Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.153.2018.1.PW
z 4 czerwca 2018 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 13 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uwzględnienia certyfikatu rezydencji kontrahenta amerykańskiego w odniesieniu do płatności dokonanych na rzecz tego kontrahenta w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uwzględnienia certyfikatu rezydencji kontrahenta amerykańskiego w odniesieniu do płatności dokonanych na rzecz tego kontrahenta w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa od osób prawnych mających rezydencję podatkową w Stanach Zjednoczonych Ameryki świadczenia z katalogu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2343 z późn. zm.) [zwanej dalej: „u.p.d.o.p.”]. Kontrahenci ci przekazują Wnioskodawcy oryginały certyfikatów rezydencji wydanych im przez amerykańskie władze podatkowe. Certyfikat taki zawiera następującą treść:
- dane organu podatkowego wydającego certyfikat,
- datę wydania certyfikatu,
- nazwę amerykańskiego podatnika (ang. ,,Taxpayer”), którego certyfikat dotyczy,
- numer podatkowy (ang. „TIN”) tego podatnika,
- rok podatkowy (ang. „Tax Year”) tego podatnika,
- stwierdzenie, że podatnik ten jest rezydentem Stanów Zjednoczonych dla potrzeb amerykańskich podatków,
- imię, nazwisko i stanowisko urzędnika, który podpisał certyfikat.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca, działając jako płatnik, o którym mowa w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., powinien uwzględniać opisany wyżej amerykański certyfikat rezydencji swojego kontrahenta w odniesieniu do płatności dokonanych na rzecz tego kontrahenta w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu czy też może w odniesieniu do płatności dokonanych w roku kalendarzowym wskazanym na certyfikacie jako rok podatkowy tego kontrahenta?
Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, (Dz. U. z 2017 r. poz. 2343, z późn. zm., dalej „u.p.d.o.p.”) osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.
Zgodnie z art. 26 ust. 1i u.p.d.o.p. jeżeli miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu jego ważności, płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania.
Na podstawie przedstawionego powyżej opisu zdarzenia przyszłego można, zdaniem Wnioskodawcy, przyjąć, że amerykański certyfikat rezydencji nie określa jednoznacznie terminu swojej ważności. Podany na certyfikacie „Tax Year” czyli w tłumaczeniu „rok podatkowy” nie jest opatrzony żadnym dodatkowym objaśnieniem bądź rozwinięciem, w szczególności jakimkolwiek stwierdzeniem sugerującym, że podany rok podatkowy należy rozumieć jako okres ważności certyfikatu. Stąd brak jest przesłanek, by jako termin ważności certyfikatu przyjmować rok kalendarzowy wskazany w certyfikacie jako „rok podatkowy” („Tax Year”). Dlatego też Wnioskodawca jako płatnik przy poborze podatku może na mocy art. 26 ust. 1i u.p.d.o.p. uwzględniać taki certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania.
Identyczny pogląd odnośnie amerykańskich certyfikatów rezydencji wyrażały już parokrotnie organy interpretacyjne. Choćby w interpretacji indywidualnej z dnia 30 października 2017 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.229.2017.1.JC Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej napisał: „Jeżeli zatem miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu ważności, a wskazuje on rok podatkowy kontrahenta - Wnioskodawca uwzględnia ten certyfikat w odniesieniu do płatności dokonanych w okresie 12 miesięcy od dnia wydania certyfikatu. W przypadku otrzymania certyfikatu rezydencji USA wydanego, przykładowo, w dniu 21 lutego 2017 r., w którym nie wskazano jednoznacznie okresu ważności, natomiast wskazanym rokiem podatkowym („Tax Year”) jest 2017 r., Spółka ma prawo do uwzględnienia tego certyfikatu w odniesieniu do płatności dokonanych w okresie 12 miesięcy od dnia jego wydania, tj. do 26 lutego 2018 r”.
Identyczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 24 listopada 2016 r. sygn. 1462-IPPB5.4510.901.16.1.MK, gdzie za prawidłowe uznał następujące stanowisko płatnika: „Jeżeli miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu ważności, a wskazuje on rok podatkowy Kontrahenta - Wnioskodawca uwzględnia ten certyfikat w odniesieniu do płatności dokonanych w okresie 12 miesięcy od dnia wydania certyfikatu”.
Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska przedstawionego w niniejszym wniosku.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.