Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.150.2018.1.MM
z 7 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 9 kwietnia 2018 r. (data wpływu 18 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e Ustawy o PDOP – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2018 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e Ustawy o PDOP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka akcyjna (dalej: „Spółka akcyjna”, „Wnioskodawca”) jest spółką z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania i niekorzystającą ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło.

Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne. Wnioskodawca, na zlecenie swoich kontrahentów, tworzy i wdraża scentralizowane, kompleksowe systemy informatyczne i realizuje rozmaite projekty informatyczne wymagające wykorzystywania i zaangażowania różnorodnego sprzętu informatycznego, urządzeń, elementów itp.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca tworzy albo modyfikuje utwory w rozumieniu prawa autorskiego, w tym programy komputerowe. W szczególności Wnioskodawca tworzy programy komputerowe, dokumentację, kody źródłowe, skrypty, pliki konfiguracyjne, scenariusze testowe, dane testowe, poprawki itp.

Opisane powyżej autorskie prawa majątkowe do utworów (w tym do programów komputerowych):

1. są wytwarzane we własnym zakresie, tj. przysługują Wnioskodawcy na podstawie art. 12 ust. 1 i art. 74 ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 880 z późn. zm.; dalej: „Prawo autorskie”), ponieważ takie utwory (w tym programy komputerowe) tworzone są przez pracowników Wnioskodawcy w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, tj. w ramach umów o pracę zawartych z Wnioskodawcą;
2. sporadycznie są nabywane przez Wnioskodawcę na podstawie umów (art. 41 ust. 1 pkt 1 Prawa autorskiego) od osób trzecich (podwykonawców) w ramach umów o świadczenie usług informatycznych.
   
   

W obu ww. przypadkach autorskie prawa majątkowe stanowią jedynie część większej całości, tj. część usługi świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz swoich klientów i w konsekwencji same w sobie nie nadają się do gospodarczego wykorzystania przez Wnioskodawcę i nie są przyjmowane do używania przez Wnioskodawcę jako wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

W przypadku nabycia autorskich praw majątkowych od podwykonawców zasadą jest, że Wnioskodawca nabywa te prawa w ramach wynagrodzenia za świadczenie usług informatycznych, a odrębne wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych przez podwykonawcę na Wnioskodawcę w ogóle nie jest określane. Taka treść zapisów umownych odpowiada powszechnej rynkowej praktyce w tym zakresie.

Zasadą jest również, że Wnioskodawca przenosi na swoich klientów autorskie prawa majątkowe w ramach wynagrodzenia za świadczenie usług, a odrębne wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych w ogóle nie jest określane. Taka treść zapisów umownych odpowiada powszechnej rynkowej praktyce w tym zakresie.

Jedynie wyjątkowo Wnioskodawca przenosi na swoich klientów autorskie prawa majątkowe za odrębnym wynagrodzeniem określonym w umowie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca uzyska przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e Ustawy o PDOP w przypadku, gdy Wnioskodawca przenosi na swoich klientów autorskie prawa majątkowe do utworów (w tym do programów komputerowych) wytworzonych we własnym zakresie, a przeniesienie tych praw dokonywane jest bezpośrednio w związku z uzyskiwaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych?
2. Czy Wnioskodawca uzyska przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e Ustawy o PDOP w przypadku, gdy w ramach świadczenia usług informatycznych (tj. w związku z uzyskiwaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych) Wnioskodawca przenosi na swoich klientów autorskie prawa majątkowe do utworów (w tym programów komputerowych) nabyte od osób trzecich (podwykonawców) w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę od tych osób usług informatycznych, a odrębne wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych w ogóle nie jest określane ani w umowie z podwykonawcą, ani w umowie z klientem?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka akcyjna nie uzyska przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2343 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o PDOP”) w przypadku, gdy przenosi na swoich klientów autorskie prawa majątkowe do utworów (w tym do programów komputerowych) wytworzonych we własnym zakresie, a przeniesienie tych praw dokonywane jest bezpośrednio w związku z uzyskiwaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Spółka akcyjna nie uzyska przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e Ustawy o PDOP również w przypadku, gdy w ramach świadczenia usług informatycznych (tj. w związku z uzyskiwaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych) Wnioskodawca przenosi na swoich klientów autorskie prawa majątkowe do utworów (w tym do programów komputerowych) nabytych od osób trzecich (podwykonawców) w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę od tych osób usług informatycznych, a odrębne wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych w ogóle nie jest określane ani w umowie z podwykonawcą, ani w umowie z klientem.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a Ustawy o PDOP, za przychody z zysków kapitałowych uważa się między innymi przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5, z wyłączeniem licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. e Ustawy o PDOP, za przychody z zysków kapitałowych uważa się również przychody ze zbycia praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5, z wyłączeniem przychodów ze zbycia licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 Ustawy o PDOP, amortyzacji m.in. podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe.

Autorskie prawa majątkowe, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 Ustawy o PDOP normuje Prawo autorskie.

W myśl art. 1 ust. 1 i 2 Prawa autorskiego, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem tego prawa są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne, muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe).

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 Prawa autorskiego).

Ochrona przewidziana przepisami Prawa autorskiego przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 4 Prawa autorskiego).

Na mocy art. 8 ust. 1 Prawa autorskiego, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Prawo autorskie wyróżnia przy tym:

• autorskie prawa osobiste, chroniące nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem (art. 16 Prawa autorskiego) oraz
• autorskie prawa majątkowe, rozumiane jako przysługujące twórcy wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17 Prawa autorskiego).
  
  

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy (art. 41 ust. 1 pkt 1 Prawa autorskiego).

Szczególną regulację zawierają w tym zakresie przepisy art. 12 ust. 1 i art. 74 ust. 3 Prawa autorskiego.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Prawa autorskiego, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Stosownie do art. 74 ust. 3 Prawa autorskiego, prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

W opinii Wnioskodawcy, łączna i kompleksowa wykładnia przepisów art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e oraz art. 16b ust. 1 pkt 4 Ustawy o PDOP prowadzi do wniosku, że przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e Ustawy o PDOP mogą zostać uzyskane jedynie w przypadku zbycia takich autorskich praw majątkowych, które są wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 Ustawy o PDOP, to znaczy w przypadku, gdy spełnione są łącznie poniższe warunki:

• zostały nabyte od innego podmiotu,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania przez podatnika,
• zostały przyjęte do używania przez podatnika,

a tym samym mogłyby być amortyzowane przez podatnika jako wartości niematerialne i prawne.

Przychody z zysków kapitałowych nie są natomiast uzyskiwane w przypadku zbycia autorskich praw majątkowych wytworzonych przez podatnika we własnym zakresie (w tym w wyniku pracy świadczonej przez pracowników podatnika, tj. w sytuacjach opisanych w art. 12 ust. 1 i art. 74 ust. 3 Prawa autorskiego).

Dlatego w przedstawionym stanie faktyczny należy uznać, że Wnioskodawca nie uzyska przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e Ustawy o PDOP w przypadku, gdy przenosi na swoich klientów autorskie prawa majątkowe do utworów (w tym do programów komputerowych) wytworzonych we własnym zakresie, a przeniesienie tych praw dokonywane jest bezpośrednio w związku z uzyskiwaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, ponieważ takie autorskie prawa majątkowe nie spełniają żadnego z warunków określonych w art. 16b ust. 1 pkt 4 Ustawy o PDOP (tj. nie zostały nabyte od innego podmiotu, nie nadają się do gospodarczego wykorzystania przez podatnika i nie zostały przyjęte do używania przez podatnika).

Wnioskodawca nie uzyska przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e Ustawy o PDOP również w przypadku, gdy w ramach świadczenia usług informatycznych (tj. w związku z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych) Wnioskodawca przenosi na swoich klientów autorskie prawa majątkowe do utworów (w tym do programów komputerowych) nabyte od osób trzecich (podwykonawców) w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę od tych osób usług informatycznych, a odrębne wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych w ogóle nie jest określane ani w umowie z podwykonawcą, ani w umowie z klientem. Takie autorskie prawa majątkowe co prawda są nabywane od innego podmiotu, lecz nie spełniają pozostałych warunków określonych w art. 16b ust. 1 pkt 4 Ustawy o PDOP, to znaczy nie nadają się do gospodarczego wykorzystania przez podatnika i nie zostały przyjęte do używania przez podatnika. Co więcej, wobec niewyodrębnienia ceny nabycia tych praw w ramach świadczenia usług przez podwykonawców, nie jest możliwa ich amortyzacja, a wobec niewyodrębnienia w umowach z klientami ceny zbycia tych praw, nie jest możliwe określenie konkretnego przychodu uzyskanego z tytułu takiego zbycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca - polski rezydent podatkowy - świadczy usługi informatyczne. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca tworzy albo modyfikuje utwory w rozumieniu prawa autorskiego, w tym programy komputerowe. Opisane we wniosku autorskie prawa majątkowe Wnioskodawca wytwarza we własnym zakresie (prawa te są tworzone przez pracowników Wnioskodawcy w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy), a także nabywa od osób trzecich (podwykonawców) w ramach umów o świadczenie usług informatycznych. Autorskie prawa majątkowe stanowią część usługi świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz swoich klientów i w konsekwencji same w sobie nie nadają się do gospodarczego wykorzystania przez Wnioskodawcę i nie są przyjmowane do używania przez Wnioskodawcę jako wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w sytuacji, w której przenosi on na swoich klientów autorskie prawa majątkowe uzyskuje przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2343 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o PDOP”).

Z dniem 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r. poz. 2175). Jedną ze zmian wprowadzonych tą ustawą jest wyodrębnienie nowego źródła przychodów - przychodów z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o PDOP, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 Ustawy o PDOP, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Wydzielając odrębne źródło przychodów, ustawodawca zamieścił w Ustawie o PDOP katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b Ustawy o PDOP.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a Ustawy o PDOP, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. e Ustawy o PDOP wynika natomiast, że za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.

Na podstawie art. 16b ust. 1 pkt 4-7 Ustawy o PDOP, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

• autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
• licencje,
• prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
• wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Konstrukcja powyższych przepisów wskazuje, że art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a Ustawy o PDOP, odnosi się jedynie do praw majątkowych wymienionych w punktach od 4 do 7 w art. 16b ust. 1 Ustawy o PDOP, nie wskazując przy tym, że mają to być jedynie prawa majątkowe, które zostały nabyte od innego podmiotu i nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, czyli stanowiące wartości niematerialne i prawne (w myśl art. 16b Ustawy o PDOP). Gdyby taka była intencja ustawodawcy, to przepisy wskazywałby wyraźnie, że chodzi o wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 Ustawy o PDOP. Nie ma wobec tego znaczenia sposób ich „pozyskania” przez podatnika (nabycie albo wytworzenie we własnym zakresie) czy ewentualne prawo do amortyzacji.

Zatem w sytuacji, w której Wnioskodawca w ramach świadczenia usług informatycznych przenosi na swoich klientów autorskie prawa majątkowe wytworzone we własnym zakresie lub nabyte uprzednio od podmiotów trzecich uzyskuje on przychód z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit a i e Ustawy o PDOP.

Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje wskazane przez Wnioskodawcę wyłączenie przewidziane w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a Ustawy o PDOP dotyczące przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych. Wyłączenie to dotyczy przychodów z innego rodzaju praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 Ustawy o PDOP – przychodów z licencji właśnie, nie zaś przychodów z autorskich praw majątkowych będących przedmiotem niniejszej interpretacji.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w sytuacji, w której przenosi on na swoich klientów opisane we wniosku autorskie prawa majątkowe wytworzone we własnym zakresie lub nabyte uprzednio od podmiotów trzecich nie uzyskuje przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e, jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.