Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.105.2018.1.ANK
z 26 kwietnia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 marca 2018 r. (data wpływu 16 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie skutków podatkowych cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”) jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów własnych i towarów nabywanych od innych podmiotów, z branży chemicznej takimi jak np.:

  • środków barwiących do plastików używanych w branży motoryzacyjnej, opakowań, AGD, itp.,
  • pigmentów do farb, tuszów, itp.,
  • dodatków do plastików.

Z ww. przykładowych produktów Wnioskodawcy, jedynie środki barwiące do plastików wytwarzane są bezpośrednio przez Wnioskodawcę, resztę asortymentu stanowią zakupy krajowe oraz z importu i są one traktowane, jako towary handlowe lub surowce.

Produkcja ww. środków barwiących (tzw. MB) odbywa się w nowo wybudowanym zakładzie Wnioskodawcy, który powstał w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej także: „Strefa”). Wnioskodawca nabywa wszystkie surowce konieczne do produkcji od podmiotów zewnętrznych. Jednocześnie wyroby gotowe magazynowane są na magazynie znajdującym się w tym samym budynku, co dział produkcji, również w Specjalnej Strefie Ekonomicznej. Oprócz ww. wyrobów gotowych na magazynie znajdują się, w odrębnie wydzielonych miejscach, również surowce oraz towary handlowe. Sprzedaż do klienta końcowego zarówno wyrobów jak również towarów oraz surowców odbywa się bezpośrednio z magazynu znajdującego się w Specjalnej Strefie Ekonomicznej.

Oprócz opisanego zakładu, położonego w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, Wnioskodawca nie prowadzi działalności w innych lokalizacjach.

W związku z inwestycjami poczynionymi przez Wnioskodawcę w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, Wnioskodawca był beneficjentem pomocy publicznej w postaci zwolnienia części dochodów Wnioskodawcy, które są związane z działalnością w Strefie, z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej w Specjalnej Strefie Ekonomicznej w Spółka otrzymała w roku 2012 (dalej również: „Zezwolenie”). Jednym z kryteriów skorzystania przez Wnioskodawcę z możliwości zwolnienia części dochodów podatkowych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych była konieczność rozdzielenia przychodów i kosztów podatkowych na związane i niezwiązane z działalnością w Strefie, co Wnioskodawca przez cały okres działalności konsekwentnie rozdzielał.

Jednakże w dniu 1 marca 2017 r. Minister Rozwoju i Finansów - na wniosek samego Wnioskodawcy, cofnął wydane Spółce zezwolenie na prowadzenie działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej. Przesłanką złożonego wniosku był brak możliwości spełnienia jednego z warunków zezwolenia, jakim było utrzymywanie określonego poziomu zatrudnienia. W konsekwencji powstał obowiązek zwrotu uzyskanej pomocy publicznej na podstawie art. 17 ust. 5 i 6 ustawy o CIT.

W rozliczeniu podatku dochodowego za rok 2017, Spółka zamierza rozliczyć podatek dochodowy od osób prawnych - w uproszczeniu odnoszącym się do przedstawionego zagadnienia - według następującego wzoru:

Podstawę opodatkowania = (X+XX) - (50%xY)-(50%xZ)

Gdzie:

  • X PLN - dochody uzyskane w roku 2017 z działalności, z której osiągane dochody nie były objęte zwolnieniem na podstawie zezwolenia strefowego;
  • XX - dochody z działalności, z której osiągane dochody początkowo były objęte zwolnieniem na podstawie zezwolenia strefowego, a następnie po cofnięciu Zezwolenia na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy o CIT podlegają doliczeniu do dochodu;
  • Y PLN - strata za rok 2014 z działalności, z której osiągane dochody nie były objęte zwolnieniem na podstawie zezwolenia strefowego;
  • Z PLN - strata za rok 2015 z działalności, z której osiągane dochody nie były objęte zwolnieniem na podstawie zezwolenia strefowego.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej (utraty statusu przedsiębiorcy strefowego) w roku 2017 Wnioskodawca zgodnie z art. 7 ust. 5 i 6 (winno być: „ art. 7 ust. 5”) ustawy CIT będzie uprawniony do odliczenia strat wygenerowanych na działalności dotychczas nieobjętej Zezwoleniem, tj. do obniżania dochodu (w tym powiększonego zgodnie z art. 17 ust. 6 ustawy CIT) o wysokość tej straty - w najbliższych kolejno następujących pięciu latach podatkowych (licząc od roku wygenerowania straty), z tym, że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie będzie mogła przekroczyć 50% kwoty tej straty? (Pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku cofnięcia w roku 2017 zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej (utraty statusu przedsiębiorcy strefowego) Wnioskodawca zgodnie z art. 7 ust. 5 i 6 (winno być: „ art. 7 ust. 5”) ustawy CIT będzie uprawniony do odliczenia strat wygenerowanych na działalności dotychczas nieobjętej Zezwoleniem, tj. do obniżania dochodu (w tym powiększonego zgodnie z art. 17 ust. 6 ustawy CIT) o wysokość tej straty w najbliższych kolejno następujących pięciu latach podatkowych (licząc od roku wygenerowania straty), z tym, że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie będzie mogła przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Opierając się na przepisach ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2017 r., zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym był dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochód zdefiniowany został, jako nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w danym roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekroczą sumę przychodów, różnica stanowiła stratę.

Stosownie natomiast do treści art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy CIT przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględniało się przychodów i związanych z nimi kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo były wolne od podatku. W myśl uregulowań zawartych w art. 7 ust. 4 ustawy CIT wskazanych przychodów i kosztów nie uwzględnia się również w procesie ustalania straty.

Strata poniesiona w roku podatkowym może obniżać dochód podatnika w najbliższych kolejnych 5 latach podatkowych, przy czym obniżenie w danym roku nie może przekroczyć 50% kwoty straty.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. 

Zgodnie z art. 17 ust. 5 ustawy o CIT, w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

W myśl natomiast art. 17 ust. 6 ustawy o CIT, w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu, do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego - w zeznaniu rocznym.

W przekonaniu Wnioskodawcy, skoro kwota dochodu, który został uzyskany z działalności w specjalnej strefie ekonomicznej zwiększa kwotę dochodu podlegającego opodatkowaniu, to nie ma podstaw prawnych do tego, by wyłączać możliwość obniżenia tego dochodu (tj. dochodu z działalności poza Specjalną Strefą Ekonomiczną powiększonego o kwotę dochodu uzyskanego z działalności w Strefie, podlegającego doliczeniu na podstawie art. 17 ust. 6 ustawy o CIT) o straty z lat ubiegłych, osiągnięte na działalności poza Strefą.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca uważa, że jego stanowisko należy uznać jako prawidłowe. Powyższe stanowisko znajduje swoje oparcie w praktyce interpretacyjnej organów podatkowych. Tytułem przykładu przywołuje interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 marca 2016 r., Znak: IPPB3/4510-1081/15-2/MS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm. dalej: „updop” - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj przychodów, z jakich ten dochód został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r.).

Dochód – ustalony zgodnie z art. 7 albo 7a ust. 1, po odliczeniu (…) – stanowi podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a.

W myśl art. 7 ust. 3 ust. 1 updop (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r.), przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 updop (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r.), przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem spółek przekształconych w inne spółki.

Jednocześnie należy wskazać, że dochód podatkowy może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania w szczególności na podstawie art. 17 ust. 1 updop. Wymieniony przepis zawiera katalog dochodów wolnych od podatku. Stwierdzenie, że dochód jest wolny od podatku, należy odczytywać jako wyłączenie z podstawy opodatkowania dochodów o jakich mowa w tym przepisie. Należy też dodać, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe zawarte w updop podlegają bardzo ścisłej interpretacji – ich zakres nie może być rozszerzany ani zawężany – ze względu na zasadę tzw. powszechności i równości opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów własnych i towarów nabywanych od innych podmiotów, z branży chemicznej. Oprócz zakładu, położonego w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, Wnioskodawca nie prowadzi działalności w innych lokalizacjach. W związku z inwestycjami poczynionymi przez Wnioskodawcę w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, Wnioskodawca był beneficjentem pomocy publicznej w postaci zwolnienia części dochodów Wnioskodawcy, które są związane z działalnością w Strefie, z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Jednym z kryteriów skorzystania przez Wnioskodawcę z możliwości zwolnienia części dochodów podatkowych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych była konieczność rozdzielenia przychodów i kosztów podatkowych na związane i niezwiązane z działalnością w Strefie, co Wnioskodawca przez cały okres działalności konsekwentnie rozdzielał. Wydane w 2012 r. zezwolenie zostało cofnięte przez Ministra Rozwoju i Finansów w dniu 1 marca 2017 r. na wniosek samego Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 282, oraz z 2016 r., poz. 1020 i 1206), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Równocześnie art. 17 ust. 4 updop stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

W myśl art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010 z późn. zm., dalej: „SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 i 2 SSE, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie danej strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot oraz warunki prowadzenia działalności.

Natomiast Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, w szczególności korzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie jednak pamiętać należy, że uzyskiwane z tego tytułu preferencje stanowią pomoc publiczną, niezgodną (co do zasady) z jednolitym wspólnym rynkiem w Unii Europejskiej. Z tego też względu szczegółowe warunki udzielania tej formy pomocy, w szczególności jej intensywność, są ściśle uregulowane przepisami prawa, których naruszenie grozi koniecznością zwrotu otrzymanej pomocy publicznej.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej wydawane jest na wykonywanie ściśle określonej działalności na terenie, konkretnej specjalnej strefy ekonomicznej. Zwolnienie ma bowiem charakter przedmiotowy i odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła – działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie zezwolenia, a więc w jego ramach, w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w zezwoleniu.

Należy wskazać, że przepisy SSE przewidują dwie odrębne procedury w zakresie zakończenia przez przedsiębiorcę prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE ze względu na posiadane zezwolenie, tj. wygaśnięcie zezwolenia oraz cofnięcie zezwolenia.

Natomiast w myśl art. 19 ust. 3 SSE, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

  1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
  2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
  3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub
  4. wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.

Co do zasady zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej wygasa z mocy prawa z upływem okresu, na jaki została ustanowiona strefa. Przed upływem tego terminu zezwolenie może zostać jednak cofnięte lub ograniczone, a także zmienione, może też wcześniej wygasnąć.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, cofnięcie zezwolenia w dniu 1 marca 2017 r. przez Ministra Rozwoju i Finansów niewątpliwie wywołuje określone skutki podatkowe dla Wnioskodawcy.

W myśl art. 17 ust. 5 updop, w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Zgodnie zaś z treścią art. 17 ust. 6 updop, w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę – w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego – w zeznaniu rocznym.

Zgodnie z przytoczonym przepisem skutki cofnięcia zezwolenia nie mogą być rozpatrywane w aspekcie sytuacji, jaka miałaby miejsce gdyby Spółka nie korzystała ze zwolnienia w specjalnej strefie ekonomicznej. W przypadku cofnięcia zezwolenia, w stosunku do dochodu wypracowanego na terenie sse, nie powstaje bowiem zaległość podatkowa ale zobowiązanie podatkowe płatne w terminach obowiązujących dla zapłaty zaliczki należnej za miesiąc, w którym cofnięto zezwolenie. Podatnik nie ponosi również ewentualnych konsekwencji karno-skarbowych z tytułu nieuiszczenia podatku w zwykłych terminach przewidzianych ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, należy dodatkowo zauważyć, iż art. 17 ust. 5 i ust. 6 updop jest jedynym przepisem regulującym skutki cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Nie zawiera on w swej treści prawa do rozliczania strat wygenerowanych na działalności zwolnionej z dochodu opodatkowanego (tj. po cofnięciu zezwolenia). Na podstawie analizy ww. przepisów brak jest zatem możliwości stwierdzenia, iż w skutek cofnięcia zezwolenia, działalność gospodarcza uprzednio prowadzona na jego podstawie na terenie sse staje się działalnością gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Jedyny skutek podatkowy wynikający z cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – to konieczność zapłaty podatku od dochodu, w odniesieniu do którego podatnik utracił prawo do zwolnienia. Analizowane przepisy stanowią jedynie o opodatkowaniu dochodu, nie odnosząc się natomiast do poniesionych strat (w sytuacji, gdy nie wystąpi dochód w odniesieniu do którego utracono prawo do zwolnienia).

W świetle zaprezentowanych przepisów należy skonstatować, że w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Sposób rozliczenia podatnika w takim przypadku został jednoznacznie wskazany w art. 17 ust. 6 updop.

Reasumując, w przypadku cofnięcia w 2017 r. zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej (utraty statusu przedsiębiorcy strefowego) Wnioskodawca zgodnie z art. 7 ust. 5 updop będzie uprawniony do odliczenia strat wygenerowanych na działalności dotychczas nieobjętej Zezwoleniem, tj. do obniżania dochodu (w tym powiększonego zgodnie z art. 17 ust. 6 updop) o wysokość tej straty w najbliższych kolejno następujących pięciu latach podatkowych (licząc od roku wygenerowania straty), z tym, że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie będzie mogła przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Stanowisko Wnioskodawcy jest więc prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawianego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydano odrębne rozstrzygniecie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj