Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.122.2018.1.SG
z 14 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 marca 2018 r. (data wpływu 30 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy istnieje prawo do odliczenia strat podatkowych z działalności opodatkowanej wynikającej z różnicy przychodów i kosztów za lata 2016-2017 osiągniętych z wykonywanej opodatkowanej działalności gospodarczej na terenie zakładu w mieście T. w latach 2018 i kolejnych w przypadku rezygnacji z zezwolenia do prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w mieście B. i rezygnacji z korzystania przysługującego zwolnienia dochodu z opodatkowania do wysokości nakładów poniesionych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2018 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy istnieje prawo do odliczenia strat podatkowych z działalności opodatkowanej wynikającej z różnicy przychodów i kosztów za lata 2016-2017 osiągniętych z wykonywanej opodatkowanej działalności gospodarczej na terenie zakładu w mieście T. w latach 2018 i kolejnych w przypadku rezygnacji z zezwolenia do prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w mieście B. i rezygnacji z korzystania przysługującego zwolnienia dochodu z opodatkowania do wysokości nakładów poniesionych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) do 31 października 2015 r. prowadził wyłącznie działalność produkcyjną na terenie miasta T. w ramach podstawowej działalności gospodarczej PKD 23.61.Z Produkcja wyrobów budowlanych z betonu oraz PKD 26.61.Z Produkcja betonowych wyrobów budowlanych. Od 21 listopada 2015 r. Spółka rozpoczęła również działalność gospodarczą w ramach tej samej produkcji w nowo wybudowanej hali produkcyjnej w mieście B. na terenie Parku Przemysłowego, który znajduje się w specjalnej strefie ekonomicznej. Jednostka uzyskała Zezwolenie z 22 kwietnia 2010 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W zezwoleniu Spółka uzyskała zgodę na prowadzenie działalności gospodarczej podlegającej zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych w ramach PKD 23.61.Z Produkcja wyrobów budowlanych z betonu. Spółka przez okres od listopada 2015 r. do marca 2018 r. prowadziła działalność zarówno na terenie strefy ekonomicznej jak i poza nią. W ramach działalności gospodarczej poza strefą ekonomiczną spółka za rok 2016 oraz 2017 poniosła stratę podatkową. W ramach działalności na terenie strefy ekonomicznej również za rok 2016 i 2017 Spółka poniosła stratę podatkową i nie korzystała ze zwolnienia dochodu z opodatkowania. Spółka planuje w 2018 r. zrezygnować z ww. Zezwolenia dotyczącego działalności strefowej i rozliczać wszelkie dochody na zasadach ogólnych w ramach prowadzenia zakładu w mieście B. Zakład w mieście T. zostanie zlikwidowany a cała działalność gospodarcza zostanie przeniesiona do miasta B.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z rezygnacją ze zezwolenia do prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej Spółka ma prawo do odliczenia strat podatkowych za lata ubiegłe tj. 2016 i 2017 od podstawy opodatkowania wyliczonej za okres po rezygnacji z korzystania z uprawnień przyznanych jednostkom działającym na terenie strefy ekonomicznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, istnieje prawo do odliczenia strat podatkowych z działalności opodatkowanej wynikającej z różnicy przychodów i kosztów za lata 2016-2017 osiągniętych z wykonywanej opodatkowanej działalności gospodarczej na terenie zakładu w mieście T. w latach 2018 i kolejnych w przypadku rezygnacji z zezwolenia do prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w mieście B. i rezygnacji z korzystania przysługującego zwolnienia dochodu z opodatkowania do wysokości nakładów poniesionych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Należy przy tym zaznaczyć, na co wskazuje art. 7 ust. 3 updop, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się miedzy innymi:

• przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,
• przychodów wymienionych w art. 21, art. 22 i art. 24b, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli są związane z działalnością zakładu,
• straty poniesionej ze źródła przychodów,
• ww. kosztów uzyskania przychodów, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.
  
  

Podobnie, przy ustalaniu straty podatkowej nie uwzględnia się przychodów i kosztów, o których mowa powyżej.

Regulacja art. 7 ust. 5 updop, daje podatnikowi prawo do obniżenia dochodu ze źródła przychodów o wysokość straty z tego źródła przychodów poniesionej w roku podatkowym w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym, że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 updop, podstawę opodatkowania z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a i art. 24b, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a, po odliczeniu wartości wskazanych w tym przepisie.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1010 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Katalog dochodów podlegających zwolnieniu od opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 updop. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cyt. powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca do 31 października 2015 r. prowadził wyłącznie działalność produkcyjną na terenie miasta T. w ramach podstawowej działalności gospodarczej PKD 23.61.Z Produkcja wyrobów budowlanych z betonu oraz PKD 26.61.Z Produkcja betonowych wyrobów budowlanych. Od 21 listopada 2015 r. Spółka rozpoczęła również działalność gospodarczą w ramach tej samej produkcji w nowo wybudowanej hali produkcyjnej w mieście B. na terenie Parku Przemysłowego, który znajduje się w specjalnej strefie ekonomicznej. Jednostka uzyskała Zezwolenie z 22 kwietnia 2010 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W zezwoleniu Spółka uzyskała zgodę na prowadzenie działalności gospodarczej podlegającej zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych w ramach PKD 23.61.Z Produkcja wyrobów budowlanych z betonu. Spółka przez okres od listopada 2015 r. do marca 2018 r. prowadziła działalność zarówno na terenie strefy ekonomicznej jak i poza nią. W ramach działalności gospodarczej poza strefą ekonomiczną spółka za rok 2016 oraz 2017 poniosła stratę podatkową. W ramach działalności na terenie strefy ekonomicznej również za rok 2016 i 2017 Spółka poniosła stratę podatkową i nie korzystała ze zwolnienia dochodu z opodatkowania. Spółka planuje w 2018 r. zrezygnować z ww. Zezwolenia dotyczącego działalności strefowej i rozliczać wszelkie dochody na zasadach ogólnych w ramach prowadzenia zakładu w mieście B. Zakład w mieście T. zostanie zlikwidowany a cała działalność gospodarcza zostanie przeniesiona do miasta B.

Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości rozliczenia strat podatkowych za lata ubiegłe tj. 2016 i 2017 r. z wykonywanej opodatkowanej działalności gospodarczej na terenie zakładu w mieście T. w latach 2018 i kolejnych w przypadku rezygnacji ze zezwolenia do prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w mieście B. i rezygnacji z korzystania przysługującego zwolnienia dochodu z opodatkowania do wysokości nakładów poniesionych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca w latach 2016-2017 wygenerował straty, które ustalone zostały z działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę na terenie zakładu w mieście T. jako nadwyżka kosztów uzyskania przychodów nad przychodami z działalności podlegającej opodatkowaniu.

Jak zostało wskazane powyżej, w myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 oraz ust. 4 updop, stratą, która może być odliczona w latach następnych będzie jedynie strata poniesiona na działalności podlegającej opodatkowaniu.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą na terenie zakładu w mieście T. nie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

W świetle powyższego, poniesiona przez Wnioskodawcę strata jest stratą podatkową w rozumieniu art. 7 ust. 2 updop, tj. stratą mogącą mieć wpływ na wysokość podstawy opodatkowania. Tym samym strata osiągnięta w ramach działalności opodatkowanej na terenie zakładu w mieście T. może obniżać podlegający opodatkowaniu dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w latach 2018 i kolejnych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca poniósł straty podatkowe z działalności nie korzystającej ze zwolnienia na terenie zakładu w mieście T., który zamierza zlikwidować, to może obniżać podlegający opodatkowaniu dochód uzyskany przez Spółkę z wykonywanej opodatkowanej działalności gospodarczej prowadzonej w mieście B. w latach 2018 i kolejnych w przypadku rezygnacji ze zezwolenia do prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w mieście B.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy sprowadzające się do twierdzenia, że istnieje prawo do odliczenia strat podatkowych z działalności opodatkowanej wynikającej z różnicy przychodów i kosztów za lata 2016-2017 osiągniętych z wykonywanej opodatkowanej działalności gospodarczej na terenie zakładu w mieście T. w latach 2018 i kolejnych w przypadku rezygnacji z zezwolenia do prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w mieście B. i rezygnacji z korzystania przysługującego zwolnienia dochodu z opodatkowania do wysokości nakładów poniesionych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.