oraz opisie zdarzenia przyszłego, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem będą one poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Wycena nieruchomości ściśle wiąże się z zakresem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. pośrednictwa kredytowo-ubezpieczeniowego oraz jest dokumentem niezbędnym w procesie uzyskiwania kredytu hipotecznego, wymaganym przez banki. Poniesienie ww. kosztów przez Wnioskodawcę, pozwoli Mu w przyszłości rozwinąć działalność i świadczyć usługi w zakresie szacowania nieruchomości. Na chwilę obecną, mimo że Wnioskodawca zna się na tym zagadnieniu, to z uwagi na ograniczenia prawne nie może świadczyć tych usług. Z uwagi na brak uprawnień, Wnioskodawca zmuszony jest informować wszystkich swoich klientów o braku możliwości wykonania przez Niego operatu szacunkowego oraz konieczności powierzenia wykonania operatu szacunkowego osobie ze wszystkimi wymaganymi uprawnieniami. Uzyskanie wymaganych uprawnień w zakresie wyceny nieruchomości (w tym m.in. czesne i wpisowe na studia podyplomowe, opłaty egzaminacyjne, kwalifikacyjne, za szkolenie X, materiały dydaktyczne – dokumentowane stosownymi dokumentami księgowymi) przez Wnioskodawcę spowoduje, że Jego działalność będzie przynosić dodatkowe dochody, gdyż klienci kupujący kredyt hipoteczny za pośrednictwem Wnioskodawcy będą jednocześnie kupować wykonanie operatu szacunkowego, czyli przygotowanie wyceny, którą klienci zobowiązani są przedstawić. Da to Wnioskodawcy dużą przewagę konkurencyjną i bez wątpliwości przełoży się na wzrost zysków z działalności. Dlatego też należy zaliczyć ww. koszty do kosztów uzyskania przychodów, bowiem będą poniesione w celu uzyskania przychodów.

Ad 2


Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z uzyskaniem odpowiednich kwalifikacji w zakresie wyceny nieruchomości, o których mowa w pytaniu oraz opisie zdarzenia przyszłego, zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, tzw. pośrednich. Nie można ich bowiem powiązać bezpośrednio z konkretnym przychodem, bowiem dopiero ich poniesienie oraz w konsekwencji uzyskanie stosownych uprawnień w zakresie wyceny nieruchomości przyczyni się do uzyskania przychodów w przyszłości. Do czasu uzyskania uprawnień nie będzie możliwe świadczenie usług wyceny nieruchomości.

W związku z powyższym, koszty te Wnioskodawca będzie zobowiązany potrącić w dacie ich poniesienia. Stanowisko Wnioskodawcy podyktowane jest treścią art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym art. 22 ust. 5c ww. ustawy, ma zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego, co ma miejsce w przypadku Wnioskodawcy.

Ad 3

Wnioskodawca uważa, że koszty związane z podniesieniem kompetencji językowych w zakresie znajomości języka angielskiego, o czym mowa w pytaniu oraz opisie zdarzenia przyszłego, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem będą one poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz zachowania źródła przychodów. Na chwilę obecną obcokrajowcy stanowią około 20% klientów Wnioskodawcy. Jednak z powodu ograniczeń w znajomości języka angielskiego Wnioskodawca zmuszony jest przekazywać niektórych klientów do innych pośredników, mówiących biegle w języku angielskim. W tej sytuacji, Wnioskodawca traci źródło przychodów. Zatem, aby zachować klientów anglojęzycznych, którzy zgłosili się do Niego, a z uwagi na barierę językową obecnie są przekazywani innym pośrednikom, a więc w celu zachowania źródła przychodów, oraz pozyskać nowych klientów mówiących po angielsku, a więc w celu osiągnięcia przychodów, konieczne jest podniesienie kompetencji językowych Wnioskodawcy. Mając to na względzie, celowe jest uczęszczanie przez Wnioskodawcę na kurs językowy. Koszty kursu (udokumentowane stosownymi dokumentami księgowymi), a w konsekwencji podniesienie kwalifikacji językowych Wnioskodawcy, pozwolą na świadczenie usług znacznie szerszej grupie klientów, w tym zamożnym obcokrajowcom posługującym się językiem angielskim, co z kolei przyczyni się do zwiększenia dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Podniesienie umiejętności w zakresie władania językiem angielskim da Wnioskodawcy dodatkową możliwość osiągnięcia znacznych dochodów i pozyskania wielu klientów – obecnie odsyłanych oraz nowych z polecenia, co bez wątpliwości przełoży się na wzrost zysków z działalności. Dlatego też należy zaliczyć ww. koszty do kosztów uzyskania przychodów, bowiem będą poniesione w celu uzyskania przychodów oraz zachowania źródła przychodów.

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z podniesieniem kompetencji językowych w zakresie znajomości języka angielskiego, o których mowa w pytaniu oraz opisie zdarzenia przyszłego, zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, tzw. pośrednich. Nie można ich bowiem powiązać bezpośrednio z konkretnym przychodem, bowiem dopiero ich poniesienie oraz w konsekwencji podniesienie kompetencji językowych w zakresie znajomości języka angielskiego przyczyni się do uzyskania przychodów w przyszłości oraz zabezpieczenia obecnie traconego źródła przychodów. Proces poprawy kompetencji językowych jest długotrwały, a efekty będą widoczne dopiero po pewnym czasie. Nie da się ich przypisać do konkretnego przychodu. W związku z powyższym, koszty te Wnioskodawca będzie zobowiązany potrącić w dacie ich poniesienia. Stanowisko Wnioskodawcy podyktowane jest treścią art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym art. 22 ust. 5c ww. ustawy, ma zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego, co ma miejsce w przypadku Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

  • musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
  • musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Wydatki związane ze zdobywaniem, czy też podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów podyplomowych w zakresie wyceny nieruchomości, koszty wpisowego na studia podyplomowe, koszty szkolenia wraz z egzaminem, organizowanego przez X, koszty postępowania kwalifikacyjnego oraz egzaminów pisemnego i ustnego organizowanego przez M, koszty materiałów dydaktycznych, koszty kursu językowego, nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Do stwierdzenia, czy poniesione wydatki o których mowa wyżej, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie czy takie wydatki związane są ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością oraz czy wydatki te służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, czy też mają charakter osobisty. Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo wydatki, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie oraz wydatki z tym związane o których mowa we wniosku, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa kredytowego i ubezpieczeniowego. Wnioskodawca wybrał podatek progresywny jako formę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, natomiast dokumentacja podatkowa dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzona jest w formie książki przychodów i rozchodów. Wnioskodawca wskazał, że klienci pośrednika kredytowego, oczekują, że pomoże On w zdobyciu kredytu, doborze oferty oraz załatwieniu formalności. Jednym z dokumentów niezbędnych do uzyskania przez klientów w procesie uzyskiwania kredytu jest operat szacunkowy wartości nieruchomości. Jednak aby móc wprowadzić taki zakres usług, konieczne jest posiadanie uprawnień rzeczoznawcy majątkowego. W celu uzyskania uprawnień należy między innymi: mieć wyższe wykształcenie, ukończyć studia podyplomowe w zakresie wyceny nieruchomości oraz odbyć praktykę, zdać egzamin przeprowadzany przez M, odbyć szkolenie w X „Wycena nieruchomości na potrzeby zabezpieczenia wierzytelności bankowych” wraz ze zdaniem egzaminu. Wnioskodawca spełnia pierwszy warunek, tj. posiada wykształcenie wyższe, jednak kolejne wymagają czasu oraz poniesienia dodatkowych kosztów, tj. czesne i inne opłaty, o których mowa powyżej, materiały dydaktyczne, koszty postępowania kwalifikacyjnego, egzaminów, itp. Koszty te są racjonalne gospodarczo z uwagi na fakt, że egzaminy można i należy uzyskać w tych dwóch instytucjach, a muszą być one poprzedzone odpowiednio studiami podyplomowymi i dedykowanym szkoleniem. Poniesienie ww. kosztów przez Wnioskodawcę, pozwoli w przyszłości rozwinąć działalność i świadczyć usługi w zakresie szacowania nieruchomości. Wnioskodawca jako pośrednik kredytowy obsługuje klientów mówiących w języku polskim, jak i angielskim. Wnioskodawca wskazał, że wielu obcokrajowców zainteresowanych jest obecnie zakupem nieruchomości w Polsce, mają tu swój ośrodek życiowy lub też w celach inwestycyjnych. Jednak w celu pozyskania takiego klienta, porozumienia z nim, konieczna jest znajomość języka angielskiego na wyższym stopniu zaawansowania z uwzględnieniem specyfiki języka bankowego, finansowego. Aby mieć możliwość obsługiwania klientów zagranicznych, potrzebuje On podnieść swoje kompetencje w zakresie języka angielskiego. Na chwilę obecną obcokrajowcy stanowią około 20% klientów Wnioskodawcy. Niestety z powodu ograniczeń w znajomości języka angielskiego zmuszony jest przekazywać niektórych klientów do innych pośredników mówiących biegle i płynnie po angielsku. Zatem, aby zachować tych klientów oraz pozyskać nowych klientów mówiących wyłącznie po angielsku, konieczne jest podniesienie kompetencji językowych. Koszty te, a w konsekwencji podniesienie kwalifikacji językowych, pozwolą na świadczenie usług znacznie szerszej grupie klientów, co z kolei przyczyni się do zwiększenia dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto we wniosku wskazano, że wszystkie koszty, o których mowa będą dokumentowane fakturami VAT, ewentualnie innymi równoważnymi dokumentami księgowymi.

Na podstawie tak opisanego zdarzenia przyszłego przyjąć zatem należy, że Wnioskodawca wykazał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesieniem tychże wydatków a uzyskaniem przychodu ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wobec tego, ww. wydatki choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ponadto, w podatku dochodowym od osób fizycznych generalną zasadą jest, że koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Oznacza to, że podatnicy powinni uwzględniać koszt w tym roku, w którym został poniesiony. Zasadę tę, ustanawia przepis art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na odmiennych zasadach potrącane są koszty w przypadku podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe oraz w określonych przypadkach – prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów (art. 22 ust. 5 – ust. 5c oraz ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W przypadku tych podatników ustawa rozróżnia koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami oraz koszty, które nie charakteryzują się takim związkiem (tzw. koszty pośrednie). Koszty bezpośrednie, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, natomiast koszty pośrednie, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z danymi przychodami, podmiotu gospodarczego. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach (gdy nie można wskazać konkretnego przychodu, do którego odnoszą się te koszty). Stosownie do art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego (art. 22 ust. 6 ww. ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba i 6bb i7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W świetle powyższego zasadą jest potrącanie (rozliczanie dla celów podatkowych) poniesionych kosztów bezpośrednich w roku, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, zaś kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. kosztów pośrednich), w dacie ich poniesienia. Ponadto, koszty pośrednie są rozliczane proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Odnosząc się do przedstawionego zdarzenia przyszłego, a także zaprezentowanej uprzednio wykładni przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że przy kwalifikowaniu do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z kształceniem i innych opłat z tym związanych, które mogą być poniesione przez Wnioskodawcę po dniu rozpoczęcia działalności gospodarczej, związanych ze zdobyciem dodatkowych uprawnień i umiejętności należy brać pod uwagę przeznaczenie tych wydatków (ich celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się tych wydatków do osiągnięcia przychodów. Biorąc powyższe pod uwagę, w związku z możliwością poniesienia przez Wnioskodawcę po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej wydatków na studia podyplomowe w zakresie wyceny nieruchomości, kosztów wpisowego na studia podyplomowe, kosztów szkolenia wraz z egzaminem, organizowanego przez X, kosztów postępowania kwalifikacyjnego oraz egzaminów pisemnego i ustnego organizowanego przez M, koszty materiałów dydaktycznych (w tym książki, podręczniki), kosztów kursu językowego, istnieje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro wydatki zostaną poniesione po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej, to ze względu na ich charakter, będzie istniał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesieniem tych wydatków a uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w późniejszym okresie. Wydatki, których dotyczy wniosek, które będą poniesione po rozpoczęciu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź też służyć zachowaniu lub zapieczeniu źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, które należy zakwalifikować do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, tzw. kosztów pośrednich potrącalnych w dacie ich poniesienia.

Mając na względzie przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powyższe przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że poniesione wydatki z tytułu studiów podyplomowych w zakresie wyceny nieruchomości, kosztów wpisowego na studia podyplomowe, kosztów szkolenia wraz z egzaminem, organizowanego przez X, kosztów postępowania kwalifikacyjnego oraz egzaminów pisemnego i ustnego organizowanego przez M, koszty materiałów dydaktycznych (w tym książki, podręczniki), kosztów kursu językowego, po dniu rozpoczęcia działalności gospodarczej, Wnioskodawca będzie mógł zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako koszty pośrednie potrącalne w dacie ich poniesienia.

Zatem, koszty o których mowa w pytaniu nr 1 i nr 3, zgodnie z zasadą stosowaną przez Wnioskodawcę wynikającą z art. 22 ust. 5c w zw. z art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, tzw. kosztów pośrednich potrącalnych w dacie ich poniesienia.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Należy również zastrzec, że zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj