Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.233.2018.1.MO
z 15 czerwca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 marca 2018 r. (data wpływu 4 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym 11 i 16 maja 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka prawidłowo postępuje odliczając koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 updop w zeznaniu za rok podatkowy, w którym wydatki te zostały faktycznie poniesione tzn. w momencie ujęcia wydatku w księgach rachunkowych na koncie kosztowym (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2018 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka prawidłowo postępuje odliczając koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 updop w zeznaniu za rok podatkowy, w którym wydatki te zostały faktycznie poniesione tzn. w momencie ujęcia wydatku w księgach rachunkowych na koncie kosztowym.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 2 maja 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.161.2018.1.MO wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 11 i 16 maja 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

1. Informacje ogólne.

Podatnik (dalej: „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Spółka obecnie nie jest beneficjentem dotacji, ale otrzymywała dotacje w poprzednich latach jako średnie przedsiębiorstwo. W związku z tym, posiada w swojej ewidencji księgowej środki trwałe sfinansowane dotacją, od których nadal dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Powyższe odpisy amortyzacyjne nie są kosztem podatkowym dla Spółki i nie będą one uznane jako koszty kwalifikowane na działalność badawczo-rozwojową w części sfinansowanej dotacją.

Spółka zamierza również zaciągnąć w 2018 r. kredyt inwestycyjny w ramach linii kredytowej finansowanej przez Europejski Bank Inwestycyjny. Powyższy kredyt nie jest pomocą publiczną zgodnie z pismem Dyrektora Departamentu Monitorowania Pomocy Publicznej z 9 marca 2012 r. otrzymanym przez Spółkę od Banku.

Spółka produkuje i sprzedaje maszyny przetwórstwa spożywczego. Produkty Spółki są dostarczane do większości krajów w Europie i na świecie.

Spółka realizuje projekty prototypowe. Prowadzone prace mają na celu zarówno konstruowanie nowych, rozwojowych produktów, dzięki którym Spółka może utrzymywać się wśród liderów na rynku, jak i udoskonalanie produkowanych już modeli w celu dostosowania ich do postępu technicznego widocznego na rynku maszyn do przetwórstwa spożywczego.

Ponieważ Spółka prowadzi działalność na konkurencyjnym, stymulowanym innowacjami technologicznymi, rynku maszyn przetwórstwa spożywczego, Spółka stale ulepsza i unowocześnia swoje produkty, a także wprowadza zupełnie nowe maszyny i urządzenia.

Prace prototypowe w początkowym etapie prowadzone są przede wszystkim w pionie konstrukcyjnym.

Zakres prac konstruktora tego pionu obejmuje w szczególności:

  • Prognozowanie, projektowanie i opracowywanie planów prac badawczych w kierunku unowocześnienia konstrukcji wyrobów, opracowywanie prototypów nowych maszyn i urządzeń uwzględniając nowe tendencje rozwojowe maszyn i urządzeń dla przemysłu spożywczego spełniające rosnące wymogi rynku handlowego i użytkowników,
  • Opracowywanie założeń do planowanych nowych uruchomień i prototypów oraz modernizacji wyrobów,
  • Prowadzenie ochrony patentowej wytwarzanych wyrobów,
  • Opracowywanie dokumentacji konstrukcyjnej nowych wyrobów z zastosowaniem najnowszych osiągnięć technicznych i stawianych wymagań przez klientów,
  • Opracowywanie dokumentacji konstrukcyjnej, tj. dokumentacji techniczno-ruchowej, katalogu części zamiennych oraz warunków technicznego odbioru (WTO) dla konstruowanych wyrobów,
  • Prowadzenie niezbędnej ewidencji emitowanych rysunków konstrukcyjnych nowo uruchamianej produkcji.

Poza działem konstrukcyjnym pracą prototypową zajmują się kierownicy działów pionu produkcji jak i pracownicy pionu produkcji.

2. Prace prototypowe - Nowe produkty.

Przez Nowy produkt Spółka rozumie produkt, który nie był i nie jest w dotychczasowej ofercie handlowej Spółki.

Nowym produktem w Spółce może być:

  • zupełnie nowy produkt (maszyna, urządzenie) np. Transporter do masownic (…), lub
  • nowy produkt w ramach istniejącego asortymentu np. nowy (…) (służący do rozdrabniania bloków mięsa mrożonego) powstały w ramach istniejącego już asortymentu jakim jest (…).

Nowy produkt spełnia definicję prototypu, tj. wzorca, który będzie podstawą do wdrożenia jego produkcji seryjnej. Pierwszym etapem stworzenia nowego produktu jest etap twórczy, tj. wymyślenie przez konstruktorów koncepcji nowego produktu. Następnie konstruktorzy za pomocą programów komputerowych tworzą projekt nowej maszyny/urządzenia. W przypadku akceptacji projektu przez kierownika działu konstruktorzy tworzą rysunki techniczne każdej części nowego produktu. Na tym etapie otwierane jest zlecenie produkcyjne-prototypowe w wewnętrznym systemie CRM. Od tej pory wszystkie koszty materiałów ewidencjonowane są na tym zleceniu. Po stworzeniu rysunków technicznych składane są zamówienia na materiały do wykonania prototypów. Prace związane z wytworzeniem produktu prototypowego odbywają się w działach produkcyjnych i wykonywane są przez pracowników działu produkcji. Do ukończenia prototypu potrzebne są również części, które nie są produkowane w Spółce i są zamawiane od zewnętrznych dostawców, np. elektronika, silniki, agregaty. Następnie prototyp jest poddawany testom.

Po przeprowadzeniu testów wszystkie produkty muszą przejść proces certyfikowania tak, by mogły być dopuszczone do użytkowania i zostać wprowadzone na rynek.

Następnie, gdy prace prototypowe zostaną zakończone sukcesem, większość powstałych w tym procesie prototypów zostaje sprzedanych na rynku. Pozostałe maszyny niesprzedane mogą:

  • pozostać na stanie magazynowym – w ewidencji księgowej na koncie zespołu „6” – „Wyroby gotowe”,
  • zostać wykorzystane jako maszyny testowe do prób technologicznych – w ewidencji księgowej wprowadzone na konto „010” – „Środki trwałe”,
  • zostać zlikwidowane.

3. Prace prototypowe - Modyfikacje istniejących produktów - Proces udoskonalania produktów.

Część prac prototypowych dotyczy modyfikacji istniejących produktów. Potrzeba wprowadzanych zmian wynika z:

  • prac konstruktorskich, w wyniku których możliwe jest znaczne obniżenie kosztów produkcji poprzez np. zmianę materiałów na tańsze;
  • dostosowania produktu do wymagań rynku krajowego i zagranicznego;
  • dostosowania produktu do wymagań klienta;
  • prac konstruktorskich, w wyniku których możliwe jest znaczne polepszenie funkcjonalności urządzenia;
  • maksymalizacji uzysku;
  • potrzeby obniżenia pracochłonności;
  • potrzeby wzrostu produktywności;
  • podniesienia jakości produktu,
  • zmniejszenie zużycia energii oraz optymalizacji ilości odpadów.

Po każdej istotnej zmianie produktu niezbędne jest nowe certyfikowanie produktu.

4. Prace rutynowe.

Ponadto, konstruktorzy wykonują prace takie jak:

  • opieka nad produktem,
  • zmiany w instrukcjach obsługi, katalogach urządzeń,
  • wprowadzanie do wewnętrznego systemu CRM informacji i technologii dotyczącej produktu bądź zmiany produktu lub jego konstrukcji,
  • prace naprawcze przy sprzedaży produktu z wadą.

W ramach prac prototypowych nie będą wliczane prace rutynowe, do których Spółka zalicza prace wymienione w punkcie 4 „Prace rutynowe”.

5. Wykorzystywane programy komputerowe.

Spółka wykorzystuje w ramach działalności badawczo-rozwojowej programy graficzne w celu projektowania, konstruowania, obliczania i wizualizowania w technologii 3D. Przykładem takich programów są; Autodesk Design Suitę Ultimate oraz Autodesk AutoCad LT.

Spółka wykorzystuje powyższe programy w ramach prac badawczo-rozwojowych jak również w zwykłej działalności gospodarczej. Niewykluczone jest, że Spółka będzie w przyszłości korzystać z innych programów o tych samych funkcjach co powyższe programy.

6. Pracownicy.

Pracownicy biorący udział w pracach nad prototypami zostali wyznaczeni do tych zadań na podstawie polecenia przełożonego. W umowach o pracę tych pracowników, nie jest wskazane wprost, że są zatrudnieni w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, czy też wykonują działalność badawczo-rozwojową. Poza wykonywaniem prac badawczo-rozwojowych pracownicy wykonują także inne prace.

Spółka prowadzi szczegółową ewidencję godzin pracy pracowników przy pracach prototypowych, tak aby mieć możliwość weryfikacji, ile czasu każdy z nich przeznaczył na prace badawczo-rozwojowe. Ewidencja jest następnie weryfikowana i zatwierdzana przez bezpośredniego przełożonego oraz Prezesa Spółki.

7. Amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z pracami badawczo-rozwojowymi.

W celu wyodrębnienia amortyzacji związanej z pracami badawczo-rozwojowymi Spółka prowadzi ewidencję ilości przepracowanych godzin w jakich używana była dana maszyna/urządzenie aby wyprodukować prototyp. Ewidencja ilości przepracowanych godzin jest zatwierdzana przez Szefa produkcji. Koszt amortyzacji maszyny/urządzenia wykorzystanej do prac badawczo-rozwojowych obliczany jest wg następującego wzoru:

Koszt amortyzacji maszyny (urządzenia) związany z pracami B+R = koszt rocznej amortyzacji maszyny (urządzenia) wg określonej stawki amortyzacji/12 m-cy/ 21 dni roboczych w m-cu/ 10h (liczba faktycznie przepracowanych godzin w ciągu doby przez maszynę(urządzenie)) * ilość przepracowanych godzin na działalność B+R wg. ewidencji.

Objaśnienia do wzoru:

  • 21 dni roboczych w m-cu - średnia liczba dni roboczych przypadających na jeden miesiąc w ciągu roku

    W związku z prowadzonymi pracami rozwojowymi Spółka ponosi m.in. następujące koszty:

    1. wynagrodzenia pracowników biorących udział w pracach badawczo-rozwojowych wraz ze składnikami od tych wynagrodzeń określonymi w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w części finansowanej przez płatnika,
    2. koszty nabycia materiałów zużytych podczas produkcji prototypów zaewidencjonowanych na zleceniach produkcyjnych-prototypowych,
    3. amortyzacja środków trwałych (komputerów, maszyn/urządzeń produkcyjnych itp.) oraz wartości niematerialnych i prawnych (programów komputerowych) w zakresie w jakim są wykorzystywane przy pracach badawczo-rozwojowych.

    Sposób ewidencji kosztów związanych z produkcją prototypów:

    1. wynagrodzenia pracowników wraz z narzutami oraz amortyzacja księgowane są na kontach kosztowych zespołu „5”-„koszty wg typów działalności” oraz równolegle „4”-„koszty wg ich rodzaju”,
    2. zużycie materiałów ewidencjonowane jest na kontach kosztowych zespołu „500/501” - „koszty działalności podstawowej” oraz równolegle „4” - „koszty wg ich rodzaju”,
    3. w przypadku niezakończonej produkcji prototypu Spółka wykazuje produkcję w toku - konto księgowe „603” - „Produkcja w toku”.

    Spółka prowadzi w księgach odrębną ewidencję kosztów kwalifikowanych podlegających zaliczeniu do kosztów związanych w pracami badawczo-rozwojowymi.

    W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

    Czy Spółka prawidłowo postępuje odliczając koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 updop w zeznaniu za rok podatkowy, w którym wydatki te zostały faktycznie poniesione tzn. w momencie ujęcia wydatku w księgach rachunkowych na koncie kosztowym? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)

    Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 14 maja 2018 r. (data wpływy do tut. Organu 16 maja 2018 r.).

    Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, dalej: „updop”) za działalność badawczo-rozwojową uważa się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

    Powołując się na art. 4a pkt 27 updop, badania naukowe oznaczają:

    1. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
    2. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
    3. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

    W myśl art. 4a pkt 28 updop, prace rozwojowe oznaczają nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

    1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
    2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

    Zgodnie z art. 18d ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3 updop, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 updop, podatnik ma możliwość odliczenia określonych kategorii kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność B+R, tj.:


    1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

    1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;


    2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;


    2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

    3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2016 r. poz. 2045, z późn. zm.), a także nabycie od takiej jednostki wyników prowadzonych przez nią badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

    4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4;

    4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4;

    5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

    1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
    2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
    3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
    4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego,

    6) dokonywane w danym roku zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.



    Natomiast, w myśl art. 18d ust. 4 updop, koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

    Z kolei, zgodnie z art. 18d ust. 5 oraz ust. 6 updop, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie, a podatnikowi który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

    Stosownie do art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

    1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców -150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
    2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a -150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
    3. w przypadku pozostałych podatników -100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

    Wreszcie, zgodnie z art. 18d ust. 8 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujących po sobie trzy lata podatkowe następujące bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

    Należy także zwrócić uwagą na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

    Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 updop.

    Art. 15 ust. 1 updop stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

    Kosztem uzyskania przychodów jest zatem taki wydatek, który spełnia łącznie warunki określone w ww. przepisie updop, a mianowicie:

    • został poniesiony przez podatnika, jest definitywny, a więc bezzwrotny,
    • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
    • jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania - w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła, został właściwie udokumentowany.
    • nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 updop.

    Podkreślić należy, że na podstawie art. 18d ust 8 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane, a w myśl art. 18e updop podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani wykazać w zeznaniu koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu

    Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 updop, Ustawodawca wskazał na możliwość zakwalifikowania kosztu uzyskania przychodów do kosztów kwalifikowanych, przy czym zarazem przepis ten nie wskazuje na moment rozpoznania danego wydatku dla celów podatkowych. Uznanie kosztu za koszt uzyskania przychodów następuje w oparciu o art. 15 ust. 1 updop, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem, określony koszt staje się kosztem uzyskania przychodu przy wystąpieniu związku przyczynowo-skutkowego o jakim mowa w art. 15 ust. 1 updop.

    Wskazać należy, że art. 15 ust. 4a updop, nie kwalifikuje wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ale określa moment jego potrącenia. Na podstawie art. 15 ust. 4a updop, do kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczane koszty prac rozwojowych. Zgodnie z tym przepisem koszty prac rozwojowych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów:

    • w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
    • jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
    • poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

    W związku z powyższym, Spółka może wykazać w zeznaniu za rok podatkowy koszty kwalifikowane, które zostały przez nią poniesione, tzn. w momencie ujęcia wydatku w księgach rachunkowych na koncie kosztowym, czyli w dniu zaksięgowania wydatku na kontach kosztowych zespołu "5"-"koszty wg typów działalności" oraz równolegle "4"-"koszty wg ich rodzaju".

    Przy tym należy wskazać, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem (por. wyrok NSA sygn. FSK 372/04 z dnia 5 sierpnia 2004 r.) Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo. Dotyczy to szczególnie przypadków, w których mamy do czynienia z odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, tj. w przypadku norm prawnych kształtujących zwolnienia od podatku, które należy interpretować zgodnie z ich literalnym brzmieniem.

    Tym samym, przepisy regulujące prawo do zastosowania ulgi winny być interpretowane ściśle. Z literalnego brzmienia art. 18d ust. 8 updop, wynika więc, że odliczenia kosztów kwalifikowanych dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym je poniesiono. Zatem, w kwestii rozliczenia kosztów kwalifikowanych, na potrzeby tzw. ulgi badawczo-rozwojowej bez znaczenia jest kiedy wydatki te mogą zostać potrącone jako koszty uzyskania przychodu.

    Tym samym z powyższych przepisów wynika, że w danym roku podatkowym Spółka jest uprawniona do skorzystania z ulgi B+R w odniesieniu do tych wydatków, które spełniają definicję kosztów kwalifikowanych i zostały faktycznie poniesione.

    Jednocześnie, na podstawie art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

    Tym samym, zdaniem Spółki, momentem poniesienia kosztów jest moment, na który wydatek został ujęty w księgach rachunkowych jako koszt. Takie stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, przykładowo w interpretacji indywidulanej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 stycznia 2013 r. nr ILPB3/423/407/12-2/JG: (...) Pojęcie „dzień, na który ujęto koszt” interpretowane musi być zgodnie z przepisami o rachunkowości, z których wynikają normy określające m.in. do jakich okresów rozrachunkowych przyporządkowane są określone koszty i przychody. Przy czym nie chodzi w tym przypadku o jakiekolwiek ujęcie wydatków w księgach, tylko jego ujęcie jako kosztu, tzn. uznanie przez podatnika za taki koszt z punktu widzenia przepisów o rachunkowości. (...)”

    W związku z powyższym, Spółka powinna rozpoznawać dzień poniesienia kosztu kwalifikowanego w rozumieniu art. 18d ust. 1 updop w momencie, w którym wydatki te zostały faktycznie poniesione, tzn. w momencie ujęcia wydatku w księgach rachunkowych na koncie kosztowym.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

    W myśl art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, dalej: „updop”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

    Ustawodawca w art. 18d ust. 2 updop, doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są:

    1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

    1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;


    2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

    2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

    3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2016 r. poz. 2045, z późn. zm.), a także nabycie od takiej jednostki wyników prowadzonych przez nią badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

    4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4;

    4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4;

    5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

    1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
    2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
    3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
    4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.


    Ponadto, w myśl. art. 18d ust. 2a updop, w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

    Natomiast, stosownie do art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

    Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 updop).

    Dodatkowo wskazać należy, że myśl art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

    Jak stanowi art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

    1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
    2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
    3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

    W myśl art. 9 ust. 1b updop, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

    Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

    Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych co do zasady odnoszą się do roku podatkowego. Rok podatkowy jest „podstawowym okresem rozliczeniowym w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych” (K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 2, Warszawa 2016).

    Zgodnie z art. 18d ust. 8 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Przepisu ust. 8 zdanie drugie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 18da updop (art. 18d ust. 9 updop).

    Podkreślić należy, że rok podatkowy został przez ustawodawcę zdefiniowany w art. 8 ust. 1 updop, zgodnie z którym rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba, że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

    Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

    Jak wynika z art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne, co do zasady, w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

    Natomiast, w przypadku pośrednich kosztów uzyskania przychodów, należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 4d updop, koszty te są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

    W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w updop specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe. W myśl art. 15 ust. 4a updop, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów:

    1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
    2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
    3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

    Należy zauważyć, że przepisy updop nie zawierają dodatkowych warunków, jakie podatnik powinien spełnić w przypadku, gdy postanowi on ujmować koszty prac rozwojowych dla celów podatkowych zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1, 2 albo 3 updop. W rezultacie, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, które powstaną co do zasady w przypadku zakończenia prac rozwojowych wynikiem pozytywnym.

    Należy podnieść, że zgodnie z przywołanymi przepisami updop podmioty prowadzące prace rozwojowe mają możliwość rozliczenia ponoszonych kosztów prac rozwojowych już w trakcie ich trwania, niezależnie od ich końcowego rezultatu (tj. od tego czy ich wynik będzie pozytywny czy negatywny), a także również wówczas, gdy prace te w ogóle nie zostały zakończone - pod warunkiem że spełniają one przesłanki uznania za koszty uzyskania przychodów, bowiem ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej od faktu, czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.

    Ponadto, wskazać należy, że ustawodawca nie przewidział dla celów ulgi badawczo-rozwojowej szczególnej definicji poniesienia kosztów uzyskania przychodów jak również momentu ich poniesienia. Tym samym, w celu prawidłowego określenia momentu, w którym Wnioskodawca powinien dane koszty kwalifikowane wykazać w zeznaniu podatkowym zasadne jest odwołanie się w tym zakresie do regulacji normujących kwestię poniesienia kosztów uzyskania przychodów przewidzianą w art. 15 ust. 4a updop.

    Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca ponosi w ramach ulgi koszty prac rozwojowych, powinien w pierwszej kolejności rozpoznać koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 4a updop. Podatnik zatem powinien podjąć decyzję o sposobie potrącalności wydatków związanych z pracami badawczo-rozwojowymi, a następnie stosując ulgę i obliczając wysokość kosztów kwalifikowanych, ujętych uprzednio w rachunku podatkowym jako koszt, odliczyć je od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym dany koszt został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

    Zgodnie z art. 15 ust. 4a updop, od decyzji podatnika zależy forma rozliczania wydatków ponoszonych z tytułu prac rozwojowych.

    Jeśli podatnik ponosi koszty prac rozwojowych, które stanowią w danym roku podatkowym koszty uzyskania przychodów, to w rozliczeniu za ten rok podatkowy może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, po spełnieniu warunków wynikających z ww. przepisów.

    Jak wskazano wyżej, w myśl art. 18d ust. 8 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono dane koszty kwalifikowane. Oznacza to, że Wnioskodawca w danym roku podatkowym jest uprawniony do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej w odniesieniu do tych kosztów kwalifikowanych, które zostały przez niego rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów w tym roku podatkowym.

    Odnośnie powołanego przez Spółkę art. 15 ust. 4e updop wskazać należy, że nie znajdzie on zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż art. 15 ust. 4a updop przewiduje szczególny sposób zaliczania do kosztów uzyskania przychodów koszów prac rozwojowych.

    Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca powinien w pierwszej kolejności rozpoznać koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 4a ustawy, a zatem podjąć decyzję o sposobie potrącalności wydatków związanych z pracami badawczo-rozwojowymi w sytuacji, gdy prace te nadal trwają i w danym roku podatkowym nie zostały zakończone i będą prowadzone w latach następnych, aż do ich ukończenia, a następnie stosując ulgę i obliczając odpowiednią wysokość kosztów kwalifikowanych, ujętych uprzednio w rachunku podatkowym jako koszt, odliczyć je od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym dany koszt został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

    Zatem, wybrana przez podatnika metoda zaliczenia wydatków dotyczących działalności badawczo-rozwojowej do kosztów uzyskania przychodów decyduje o momencie, w którym podatnik uprawniony jest do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową w związku z ponoszonymi kosztami (spełniającymi warunki klasyfikacji jako koszty kwalifikowane w ramach powyższej ulgi).

    Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że powinien rozpoznawać dzień poniesienia kosztu kwalifikowanego w rozumieniu art. 18d ust. 1 updop w momencie, w którym wydatki te zostały faktycznie poniesione, tzn. w momencie ujęcia wydatku w księgach rachunkowych na koncie kosztowym, należy uznać za nieprawidłowe.

    Odnosząc się do powołanej w uzasadnieniu Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej wskazać należy, że dotyczy innego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego od omawianego.

    Nadmienia się, ze w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-4 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

    Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

    1. z zastosowaniem art. 119a;
    2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

    Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

    Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

    Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


    doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

  • Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
    Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

    Reklama

    Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

    czytaj

    O nas

    epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

    czytaj

    Regulamin

    Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

    czytaj