Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.441.2018.2.RSZ
z 21 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 maja 2018 r. (data wpływu 4 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z 3 sierpnia 2018 r. (data wpływu 13 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe - w zakresie ustalenia, czy otrzymana dotacja z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 stanowi podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług oraz czy wchodzi do wielkości limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług,
• prawidłowe - w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z realizacją projektu pn. „…”.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• ustalenia, czy otrzymana dotacja z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 stanowi podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług oraz czy wchodzi do wielkości limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług,
• braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z realizacją projektu pn. „…”.
  
  

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 sierpnia 2018 r. (data wpływu 13 sierpnia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 lipca 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.441.2018.1.RSZ o doprecyzowanie opisu sprawy, reprezentację i dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny (doprecyzowany w ww. piśmie uzupełniającym z 3 sierpnia 2018 r.):

Wnioskodawca (Stowarzyszenie L.) jest organizacją pozarządową posiadającą osobowość prawną działającą w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 roku prawo o towarzyszeniach, ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o Polskiej Organizacji Turystycznej oraz statutu uchwalonego przez walne zebranie członków stowarzyszenia. L. został zarejestrowany w KRS - rejestrze stowarzyszeń oraz rejestrze przedsiębiorców pod numerem …. Członkami stowarzyszenia są osoby fizyczne, osoby prawne (podmioty gospodarcze) oraz jednostki samorządu terytorialnego (Gmina K.). Zgodnie z przyjętym statutem stowarzyszenie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży detalicznej pamiątek i lokalnych produktów, pośrednictwa turystycznego i prowadzenia centrum informacji turystycznej w K.. Stowarzyszenie prowadzi działalność gospodarczą od stycznia 2017 roku, nie posiada statusu podatnika VAT, gdyż korzysta ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Wartość przychodów stowarzyszenia za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 roku zamknęła się kwotą 74.682,88 zł.

Stowarzyszenie L. uzyskuje swoje przychody z następujących źródeł:

• składki członkowskie,
• darowizny od osób fizycznych i prawnych,
• przychody z działalności gospodarczej,
• dotacje ze środków publicznych (budżet jst, budżet państwa, środki unijne) przeznaczone w całości na działalność statutową stowarzyszenia.
  
  

Celem LOT jest realizacja następujących zadań:

1. Kreowanie i promowanie pozytywnego i atrakcyjnego wizerunku Gminy K. na krajowych i zagranicznych rynkach turystycznych,
   
2. Wspieranie rozwoju turystyki zgodnie ze strategią rozwoju Gminy K. oraz Strategią Budowania i Promocji Marki Turystycznej Gminy K.,
   
3. Integracja środowisk turystycznych Gminy K., P. i O. poprzez współpracę sektora publicznego z niepublicznym sektorem gospodarki turystycznej, stowarzyszeniami działającymi w sektorze turystyki i innymi organizacjami i przedsiębiorcami,
   
4. Prowadzenie informacji turystycznej w Gminie K.,
   
5. Inicjowanie, opiniowanie i wspomaganie planów rozwoju i modernizacji infrastruktury turystycznej,
   
6. Koordynowanie działań w zakresie planowania i realizacji imprez turystycznych, usług turystycznych i innych produktów turystycznych,
   
7. Doskonalenie kadr turystycznych, prowadzenie badań marketingowych, analiz i monitoringu w zakresie turystyki,
   
8. Stwarzanie warunków do powstawania i promowania produktów turystycznych w Gminie K., na P. i O.,
   
9. Popularyzacja w społeczeństwie, jako formy aktywnego wypoczynku, wszelkich sposobów spędzania wolnego czasu, zgodnych z wymogami zachowania czystości środowiska naturalnego oraz ochroną dóbr kultury,
   
10. Rozwijanie i promowanie inicjatyw, postaw i działań sprzyjających turystyce w kontekście rozwoju kultury oraz poszanowania i ochrony środowiska,
    
11. Organizowanie i wspieranie działalności edukacyjnej i kulturalnej w Gminie K., na P. i O.
    
12. Organizacja imprez kulturalnych i sportowych.
    
    
    

W dniu 3 kwietnia 2018 roku została podpisana umowa Nr … o przyznanie pomocy finansowej z Europejskiego Funduszu Rolnego w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Na mocy podpisanej umowy L. otrzymała dotację ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego w wysokości 50.000 złotych na realizację projektu pn. „…”. Celem projektu jest: rozwój zrównoważonej turystyki przyrodniczej w gminie K. poprzez promocję walorów przyrodniczych Gminy K. jako lokalnego produktu turystycznego, zmniejszenie presji turystycznej na cenne siedliska przyrodnicze i promocję alternatywnych miejsc występowania ... poza Parkiem Narodowym, edukowanie turystów w zakresie zasad turystyki przyjaznej przyrodzie, propagowanie pieszych wędrówek z miejsc zakwaterowania do polan ... jako alternatywę dla dojazdu samochodem do Doliny”.

Otrzymana dotacja nie jest związana z prowadzoną przez Stowarzyszenie działalnością gospodarczą i nie ma bezpośredniego wpływu na cenę towarów i usług świadczonych przez L. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku z 3 sierpnia 2018 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że wniosek dotyczy dwóch stanów faktycznych w zakresie pytań określonych w punkcie 75 wniosku.

Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny:

• w zakresie objętym pytaniem 1, w następujący sposób:
  
  1. Otrzymana kwota dotacji będzie przeznaczona wyłącznie na sfinansowanie opisanego we wniosku projektu.
  2. Otrzymana dotacja zostanie wykorzystana wyłącznie na następujące koszty kwalifikowane projektu: wykonanie filmu edukacyjnego na temat ochrony ..., przygotowanie strony internetowej projektu …..” i jej hosting, opracowanie i wydruk broszury informacyjnej dotyczącej akcji hokus ..., organizacja warsztatów i szkoleń terenowych w zakresie ochrony ..., promocja projektu w prasie lokalnej i w Internecie.
  3. Z efektów projektu będą korzystać turyści odwiedzający Gminę K. i Park Narodowy, którzy poprzez uczestnictwo w warsztatach oraz szkoleniach terenowych, jak również poprzez wydane ulotki i akcję promocyjną projektu zdobędą wiedzę na temat ... jako gatunku chronionego w T.. Zdobędą również informację na temat miejsc występowania tego gatunku również poza obszarem Parku Narodowego, co w przyszłości wpłynie na bardziej świadome planowanie wycieczek w okresie kwitnienia ... i rozłożenie natężenia ruchu turystycznego również poza obszarem PN, a w dłuższej perspektywie czasu przyczyni się do wzrostu świadomości turystów na temat ochrony tego gatunku.
  4. W przypadku niezrealizowania projektu Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych.
  5. W przypadku rozwiązania umowy o dofinansowanie Wnioskodawca zobowiązany jest do zwrotu całości otrzymanego dofinansowania.
• w zakresie objętym pytaniem 2, w następujący sposób:
  
  1. Na fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją projektu Wnioskodawca widnieje jako nabywca.
  2. Towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
  3. Efekty realizowanego projektu nie będą służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

• Czy otrzymana dotacja z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 stanowi podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług oraz czy wchodzi do wielkości limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług?
• Czy Stowarzyszenie L. ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z realizacją projektu pn. „…”.
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy:

Kwota dotacji otrzymanej z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. „…” nie stanowi podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż otrzymana dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę towarów i usług oferowanych przez Stowarzyszenie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Skoro otrzymana dotacja nie stanowi podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, to nie może też wchodzić do limitu określonego w art. 113 ust. 1, który uprawnia do zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług. Art. 113 ust. 1 stanowi iż „Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku”. Otrzymana dotacja nie jest sprzedażą, ani też nie ma bezpośredniego związku z prowadzoną sprzedażą towarów i usług. Kwota dotacji została w całości przeznaczona na działalność edukacyjną i ekologiczną prowadzoną przez Stowarzyszenie w ramach działalności statutowej nie związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z faktem, że realizacja projektu pn. „…” nie jest w żadnym zakresie związana z prowadzoną przez Stowarzyszenie L. działalnością gospodarczą, Wnioskodawca nie ma prawa odliczenia podatku zawartego w fakturach związanych z realizacją projektu.

Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podatku, o którym mowa w art. 86 co najmniej z dwóch powodów.

Po pierwsze Stowarzyszenie L. nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy (nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług). Po drugie wydatki związane z realizacją projektu pn. „…” nie mają żadnego związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Aby zatem daną czynność uznać za świadczenie usługi, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Zauważyć jednakże należy, że jak wynika z przywołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast „odpłatny” to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy stwierdzić, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługę.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec tego dla opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, czy przez świadczącego usługę została odniesiona korzyść finansowa. Istotnym jest, czy w zamian za wykonane świadczenie zostało wypłacone wynagrodzenie na rzecz świadczącego usługę. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy wynagrodzenie usługodawcy obejmuje jedynie kwotę stanowiącą zwrot kosztów lub jej część, czy też zostało powiększone o marżę stanowiącą zysk dla świadczącego usługę.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT, a jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy, jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Wskazać należy, iż cytowany powyżej przepis art. 29a ust. 1 ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 347 s. 1 ze zm.), z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności - nie podlega opodatkowaniu. Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Stowarzyszenie) jest organizacją pozarządową posiadającą osobowość prawną działającą w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 roku prawo o stowarzyszeniach, ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o Polskiej Organizacji Turystycznej oraz statutu uchwalonego przez walne zebranie członków stowarzyszenia. Zgodnie z przyjętym statutem stowarzyszenie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży detalicznej pamiątek i lokalnych produktów, pośrednictwa turystycznego i prowadzenia centrum informacji turystycznej w K.. Stowarzyszenie prowadzi działalność gospodarczą od stycznia 2017 roku, nie posiada statusu podatnika VAT, gdyż korzysta ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. W dniu 3 kwietnia 2018 roku została podpisana umowa Nr … o przyznanie pomocy finansowej ze Europejskiego Funduszu Rolnego w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Na mocy podpisanej umowy L. otrzymała dotację ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego w wysokości 50.000 złotych na realizację projektu pn. „…”. Celem projektu jest: rozwój zrównoważonej turystyki przyrodniczej w gminie K. poprzez promocję walorów przyrodniczych Gminy K. jako lokalnego produktu turystycznego, zmniejszenie presji turystycznej na cenne siedliska przyrodnicze i promocję alternatywnych miejsc występowania ... poza Parkiem Narodowym, edukowanie turystów w zakresie zasad turystyki przyjaznej przyrodzie, propagowanie pieszych wędrówek z miejsc zakwaterowania do polan ... jako alternatywę dla dojazdu samochodem do Doliny”.

Otrzymana dotacja nie jest związana z prowadzoną przez Stowarzyszenie działalnością gospodarczą i nie ma bezpośredniego wpływu na cenę towarów i usług świadczonych przez L. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Otrzymana kwota dotacji będzie przeznaczona wyłącznie na sfinansowanie opisanego we wniosku projektu.

Otrzymana dotacja zostanie wykorzystana wyłącznie na następujące koszty kwalifikowane projektu: wykonanie filmu edukacyjnego na temat ..., przygotowanie strony internetowej projektu …..” i jej hosting, opracowanie i wydruk broszury informacyjnej dotyczącej akcji ..., organizacja warsztatów i szkoleń terenowych w zakresie ..., promocja projektu w prasie lokalnej i w Internecie.

Z efektów projektu będą korzystać turyści odwiedzający Gminę K. i Park Narodowy, którzy poprzez uczestnictwo w warsztatach oraz szkoleniach terenowych, jak również poprzez wydane ulotki i akcję promocyjną projektu zdobędą wiedzę na temat ... jako gatunku chronionego w T.. Zdobędą również informację na temat miejsc występowania tego gatunku również poza obszarem Parku Narodowego, co w przyszłości wpłynie na bardziej świadome planowanie wycieczek ... i rozłożenie natężenia ruchu turystycznego również poza obszarem PN, a w dłuższej perspektywie czasu przyczyni się do wzrostu świadomości turystów na temat ochrony tego gatunku. W przypadku niezrealizowania projektu Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych. W przypadku rozwiązania umowy o dofinansowanie Wnioskodawca zobowiązany jest do zwrotu całości otrzymanego dofinansowania.

Na tle przedstawionego we wniosku opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy otrzymana dotacja z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 stanowi podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług oraz czy wchodzi do wielkości limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług.

Dla ustalenia czy konkretna dotacja stanowi podstawę opodatkowania istotne znaczenie ma stwierdzenie, czy dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Jak wynika ze złożonego wniosku, otrzymana dotacja nie jest związana z prowadzoną przez Stowarzyszenie działalnością gospodarczą i nie ma bezpośredniego wpływu na cenę towarów i usług świadczonych przez L. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Otrzymana kwota dotacji będzie przeznaczona wyłącznie na sfinansowanie opisanego we wniosku projektu i zostanie wykorzystana wyłącznie na wskazane przez Wnioskodawcę koszty kwalifikowane projektu, tj. wykonanie filmu edukacyjnego na temat ochrony ..., przygotowanie strony internetowej projektu …..” i jej hosting, opracowanie i wydruk broszury informacyjnej dotyczącej akcji hokus ..., organizacja warsztatów i szkoleń terenowych w zakresie ochrony ..., promocja projektu w prasie lokalnej i w Internecie.

A zatem stwierdzić należy, iż przedmiotowa dotacja ma ona charakter ogólny, a jej celem jest wyłącznie dotowanie realizacji projektu prowadzonego przez Spółkę. W związku z powyższym otrzymana dotacja nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie podlega na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja z Europejskiego Funduszu Rolnego w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. „…” nie stanowi elementu podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, i tym samym nie wchodzi do wielkości limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym „Kwota dotacji otrzymanej z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. „…” nie stanowi podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż otrzymana dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę towarów i usług oferowanych przez Stowarzyszenie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jest prawidłowe.

Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że cyt. „Skoro otrzymana dotacja nie stanowi podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, to nie może też wchodzić do limitu określonego w art. 113 ust. 1, który uprawnia do zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług.”

Wnioskodawca wniósł także o rozstrzygnięcie kwestii, czy Stowarzyszenie L. ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z realizacją projektu pn. „…”.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje, bowiem jak wskazał Wnioskodawca towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Efekty realizowanego projektu także nie będą służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem wydatki związane z realizacją przedmiotowego projektu nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest prawidłowe.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Dotyczy to w szczególności kwestii możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Należy dodatkowo zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowanego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.