Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.121.2018.1.AP
z 21 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
(t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko
Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 marca 2018 r. (data wpływu 4 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wykonywanie funkcji członka zarządu spółki bez uzyskiwania z tego tytułu wynagrodzenia stanowi nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2018 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wykonywanie funkcji członka zarządu bez uzyskiwania z tego tytułu wynagrodzenia stanowi nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy – Sp. z o.o. – (dalej także: „Spółka X.”) jest Spółka Y. zarejestrowana w Szwecji. Spółka Y. jest zatem spółką matką w stosunku do Spółki X. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Funkcję członków zarządu Wnioskodawcy pełnią T.M. (Prezes), T.G. (Członek) oraz B.W. (Członek) – którzy są również członkami zarządu lub pracownikami Spółki Y. Członkowie zarządu Wnioskodawcy nie pobierają wynagrodzenia za sprawowanie Zarządu w owej spółce, wynagradzani są za sprawowanie zarządu/pracę w Spółce Y. lub w innych spółkach grupy kapitałowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zarządzanie Wnioskodawcą przez członków zarządu Spółki Y., będącej jedynym udziałowcem Spółki X., bez wynagrodzenia wypłacanego przez Wnioskodawcę, stanowi świadczenie nieodpłatne w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm., dalej: „u.p.d.o.p.”), podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu nieodpłatnego świadczenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, pełnienie przez ww. osoby, będące członkami zarządu Spółki Y., funkcji członków zarządu Wnioskodawcy, bez uzyskiwania z tego tytułu wynagrodzenia, nie stanowi świadczenia nieodpłatnego, a tym samym nie spowoduje to powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu do opodatkowania z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p. co do zasady przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Za dochód zaś należy uznać, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, nadwyżkę sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągniętą w roku podatkowym (art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p).

Problematykę przychodów reguluje art. 12 u.p.d.o.p., który w ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. wskazuje, że do przychodów zalicza się wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. Niemniej jednak, ustawodawca nie zdefiniował w sposób bezpośredni terminu „nieodpłatnego świadczenia” ograniczając się jedynie do wskazania sposobu i kryteriów ustalania ich wartości. Tym samym dokonanie interpretacji tego pojęcia wymaga odwołania się do poglądów doktryny prawa podatkowego oraz orzecznictwa.

W piśmiennictwie powszechnie przyjmuje się, że do nieodpłatnego otrzymania rzeczy, praw lub innych świadczeń dochodzi w sytuacji, gdy podmiot otrzymujący te rzeczy, prawa lub inne świadczenia nie ma – w zamian za ich otrzymanie – obowiązku wykonania jakiegokolwiek świadczenia tj. nie wykonuje żadnej usługi, nie wydaje rzeczy lub praw, nie dokonuje jakiejkolwiek płatności (Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2010, Wojciech Dmoch, wyd. C.H. Beck, str. 185). Pogląd ten pokrywa się ze stanowiskiem reprezentowanym przez sądy administracyjne np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 1999 r., sygn. akt I SA/Gd 1290/98 stwierdzono, że przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. W dalszej kolejności zwrócić uwagę należy na zdanie Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 2 kwietnia 2003 r., sygn. akt III RN 49/02 – że w zakres pojęcia nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., wchodzą wszystkie zdarzenia prawne wywołujące określone następstwo – przychód (przysporzenie majątku) podatnika będącego osobą prawną, uzyskany nieodpłatnie, to znaczy bez ekwiwalentnego świadczenia wzajemnego. Podsumowując, określone świadczenie można zaliczyć do kategorii świadczeń „nieodpłatnych” stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, tylko w przypadku, gdy przysporzenie uzyskuje jeden (i tylko jeden) podmiot. Natomiast w przypadku, gdy występuje świadczenie wzajemne od drugiego podmiotu, nie można mówić o nieodpłatnym świadczeniu powodującym powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Dla celów podatkowych, za nieodpłatne świadczenia należy zatem uznać takie zdarzenia prawne lub gospodarcze, które nie są związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu mającego konkretny wymiar finansowy. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 maja 2003 r., sygn. akt I SA/Wr 3249/00: zakwalifikowanie danego świadczenia jako nieodpłatnego wymaga szczegółowego zbadania stanu faktycznego konkretnej sprawy. Dla uznania, że dane świadczenie stanowi otrzymane przez podatnika nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. nie jest wystarczające jedynie stwierdzenie, że świadczący nie uzyskuje wynagrodzenia od podatnika z tytułu wykonanego świadczenia. Bez znaczenia pozostaje wartość ekonomiczna ewentualnego świadczenia, co potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 maja 2003 r., sygn. akt II FSK 2640/12 twierdząc, że świadczenie na rzecz spółki z o.o. w postaci pełnienia przez wspólnika tej spółki funkcji prezesa lub członka zarządu bez wynagrodzenia nie będzie nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., jeśli w zamian za pełnienie takiej funkcji bez wynagrodzenia spełniający uzyska lub ma uzyskać wzajemnie pewną korzyść majątkową, niezależnie czy wartość takiej korzyści odpowiada wartości ekonomicznej świadczenia na rzecz spółki.

W niniejszej sprawie rozstrzygające znaczenie dla stwierdzenia, że po stronie Wnioskodawcy powstaje nieodpłatne świadczenie będą mieć stosunki między Wnioskodawcą a Spółką Y. Spółka Y. jest jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy, a tym samym posiada pełną kontrolę nad tym podmiotem. W interesie spółki matki leży uzyskanie przez spółkę córkę możliwie jak najwyższych zysków, dzięki czemu uzyska wysoką dywidendę. Sposób zarządzania jakąkolwiek spółką niewątpliwie ma wpływ na jej rozwój oraz pozycję rynkową, a w konsekwencji również na generowane zyski. Poprzez wyznaczenie konkretnych osób fizycznych do pełnienia funkcji zarządczych u Wnioskodawcy, których dbałość o interesy spółki matki jest niezaprzeczalna, zwiększeniu ulegają nie tylko szanse spółki córki, ale również szanse spółki matki na zwiększenie zysków, przez wypłatę wysokiej dywidendy od spółki córki. Podsumowując, w zamian za otrzymane przez Wnioskodawcę świadczenie w postaci czynności zarządczych, Spółka Y. otrzyma ekwiwalent w formie wypłaconej za pośrednictwem spółki córki dywidendy. Dlatego też, nie można uznać, że wykonywanie przez członka zarządu swej funkcji na rzecz Wnioskodawcy stanowi świadczenie nieodpłatne w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., nawet jeśli nie otrzymuje wynagrodzenia z tego tytułu. Brak ustalenia, iż mamy do czynienia ze świadczeniem nieodpłatnym spowoduje, iż po stronie Wnioskodawcy nie pojawi się przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Podsumowując, w niniejszym stanie faktycznym Spółka Y. nie otrzymuje bezpośredniego przysporzenia majątkowego za pełnienie funkcji zarządczych u Wnioskodawcy przez członków zarządu Spółki Y., a pośrednie – w postaci dywidendy. W związku z powyższym, należy wyprowadzić wniosek, iż wykonywanie przez członków zarządu Spółki Y. pracy na rzecz Wnioskodawcy nie stanowi świadczenia nieodpłatnego, a tym samym nie będzie stanowiło przychodu, od którego należy odprowadzić podatek dochodowy od osób prawnych. Na poparcie swojego stanowisko Wnioskodawca wskazuje na treść interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (Znak: IBPB-1-3/4510-91/15/APO), w której uznano, że: W ramach stosunków łączących spółkę kapitałową ze wspólnikami takiej spółki szczególną rolę odgrywają świadczenia wynikające z umowy spółki. Do takich świadczeń zaliczyć można m.in. obowiązek wniesienia wkładu na kapitał zakładowy spółki, obowiązek wnoszenia dopłat uchwalonych przez zgromadzenie wspólników, pełnienie funkcji w organach spółki itp. W przypadku tego rodzaju świadczeń wspólnika na rzecz Spółki nie można uznać, że Spółka uzyskała nieodpłatne świadczenie, nawet jeżeli nie zostało określone z tego tytułu dodatkowe wynagrodzenie wspólnika. Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Prezes Zarządu pełni w Spółce funkcję na podstawie powołania, nie otrzymując z tego tytułu wynagrodzenia. Równocześnie, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w spółce matce, posiadającej 100% udziałów w Spółce. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że nieodpłatne pełnienie funkcji Prezesa Zarządu Spółki, na podstawie powołania, przez osobę zatrudnioną równocześnie na podstawie umowy o pracę w spółce matce, nic skutkuje po stronic Wnioskodawcy powstaniem przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń, w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p, bowiem świadczeniodawca (spółka matka) uzyskuje lub uzyska w przyszłości od świadczeniobiorcy (Wnioskodawcy) świadczenie(a) ekwiwalentne (np. w postaci dywidendy).

Opisana wyżej sytuacja pokrywa się w całości z przedstawionym tu stanem faktycznym, co oznacza, że w tym wypadku z pewnością można stwierdzić, że świadczenie pracy bez wynagrodzenia przez członków zarządu Spółki Y. w Spółce X. – córce (Wnioskodawca) nie ma charakteru nieodpłatnego. Powyższe rozważania znajdują potwierdzenie również w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w sprawach o podobnym stanie faktycznym (Znak: IBPB-1-1/4510-32/16/NL, Znak: IBPBI/2/423-925/12/AP).

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, w dwóch egzemplarzach

(art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.