Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.174.2018.2.MP
z 3 lipca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2018 r. (data wpływu 27 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.), pismem z dnia 5 czerwca 2018 r. (data wpływu 5 czerwca 2018 r.) oraz pismami z dnia 7 czerwca 2018 r. (data wpływu 7 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania odszkodowania zasądzonego wyrokiem Sądu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania zasądzonych wyrokiem Sądu odszkodowania i odsetek oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu pełnomocnictwa procesowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 17 maja 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.174.2018.1.MP, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 18 maja 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 30 maja 2018 r.). W dniu 30 maja 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku złożone na piśmie z dnia 30 maja 2018 r. Ponadto, w dniu 5 czerwca 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku złożone na piśmie z dnia 5 czerwca 2018 r. wraz z dołączoną kopią dowodu uiszczenia (w dniu 30 maja 2018 r.) opłaty. Następnie w dniu 7 czerwca 2018 r. do Organu podatkowego wpłynęły trzy pisma z dnia 7 czerwca 2018 r., dotyczące uiszczonej opłaty od wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni była właścicielką nieruchomości składających się z działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz dwóch niezabudowanych działek, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego były położone na obszarze zabudowy mieszkaniowo-użytkowej. Uchwałą Sejmiku Samorządowego utworzono na tym terenie obszar ograniczonego użytkowania dla lotniska.

Następnie po kilku latach procesowania się z Portem Lotniczym, na mocy wyroku sądowego, Wnioskodawczyni uzyskała odszkodowanie, które zostało przyznane w związku ze szkodą wynikłą z ograniczenia możliwości korzystania z nieruchomości i zmniejszenia wartości nieruchomości na wskutek wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska. Zmniejszenie wartości nieruchomości z powodu wprowadzenia ograniczonego użytkowania, a także sąsiedztwa lotniska emitującego hałas niepozwalający dotrzymać standardów jakości środowiska i powodującego spadek wartości nieruchomości, Sąd określił na kwotę: 204 767 zł. Natomiast, tytułem zwrotu nakładów potrzebnych na rewitalizację akustyczną budynku mieszkalnego znajdującego się na jednej z działek Sąd zasądził kwotę: 23 832 zł 87 gr. Łącznie kwota odszkodowania wyniosła: 228 599 zł 87 gr. Do powyższej kwoty Sąd Apelacyjny zasądził jako należne od Portu Lotniczego odsetki ustawowe (za kilka lat).

W uzupełnieniu wniosku pismem złożonym w dniu 30 maja 2018 r., dodano, że dokument potwierdzający zasądzenie odszkodowania i zadośćuczynienie wraz z odsetkami to wyrok z dnia 15 stycznia 2018 r. Sądu Apelacyjnego, sygn. akt …/17:

  • w punkcie 1: „(...) zasądza od strony pozwanej Portu Lotniczego im. (...) na rzecz powódki … kwotę: 228 599 zł 87 gr wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 1 marca 2010 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r., do dnia zapłaty”;
  • w punkcie 3: „zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 16 907 zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego”.

Na powyższą kwotę tj. 228 599 zł 87 gr składa się kwota odszkodowania w wysokości 204 767 zł oraz kwota 23 832 zł otrzymana tytułem, jak sformułowano w wyroku: „zwrotu nakładów potrzebnych na rewitalizację akustyczną budynku znajdującego się na działce nr …”.

Jak chodzi o kwotę odszkodowania tj. 204 767 zł, Sąd uzasadnia: „W ocenie Sądu zmniejszenie wartości nieruchomości z powodu wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania, a także sąsiedztwa lotniska emitującego hałas niepozwalający dotrzymać standardów jakości środowiska jest stratą powodującą obniżenie aktywów majątku Powódki, a więc szkodą w rozumieniu prawnym (art. 129 ust. 2 u.p.o.ś.). Ze sporządzonej na zlecenie Sądu opinii biegłej sadowej …. wynika, iż wartość szkody związanej z tymże spadkiem wartości nieruchomości powódki wynosi: 204 767 zł. Tak obliczona wysokość szkody nie budzi w ocenie Sądu żadnych wątpliwości (...)”. Datą uprawomocnienia się ww. wyroku jest data jego wydania (wyrok wydał Sąd Apelacyjny), czyli: 15 stycznia 2018 r.

W wyroku nie określono terminu wypłaty odsetek. Odszkodowania i zadośćuczynienia oraz odsetki wypłacono jedną łączną kwotą według przelewu z dnia 7 lutego 2018 r. w wysokości: 424 186 zł 68 gr (całość).

Na tę kwotę składają się:

  • odszkodowania: 204 767 zł + 23 832 zł = 228 599 zł 87 gr,
  • zasądzone koszty postępowania apelacyjnego: 16 907 zł,
  • resztę stanowią zatem odsetki: 178 679 zł 81 gr.

Otrzymane odszkodowania i odsetki nie są świadczeniami otrzymanymi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku na piśmie z dnia 5 czerwca 2018 r., dodano, że Wnioskodawczyni poniosła następujące udokumentowane koszty dochodzenia roszczeń w związku z prowadzonym postępowaniem sądowym:

  • Kancelaria Adwokacka ‒ faktura z dnia 12 lutego 2018 r. za: „Część wynagrodzenia z tytułu prowadzenia sprawy przed Sądem Okręgowym w … w kwocie 16 907 zł brutto”;
  • Kancelaria Prawna ‒ faktura z dnia 1 grudnia 2009 r. za „przygotowanie i sporządzenie pisma o odszkodowanie od … kwota 488 zł”;
  • Kancelaria Prawna ‒ pokwitowanie zapłaty z dnia 17 listopada 2009 r. „tytułem wynagrodzenia za przygotowanie i złożenie wezwania … do zapłaty, tytułem odszkodowań związanych z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania wokół lotniska w kwocie 300 zł”;
  • Kancelaria Adwokacka ‒ pokwitowanie z dnia 1 kwietnia 2011 r., zapłaty zaliczki za prowadzenie sprawy o zapłatę przed Sądem Okręgowym w …, plus oplata za pełnomocnictwo w kwocie 992 zł 50 gr;
  • umowa - zlecenie zawarta w 2010 r. z Kancelarią Prawną, na dokonanie wszelkich czynności, zmierzających do uzyskania odszkodowań, związanych ze szkodliwym oddziaływaniem lotniska. Przelew do umowy z dnia 26 lutego 2018 r., w kwocie 17 144 zł. Obecnie zleceniobiorca nie prowadzi już działalności gospodarczej. Przelewu dokonano na konto prywatne.

Poza ww. udokumentowanymi kosztami związanymi z dochodzeniem roszczeń i reprezentacją przed Sądami I i II instancji, Wnioskodawczyni posiada potwierdzenie wniesienia przez Nią opłaty od apelacji w kwocie 8 807 zł, z dnia 16 lutego 2017 r., którą również zamierza uwzględnić w kosztach dochodzenia roszczeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy całość środków uzyskanych w ramach odszkodowania oraz zadośćuczynienia na podstawie wyroku sądowego od lotniska jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych?
  2. Czy zasądzone odsetki podlegają opodatkowaniu, z jakiego źródła i w jakim zakresie?
  3. Czy koszty reprezentacji pełnomocników i dochodzenia roszczeń w postępowaniu sądowym będą stanowiły koszty uzyskania przychodów i w jakim zakresie tj. w całości, czy też według określonej proporcji dotyczącej sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym (doprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 1, natomiast w zakresie pytanie nr 2 i pytania nr 3, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni (w zakresie pytania nr 1), środki uzyskane w ramach odszkodowania od lotniska tytułem zwrotu nakładów potrzebnych na rewitalizację akustyczną budynku mieszkalnego znajdującego się na jednej z działek w kwocie: 23 832 zł 87 gr, nie powinny być opodatkowane, gdyż według art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z podatku zwolnione są odszkodowania oraz zadośćuczynienia, otrzymane na podstawie wyroku sądowego albo ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

  • otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  • dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Warunkiem wystarczającym do powstania obowiązku podatkowego na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie niezrealizowanie choćby jednej ze wskazanych wyżej przesłanek.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wszystkie przesłanki zostały spełnione:

  • otrzymana kwota ma charakter odszkodowania,
  • odszkodowanie to zostało otrzymane na podstawie wyroku,
  • odszkodowanie to zostało otrzymane w wysokości określonej w ww. wyroku,
  • odszkodowanie to nie zostało otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z przedmiotową nieruchomością),
  • odszkodowanie nie dotyczy korzyści, które Wnioskodawczyni mogłyby osiągnąć, gdyby szkody nie wyrządzono.

Natomiast, kwota zmniejszenia wartości nieruchomości z powodu wprowadzenia ograniczonego użytkowania, a także sąsiedztwa lotniska w wysokości 204 767 zł, nie korzysta ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi ona bowiem rekompensatę za utracone korzyści.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania odszkodowania zasądzonego wyrokiem Sądu – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 9 wymieniono „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca sformułował bowiem tak wskazany przepis, aby stanowił on kategorię otwartą. Zatem, o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni była właścicielką nieruchomości składających się z działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz dwóch niezabudowanych działek, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, były położone na obszarze zabudowy mieszkaniowo-użytkowej. Uchwałą Sejmiku Samorządowego utworzono na tym terenie obszar ograniczonego użytkowania dla lotniska. Po kilku latach procesowania się z Portem Lotniczym, na mocy wyroku sądowego, Wnioskodawczyni uzyskała odszkodowanie, które zostało przyznane w związku ze szkodą wynikłą z ograniczenia możliwości korzystania z nieruchomości i zmniejszenia wartości nieruchomości wskutek wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska.

Dokument potwierdzający zasądzenie odszkodowania i zadośćuczynienie wraz z odsetkami to wyrok Sądu Apelacyjnego w … z dnia 15 stycznia 2018 r., sygn. akt …. Zmniejszenie wartości nieruchomości z powodu wprowadzenia ograniczonego użytkowania, a także sąsiedztwa lotniska emitującego hałas niepozwalający dotrzymać standardów jakości środowiska i powodującego spadek wartości nieruchomości, Sąd określił na kwotę: 204 767 zł. W odniesieniu do kwoty odszkodowania, tj. 204 767 zł, Sąd uzasadnił: „W ocenie Sądu zmniejszenie wartości nieruchomości z powodu wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania, a także sąsiedztwa lotniska emitującego hałas niepozwalający dotrzymać standardów jakości środowiska jest stratą powodującą obniżenie aktywów majątku powódki, a więc szkodą w rozumieniu prawnym (art. 129 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska). Ze sporządzonej na zlecenie Sądu opinii biegłej sądowej wynika, iż wartość szkody związanej z tymże spadkiem wartości nieruchomości Powódki wynosi: 204 767 zł”.

Natomiast, tytułem zwrotu nakładów potrzebnych na rewitalizację akustyczną budynku mieszkalnego znajdującego się na jednej z działek Sąd zasądził kwotę: 23 832 zł 87 gr. Łącznie kwota odszkodowania wyniosła: 228 599 zł 87 gr.

Do powyższej kwoty Sąd Apelacyjny zasądził jako należne od Portu Lotniczego odsetki ustawowe. Otrzymane odszkodowania i odsetki nie są świadczeniami otrzymanymi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W dniu 7 lutego 2018 r. dokonano wypłaty jednym przelewem w łącznej kwocie 424 186 zł 68 gr, na którą składają się:

  • odszkodowania: 204 767 zł + 23 832 zł = 228 599 zł 87 gr,
  • zasądzone koszty postępowania apelacyjnego: 16 907 zł,
  • odsetki: 178 679 zł 81 gr.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że odszkodowanie stanowi, co do zasady, przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Należy również zaznaczyć, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji. W przedmiocie stosowania wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na uwadze także przepis art. 84 Konstytucji RP dotyczący zasady powszechności opodatkowania, stąd każdy wyjątek od tej zasady, w tym także ulga podatkowa, nie może być interpretowany dowolnie, ani uzupełniany w drodze interpretacji o treść, której nie zawiera.

Należy podkreślić, że każde odszkodowanie ma za zadanie wyrównanie szkody w majątku, utraconych korzyści lub szkody poczynionej na osobie (zadośćuczynienie). Odszkodowanie stanowi zawsze przychód, gdyż otrzymujący je powiększa w ten sposób swój majątek. Odszkodowanie w żadnym wypadku nie ma charakteru restytucyjnego, bowiem niczego nie przywraca, a jedynie wynagradza stratę lub krzywdę. Warunkiem otrzymania każdego odszkodowania jest zdarzenie, w wyniku którego dana osoba doznała określonego uszczerbku. Nikt nie otrzyma odszkodowania, jeśli wcześniej nie zaszła przesłanka powodująca możliwość ubiegania się o nie.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), z wyjątkiem:

  1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
  2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
  3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
  4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
  5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
  7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie wyżej powołanego art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystają jedynie te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Ponadto, stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

  1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Przywołany przepis zwalnia od podatku jedynie takie odszkodowania (zadośćuczynienie) przyznane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, które jednocześnie nie zostały przyznane w okolicznościach wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, czyli których wysokość lub zasady ustalania nie wynikają wprost z przepisów prawnych.

Zakres zwolnienia wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, obejmuje tylko odszkodowania za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli poniesione straty, a nie dotyczy utraconych korzyści. Specyfika prawa podatkowego nakazuje inaczej traktować odszkodowanie z tytułu poniesionych przez poszkodowanego strat oraz odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści. Odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógł się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono, podlega bowiem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W rozpatrywanej sprawie wskazać należy, że stosownie do treści art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2017 r., poz. 519, z późn. zm.), w razie ograniczenia sposobu korzystania ze środowiska w wyniku ustanowienia obszaru ograniczonego użytkowania właściwymi w sprawach spornych dotyczących wysokości odszkodowania lub wykupu nieruchomości są sądy powszechne.

Zgodnie z art. 136 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska, obowiązany do wypłaty odszkodowania lub wykupu nieruchomości jest ten, którego działalność spowodowała wprowadzenie ograniczeń w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania.

Ponadto, w myśl art. 129 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska, jeżeli w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości korzystanie z niej lub z jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone, właściciel nieruchomości może żądać wykupienia nieruchomości lub jej części.

Zgodnie z art. 129 ust. 2 ww. ustawy, w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości jej właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę; szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości.

Natomiast podkreślić należy, że z przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska nie wynikają zasady ustalania, bądź konkretna wysokość odszkodowań.

Tym samym w rozpatrywanej sprawie nie może znaleźć zastosowania zwolnienie z opodatkowania określone w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, prawo do zwolnienia z opodatkowania odszkodowania zasądzonego na rzecz Wnioskodawczyni, należy rozpatrywać poprzez spełnienie warunków, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 361 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025), zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (art. 361 § 2 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do treści art. 363 § 1 Kodeksu cywilnego, naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili (art. 363 § 2 Kodeksu cywilnego).

Szkoda rozpatrywana jest jako uszczerbek o charakterze majątkowym, który może mieć w świetle tego przepisu postać dwojaką. Może obejmować stratę, jakiej doznaje mienie poszkodowanego – wskutek doznania tej straty poszkodowany staje się uboższy, niż był dotychczas, tzw. szkoda rzeczywista, ponadto może obejmować utratę korzyści, jakiej poszkodowany mógłby się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Odszkodowanie natomiast ma przywrócić sytuację majątkową poszkodowanego do takiej, w jakiej znajdowałby się, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Funkcja odszkodowania polega na wyrównaniu, a nie na polepszeniu pozycji majątkowej poszkodowanego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji odszkodowania, należy jej więc szukać w przepisach prawa cywilnego. Odszkodowanie może mieć formę restytucji (przywrócenie stanu poprzedniego) lub zapłaty określonej kwoty, która skompensuje poszkodowanemu poniesione straty. Szkodą jest ubytek w majątku poszkodowanego spowodowany bezprawnym działaniem lub zaniechaniem sprawcy, a także z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem przez dłużnika zobowiązania.

Przedstawiając stan faktyczny Wnioskodawczyni wskazała uzasadnienie wyroku Sądu, z którego wynika, że otrzymała odszkodowanie za poniesioną szkodę, a nie z tytułu korzyści, które mogłaby osiągnąć gdyby Jej szkody nie wyrządzono, gdyż stwierdzono: „W ocenie Sądu zmniejszenie wartości nieruchomości z powodu wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania, a także sąsiedztwa lotniska emitującego hałas niepozwalający dotrzymać standardów jakości środowiska jest stratą powodującą obniżenie aktywów majątku Powódki, a więc szkodą w rozumieniu prawnym (art. 129 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska)”.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że zasądzona na rzecz Wnioskodawczyni wyrokiem Sądu kwota odszkodowania, na którą składa się kwota otrzymana tytułem zwrotu nakładów potrzebnych na rewitalizację akustyczną budynku mieszkalnego oraz kwota z tytułu zmniejszenia wartości nieruchomości z powodu wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania, a także sąsiedztwa lotniska emitującego hałas niepozwalający dotrzymać standardów jakości środowiska, stanowi przychód w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przychód korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy.

Stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 uznano za nieprawidłowe, gdyż stwierdzono, że „kwota zmniejszenia wartości nieruchomości z powodu wprowadzenia ograniczonego użytkowania, a także sąsiedztwa lotniska w wysokości 204 767 zł, nie korzysta ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi ona bowiem rekompensatę za utracone korzyści”.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji indywidualnej, będzie pokrywał się z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. W odniesieniu do przedstawionych kwot, Organ informuje, że ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tutejszego Organu. Dokonując wykładni przepisów prawa, Organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj