Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.297.2018.1.MW
z 26 czerwca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2018 r. (data wpływu 27 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2018 r. (data wpływu 14 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży działu automatów vendingowych za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które będzie wyłączone z opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2018r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży działu automatów vendingowych za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które będzie wyłączone z opodatkowania. Wniosek uzupełniono w dniu 14 czerwca 2018 r. o potwierdzenie uiszczenia należnej opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego przyporządkowanego do pytania nr 2.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą osoby fizycznej pod firmą A, której przedmiotem jest sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami, w tym w zakresie automatów vendingowych oraz dystrybutorów wody. Na podstawie statutu organizacyjnego przedsiębiorstwa A, w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawca dokonał wewnętrznego rozdzielenia zadań, obowiązków, środków trwałych, przyporządkowania pracowników między dwoma działami w postaci:

  1. działu automatów vendingowych
  2. działu dystrybutorów wody.

Pracownicy zostali poinformowani o wydaniu statutu organizacyjnego oraz o skierowaniu ich do pracy w danym dziale wewnętrznym przedsiębiorstwa, statut został wywieszony w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, w sposób umożliwiający zapoznanie się pracownikom m.in. z zakresem zadań oraz środków trwałych przyporządkowanych dla każdego działu.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę sprzedaży zorganizowanej części swojego przedsiębiorstwa w postaci sprzedaży działu automatów vendingowych, wyodrębnionego w oparciu o wewnętrzny statut organizacyjny przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca zamierza wyzbyć się tylko części składników używanych w prowadzonej działalności, w postaci prowadzenia sprzedaży detalicznej poza siecią sklepową lub targowiskami przy wykorzystaniu tzw. „automatów vendingowych”, zaś pozostałą część działalności w postaci sprzedaży detalicznej poza siecią sklepową lub targowiskami prowadzoną przy wykorzystaniu dystrybutorów wody prowadzonej w ramach działu dystrybutorów wody zamierza prowadzić osobiście w dalszym ciągu.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa została określona w projekcie umowy w oparciu o definicję przedsiębiorstwa z art. 551 k.c. oraz w oparciu o statut organizacyjny przedsiębiorstwa, na mocy którego dokonano wewnętrznego wyodrębnienia strukturalnego w przedsiębiorstwie i utworzono dział automatów vendingowych oraz dział dystrybutorów wody.

W myśl umowy zorganizowaną część przedsiębiorstwa uważa się za zespół składników majątkowych i niemajątkowych używanych do prowadzenia działalności gospodarczej złożony z:

  1. automatów vendingowych,
  2. kwot pieniężnych pozostających w automatach w dniu zawarcia umowy,
  3. dokumentacji księgowej i dokumentów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  4. prawo do korzystania z oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnionej części w postaci udzielenia licencji na korzystanie z logotypu i nazwy słownej przedsiębiorstwa A,
  5. praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz praw do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikających z innych stosunków prawnych w postaci praw wynikających z umów leasingowych samochodów,
  6. majątkowych praw autorskich i majątkowych praw pokrewnych w postaci prawa do korzystania ze znaku graficznego i logotypu,
  7. tajemnic przedsiębiorstwa w postaci „know-how” związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz rozwiązań logistycznych stosowanych w prowadzonej działalności,

które to łącznie tworzą zespół składników majątkowych i niemajątkowych przyporządkowanych na mocy statutu organizacyjnego przedsiębiorstwa do „działu automatów vendingowych”.

Ponadto w umowie ustalono, iż następuje również przejęcie zakładu pracy przez nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci wstąpienia przez niego w istniejące stosunki pracy w dziale przedsiębiorstwa sprzedającego, zgodnie z art. 231 Kodeksu Pracy.

Strony ustaliły w projekcie umowy również zakaz konkurencji w stosunkach, które zostaną nawiązane po przeprowadzeniu transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Cena sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa została ustalona w wysokości ... zł (... 0/100), a w projekcie umowy określono, iż w razie zawarcia umowy będzie ona płatna w następujący sposób:

  1. część ceny w kwocie ... zł (...0/100) zostanie zapłacona w terminie 14 dni od dnia zawarcia przedmiotowej umowy sprzedaży (która to również stanowi zadatek),
  2. pozostała kwota w wysokości ... zł (... 0/100) zostanie zapłacona w 40 równych ratach, płatnych co miesiąc, do 10 dnia każdego miesiąca w kwocie ... zł (... 0/100).

Ponadto, w projekcie umowy sprzedaży, strony określiły iż w przypadku, gdy nabywca przekroczy wysokość miesięcznych obrotów w kwocie ... zł (...0/100) miesięcznie, nabywca zobowiązany jest do zapłaty kwoty dodatkowej, odpowiadającej 10% wysokości miesięcznego obrotu nabywcy z miesiąca, w którym wymienioną ich wysokość przekroczono.

W przypadku nieosiągnięcia przez Nabywcę miesięcznych obrotów w wysokości ... zł (słownie: ...0/100), kwota raty, o której mowa w ust. 2 lit. b powyżej będzie obniżona o 10%. W tym przypadku liczba rat może ulec odpowiedniemu zwiększeniu, aż do osiągnięcia pełnej ceny. Nabywca jest uprawniony do obniżenia raty w powyższym przypadku, tylko po uprzednim przedłożeniu sprzedającemu rejestru VAT i podatkowej księgi przychodów i rozchodów za dany miesiąc.

W kontekście analizy przedmiotowej umowy powstała wątpliwość czy dział automatów vendingowych jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa A. W wypadku, gdyby właściwy organ podatkowy uznał, iż dział automatów vendingowych nie jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa i od dokonanej sprzedaży ww. działu naliczył podatek VAT, zgodnie z umową cena sprzedaży zostanie powiększona o ustaloną przez organ podatkowy wysokość zobowiązania podatkowego.

Dział automatów vendingowych jest wyodrębniony organizacyjnie (w oparciu o statut organizacyjny), funkcjonalnie (środki majątkowe i niemajątkowe przyporządkowane do ww. działu i będące zarazem składnikami przynależnymi do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która ma zostać zbyta przez Wnioskodawcę na mocy przyszłej umowy sprzedaży, mogą służyć w chwili ich nabycia do prowadzenia działalności gospodarczej z wyłączeniem dodatkowych działań lub nakładów z tym związanych) oraz finansowo (dla celów rachunkowych działu prowadzony jest odrębny rachunek bankowy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy wskazany powyżej zespół składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa, wchodzących w skład wewnętrznego działu przedsiębiorstwa - działu automatów vendingowych, który Wnioskodawca zamierza zbyć jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w oparciu o treść przyszłej umowy sprzedaży może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.)?
  2. Czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie przedmiotowe z obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełniono przesłanki uznania wymienionych w części opisującej stan faktyczny składników materialnych i niematerialnych, przyporządkowanych na podstawie statutu organizacyjnego przedsiębiorstwa do wewnętrznego działu automatów vendingowych, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa sprzedającego jest wyodrębniona organizacyjnie, na podstawie statutu organizacyjnego przedsiębiorstwa. W statucie tym utworzono „Dział automatów vendingowych”, który to jest przedmiotem projektowanej umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dział automatów vendingowych posiada przyporządkowane do siebie środki trwałe oraz pracowników, na podstawie statutu organizacyjnego przedsiębiorstwa, a także posiada wyodrębnione zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa sprzedającego jest również wyodrębniona finansowo ze względu na fakt, iż każdy z automatów vendingowych pobiera pieniądze w zamian za towar, które następnie muszą być co miesiąc rozliczane w celu zadośćuczynienia zobowiązaniom podatkowym. Dla celów rachunkowych, dla działu automatów vendingowych prowadzony jest odrębny rachunek bankowy.

Wnioskodawca twierdzi, iż zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład działu automatów vendingowych, stanowiący przedmiot planowanej umowy sprzedaży spełnia cechę wyodrębnienia funkcjonalnego, gdyż w momencie jego zbycia możliwe będzie prowadzenie działalności gospodarczej przez nabywcę zespołu tych składników zorganizowanych w dział automatów vendingowych bez konieczności uzupełniania ich o inne elementy. Zespół składników wchodzących w skład działu automatów vendingowych łącznie służy prowadzeniu działalności gospodarczej, gdyż wszystkie jego elementy są konieczne dla skutecznego jej prowadzenia. W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż detaliczna prowadzona z wykorzystaniem automatów vendingowych może być prowadzona jako zupełnie odrębna działalność gospodarcza.

Uregulowania przeciwkonkurencyjne zawarte w projekcie umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa również wskazują, iż w momencie dokonania sprzedaży działu automatów vendingowych przedsiębiorstwa A zbyte składniki materialne i niematerialne przedsiębiorstwa będą mogły zostać od razu zastosowane do prowadzenia działalności gospodarczej przez ich nabywcę.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że w przedmiotowej sprawie, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, wjakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb interpretacji przepisu art. 6 pkt 1 ustawy należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art. 552 Kodeksu cywilnego stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

  1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
  2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
  3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
  4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W celu wyjaśnienia ww. kwestii należy powołać tezy wyroku TSUE z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), w którym Trybunał stwierdził, że: „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą osoby fizycznej pod firmą A, której przedmiotem jest sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami, w tym w zakresie automatów vendingowych oraz dystrybutorów wody. Na podstawie statutu organizacyjnego przedsiębiorstwa A, w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawca dokonał wewnętrznego rozdzielenia zadań, obowiązków, środków trwałych, przyporządkowania pracowników między dwoma działami w postaci:

  1. działu automatów vendingowych
  2. działu dystrybutorów wody.

Pracownicy zostali poinformowani o wydaniu statutu organizacyjnego oraz o skierowaniu ich do pracy w danym dziale wewnętrznym przedsiębiorstwa, statut został wywieszony w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, w sposób umożliwiający zapoznanie się pracownikom m.in. z zakresem zadań oraz środków trwałych przyporządkowanych dla każdego działu. Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę sprzedaży zorganizowanej części swojego przedsiębiorstwa w postaci sprzedaży działu automatów vendingowych, wyodrębnionego w oparciu o wewnętrzny statut organizacyjny przedsiębiorstwa. Wnioskodawca zamierza wyzbyć się tylko części składników używanych w prowadzonej działalności, w postaci prowadzenia sprzedaży detalicznej poza siecią sklepową lub targowiskami przy wykorzystaniu tzw. „automatów vendingowych”, zaś pozostałą część działalności w postaci sprzedaży detalicznej poza siecią sklepową lub targowiskami prowadzoną przy wykorzystaniu dystrybutorów wody prowadzonej w ramach działu dystrybutorów wody zamierza prowadzić osobiście w dalszym ciągu. Zorganizowana część przedsiębiorstwa została określona w projekcie umowy w oparciu o definicję przedsiębiorstwa z art. 551 k.c. oraz w oparciu o statut organizacyjny przedsiębiorstwa, na mocy którego dokonano wewnętrznego wyodrębnienia strukturalnego w przedsiębiorstwie i utworzono dział automatów vendingowych oraz dział dystrybutorów wody. W myśl umowy zorganizowaną część przedsiębiorstwa uważa się za zespół składników majątkowych i niemajątkowych używanych do prowadzenia działalności gospodarczej złożony z:

  1. automatów vendingowych,
  2. kwot pieniężnych pozostających w automatach w dniu zawarcia umowy,
  3. dokumentacji księgowej i dokumentów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  4. prawo do korzystania z oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnionej części w postaci udzielenia licencji na korzystanie z logotypu i nazwy słownej przedsiębiorstwa A,
  5. praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz praw do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikających z innych stosunków prawnych w postaci praw wynikających z umów leasingowych samochodów,
  6. majątkowych praw autorskich i majątkowych praw pokrewnych w postaci prawa do korzystania ze znaku graficznego i logotypu,
  7. tajemnic przedsiębiorstwa w postaci „know-how” związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz rozwiązań logistycznych stosowanych w prowadzonej działalności,

które to łącznie tworzą zespół składników majątkowych i niemajątkowych przyporządkowanych na mocy statutu organizacyjnego przedsiębiorstwa do „działu automatów vendingowych”.

Ponadto w umowie ustalono, iż następuje również przejęcie zakładu pracy przez nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci wstąpienia przez niego w istniejące stosunki pracy w dziale przedsiębiorstwa sprzedającego, zgodnie z art. 231 Kodeksu Pracy. Dział automatów vendingowych jest wyodrębniony organizacyjnie (w oparciu o statut organizacyjny), funkcjonalnie (środki majątkowe i niemajątkowe przyporządkowane do ww. działu i będące zarazem składnikami przynależnymi do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która ma zostać zbyta przez Wnioskodawcę na mocy przyszłej umowy sprzedaży, mogą służyć w chwili ich nabycia do prowadzenia działalności gospodarczej z wyłączeniem dodatkowych działań lub nakładów z tym związanych) oraz finansowo (dla celów rachunkowych działu prowadzony jest odrębny rachunek bankowy).

Wnioskodawca ma wątpliwości czy wskazany powyżej zespół składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa, wchodzących w skład wewnętrznego działu przedsiębiorstwa - działu automatów vendingowych, który Wnioskodawca zamierza zbyć jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w oparciu o treść przyszłej umowy sprzedaży może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w związku z tym czy czynność ta – na podstawie artykułu 6 pkt 1ustawy nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych, będący przedmiotem sprzedaży, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wskazują bowiem, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych cechować się będzie wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym.

Z wniosku wynika, że zorganizowana część przedsiębiorstwa sprzedającego jest wyodrębniona organizacyjnie, na podstawie statutu organizacyjnego przedsiębiorstwa. W statucie tym utworzono „Dział automatów vendingowych”, który to jest przedmiotem projektowanej umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dział automatów vendingowych posiada przyporządkowane do siebie środki trwałe oraz pracowników, na podstawie statutu organizacyjnego przedsiębiorstwa, a także posiada wyodrębnione zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa sprzedającego jest również wyodrębniona finansowo ze względu na fakt, iż każdy z automatów vendingowych pobiera pieniądze w zamian za towar, które następnie muszą być co miesiąc rozliczane w celu zadośćuczynienia zobowiązaniom podatkowym. Dla celów rachunkowych, dla działu automatów vendingowych prowadzony jest odrębny rachunek bankowy.

Ponadto zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład działu automatów vendingowych, stanowiący przedmiot planowanej umowy sprzedaży spełnia cechę wyodrębnienia funkcjonalnego, gdyż w momencie jego zbycia możliwe będzie prowadzenie działalności gospodarczej przez nabywcę zespołu tych składników zorganizowanych w dział automatów vendingowych bez konieczności uzupełniania ich o inne elementy. Zespół składników wchodzących w skład działu automatów vendingowych łącznie służy prowadzeniu działalności gospodarczej, gdyż wszystkie jego elementy są konieczne dla skutecznego jej prowadzenia. Sprzedaż detaliczna prowadzona z wykorzystaniem automatów vendingowych może być prowadzona jako zupełnie odrębna działalność gospodarcza.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przywołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że wyodrębniona część przedsiębiorstwa (działu automatów vendingowych) będzie wydzielona pod względem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i stanowić będzie zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczony do prowadzenia odrębnej i samodzielnej działalności gospodarczej.

Zatem, dział automatów vendingowych będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji jego sprzedaż będzie uznana za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym czynność sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa – na podstawie art. 6 pkt 1, w związku z art. 2 pkt 27e ustawy będzie wyłączona spod działania ustawy o podatku od towarów i usług jako czynność niepodlegająca przepisom ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj