Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.198.2018.1.LB
z 4 lipca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 maja 2018 r. (data wpływu – 29 maja 2018 r.), uzupełnionym 02 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podziału spółki przez wydzielenie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podziału spółki przez wydzielenie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

R. (dalej: „Bank Dzielony”) jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega (i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać) w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Bank Dzielony jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz bankiem krajowym w rozumieniu przepisów ustawy Prawo bankowe.

Bank Dzielony jest podmiotem należącym do grupy kapitałowej RBI, jedynym akcjonariuszem Banku Dzielonego jest RBI z siedzibą w Austrii.

Bank B. (dalej: ,,Wnioskodawca” lub „Bank Przejmujący”) jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega (i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać) w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Bank Przejmujący jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz bankiem krajowym w rozumieniu przepisów prawa bankowego.

Bank Przejmujący jest podmiotem należącym do grupy kapitałowej ... SA. ... SA z siedzibą we ... posiada łącznie (bezpośrednio lub pośrednio) 88,33% akcji Banku Przejmującego.

Akcje Banku Przejmującego są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym prowadzonym przez Giełdę Papierów Wartościowych w ... S.A.

Planowane jest dokonanie podziału Banku Dzielonego w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych, przez przeniesienie części majątku Banku Dzielonego („Część Wydzielona”) na istniejącą spółkę – Bank Przejmujący (podział przez wydzielenie; dalej: „Podział”). Po Podziale w Banku Dzielonym pozostanie część jego majątku, która nie zostanie przeniesiona w wyniku Podziału na Bank Przejmujący („Część Pozostająca”).

W zamian za część majątku Banku Dzielonego, która zostanie przeniesiona w ramach Podziału na Wnioskodawcę (Część Wydzieloną), Wnioskodawca wyemituje nowe akcje, które zgodnie z planem Podziału zostaną objęte przez akcjonariuszy Banku Dzielonego. Skutkiem Podziału Banku Dzielonego będzie zatem podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 530 § 2 zdanie trzecie Kodeksu spółek handlowych, w przypadku przeniesienia części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę, wydzielenie następuje w dniu wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej (dzień wydzielenia). W przypadku planowanego Podziału, będzie to dzień wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego Banku Przejmującego (dalej: „Dzień Podziału"). W Dniu Podziału składniki majątku Banku Dzielonego, składające się na Część Wydzieloną i określone w planie Podziału, sporządzonym zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych, zostaną z mocy prawa przeniesione z Banku Dzielonego na Bank Przejmujący.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego planowany Podział Banku Dzielonego oraz będące jego skutkiem podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, planowany Podział Banku Dzielonego oraz będące jego skutkiem podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazuje, że katalog enumeratywnie wymienionych czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych został wskazany w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150), podatkowi temu podlegają umowy spółki. Stosownie natomiast do art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazuje, iż przepisy tej ustawy o umowie spółki i jej zmianie stosuje się odpowiednio do aktów założycielskich spółek, statutów spółek i ich zmiany.

Stosownie do art. 1 ust. 3 powyższej ustawy, w przypadku zmiany umowy spółki za zmianę umowy uważa się:

  1. przy spółce osobowej - wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania;
  2. przy spółce kapitałowej - podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty;
  3. przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej;
  4. przeniesienie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim:
    1. rzeczywistego ośrodka zarządzania spółki kapitałowej, jeżeli jej siedziba nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego,
    2. siedziby spółki kapitałowej, jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego
    • także wtedy, gdy czynność ta nie powoduje podwyższenia kapitału zakładowego.


Wnioskodawca podkreśla, iż wskazany powyżej przepis art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w pkt 3, jako zmianę umowy spółki podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wskazuje przekształcenie oraz łączenie spółek, pomija natomiast inną kategorię czynności restrukturyzacyjnych uregulowaną przepisami Kodeksu spółek handlowych, tzn. podział spółki.

Wnioskodawca zauważył, że brak wskazania podziału spółki w art. 1 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jest wynikiem nowelizacji ww. ustawy dokonanej ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 209, poz. 1319), która weszła w życie dnia 1 stycznia 2009 r. („Ustawa Nowelizująca”). Wspomniana nowelizacja stanowiła implementację do polskiego systemu prawnego Dyrektywy Rady 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. Urz. UE L 46 z 21 lutego 2008 r„ str. 11; „Dyrektywa”).

Jak wskazuje preambuła Dyrektywy, jej celem było ujednolicenie prawodawstwa dotyczącego podatków pośrednich od gromadzenia kapitału, tak aby w możliwie największym stopniu wyeliminować czynniki, które mogą zakłócać warunki konkurencji lub utrudniać swobodny przepływ kapitału. Dyrektywa ma zatem wyeliminować czynniki takie jak: nierówne traktowanie, podwójne opodatkowanie i dysproporcje.

Art. 4 Dyrektywy wskazuje działania restrukturyzacyjne, które nie są uważane za wkłady kapitałowe, którymi są:

  1. przeniesienie przez jedną lub kilka spółek kapitałowych wszystkich swoich aktywów i pasywów, lub jednego bądź więcej oddziałów do jednej lub więcej spółek kapitałowych, które są w trakcie tworzenia lub już istnieją pod warunkiem że rekompensata obejmuje przynajmniej częściowo papiery wartościowe reprezentujące kapitał spółki przejmującej;
  2. przejęcie przez spółkę kapitałową która jest w trakcie tworzenia lub już istnieje, udziałów dających większość głosów w innej spółce kapitałowej, pod warunkiem że rekompensata obejmuje przynajmniej częściowo papiery wartościowe reprezentujące kapitał tej pierwszej spółki. W przypadku gdy większość praw głosu uzyskuje się za pomocą co najmniej dwóch operacji, za działania restrukturyzacyjne uznaje się wyłącznie operację, w której uzyskano większość praw głosu, i wszelkie kolejne operacje.

Działania restrukturyzacyjne w myśl art. 4 Dyrektywy obejmują również przeniesienie do spółki kapitałowej wszystkich aktywów i pasywów innej spółki kapitałowej będącej w pełni własnością tej pierwszej spółki.

Z kolei art. 5 ust. 1 lit. e) Dyrektywy stanowi, że państwa członkowskie nie nakładają na spółki kapitałowe podatku pośredniego w żadnej formie w odniesieniu do działań restrukturyzacyjnych, o których mowa w art, 4 Dyrektywy.

Dyrektywa wyłączyła więc spod możliwości opodatkowania podatkiem kapitałowym czynności związanych z podziałem spółek.

Polski ustawodawca realizując obowiązek wdrożenia postanowień Dyrektywy do polskiego porządku prawnego uchwalił Ustawę Nowelizującą. Zgodnie z uzasadnieniem projektu Ustawy Nowelizującej (Druk nr 748 Sejmu RP VI Kadencji), w celu zapewnienia zgodności polskich przepisów z prawem Unii Europejskiej, projekt realizuje zasadę jednokrotnego opodatkowania kapitału w spółkach kapitałowych. Uzasadnienie wymienia również kluczowe zmiany dokonywane w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych na mocy Ustawy Nowelizującej, którymi są:

  1. zawężenie katalogu czynności objętych podatkiem jako zmiana umowy spółki kapitałowej,
  2. wyłączenie z opodatkowania czynności związanych z przenoszeniem aktywów i pasywów w spółkach kapitałowych, będących w świetle dyrektywy działaniami restrukturyzacyjnymi obligatoryjnie niepodlegającymi podatkowi kapitałowemu.

Uzasadnienie projektu Ustawy Nowelizującej wyraźnie wskazuje ponadto, że projekt przewiduje zniesienie opodatkowania podziału spółek jako czynności restrukturyzacyjnych w świetle Dyrektywy.

Wnioskodawca wskazuje, że uzasadnienie projektu Ustawy Nowelizującej pozwala zatem jednoznacznie stwierdzić, że zamiarem ustawodawcy było wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych podziału spółek.

Końcowo Wnioskodawca nadmienia, że podwyższenie kapitału zakładowego spółki przejmującej dokonywane w wyniku podziału nie może być kwalifikowane jako zmiana umowy spółki w rozumieniu art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, tj. podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki. W związku z podziałem nie dochodzi bowiem do wniesienia wkładu do spółki przejmującej przez jej udziałowca (wspólnika albo akcjonariusza). Podwyższenie takie nie jest również finansowane ze środków spółki. W przypadku podziału spółki do podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej dochodzi bowiem wskutek przeniesienia na nią – bezpośrednio ze spółki dzielonej – majątku spółki dzielonej.

Mając na uwadze treść ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, postanowienia Dyrektywy oraz treść Ustawy Nowelizującej i brzmienie uzasadnienia jej projektu Wnioskodawca ocenia, że działanie restrukturyzacyjne polegające na podziale spółki, jak również będące skutkiem takiego podziału podwyższenie kapitału zakładowego spółki przejmującej, nie mogą skutkować opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji trzeba uznać, że zarówno planowany Podział Banku Dzielonego, w wyniku którego na Wnioskodawcę przejdzie część majątku Banku Dzielonego, jak i będące tego skutkiem podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołał się na interpretacje indywidualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając zatem powyższe na względzie, stosownie do powołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj