2018.05.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.89.2018.2.IZ
z 11 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 lutego 2018 r. (data wpływu 5 marca 2018 r.), uzupełnionym 11 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

przedstawiona działalność Spółki, w zakresie produkcji Prototypów stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 ustawy o PDOP (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
w przypadku, gdy odpowiedź na pytanie 1 będzie pozytywna, to czy ponoszone przez Spółkę koszty związane z działalnością B+R w zakresie, w jakim dotyczą projektów przyjętych do realizacji oraz wydatki poniesione na prace zaniechane z uwagi na nieprzyjęcie Prototypu przez zamawiającego, które ujmowane są jako koszty jednorazowo, stanowią koszt kwalifikowany i mogą zostać odliczone przez Wnioskodawcę od podstawy opodatkowania proporcjonalnie do udziału w zysku Spółki na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, w ramach ulgi badawczo-rozwojowej w zakresie w jakim nie zostały zwrócone jej w jakiejkolwiek formie (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie definicji działalności badawczo-rozwojowej oraz uznania kosztów ponoszonych w związku z tą działalnością za koszty kwalifikowane na potrzeby ulgi badawczo-rozwojowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 5 kwietnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.89.2018.1.IZ wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 11 kwietnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

G. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm., dalej: „ustawa o PDOP”).

Wnioskodawca jest komplementariuszem Spółki G. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k (dalej: „Spółka”), która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na toczeniu na automatach tokarskich, obróbce CNC oraz świadczeniu usług dodatkowych, polegających w szczególności na projektowaniu i produkcji narzędzi specjalnych dedykowanych na własne potrzeby oraz na zamówienie klientów. W zakres wskazanej powyżej działalności wchodzi produkcja podzespołów w produkcji klasycznych elementów toczonych jak również kompleksowych części poddawanych toczeniu, frezowaniu, walcowaniu, szlifowaniu, hartowaniu indukcyjnemu oraz innym obróbkom o charakterze mechanicznym.

Jednym z obszarów działalności Spółki jest produkcja prototypów podzespołów, m.in. do pojazdów silnikowych stosownie do szczegółowej specyfikacji klienta (dalej jako: „Prototypy”). Powyższa specyfikacja charakteryzuje się wysokim poziomem szczegółowości i obejmuje m.in. dane dotyczące oczekiwanej wielkości, ochrony przed korozją, czystości materiałów, kompozycji chemicznej, fazki, maszyn użytych do produkcji, czy innych wymagań szczególnych. Suma tych cech powoduje, że Prototypy produkowane dla klienta stanowią towar unikalny, pasujący jedynie do danego elementu, dla którego są dedykowane. W konsekwencji, każdorazowo muszą one zostać opracowane przez Spółkę przy jednoczesnym zapewnieniu by produkowany Prototyp był:

produktem wysokiej jakości,
spełniał preferencje klienta,
nowatorski, a zatem konkurencyjny na rynku.

Należy przy tym zauważyć, że produkowane przez Spółkę Prototypy nie występują powszechnie na rynku, ponieważ ich specyfika polega na ścisłym dopasowaniu do potrzeb klienta, przy zachowaniu nowatorskiego charakteru nadawanego przez Spółkę. Tym samym, innowacyjny charakter tego obszaru działalności implikuje także ponoszone przez Spółkę ryzyko porażki, tzn. uznania przez klienta, że dany Prototyp nie odpowiada jego oczekiwaniom, a co za tym idzie nieuruchomienia jego produkcji seryjnej.

Działalność Spółki w zakresie produkcji Prototypów a następnie ewentualnej seryjnej produkcji podzespołów oparta jest na w pełni zintegrowanym modelu operacyjnym, obejmującym następujące fazy procesu:

Wpływ zapytania ofertowego od Klienta i rejestracja w bazie Spółki,
Analiza wykonalności - feasibility evaluation - uwzględniająca możliwości techniczne Spółki w zakresie produkcji Prototypu i podzespołu, w tym analiza specyfikacji (specyficznych wymagań klienta),
Po dokonaniu wstępnej analizy prowadzącej do założenia, że Spółka będzie w stanie sprostać złożonej przez klienta ofercie pod względem technicznym, Spółka składa zapytania ofertowe względem swoich dostawców dotyczące m.in. dostępności surowców, oprzyrządowania, specjalistycznych narzędzi etc., potrzebnych do realizacji złożonej oferty,
Zatrudnieni w Spółce technolodzy opracowują wstępny proces przebiegu produkcji Prototypu, cykle, założenia dotyczące pakowania oraz budują Failure modę and effects analysis, dalej: FMEA - czyli analizę rodzajów i skutków możliwych błędów oraz Control Plan, dalej: CP - plan kontroli, czyli udokumentowany opis systemów i procesów wymaganych do kontroli Prototypu gwarantujący skuteczność i poprawną realizację określonych działań kontrolno - pomiarowych względem jego produkcji,
Bazując na dokumentach FMEA i CP, Spółka przygotowuje dokument będący formą zobowiązania jakościowego dotyczący planów jakościowych, czyli ilości detali niezgodnych na milion wyprodukowanych podzespołów, począwszy od momentu uruchomienia produkcji, przez kolejne lata seryjnej produkcji,
Po przeanalizowaniu powyższego, Spółka dokonuje potwierdzenia możliwości produkcyjnych Prototypu i informuje o tym klienta przedstawiając tym samym ofertę ze wskazaniem proponowanej ceny i terminu wykonania,
Jeżeli klient zaakceptuje złożoną ofertę, przesyła Spółce zamówienie na dany Prototyp, zatwierdzając tym samym rozpoczęcie produkcji określonego Prototypu przez Spółkę,
Po otrzymaniu zatwierdzenia oferty przez klienta, Spółka przygotowuje plan uruchomienia produkcji Prototypu, obejmujący m.in. gotowość dostawców Spółki do dostarczenia niezbędnych surowców, oprzyrządowania, specjalistycznych narzędzi etc. niezbędnych do uruchomienia produkcji. Plan uruchomienia produkcji Prototypu obejmuje również podział na poszczególne zadania oraz przewidywany termin ich ukończenia,
Spółka przygotowuje pełną dokumentację planowanego procesu produkcji Prototypu, obejmującą m.in. pełną dokumentację techniczną, docelowy proces produkcyjny, projektowanie narzędzi specjalnych, sprawdzianów specjalnych, karty środków kontrolnych i innych niezbędnych dokumentów dla rozpoczęcia produkcji Prototypu,
Spółka składa zamówienia u swoich dostawców na niezbędne materiały, narzędzia, etc., które będą wykorzystywane w produkcji Prototypu,
Spółka uruchamia produkcję pojedynczego Prototypu dla ewentualnej dalszej produkcji seryjnej,
Prototyp wraz z raportem dotyczącym produkcji przesyłany jest do klienta, tak aby mógł on dokonać jego weryfikacji i zadecydować czy zaprezentowany Prototyp wymaga dalszych „ulepszeń”, czy też może być skierowany w przedstawionej formie bez zmian do seryjnej produkcji. W zależności od pierwotnych ustaleń, Prototypy przekazywane są zamawiającemu bezpłatnie, bądź za odpłatnością. Jeżeli Prototypy przekazywane są za odpłatnością, to z reguły cena ich sprzedaży skalkulowana jest na poziomie odpowiadającym cenom podzespołów produkowanych seryjnie. Dlatego koszty opracowania i wytworzenia Prototypów są wielokrotnie wyższe od ceny ich sprzedaży. Przykładowo, cena może wynosić np. 1 EUR przy kosztach produkcji na poziomie 2 500 EUR. Innymi słowy, niezależnie czy Prototypy są przekazywane klientowi nieodpłatnie czy za odpłatnością, koszty opracowania i wytworzenia Prototypów obciążają ekonomicznie Spółkę.
Przy założeniu, że klient zaakceptuje przedstawiony Prototyp w pierwotnej wersji, Spółka rozpoczyna produkcję seryjną danego podzespołu.

Przedstawiony model operacyjny procesu produkcji stosowany przez Spółkę, pozwala utrzymać pełną kontrolę nad wysoką jakością surowców wykorzystywanych do produkcji Prototypu oraz samego Prototypu, przy jednoczesnym zapewnieniu nad nim ciągłej kontroli zarządczej oraz przeprowadzaniu analiz ryzyka.

Wnioskodawca podkreśla, że proces produkcji określonego Prototypu nie ma charakteru mechanicznego ani odtwórczego. Spółka w oparciu o przedłożoną specyfikację przygotowuje całkowicie nowy, spersonalizowany Prototyp, dopasowany do potrzeb klienta. Powyższy opis procesu produkcji uzasadnia także wyrażoną na wstępie tezę, że Prototypy trafiające do klienta nie występują powszechnie na rynku, gdyż każda partia posiada cechy charakterystyczne jedynie dla niej.

Wnioskodawca również podkreśla znaczenie czasu, jaki upływa pomiędzy złożeniem zapytania ofertowego przez klienta, a momentem rozpoczęcia produkcji danego Prototypu. Z uwagi na innowacyjny charakter podejmowanych działań, tj. konieczność opracowania projektu, a co za tym idzie prowadzone analizy i badania a także nakłady techniczne i osobowe proces produkcji może znacznie przekraczać okres 1 roku.

W tym kontekście należy także podnieść, że z uwagi na specyfikę procesu produkcyjnego, zwłaszcza technologicznego nie jest możliwe wyprodukowanie jedynie jednej sztuki Prototypu.

Produkcja obejmuje zatem minimalną ilość prototypów podzespołów, np. 100 szt. Realizacja procesu produkcji Prototypu związana jest z występowaniem po stronie Spółki różnego rodzaju kosztów, takich jak:

wynagrodzeń osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę, do których należą w szczególności:
1. koszty wynagrodzeń zasadniczych pracowników,
2. koszty wynagrodzeń za pracę w godzinach nadliczbowych,
3. koszty wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, w części finansowanej przez Spółkę (za pierwsze 33 lub 14 dni niezdolności do pracy w roku kalendarzowym),
4. koszty składek wynikających z ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych z tytułu należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.; Dz.U. z 2018 r., poz. 106 i poz. 138; dalej: „ustawa o PDOF”) - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek.

Poza wymienionymi powyżej kosztami, Spółka może ponosić także inne koszty wynagrodzeń, takie jak:

koszty premii rocznych oraz ewentualnych premii uznaniowych,
koszty szkoleń,
koszty organizacji szkoleń,
koszty wydatków ponoszonych podczas podróży służbowych,
koszty diet i delegacji,
koszty abonamentu za świadczenia prywatnej opieki medycznej oraz kuponów żywnościowych udostępnianych pracownikom,
koszty odpraw emerytalnych pracowników

oraz inne koszty stanowiące składnik wynagrodzeń, w rozumieniu ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 108, z późn. zm.).

Należy przy tym zaznaczyć, że pracownicy, którzy zajmują się powyższą działalnością, mogą również wykonywać inne czynności - np. o charakterze nadzoru nad produkcją Prototypów lub administracyjnym. W związku z tym, Spółka zamierza wdrożyć systemy raportowania czasu pracy (dalej: „ewidencja czasu pracy”), za pomocą których będzie dokładnie rejestrowała czas, jaki pracownicy poświęcają na poszczególne prace przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego. Dzięki takiemu rozwiązaniu Spółka będzie dysponowała danymi pozwalającymi na stwierdzenie jaka część wydatków ponoszonych na wynagrodzenia oraz pochodne wynagrodzeń pracowników dotyczy produkcji Prototypów, a jaka pozostałej działalności Spółki.

Ponadto, w proces produkcji Prototypów zaangażowani są zarówno pracownicy, jak i osoby sprawujące w Spółce funkcje kierownicze, wykonujące je na podstawie umowy o pracę. Osoby sprawujące funkcje kierownicze są zaangażowane w proces produkcji Prototypów, zwłaszcza poprzez sprawowanie nad nim nadzoru, a także doradzanie w nim przy wykorzystaniu swojej wiedzy technicznej i doświadczenia.

Przykładowo, w zakres obowiązków Dyrektora ds. Badań i Rozwoju wchodzą następujące czynności:

Opracowywanie strategii w zakresie rozwoju technologicznego firmy, w tym prowadzenie analiz wartości i rentowności przedsięwzięć inwestycyjnych w zakresie nowych technologii,
Analizowanie i optymalizowanie procesów technologicznych,
Nadzorowanie stosowanej technologii w produkcji bieżącej,
Uczestniczenie w opracowywaniu budżetu organizacji w części dotyczącej wdrożeń i rozwoju technologicznego,
Rozwijanie, w szczególności wdrażanie rozwiązań mających na celu ograniczenie kosztów utrzymania ruchu oraz optymalizacja pracy pracowników działu produkcji,
Opracowywanie planów kosztowych, szacowanie zdolności produkcyjnej przedsiębiorstwa, decydowanie w zakresie wdrażania nowych technologii produkcyjnych,
Nawiązywanie i utrzymywanie współpracy z firmami zewnętrznymi w zakresie wykorzystywanych technologii,
Aktywny udział w ciągłym doskonaleniu i optymalizacji procesów produkcyjnych,
Ustanawianie i osiąganie wysokich standardów pracy oraz ich doskonalenie, w zakresie wysokiego poziomu bezpieczeństwa pracy,
Pomoc w zespole przygotowującym (FMEA, CONTROL PLAN, PPAP),
Organizacja działań mających na celu poprawę porządku i właściwej organizacji stanowisk pracy (5S),
Nadzór nad przestrzeganiem zasad i procedur jakościowych zgodnych z Systemem Jakości Wnioskodawcy,
Współpraca z działem Technologii, Jakości, Produkcji, Zakupów i Logistyki w ramach projektów wdrażania nowych części, maszyn i technologii,
Realizacja zadań i projektów wyznaczonych przez Szefa Projektu,
Wypracowywanie sprawnych i akceptowalnych metod współpracy Działu Technologii z innymi Działami i Klientami oraz
Przygotowywanie kosztorysów, zleconych przez Dział Technologii.

Podsumowując, osoby sprawujące w Spółce funkcje kierownicze wykonują zarówno czynności związane z produkcją Prototypów, jak i z pozostałą działalnością Spółki. Określenie charakteru tych czynności, a zatem przyporządkowanie ich do poszczególnych projektów odbywać się będzie w oparciu o ewidencję czasu pracy.

2. materiałów i surowców bezpośrednio wykorzystywanych w ramach prac nad produkcją Prototypów, do których należą m.in.: koszty nabycia surowców, oprzyrządowania, specjalistycznych narzędzi itp.

W trakcie realizacji procesu produkcji Prototypów ponoszone przez Spółkę koszty materiałów księgowane są jako rozliczenie międzyokresowe kosztów i przyporządkowane do konkretnego projektu.

Jak wskazano w opisie przebiegu procesu technologicznego, po złożeniu zamówienia przez klienta wykonywany jest szereg analiz dotyczących zarówno możliwości wykonania zleconych prac, jak i ich przewidywanych kosztów. Obejmują one także poszukiwanie odpowiednich materiałów oraz ich wycenę. Dopiero zaakceptowanie przez klienta szacowanego kosztorysu projektu prowadzi do podjęcia jego realizacji i przygotowania Prototypu. Jeżeli Prototyp zostanie zaakceptowany przez zamawiającego, Spółka podejmuje realizację projektu w pełnym zakresie a koszty tego zlecenia zaksięgowane uprzednio jako RMK rozliczane są dla celów bilansowych w czasie w przeciągu 2 lat. W przeciwnym przypadku koszty zawieszone jako RMK spisywane są w koszty jednorazowo.

W odniesieniu do narzędzi wykorzystywanych przez Spółkę w procesie produkcji Prototypów należy wskazać, że w praktyce mogą wystąpić dwie sytuacje. Po pierwsze, Spółka może dysponować odpowiednimi narzędziami i rozpocząć prace bez konieczności ich zakupu. Niekiedy jednak proces technologiczny opracowany przez zatrudnionych w Spółce technologów wymaga nieposiadanych przez Spółkę narzędzi specjalistycznych, które mogą zostać wykorzystane jedynie w tym konkretnym projekcie.

W drugim przypadku Spółka nabywa niezbędne narzędzia we własnym zakresie, bądź obciąża zamawiającego, w zależności od okoliczności, całością lub częścią kosztów zakupu nowych narzędzi. Jeżeli produkcja Prototypu obarczona jest wyjątkowo dużym ryzykiem niepowodzenia Spółka obciąża zamawiającego kwotą przewyższającą koszty zakupu narzędzi. Rozliczenia te dokonywane są na zasadzie refaktury.

Wnioskodawca podkreśla też, że Spółka zamierza wprowadzić system rozliczania wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w proces produkcji Prototypów w oparciu o ten sam model, co rozliczanie kosztów materiałów, tj. poprzez RMK. Wynagrodzenia będą alokowane do poszczególnych projektów w odpowiedniej części wynikającej z wprowadzonej ewidencji czasu pracy.

Jednocześnie, Spółka nie wyklucza też zmiany sposobu rozliczeń wydatków na projekty Prototypów przekazanych do produkcji seryjnej poprzez ujęcie ich w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jako koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o PDOP, a następnie dokonywanie od nich odpisów amortyzacyjnych. Opisywany model rozliczeń dotyczyłby zarówno celów podatkowych, jak i bilansowych.

Należy także podkreślić, że prowadzona przez Spółkę ewidencja projektów pozwala na ustalenie wysokości wydatków ponoszonych na projekty związane z Prototypami.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że:

Nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.
Koszty produkcji Prototypów nie obejmują inwestycji w aparaturę naukowo-badawczą dostarczaną w ramach umowy zawartej z podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o PDOP oraz inwestycji w samochody osobowe oraz budowle, budynki i lokale będące odrębną własnością.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 9 kwietnia 2018 r. (wpływ do Organu 11 kwietnia 2018 r.) wskazano, że Spółka, której komplementariuszem jest Wnioskodawca, poza kosztami wynagrodzeń zasadniczych, wynagrodzeń za pracę w godzinach nadliczbowych, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, w części finansowanej przez pracodawcę (za pierwsze 33 lub 14 dni niezdolności do pracy w roku kalendarzowym) oraz kosztami składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne pracowników - w części finansowanej przez pracodawcę, jako płatnika składek może ponosić także inne koszty wynagrodzeń, m.in.:

koszty szkoleń,
koszty organizacji szkoleń,
koszty wydatków ponoszonych podczas podróży służbowych oraz
koszty diet i delegacji.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, że wszystkie wymienione świadczenia związane są ściśle ze stosunkiem pracy i wypłacane są w związku z jego istnieniem, należy uznać, iż stanowią one należności z tytułu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF, tj. przychody ze stosunku pracy.

Na marginesie Wnioskodawca wyjaśnił, że koszty szkoleń i ich organizacji, o których mowa w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) wskazanym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie dotyczą tutaj szkoleń, które są niezbędne do wykonywania przez pracownika danego rodzaju pracy i nie stanowią w ogóle przychodu pracownika.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania.

Czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego działalność Spółki, w zakresie produkcji Prototypów stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 ustawy o PDOP? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie 1 będzie pozytywna, to czy ponoszone przez Spółkę koszty związane z działalnością B+R w zakresie, w jakim dotyczą projektów przyjętych do realizacji oraz wydatki poniesione na prace zaniechane z uwagi na nieprzyjęcie Prototypu przez zamawiającego, które ujmowane są jako koszty jednorazowo, stanowią koszt kwalifikowany i mogą zostać odliczone przez Wnioskodawcę od podstawy opodatkowania proporcjonalnie do udziału w zysku Spółki na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, w ramach ulgi badawczo-rozwojowej w zakresie w jakim nie zostały zwrócone jej w jakiejkolwiek formie? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Wskazana w opisie zdarzenia przyszłego działalność prowadzona przez Spółkę, w zakresie produkcji Prototypów stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 i 28 ustawy o PDOP.

Stosownie do treści art. 4a pkt 26 ustawy o PDOP, przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Oznacza to, że za działalność badawczo-rozwojową należy uznać w szczególności badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych (badania przemysłowe) oraz prace rozwojowe, przy czym, przez prace rozwojowe, zgodnie z treścią art. 4a pkt 28, rozumie się nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

W ocenie Wnioskodawcy, opisana szczegółowo w pierwszej części wniosku produkcja Prototypów stanowi na gruncie ustawy o PDOP działalność badawczo-rozwojową.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zamówienia składane przez klientów, a co za tym idzie produkty powstałe w wyniku produkcji posiadają każdorazowo cechy wynikające ze szczegółowej specyfikacji. Sprawia to, że wyprodukowane Prototypy są unikalne i dopasowane do konkretnej części, której komponent mają stanowić. Niemniej jednak, produkcja ta nie może zostać zrównana z produkcją na zamówienie, gdyż obarczona jest ona elementem ryzyka po stronie Spółki. Złożenie zamówienia przez kontrahenta nie oznacza automatycznie rozpoczęcia produkcji seryjnej. Kontrahent oczekuje bowiem opracowania innowacyjnej technologii zmniejszającej koszty produkcji oraz dokonuje szczegółowej weryfikacji i testów gotowego Prototypu. Może on zatem odmówić jego przyjęcia, a co za tym idzie produkcja nie zostanie uruchomiona.

Produkcja każdego Prototypu poprzedzona jest szeregiem badań i analiz zmierzających do opracowania jej technologii, tak aby była ona optymalna i zmniejszała koszty produkcji. Każdy Prototyp stanowi zatem efekt działań innowacyjnych.

Ponadto, Spółka z przeprowadzonych projektów badawczo-rozwojowych sporządza szczegółową dokumentację, która pozwala w sposób systematyczny zbierać, magazynować i dystrybuować nową wiedzę powstałą podczas prowadzenia poszczególnych projektów, celem jej wykorzystania w innych procesach projektowych. Dokumentacja ta zawiera także planowany budżet przedsięwzięcia.

W konsekwencji należy wskazać, że omawiany proces technologiczny charakteryzuje się wszelkimi cechami, jakie spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w Podręczniku Frascati 2015 (OECD (2015), Frascati Manual 2015: Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development, The Measurement of Scientific, Technological and Innovation Activities, OECD Publishing, Paris. DOI: http://dx.doi.org/10.1787/9789264239012-en). Posiada on bowiem przymiot nowości (innowacyjności), kreatywności, niepewności co do osiągnięcia zamierzonego rezultatu, systematyczności (planowania budżetu) a także jego rezultaty mogą być przeniesione na inne podmioty (np. w formie dokumentacji sporządzonej podczas prowadzonych analiz), bądź nadają się one do wykorzystania w procesie produkcji.

Spółka (winno być: Wnioskodawca) podkreśla, że za uznaniem prowadzonej przez Spółkę produkcji Prototypów za działalność badawczo-rozwojową przemawiają także wyjaśnienia Ministra Finansów i Rozwoju opublikowane w Biuletynie Informacji Publicznej, w tym w opublikowanej tam prezentacji dotyczącej sposobu rozliczania ulgi (http://www.finanse.mf.gov.pl/cit/ulgi/-/asset_publisher/Id80/content/dzialalnosc-badawczo-rozwojowa-w-2017r?redirect+http%3A%2F%2Fwww.finanse.mf.gov.pl%2Fcit%2Fulgi%3Fp_p_ id53D101_INSTANCE_Id80%26p_p_lifecycle%3D0%26p_p_state%3Dnormal%26p_p_mode%3Dview%26p_p_col_id%3Dcolumn-2%26p_p_col_count%3D1).

W przywołanej prezentacji Minister wskazuje wprost na przykładowy przebieg procesu technologicznego charakteryzujący się analogicznym przebiegiem co proces produkcji Prototypów. Procesy te są zbieżne w kluczowych dla projektu elementach, w szczególności opracowania koncepcji technologii, potwierdzenia jej analitycznie i eksperymentalnie, zweryfikowania komponentów oraz demonstracji Prototypu.

W ocenie Spółki (winno być: Wnioskodawcy), przywołane powyżej argumenty bezsprzecznie przemawiają za uznaniem prowadzonej przez Spółkę produkcji Prototypów za działalność badawczo-rozwojową.

Powyższe znajduje także potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej na gruncie analogicznego stanu faktycznego przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 marca 2017 r., nr 0461-ITPB3.4510.687.2016.2.PS, w której Dyrektor podzielił w pełni argumentację podatnika, zgodnie z którą działalność badawczo-rozwojową może stanowić realizowanie prac pod specyfikację klienta oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 24 stycznia 2017 r., nr 0461-ITPB3.4510.586.2016.1.PS, w której za działalność badawczo-rozwojową uznana została m.in. produkcja podzespołów i urządzeń elektronicznych, wiązek elektrycznych oraz komponentów mechanicznych do pojazdów silnikowych.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, wskazane w opisie zdarzenia przyszłego koszty wynagrodzeń, materiałów i narzędzi w zakresie, w jakim nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie stanowią koszty kwalifikowane, podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania proporcjonalnie do udziału w zyskach Spółki na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP.

Koszty kwalifikowane jakie ponosi Wnioskodawca (winno być: Spółka) to przede wszystkim należności z tytułów o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PDPF, czyli należności z tytułu wynagrodzeń za pracę oraz składek z tytułu tych należności, dotyczących pracowników zatrudnionych przy wykonywaniu działalności B+R. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca (winno być: Spółka) ponosi również koszty związane z nabyciem materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Za koszty kwalifikowane, stosownie do postanowienia art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP, uznaje się m.in.:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu,
1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PDOF, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu,
2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową,
2a. nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

W świetle przytoczonej powyższej regulacji prawnej, szczególną uwagę należy zwrócić na fakt, że ustawodawca z kosztów kwalifikowanych nie wyłącza wynagrodzeń osób pełniących funkcje kierownicze. Jedynym kryterium alokacji danego składnika wynagrodzenia do kosztów kwalifikowanych jest tu związek wykonywanej pracy z działalnością badawczo-rozwojową, który może zostać wykazany na podstawie ewidencji czasu pracy, którą Spółka zamierza wprowadzić.

Jednocześnie, należy wskazać, że w świetle postanowień art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF, do którego wprost odnoszą się przepisy dotyczące ulgi badawczo-rozwojowej, należności z tytułu świadczenia pracy zaliczane do kosztów kwalifikowanych są szersze niż samo wynagrodzenie zasadnicze. Obejmują one bowiem wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Oznacza to, że wszelkie transfery środków należne pracownikom Spółki w związku z pozostawaniem przez nich w stosunku pracy mogą zostać uznane za koszt kwalifikowany w zakresie, w jakim mają one związek z działalnością badawczo-rozwojową.

W odniesieniu do materiałów i surowców należy wskazać, że przesłanką zaliczenia ich do kosztów kwalifikowanych jest istnienie bezpośredniego związku ich nabycia z działalnością badawczo-rozwojową. W ocenie Wnioskodawcy, związek ten jest zachowany i wykazywany jest poprzez przyporządkowywanie wydatków ponoszonych na materiały do poszczególnych zleceń składanych przez klientów.

Drugim warunkiem zaliczenia tych wydatków do kosztów kwalifikowanych jest niedokonanie ich zwrotu Spółce w jakiejkolwiek formie. Nie ulega wątpliwości, że warunek ten jest spełniony w odniesieniu do kosztów wynagrodzeń, materiałów i narzędzi, których koszt nie został przez Spółkę refakturowany.

W odniesieniu do wydatków ponoszonych na zakup specjalistycznych narzędzi, możliwość zaliczenia ich do kosztów kwalifikowanych uzależniona jest od zakresu refaktury. W ocenie Wnioskodawcy, możliwość ta wyłączona jest w zakresie w jakim wydatki poniesione na ich zakup zostały przez Spółkę refakturowane w pełnej wysokości. Niemniej jednak jeżeli Spółka obciąża zamawiającego kwotą niższą niż rzeczywiście poniesiona, różnica tych wartości będzie stanowić koszt kwalifikowany.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, przyporządkowanie danego zakupu do poszczególnych Prototypów odbywa się na kontach analitycznych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Koszty te ewidencjonowane są zatem w rozbiciu na miejsca ich powstawania, a co za tym idzie Spółka ma możliwość wydzielenia kosztów bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Wprowadzenie ewidencji czasu pracy przez Spółkę pozwoli także na dokonanie takiego przyporządkowania w odniesieniu do wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w prace nad Prototypami.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, na możliwość uznania danego wydatku za koszt kwalifikowany nie ma wpływu to, czy dany projekt został zakończony sukcesem, tj. czy Prototyp został zaakceptowany do produkcji seryjnej. W świetle ustawy o PDOP, zarówno koszty prac zakończonych sukcesem, jak i niepowodzeniem mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. W konsekwencji, jeżeli spełnione zostaną przesłanki zawarte w treści art. 18d ustawy o PDOP mogą one zostać uznane za koszty kwalifikowane.

W konsekwencji, w ocenie Spółki (winno być: Wnioskodawcy), wskazane w opisie zdarzenia przyszłego koszty wynagrodzeń, materiałów i narzędzi w zakresie w jakim nie zostały Spółce zwrócone, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawą z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej, od 1 stycznia 2018 r. zmieniono brzmienie przepisów art. 18d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje działalności, które uprawniają podatników do odliczenia kosztów kwalifikowanych w zeznaniu podatkowym zostały zdefiniowane w art. 4a updop, zgodnie z którym, ilekroć w ustawie jest mowa o:

działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (pkt 26);
badaniach naukowych – oznacza to:
1. badania podstawowe – oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
3. badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych (pkt 27);
pracach rozwojowych – oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:
1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna (pkt 28).

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się:

przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W myśl art. 18d ust. 5 updop, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 updop).

Z art. 9 ust. 1b updop, wynika, jednakże ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi B+R, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

W tym miejscu należy również wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 updop, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W myśl ust. 2 tego przepisu, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Jeżeli działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie ust. 1, uznaje się za przychody z działalności gospodarczej (art. 5 ust. 3 updop).

Zatem, oznacza to, że przychody i koszty z działalności prowadzonej przez Spółkę, dla celów podatku dochodowego będą stanowić odpowiednio przychody i koszty podatkowe Wnioskodawcy proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawcę udziału w Spółce.

Ad. 1.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że działalność prowadzona przez Spółkę w zakresie produkcji Prototypów pod indywidulaną specyfikację klienta spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 4a pkt 26 w zw. z art. 4a pkt 28 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Ad. 2.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy, objętych zakresem pytania oznaczonego we wniosku nr 2, jest kwestia ustalenia, czy ponoszone przez Spółkę koszty związane z działalnością B+R w zakresie, w jakim dotyczą projektów przyjętych do realizacji oraz wydatki poniesione na prace zaniechane z uwagi na nieprzyjęcie Prototypu przez zamawiającego, które ujmowane są jako koszty jednorazowo, stanowią koszt kwalifikowany i mogą zostać odliczone przez Wnioskodawcę od podstawy opodatkowania proporcjonalnie do udziału w zysku Spółki na podstawie art. 18d ust. 1 updop, w ramach ulgi badawczo-rozwojowej w zakresie w jakim nie zostały zwrócone jej w jakiejkolwiek formie.

Dokonując analizy art. 18d ust. 2 w zw. z art. 18d ust. 1 updop, należy zauważyć, że w orzecznictwie oraz w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej. Zasada prymatu wykładni językowej szczególnego znaczenia nabiera, gdy interpretowane przepisy dotyczą ulg i zwolnień podatkowych. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Literalne brzmienie cytowanego powyżej art. 18d ust. 1 updop, jest jasne i wynika z niego, że od podstawy opodatkowania odliczyć można koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika m.in., że realizacja procesu produkcji Prototypu związana jest z występowaniem po stronie Spółki różnego rodzaju kosztów, takich jak:

wynagrodzeń osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę, do których należą w szczególności:
1. koszty wynagrodzeń zasadniczych pracowników,
2. koszty wynagrodzeń za pracę w godzinach nadliczbowych,
3. koszty wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, w części finansowanej przez Spółkę (za pierwsze 33 lub 14 dni niezdolności do pracy w roku kalendarzowym),
4. koszty składek wynikających z ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych z tytułu należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „updof”) – w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek.

Poza wymienionymi powyżej kosztami, Spółka może ponosić także inne koszty wynagrodzeń, takie jak:

koszty premii rocznych oraz ewentualnych premii uznaniowych,
koszty szkoleń,
koszty organizacji szkoleń,
koszty wydatków ponoszonych podczas podróży służbowych,
koszty diet i delegacji,
koszty abonamentu za świadczenia prywatnej opieki medycznej oraz kuponów żywnościowych udostępnianych pracownikom,
koszty odpraw emerytalnych pracowników

oraz inne koszty stanowiące składnik wynagrodzeń, w rozumieniu ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 9 kwietnia 2018 r. (wpływ do Organu 11 kwietnia 2018 r.) wskazano, że Spółka, której komplementariuszem jest Wnioskodawca, poza kosztami wynagrodzeń zasadniczych, wynagrodzeń za pracę w godzinach nadliczbowych, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, w części finansowanej przez pracodawcę (za pierwsze 33 lub 14 dni niezdolności do pracy w roku kalendarzowym) oraz kosztami składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne pracowników - w części finansowanej przez pracodawcę, jako płatnika składek może ponosić także inne koszty wynagrodzeń, m.in.:

koszty szkoleń,
koszty organizacji szkoleń,
koszty wydatków ponoszonych podczas podróży służbowych oraz
koszty diet i delegacji.

Z ww. uzupełnienia wynika również, że z uwagi na fakt, że wszystkie wymienione świadczenia związane są ściśle ze stosunkiem pracy i wypłacane są w związku z jego istnieniem, należy uznać, że stanowią one należności z tytułu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychody ze stosunku pracy.

Odnosząc się do wątpliwości związanych z kosztami poniesionymi w związku z produkcją Prototypów, uznaną przez Organ za działalność badawczo-rozwojową, w zakresie w jakim dotyczą one projektów przyjętych do realizacji oraz wydatków poniesionych na prace zaniechane z uwagi na nieprzyjęcie Prototypu przez zamawiającego należy wskazać, że za koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Z brzmienia art. 12 ust. 1 updof, wynika, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przywołany art. 12 ust. 1 updof, odnosi się do tzw. „wynagrodzeń pracowniczych”, tj. należności wypłacanych (wydawanych) osobom fizycznym z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe.

Zatem, w przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności B+R.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm., dalej: „updof”), jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Mając na uwadze, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, którzy realizują wskazany cel (tj. działalność badawczo-rozwojową), należy przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy to wynagrodzenie (w całości lub w części) stanowi koszt kwalifikowany. Powyższy przepis odnosi się więc do czasu faktycznie poświęconego.

W odniesieniu do wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę za czas choroby stwierdzić należy, że umożliwienie pracownikom wykorzystania zwolnienia chorobowego jest wynikiem pozostawania określonego pracownika w stosunku pracy. Należy jednak wskazać, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Odliczeniu nie będą zatem podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika (np. wynagrodzenie za czas choroby). W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas choroby, a zatem za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że poniesione przez Spółkę koszty związane z działalnością B+R w zakresie, w jakim dotyczą Projektów przyjętych do realizacji oraz wydatki poniesione na prace zaniechane z uwagi na nieprzyjęcie Prototypu przez zamawiającego, które ujmowane są jako koszty jednorazowo, będą stanowić koszty kwalifikowane i będą mogły zostać odliczone przez Wnioskodawcę od podstawy opodatkowania proporcjonalnie do udziału w zysku Spółki na podstawie art. 18d ust. 1 updop, w zakresie w jakim nie zostały zwrócone jej w jakiejkolwiek formie.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 3, 4, 5, 6 i 7 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin