2018.06.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.120.2018.2.ES
z 12 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2018 r. (data wpływu 13 marca 2018 r.) uzupełnionego pismem z dnia 29 maja 2018 r. (data wpływu 29 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów własnej pracy - jest prawidłowe,

powstania przychodu w związku z dofinansowaniem kosztów własnej pracy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów własnej pracy oraz powstania przychodu w związku z jej dofinansowaniem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu, art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, między innymi w zakresie projektowania i wykonywania instalacji elektrycznych umożliwiających pozyskiwanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, ze szczególnym uwzględnieniem systemów fotowoltaicznych, wiatrowych, hybrydowych oraz systemów magazynowania energii.

Podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych stanowi u Wnioskodawcy dochód obliczany w oparciu o art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, tak jak tego wymaga art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

N. jako agencja wykonawcza w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych finansuje lub współfinansuje projekty, których celem jest przede wszystkim realizacja strategicznych programów badań naukowych i prac rozwojowych. W czerwcu 2016 roku N. ogłosiło trzeci konkurs na projekty w ramach strategicznego programu badań naukowych i prac rozwojowych „Ś”-B. W dalszej części niniejszego wniosku konkurs będzie powoływany jako B III.

Wnioskodawca wraz z Instytutem , jako liderem konsorcjum składającego się z kilku jednostek naukowych oraz kilku przedsiębiorców, złożył wspólny wniosek o dofinansowanie realizacji projektu X, zwanego dalej Projektem. Rzeczony Projekt został pozytywnie zaopiniowany przez pięciu ekspertów wyznaczonych przez Komitet Sterujący N. i otrzymał rekomendację finansowania przez N.

Zgodnie z Przewodnikiem Kwalifikowalności Kosztów, stanowiącym Załącznik nr 4a do regulaminu B III, osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą mogą ubiegać się o dofinansowanie na pokrycie tzw. kosztów kwalifikowanych, do których zaliczają się między innymi koszty własnej pracy polegającej na prowadzeniu badań przemysłowych lub prac rozwojowych. Kwalifikowalność kosztów pracy własnej aplikanta uzasadniona jest faktem, iż przedsiębiorca ten część czasu, który zwykle przeznacza na prowadzenie działalności gospodarczej, przeznacza na aktywność badawczo-rozwojową, co skutkuje zmniejszeniem dochodów wnioskodawcy.

Koszty pracy własnej przedsiębiorcy - osoby fizycznej są obliczane na podstawie ilości czasu (w godzinach), poświęconej przez wnioskodawcę na realizację projektu przemnożonej przez stawkę godzinową, wyliczoną zgodnie z Przewodnikiem Kwalifikowalności Kosztów oraz zawartą w zaakceptowanym budżecie projektu.

W związku z uczestnictwem w Projekcie i zgodnie z założeniami zaakceptowanego do realizacji przez N. wniosku, Wnioskodawca zamierza uzyskać od N. dofinansowanie na pokrycie kosztów pracy własnej w wyżej przedstawionym rozumieniu. Wnioskodawca będzie ewidencjonował czas pracy poświęcony na badania przemysłowe i prace rozwojowe w kartach czasu pracy, prowadzonych za okresy obejmujące poszczególne miesiące kalendarzowe. W wykonaniu wymogów zawartych w Przewodniku Kwalifikowalności Kosztów Wnioskodawca będzie sporządzał dokumenty księgowe, w których zawarte będą wyceny czasu pracy własnej, której koszty mają podlegać dofinansowaniu przez N. Wartości wynikające z tych dokumentów księgowych Wnioskodawca będzie ujmował w kolumnie 15. prowadzonej przez siebie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w której można wpisywać inne zaszłości gospodarcze poza wymienionymi w kolumnach 1-13.

N. w Przewodniku Kwalifikowalności Kosztów wymaga od Wnioskodawcy „zwrócenia się do właściwego Urzędu Skarbowego / Izby Skarbowej z zapytaniem czy pobieranie wynagrodzenia w ramach realizowanego projektu mieści się w kategorii kosztów dla danej jednostki (bilansowych bądź podatkowych) oraz czy mieści się w kategorii przychodu podatkowego dla właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą.”

W związku z przewidzianym w przepisach art. 14b i n. ustawy - Ordynacja podatkowa trybem kierowania oficjalnych zapytań do organów podatkowych w kwestiach wymagających interpretacji przepisów prawa podatkowego składam w imieniu Wnioskodawcy niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 23 maja 2017 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.120.2018.1.ES Wnioskodawca wskazał, że:

Podstawę prawną przyznania wskazanych w piśmie środków finansowych stanowią:

art. 36 ust. 1 ustawy o N.
art. 5 pkt 1 ustawy o zasadach finansowania nauki
art. 27 ust. 1 i ust. 2 ustawy o N.
wszystkie przepisy rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 17 września 2010 r. (umowa o dofinansowanie nie precyzuje, które przepisy mają zastosowanie)
wszystkie przepisy rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 lutego 2015 r. w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem N. (umowa o dofinansowanie nie precyzuje, które przepisy mają zastosowanie),
wszystkie przepisy rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (umowa o dofinansowanie nie precyzuje, które przepisy mają zastosowanie)
wszystkie przepisy ustawy o finansach publicznych (umowa o dofinansowanie nie precyzuje, które przepisy mają zastosowanie).

Środki pochodzące z dofinansowania będą pochodziły w całości z budżetu państwa.

Stronami umowy o dofinansowanie są:

N.,
Instytut - jako konsorcjanci.

Adresatem przyznanego dofinansowania jest Wnioskodawca jako jeden z konsorcjantów. Dofinansowanie jest adresowane konkretnie do Wnioskodawcy. Pozostali konsorcjanci otrzymują odrębne kwoty dofinansowania.

Jedyną instytucją pośredniczącą jest N. jako agencja wykonawcza w rozumieniu art. 18 ustawy o finansach publicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy koszty pracy własnej Wnioskodawcy, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy?
Czy dofinansowanie, które Wnioskodawca otrzyma od N. na pokrycie kosztów pracy własnej w rozumieniu przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego, będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychód zwiększający podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Koszty pracy własnej Wnioskodawcy, w ujęciu zaprezentowanym w opisie zdarzenia przyszłego, na których pokrycie Wnioskodawca wystąpi o dofinansowanie przez N., mieszczą się w zakresie pojęcia „wartość pracy własnej podatnika”, użytym w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT. Wyceny pracy własnej, które Wnioskodawca będzie sporządzał na potrzeby aplikowania o rzeczone dofinansowanie, odnosić się będą do nakładu pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę, polegającej na badaniach przemysłowych i pracach rozwojowych. W istocie zatem Wnioskodawca będzie w pewnym sensie „zatrudniony” przy realizacji Projektu i tym samym wynagradzany za wykonywaną pracę.

W konsekwencji koszty pracy własnej Wnioskodawcy, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, nie będą mieściły się w kategorii kosztów uzyskania przychodów (kosztów podatkowych) Wnioskodawcy jako osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą. Stanowisko Wnioskodawcy wynika wprost z zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT.

Ad. 2

Dofinansowanie, które Wnioskodawca otrzyma od N. na pokrycie kosztów pracy własnej w rozumieniu przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego, będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychód zwiększający podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodem ze źródła przychodów jest co do zasady nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym (art. 9 ust. 2 ustawy o PIT).

W pojęciu przychodów mieszczą się przede wszystkim otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ustawy o PIT). Definicja ta dotyczy również przychodów z działalności gospodarczej. Szczególne regulacje zawarte w art. 14 ustawy o PIT nie wyłączają zastosowania art. 11 ust. 1 tej ustawy, lecz jedynie rozszerzają zakres pojęcia „przychody” na kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36. Definicję dotacji zawiera art. 126 ustawy o finansach publicznych - są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Jedną z kategorii dotacji są dotacje celowe, zdefiniowane w art. 127 ustawy o finansach publicznych, które obejmują między innymi środki przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie zadań agencji wykonawczych. N. funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 roku o N. (dalej: ustawa o N.) i posiada status agencji wykonawczej (art. 1 ust. 2 ustawy o N.). Przepis art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy o N. stanowi, iż N. otrzymuje dotację celową, między innymi na realizację strategicznych programów badań naukowych i prac rozwojowych, do których zaliczają się projekty zgłoszone w ramach konkursu B III.

Wobec powyższego dofinansowanie Projektu, zgłoszonego przez Wnioskodawcę wspólnie z innymi przedsiębiorcami, a także z jednostkami naukowymi, jako środki pochodzące z budżetu państwa, a jedynie rozdysponowywane przez N. jako agencję wykonawczą, należy zaliczyć do dotacji w rozumieniu art. 126 ustawy o finansach publicznych. Co do zasady przedmiotowe dofinansowanie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o PIT.

Niemniej jednak przepis art. 21 ust. 36 ustawy o PIT stanowi, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 129 tej ustawy, nie ma zastosowania do tej części dotacji otrzymanej na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, która została przeznaczona, na podstawie odrębnych przepisów, na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej tę działalność.

W ocenie Wnioskodawcy dofinansowanie Projektu, o które Wnioskodawca się ubiega w ramach konkursu B III, w części przeznaczonej na dofinansowanie kosztów pracy własnej Wnioskodawcy, nie będzie objęte zwolnieniem z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o PIT, gdyż w istocie będzie stanowiło wynagrodzenie za wykonywane osobiście przez Wnioskodawcę badania przemysłowe i prace rozwojowe, w ramach realizacji Projektu. Pobieranie tego wynagrodzenia będzie mieściło się w kategorii przychodu podatkowego dla Wnioskodawcy jako osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza szereg interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np. interpretacja z 7 lipca 2017 r., o sygn. 0115-KDIT3.4011.172.2017.1.WM, jak również interpretacja z 7 sierpnia 2017 r., o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.190.2017.1.AP.

W ocenie Wnioskodawcy w związku z dążeniem przez Ministra Finansów do jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe (art. 14a ust. 1 ustawy - Ordynacja podatkowa) wskazane jest uwzględnienie wyżej wymienionych aktów administracyjnych przy rozpatrywaniu niniejszego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów własnej pracy jest prawidłowe,

powstania przychodu w związku z dofinansowaniem kosztów własnej pracy jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 3 pkt 13 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwot otrzymanych od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jeżeli podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą uzyska dofinansowanie do projektu realizowanego w ramach tej działalności, otrzymane środki stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba że przeznaczone zostaną na nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bądź gdy dofinansowanie otrzyma od agencji wykonawczych, które środki pieniężne na ten cel otrzymują z budżetu państwa.

Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że środki te zostaną wypłacone tytułem wynagrodzenia należnego podatnikowi z tytułu osobistej realizacji (samodzielnego wykonywania określonych czynności przy realizacji projektu), czy też nadzoru nad projektem, czy na pokrycie wydatków innych niż nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Rozważając charakter środków pieniężnych, o których mowa w cytowanych powyżej przepisach art. 14 ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odnieść się do ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2077, z późn. zm.)

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o finansach publicznych, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W myśl art. 5 ust. 3 tej ustawy do środków o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;
niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:
1. Norweskiego Mechanizmu Finansowego,
2. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
3. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;
środki na realizację wspólnej polityki rolnej;
środki przeznaczone na realizację:
1. programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna,
2. programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa,
3. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,
4. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;

5a) środki przeznaczone na realizację Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych;

5b) środki Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym;

5c) środki pochodzące z instrumentu "Łącząc Europę", o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym instrument "Łącząc Europę", zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylającym rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz. Urz. UE L 348 z 20.12.2013, str. 129, z późn. zm.);

inne środki.

W myśl art. 111 pkt 16 ww. ustawy dochodami podatkowymi i niepodatkowymi budżetu państwa są środki europejskie i środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b, na realizację projektów pomocy technicznej oraz środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. c i d i pkt 6 oraz w art. 4 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 549), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1306/2013", po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa.

Zgodnie z art. 117 ust. 1 ustawy o finansach publicznych budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1306/2013.

Przy czym w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, wydatki budżetu państwa dzielą się m. in. na wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich.

W myśl art. 186 ww. ustawy wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na:

realizację projektów przez jednostki budżetowe;
płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
dotacje celowe dla beneficjentów;
realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe;
realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.

A zatem wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, czyli środków publicznych są wydatkami budżetu państwa. Oznacza to, iż w świetle ww. przepisów ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, wydatki z budżetu środków europejskich, są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Jak stanowi art. 9 pkt 5 ustawy o finansach publicznych sektor finansów publicznych tworzą agencje wykonawcze. Na podstawie art. 18 ustawy o finansach publicznych, agencja wykonawcza jest państwową osobą prawną tworzoną na podstawie odrębnej ustawy w celu realizacji zadań państwa.

Stosownie natomiast do art. 127 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy o finansach publicznych dotacje celowe są to środki przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b.

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o N. Centrum jest agencją wykonawczą w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, powołaną do realizacji zadań z zakresu polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz uzupełnienia wniosku wynika, że stronami umowy o dofinansowanie są:

N.
Instytut - jako konsorcjanci.

Liderem konsorcjum złożonego z podmiotów wymienionych powyżej jest Instytut. Niemniej jednak każdy z konsorcjantów jest stroną umowy o dofinansowanie, tworzącą stosunek prawny, którego drugą stroną jest N. Adresatem przyznanego dofinansowania jest Wnioskodawca jako jeden z konsorcjantów. Dofinansowanie jest adresowane konkretnie do Wnioskodawcy. Pozostali konsorcjanci otrzymują odrębne kwoty dofinansowania.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przyjmując za Wnioskodawcą, że jako beneficjent realizuje projekt i w związku z jego realizacją otrzyma środki finansowe (wynagrodzenie) za pośrednictwem N. stanowiącego państwową agencją wykonawczą, to uzyskane przez Wnioskodawcę od ww. agencji wykonawczej dofinansowanie, które pochodzić będzie ze środków otrzymanych przez agencję na ten cel z budżetu państwa, wyłączone będzie z przychodów podatkowych na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy, że otrzymane dofinansowanie będzie stanowiło przychód zwiększający podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Natomiast w kwestii kosztów uzyskania przychodu wskazać należy, że zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl ww. przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

być właściwie udokumentowany.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Pojęcie „praca własna” oznacza wartość wszelkiego rodzaju nakładów pracy świadczonej przez podmioty wymienione w omawianym przepisie. Nie ma przy tym znaczenia, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej mającej charakter umowy zlecenia czy umowy o dzieło (z wyłączeniem sytuacji, gdy umowę zawarto z osobą prowadzącą działalność gospodarczą w ramach jej działalności), czy bezumownie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wartość pracy Wnioskodawcy wykonywanej w ramach przedstawionego projektu nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin