Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.174.2018.1.AZ
z 15 czerwca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2018 r. (data wpływu 25 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia na podstawie jakich danych Spółka powinna ustalić próg przychodów lub kosztów osiągniętych w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy, za który Spółka jest zobowiązana przygotować dokumentację podatkową, po przekroczeniu którego dokumentacja podatkowa powinna zawierać również informacje, o których mowa w art. 9a ust. 2d ustawy CIT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 25 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia na podstawie jakich danych Spółka powinna ustalić próg przychodów lub kosztów osiągniętych w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy, za który Spółka jest zobowiązana przygotować dokumentację podatkową, po przekroczeniu którego dokumentacja podatkowa powinna zawierać również informacje, o których mowa w art. 9a ust. 2d ustawy CIT.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest osobą prawną, spółką z ograniczoną odpowiedzialnością działającą na rynku usług finansowych (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”). Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, dalej: „ustawa CIT”), tj. podlega obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka w ramach swojej działalności zawierała i zamierza zawierać w przyszłości transakcje z podmiotami powiązanymi, o których mowa w art. 11 ust.1 i 4 ustawy CIT.


Z analizy przeprowadzonej przez Spółkę wynika, że co do zasady jest ona podmiotem zobowiązanym do sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy CIT (dalej: „dokumentacja podatkowa”).


W związku z powyższym, Spółka ma wątpliwości, na podstawie jakich danych finansowych, powinna określić elementy dokumentacji podatkowej, do której przygotowania jest zobowiązana, tj. czy przygotowywana przez nią dokumentacja podatkowa powinna objąć również informacje o grupie podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 9a ust. 2d ustawy CIT (tzw. „master file”).


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Na podstawie jakich danych Spółka powinna ustalić próg przychodów lub kosztów osiągniętych w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy, za który Spółka jest zobowiązana przygotować dokumentację podatkową, po przekroczeniu którego dokumentacja podatkowa powinna zawierać również informacje, o których mowa w art. 9a ust. 2d ustawy CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on zobowiązany do zawarcia w dokumentacji podatkowej informacji, o których mowa w art. 9a ust. 2d ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, dalej: „ustawa CIT”), wówczas, gdy poziom przychodów lub kosztów wykazanych w rachunku zysków i strat, stanowiącym element sprawozdania finansowego za rok poprzedzający rok podatkowy, za który Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej, przekroczy wartość równowartość 20.000.000 Euro.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, podatnicy, których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2.000.000 Euro, dokonujący w roku podatkowym transakcji lub ujmujący w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone lub narzucone z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy CIT, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu lub straty, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń.


Powyższy przepis uzależnia zatem obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej od poziomu przychodów lub kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalonych na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, osiągniętych przez podatnika w roku poprzedzającym rok podatkowy, za który podatnik jest obowiązany sporządzić dokumentację podatkową (tzw. „local file”).

Wyjątek od tej zasady został uwzględniony w art. 9a ust. 1a ustawy CIT, w którym wskazano, że podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej również za rok podatkowy następujący po roku podatkowym, za który obowiązani byli sporządzić dokumentację podatkową, bez względu na wysokość osiągniętych, w roku podatkowym, za który byli obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej, przychodów lub poniesionych kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

Jednocześnie, zgodnie z art. 9a ust. 1d ustawy CIT, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50.000 Euro, przy czym kwota ta powinna zostać powiększona stosownie do poziomu osiągniętego przez podatnika w roku poprzedzającym rok podatkowy przychodu w rozumieniu przepisów o rachunkowości zgodnie z wytycznymi wskazanymi w art. 9a ust. 1d pkt 1-3 ustawy CIT. (tzw. „indywidualny próg istotności”).


Przepis ten wprowadza tzw. próg istotności transakcji. Dopiero gdy suma wartości transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju przekroczy obliczony na podstawie tego przepisu próg, podatnik jest zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej w odniesieniu do tego rodzaju transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju.


Art. 9a ust. 2b ustawy CIT zawiera opis elementów, które powinna zawierać dokumentacja podatkowa. Dodatkowo, pkt 2 lit. a tego przepisu precyzuje, że w przypadku podatników, których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 10.000.000 Euro, dokumentacja podatkowa powinna obejmować także opis analizy danych podmiotów niezależnych lub danych ustalonych z podmiotem niezależnym, uznanych za porównywalne do warunków ustalonych w transakcjach lub innych zdarzeniach, o których mowa w ust. 1 (tzw. „benchmark”).


Dopiero w przypadku, gdy wartość przychodów lub kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, przekroczy w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 20.000.000 Euro, podatnik jest zobowiązany do poszerzenia dokumentacji podatkowej o informacje wymienione w art. 9a ust. 2d pkt 1-7 ustawy CIT (tzw. „master file”).


Należy zaznaczyć, że na podstawie art. 9a ust. 5 ustawy CIT wyrażone w Euro wartości, o których mowa w ust. 1, 1b, 1d, 1e, 2b i 2d, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roboczym roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, którego dotyczy dokumentacja podatkowa.


W związku z powyższym, w ocenie Spółki - chcąc ustalić czy na podatniku spoczywa obowiązek przygotowania dokumentacji, o której mowa w art. 9a ust. 2d ustawy CIT należy odwołać się do przepisów ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r. poz. 395, dalej: „ustawa o rachunkowości”).


Art. 3 ust. 1 pkt 30 ustawy o rachunkowości wskazuje, że przez „przychody i zyski” rozumie się uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów, albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli.

Podobnie w art. 3 ust. 1 pkt 31 ustawy o rachunkowości wskazano, że przez „koszty i straty” należy rozumieć uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli.

Wynik finansowy prowadzonej działalności jest cyklicznie podsumowywany. Podstawową formą takiego podsumowania jest sprawozdanie finansowe, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o rachunkowości. Zgodnie z art. 45 ust. 2 ustawy o rachunkowości sprawozdanie finansowe składa się z bilansu, rachunku zysków i strat oraz informacji dodatkowej, obejmującej wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia.


Jednocześnie należy wskazać, że każdy ze składników sprawozdania finansowego przygotowywany jest w innym celu. I tak, bilans prezentuje wartość i składniki posiadanego majątku (aktywa) wraz ze źródłami jego finansowania (pasywa) - art. 46 ust. 1 ustawy o rachunkowości.


W rachunku zysków i strat, zgodnie z art. 47 ust. 1, wykazuje się oddzielnie przychody, koszty, zyski i straty oraz obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego za bieżący i poprzedni rok obrotowy. Informacja dodatkowa, na podstawie art. 48 ust. 1 ustawy o rachunkowości powinna natomiast zawierać istotne dane i objaśnienia niezbędne do tego, aby sprawozdanie finansowe odpowiadało warunkom określonym w art. 4 ust. 1 ustawy o rachunkowości, tj. powinno rzetelnie i jasno przedstawiać sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy.


Na podstawie przywołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że przychody i koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w sposób jasny i rzetelny prezentowane są w rachunku zysków i strat będącym jednym ze składników sprawozdania finansowego.


Spółka stoi zatem na stanowisku, że na potrzeby ustalenia progu przychodów lub kosztów, po przekroczeniu którego będzie zobowiązana do zawarcia w dokumentacji podatkowej informacji o grupie podmiotów powiązanych, w skład której wchodzi podatnik, o których mowa w art. 9a ust. 2d ustawy CIT, należy zsumować wartość wszystkich przychodów lub wszystkich kosztów, które zostały wskazane w rachunku zysków i strat za rok poprzedzający rok podatkowy, za który należy sporządzić dokumentację podatkową. Jeśli ta suma, przeliczona na Euro zgodnie ze wskazanymi wyżej przepisami, przekroczy 20.000.000 Euro, Spółka będzie zobowiązana do zawarcia w dokumentacji podatkowej informacji, o których mowa w art. 9a ust. 2d ustawy CIT.


Do podobnych wniosków doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, który w interpretacji indywidualnej z 17 czerwca 2016 roku, sygn. IBPB-1-2/4510-541/16/JW wskazał: „W związku z tym jako przychody lub koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości należy rozumieć odpowiednio sumę przychodów lub sumę kosztów wynikającą z ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy wykazaną w jego sprawozdaniu finansowym za rok podatkowy”.


W związku z tym, w ocenie Spółki, będzie ona zobowiązana do zawarcia w dokumentacji podatkowej informacji, o których mowa w art. 9a ust. 2d ustawy CIT dopiero wówczas, gdy poziom przychodów lub kosztów wykazanych w rachunku zysków i strat, stanowiącym element sprawozdania finansowego za rok podatkowy poprzedzający rok, za który Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej, przekroczy wartość 20.000.000 Euro.


W ocenie Spółki, w przypadku ww. obowiązku nie jest konieczne odwoływanie się bezpośrednio do zapisów na kontach zawartych w księgach rachunkowych. Potwierdza to również fakt, że w przypadku brzmienia art. 9a ust. 2d ustawy CIT, ustawodawca odwołał się jedynie do przepisów o rachunkowości, nie zaś do ksiąg rachunkowych, jak to miało miejsce w przypadku art. 9a ust. 1 oraz art. 9a ust. 2b pkt 2 ustawy CIT.


W konsekwencji, w sytuacji, gdy wysokość przychodów lub kosztów, wykazana w rachunku zysków i strat, stanowiącym element sprawozdania finansowego, za rok poprzedzający rok, w którym Wnioskodawca zobowiązany będzie do sporządzenia dokumentacji podatkowej, nie przekroczy 20.000 000 Euro, Spółka nie będzie zobowiązana do zawarcia w ww. dokumentacji podatkowej, informacji o których mowa w art. 9a ust. 2d ustawy CIT, tj. informacji o grupie podmiotów powiązanych tzw. „master file”.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj