Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.164.2018.1.PW
z 15 czerwca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2018 r. (data wpływu 25 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

  • braku obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu nabywanych przez Wnioskodawcę usług odpraw celnych, usług pozyskania licencji eksportowych oraz usług dokumentacyjnych – jest prawidłowe;
  • braku obowiązku poboru podatku źródła z tytułu nabywanych przez Wnioskodawcę usług ubezpieczeniowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 25 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie barku obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu nabywanych przez Wnioskodawcę usług odpraw celnych, usług pozyskania licencji eksportowych, usług dokumentacyjnych oraz usług ubezpieczeniowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: Wnioskodawca) jest polską spółką kapitałową, należącą do grupy kapitałowej. Wnioskodawca działa w szeroko rozumianej branży transportowo - logistycznej, świadcząc usługi transportu morskiego, lotniczego, kolejowego, jak również zajmuje się różnego rodzaju projektami logistycznymi, magazynowymi oraz zarządczymi w zakresie transportu. Przedmiotowe usługi świadczone są przez Wnioskodawcę praktycznie rzecz biorąc na rzecz Klientów z całego świata. Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz podmiotów z różnych jurysdykcji zobowiązany jest do wypełniania obowiązków prawnych, podatkowych, regulacyjnych itp. przewidzianych w różnych regulacjach prawnomiędzynarodowych. Aby sprostać tym wymaganiom jak również przyśpieszyć proces świadczenia usług, Wnioskodawca współpracuje z wieloma kontrahentami wyspecjalizowanymi w zakresie obsługi transportu w danej jurysdykcji.

Wnioskodawca nabywał (i nabywać będzie) usługi:

  1. od podmiotów (-u), posiadających (-ego) miejsce rezydencji w kraju, z którym Polska jak dotąd nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej: umowę o UPO), jak również;
  2. od podmiotów (-u), posiadających (-ego) miejsce rezydencji w kraju, z którymi Polska zawarła umowę o UPO.

Były (będą) to następującego rodzaju usługi: usługi odpraw celnych, pozyskania licencji eksportowych, usługi polegające na wystawieniu dokumentacji przewozowej (dalej: usługi dokumentacyjne) oraz usługi ubezpieczeniowe (zwane łącznie: Usługi bądź Usługami).

Wnioskodawca, wypłacając wynagrodzenie za świadczone usługi na rzecz podmiotów (-u) z miejscem rezydencji w kraju, z którym Polska jak dotąd nie zawarła umowy o UPO, pobierał do dnia złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji podatkowej, zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych, przewidziany w art. 21 ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy usługi odpraw celnych, pozyskania licencji eksportowych, usługi dokumentacyjne i usługi ubezpieczeń, świadczone na rzecz Wnioskodawcy, podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem u źródła, na podstawie art. 21 ustawy o CIT ?


Zdaniem Wnioskodawcy, usługi odpraw celnych, pozyskania licencji eksportowych, usługi dokumentacyjne i usługi ubezpieczeń, świadczone na rzecz Wnioskodawcy, nie podlegają w ogóle opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem u źródła w świetle art. 21 ustawy o CIT.


Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:


Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a, podatek dochodowy z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium RP przez nierezydentów (o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze, ustala się w wysokości 20% przychodów.

W powyższym przepisie ustawodawca zawarł katalog tzw. usług niematerialnych, podlegających opodatkowaniu podatkiem „u źródła” w Polsce. Zwrócić należy uwagę, że nie zostały w nim wymienione usługi przedstawione przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym sprawy tj. usługi odpraw celnych, pozyskania licencji eksportowych, usługi polegające na wystawieniu dokumentacji przewozowej oraz usługi ubezpieczeniowe. Oczywiście, nie oznacza to, iż przedstawione usługi nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła, zgodnie z art. 21 ustawy o CIT, bowiem ustawodawca zdecydował się objąć zryczałtowanym podatkiem u źródła również inne „świadczenia o podobnym charakterze”.

Poprzez użycie sformułowania "świadczenia o podobnym charakterze" w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, ustawodawca dał do zrozumienia, że katalog usług podlegających opodatkowaniu w Polsce na podstawie tego przepisu, nie jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca nie sprecyzował jednak, w jaki sposób należy rozumieć „świadczenia o podobnym charakterze”. W interpretacjach skarbowych podkreśla się jednak, iż, opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem u źródła na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej będą podlegały jedynie te świadczenia niematerialne, niewymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, które wykazują liczne cechy wspólne z którymkolwiek z określonych w tym unormowaniu świadczeń. Chodzi więc o to, aby elementy świadczeń o podobnym charakterze były w takiej proporcji, by elementy charakterystyczne dla świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT przeważały nad elementami właściwymi dla innych świadczeń. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 grudnia 2016 r. (sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.937.2016.1.MM), stwierdzono, że „Za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane. (...). Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.”

Aby więc określić, czy przedstawione przez Wnioskodawcę usługi podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem u źródła, należy każdą z tych usług rozpatrzeć z osobna i zastanowić się, czy jest ona podobna do którejś z usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, tj. usługi doradczej, księgowej, badania rynku, usługi prawnej, usługi reklamowej, usługi zarządzania i kontroli, usługi przetwarzania danych, usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, bądź usług gwarancji i poręczeń.


  1. Usługi odpraw celnych.

Usługi odpraw celnych wiążą się co do zasady z koniecznością dochowania wszystkich czynności przewidzianych zasadami postępowania celnego, związanych z przejęciem towarów, osób, bagażu przez granicę celną danego kraju, które podlegają kontroli celnej. Usługi te wiążą się więc przede wszystkich z dokonaniem szeregu czynności formalno - administracyjnych związanych ze sporządzaniem odpowiednich deklaracji, wniosków i pism dotyczących spraw celnych. Oczywiście, usługi odpraw celnych mogą różnić się w sobie w zależności od szczegółowych uregulowań w poszczególnych krajach, nie mniej jednak ich natura i charakter z reguły są jednakowe.

W ocenie Wnioskodawcy, usługi odpraw celnych nie są typowymi usługami doradczymi, księgowymi bądź prawnymi. Co prawda usługi te wiążą się z koniecznością przeprowadzenia określonych procesów typu compliance w ramach których są wypełniane różnego rodzaju formularze, informacje etc., nie mniej są to czynności na tyle sformalizowane i powszechne, iż trudno byłoby uznać, że podmiot świadczący usługę doradza Wnioskodawcy w zakresie odpraw celnych. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, doradzać znaczy tyle co „mówić komuś, co byłoby dla niego dobrze zrobić; radzić.” Zdaniem Wnioskodawcy, nawet jeśli uznać, że w ramach świadczenia przedmiotowych usług zagraniczny kontrahent doradza Wnioskodawcy, to są to czynności na tyle marginalne, iż nie można uznać, że doradztwo w ramach usługi odpraw celnych występuje w proporcji pozwalającej uznać całą usługę za usługę doradczą (lub też że doradztwo pełni rolę zasadniczą). W ocenie Wnioskodawcy, z jednakowych względów usługa odprawy celnej nie może być uznana za świadczenie o charakterze podobnym do usług prawnych bądź księgowych.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega żadnych wątpliwości, iż usługi odpraw celnych nie są również usługami podobnymi do usług badania rynku, usług reklamowych, usług przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, bądź usług gwarancji i poręczeń.


  1. Usługi pozyskania licencji eksportowych.


Najogólniej rzecz biorąc, usługi pozyskania licencji to usługi polegające na pozyskaniu na rzecz Wnioskodawcy dokumentu wystawionego przez właściwy organ kraju rezydencji eksportera, umożliwiający uczestniczenie w eksporcie wskazanych dóbr do określonych miejsc przeznaczenia. Licencja ta upoważnia podmiot, który ją uzyskał do wystawienia dokumentów eksportowych.


W ocenie Wnioskodawcy, argumentacja przedstawiona w odniesieniu do usług odpraw celnych znajduje zastosowanie również w odniesieniu do usług pozyskania na rzecz Wnioskodawcy licencji eksportowych. Zwrócić należy bowiem uwagę, iż co do zasady warunki ubiegania się o otrzymanie licencji na import i eksport zawarte są w stosownych regulacjach prawnych. Wnioskodawca, chcąc nabyć licencję eksportową, zobowiązany jest do spełnienia z mocy prawa określonych warunków formalno-prawnych. Usługodawca świadcząc przedmiotową usługę pomaga więc Wnioskodawcy w złożeniu stosownego wniosku o wydanie licencji, lecz - tak jak w przypadku usług odpraw celnych - ewentualne elementy doradztwa prawnego bądź biznesowego nie są w ramach świadczonej usługi na tyle marginalne, aby móc uznać, iż jest to usługa podobna do usług prawnych, usług doradczych bądź usług księgowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, również w tym przypadku nie powinno ulegać wątpliwości, iż usługi pozyskania licencji eksportowych nie są usługami podobnymi do usług badania rynku, usług reklamowych, usług przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, bądź usług gwarancji i poręczeń.


  1. Usługi dokumentacyjne.

Wreszcie usługi dokumentacyjne, polegające na wystawieniu dokumentacji przewozowej (np. w przypadku transportu lotniczego jest to list lotniczy AWB - Air Waybill; w przypadku transportu morskiego jest to konosament morski - Bill of Loading, zaś w przypadku transportu kolejowego - kolejowy dokument przewozowy CIM), to typowe usługi administracyjne, polegające na przygotowaniu dokumentacji dotyczącej przewozu ładunku - zakres tej dokumentacji również jest określony określonymi przepisami prawa - Usługodawca jedynie wypełnia na rzecz Wnioskodawcy stosowną dokumentację przewozową, nie świadcząc przy tym zasadniczych usług doradczych - podobnie w tym przypadku, element doradztwa prawnego, biznesowego - nawet jeśli istnieje, jego proporcja w całości nabywanej usługi jest marginalna. Wreszcie stwierdzić należy, iż dokumenty przewozowe nawet jeśli mogą być element dokumentacji księgowej (potwierdzającej przemieszczenie towaru), w ocenie Wnioskodawcy wypełnienie dokumentacji przewozowej nie stanowi elementu usługi księgowej, bowiem dokumentacja przewozowa nie jest dokumentem księgowym (nie podlega zaksięgowaniu w księgach rachunkowych Wnioskodawcy).

Także w przypadku tego rodzaju usług, nie powinno ulegać wątpliwości zdaniem Wnioskodawcy, iż usługi pozyskania licencji eksportowych (winno być usługi dokumentacyjne) nie są usługami podobnymi do usług badania rynku, usług reklamowych, usług przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, bądź usług gwarancji i poręczeń.

  1. Usługi ubezpieczeniowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi ubezpieczeniowe nabywane przez niego od nierezydentów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła, bowiem ani nie zostały one wprost wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, ani też w żaden sposób nie mogą być uznane za świadczenia o charakterze podobnym do usług wymienionych w tym przepisie. W szczególności usługi ubezpieczeniowe nie mogą być w ocenie Wnioskodawcy uznane za usługi podobne do usług gwarancji i poręczeń. Zwrócić należy uwagę, że głównym celem ubezpieczenia jest zapewnienie rekompensaty za szkodę w przypadku zaistnienia nieprzewidzianego zdarzenia losowego. Ubezpieczyciel w zamian za opłaconą składkę zobowiązuje się do spełnienia świadczenia pieniężnego, które co do zasady ma pokryć doznaną szkodę, a więc ubezpieczenie ma charakter ochronny i odszkodowawczy. Z kolei gwarancja, ma zapewniać nabywcy ochronę rzeczy przed wadami tkwiącymi w produkcie. Za poręczenia natomiast uważa się formę zabezpieczenia wierzyciela, przed niewypłacalnością dłużnika.


Zdaniem Wnioskodawcy, doszukiwanie się podobieństw pomiędzy usługami ubezpieczenia oraz usługami gwarancji bądź poręczeń byłoby nieuzasadnione, bowiem zarówno cel jak i charakter tych usług jest różny. Zastosowanie wykładni rozszerzającej, która spowodowałaby zwiększenie obowiązków podatkowych, byłoby niczym nie uzasadnione. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku zapłaty za usługi ubezpieczenia na rzecz nierezydenta, na podatniku nie ciąży obowiązek naliczania, pobierania i odprowadzania podatku u źródła. Stanowisko to potwierdzały wielokrotnie organy podatkowe, w tym m.in.:

  1. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 5 października 2015 r., (sygn. IBPB-1-3/4510-385/15/AW);
  2. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 4 września 2013 r. (sygn. IBPBI/2/423-686/13/PP);
  3. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 marca 2013 r. (sygn. ILPB4/423-433/12-2/MC);
  4. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 15 marca 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-1797/10/BG).

Uwzględniając zatem cechy odróżniające umowę ubezpieczenia od umowy gwarancji czy poręczeń oraz stanowiska organów podatkowych wydaje się zasadne, aby usługi ubezpieczenia nie kwalifikować jako „świadczenia o charakterze podobnym” do usługi gwarancji (poręczeń). Tym samym w ocenie Wnioskodawcy należności wypłacane zagranicznemu zakładowi ubezpieczeń z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia nie są opodatkowane podatkiem u źródła w Polsce.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przedstawione w zaistniałym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) Usługi nie podlegają w ogóle opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem u źródła na podstawie art. 21 ustawy o CIT, zważywszy iż ani nie zostały wprost wymienione w tym przepisie, ani też nie mogą zostać uznane za świadczenia o podobnym charakterze do usług wymienionych w tym przepisie.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

  • braku obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu nabywanych przez Wnioskodawcę usług odpraw celnych, usług pozyskania licencji eksportowych oraz usług dokumentacyjnych – jest prawidłowe;
  • braku obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu nabywanych przez Wnioskodawcę usług ubezpieczeniowych – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, dalej „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przepisie tym, wyrażona jest tzw. zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.


Zgodnie z art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

  1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
  2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
  3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
  4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
  5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4 (art. 3 ust. 5 updop).


Nie budzi zatem wątpliwości, że wszelkie wypłaty, o których mowa w art. 21 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 5 updop, implikują powstanie przychodu na terytorium Polski.


W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 2a updop podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20 % przychodów.

W odniesieniu do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a updop zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej nazwane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje lub dyskwalifikuje daną usługę jako należącą lub nie do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.


Ponadto, aby zakwalifikować dane usługi do świadczeń o podobnym charakterze muszą być one tożsame pod względem celowościowym i funkcjonalnym z usługami zawartymi w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop.


Podkreślić również należy, że podstawowym celem usług doradczych, czy też badania rynku jest pozyskanie określonych informacji, które będą mogły mieć zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem.


Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył bądź nabędzie następujące rodzaje usług:

  • usługi odpraw celnych,
  • usługi pozyskania licencji eksportowych,
  • usługi dokumentacyjne oraz
  • usługi ubezpieczeniowe.

Z treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a updop wynika, że przychody z tytułu usług odpraw celnych, usług pozyskania licencji eksportowych oraz usług dokumentacyjnych nie zostały w nim literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „u źródła”, jak również nie sposób uznać je za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Tym samym przychody uzyskane przez podmioty zagraniczne z tytułu tych usług nie są objęte zakresem przedmiotowym ww. przepisu.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę, że usługi odpraw celnych, usługi pozyskania licencji eksportowych oraz usługi dokumentacyjne nie podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu nabywania przez Wnioskodawcę tych usług jest prawidłowe.

W odniesieniu do usług ubezpieczeniowych stwierdzić należy, że mają one charakter podobny do gwarancji, gdyż zakład ubezpieczeń zgodnie art. 805 § 1 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 2018 r., poz. 1025 z późn. zm.) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Zgodnie z definicją, zawartą w słowniku języka polskiego dostępnego na stronie internetowej sjp.pwn.pl, gwarancja to m.in. poręczenie, że coś nastąpi albo, że jest prawdziwe. Usługa ubezpieczenia jest pod względem celowościowym i funkcjonalnym jest tożsama z usługą gwarancji, gdyż ubezpieczyciel niejako poręcza, że w przypadku przewidzianym w umowie ubezpieczenia spełni określone świadczenie (nastąpi wypłata świadczenia).

Zatem o możliwości zaklasyfikowania usługi do świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym wystarczające jest, że usługa jest świadczeniem o podobnym charakterze do świadczeń wymienionych w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT. Usługi ubezpieczeń są świadczeniami o podobnym charakterze do gwarancji.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu nabywanych przez Wnioskodawcę usług ubezpieczeniowych jest nieprawidłowe.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj