Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.44.2018.4.PW
z 24 kwietnia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 15 lutego 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 kwietnia 2018 r. (data nadania 10 kwietnia 2018 r., data wpływu 12 kwietnia 2018 r.) na wezwanie z dnia 27 marca 2018 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.44.2018.3.PW oraz 0114-KDIP1-2.4012.83.2018.4.JŻ (data nadania 27 marca 2018 r., data doręczenia 3 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ukonstytuowania zakładu Wnioskodawcy na terytorium Polski – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 15 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ukonstytuowania zakładu Wnioskodawcy na terytorium Polski.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


S. spółka kapitałowa utworzona i posiadająca siedzibę oraz zarząd w Brazylii oraz uznawana za rezydenta podatkowego w tym państwie („W. Brazylia”), obecnie rozważa stałe rozszerzenie swojej działalności handlowej na sprzedaż papieru nieporowatego („Produkty”) z zapasów, jakie Spółka może w przyszłości utrzymywać w Polsce („Polska Sprzedaż”).

W tym zakresie W. Brazylia będzie eksportować Produkty z Brazylii do Polski oraz, odpowiednio, dokonywać importu na terytorium Unii Europejskiej oraz odnośnej odprawy celnej tych Produktów. W przypadku powyższego eksportu Produktów z Brazylii W. Brazylia będzie zapewniać organizację transportu tych Produktów do Polski, zaś centrum obsługi klienta W. Brazylia wystawi niezbędne dokumenty dostawy i przewozowe (faktury proforma, specyfikację etc.) wymagane w celu prawidłowej realizacji oraz dokumentacji przewozu Produktów do Polski.

Po dokonaniu przez W. Brazylia eksportu Produktów z Brazylii (oraz, odpowiednio, dokonaniu ich importu na terytorium Unii Europejskiej), poszczególne partie Produktów będą rozładowywane, odpowiednio zarządzane oraz przechowywane na terytorium Polski. Produkty składowane w Polsce będą następnie sprzedawane przez W. Brazylia bezpośrednio jej klientom („Klienci”), posiadającym siedzibę w Polsce lub poza Polską (w lub poza granicami Unii Europejskiej).

Wszystkie odnośne funkcje i działania o charakterze marketingowym, handlowym i sprzedażowym związane z Polską Sprzedażą, w tym zawieranie umów, spotkania, negocjacje, prezentacje lub oferty na rzecz obecnych lub potencjalnych dostawców lub Klientów, będą wykonywane przez (i) dział sprzedaży W. Brazylia umiejscowiony i działający w Brazylii (w centrali W. Brazylia), albo też (ii) przedstawicieli handlowych zlokalizowanych w Brazylii, Francji, USA, Rosji lub Chinach, w zależności od miejsca siedziby Klienta. W. Brazylia nie będzie organizować lub korzystać w Polsce z jakiegokolwiek działu sprzedaży, przedstawicieli handlowych lub innych podobnych zasobów ludzkich związanych ze sprzedażą Produktów.


Co więcej, obecnie zakłada się, że żaden z członków zarządu, menedżerów, pracowników lub współpracowników W. Brazylia nie będzie przemieszczał się lub przebywał w Polsce w związku z Polską Sprzedażą.


Niezależnie od powyższego, od czasu do czasu w ramach Grupy W. mogą odbywać się ściśle wewnętrzne spotkania w celu wspólnego omówienia sumarycznych wyników działalności sprzedażowej osiągniętych w poszczególnych regionach geograficznych lub dla omówienia celów sprzedażowych dalszej działalności. Takie wewnętrzne spotkania mogą odbywać się w różnorodnych lokalizacjach, takich jak na przykład USA, Brazylia lub Francja, przy czym nie można także wykluczyć, że takie spotkania mogą być niekiedy organizowane w Polsce. W takim przypadku jeden z menedżerów W. Brazylia odpowiedzialnych za sprzedaż może udać się z Polski do Brazylii - wyłącznie w celu udziału w takim spotkaniu. Niemniej, w każdym przypadku, zgodnie z uwagami powyżej, takie spotkanie miałoby charakter ściśle wewnętrzny, nie obejmowałoby jakichkolwiek procesów decyzyjnych oraz, co szczególnie istotne, nie angażowałoby żadnych Klientów lub potencjalnych Klientów, nie wspominając już o prowadzeniu jakichkolwiek negocjacji lub zawieraniu jakichkolwiek umów w trakcie lub w wyniku takich spotkań.

W. Brazylia nie zatrudniała dotychczas i nie będzie zatrudniać w Polsce pracowników lub współpracowników, czy to w związku z Polską Sprzedażą, czy to dla jakichkolwiek innych celów. Co więcej, W. Brazylia nie udzielała dotychczas i nie będzie udzielać jakiejkolwiek osobie przebywającej lub zamieszkałej w Polsce jakiegokolwiek pełnomocnictwa, lub innego podobnego upoważnienia, do reprezentowania W. Brazylia lub zaciągania w imieniu W. Brazylia jakichkolwiek zobowiązań względem osób trzecich.

Wyłącznie ze względu na obowiązujące wymogi ustawowe, w tym wyraźny prawny nakaz ustanowienia przez podmioty z państw trzecich w Polsce przedstawiciela podatkowego dla celów podatku VAT, W. Brazylia rozważa wyznaczenie osoby fizycznej zamieszkującej w Polsce (współpracującej także z lokalną spółką z grupy W. wspomnianą poniżej) jako swojego przedstawiciela podatkowego w powyższym znaczeniu. Niemniej, wyznaczenie tej osoby jako przedstawiciela podatkowego W. Brazylia w Polsce byłoby ograniczone wyłącznie do kwestii formalnych związanych z rozliczeniami VAT oraz obejmowałoby wyłącznie uprawnienie do reprezentowania W. Brazylia przed polskimi organami podatkowymi, bez udzielania wspomnianemu przedstawicielowi podatkowemu jakiegokolwiek pełnomocnictwa lub upoważnienia do negocjowania lub zawierania umów w imieniu W. Brazylia lub angażowania się w działalność gospodarczą Spółki w jakikolwiek inny sposób.

Niezależnie od powyższego, W. Brazylia będzie także miała do dyspozycji osoby fizyczne zapewniające obsługę kliencką związaną z Polską Sprzedażą („Pracownicy Obsługi Klienta”), których zadaniem byłaby bieżąca komunikacja z Klientami wyłącznie w sprawie ściśle technicznych lub logistycznych aspektów planowanych lub realizowanych przez W. Brazylia dostaw Produktów na rzecz Klientów, jak również przygotowywanie niezbędnych dokumentów dostawy i przewozowych (faktury proforma, specyfikacja etc.) wymaganych w celu prawidłowej realizacji oraz dokumentacji dostawy Produktów na rzecz Klientów. Pracownicy Obsługi Klienta mogą działać bądź (i) w Polsce, w którym to przypadku stosowne funkcje Pracowników Obsługi Klienta mogłyby zostać powierzone pracownikom działu logistyki S. Sp. z o.o., spółki kapitałowej utworzonej, posiadającej siedzibę oraz uznawanej za rezydenta podatkowego w Polsce („W. Polska”), bądź też (ii) w Brazylii, lub w innych państwach. Niezależnie od przypadku, w żadnym przypadku Pracownicy Obsługi Klienta nie posiadaliby pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu W. Brazylia, nie wspominając już o wykonywaniu jakiegokolwiek takiego pełnomocnictwa.

W każdym przypadku, dostawy dokonywane przez W. Brazylia na rzecz Klientów będą dokumentowane fakturami wystawianymi bezpośrednio przez dział fakturowania W. Brazylia zlokalizowany w Brazylii. Wszelkie płatności ceny związane z dostawami Produktów na rzecz Klientów również będą wykonywane przez Klientów bezpośrednio na rzecz i na rachunek W. Brazylia, bez jakichkolwiek pośrednich płatności przez rachunki innych podmiotów.


W. Brazylia nie posiadała dotychczas i nie utworzy w Polsce żadnego oddziału lub przedstawicielstwa.

W celu zapewnienia wyładunku, zarządzania oraz składowania Produktów w czasie ich pobytu w Polsce W. Brazylia zamierza nabyć odpowiednie usługi wyładunku, zarządzania oraz składowania towarów od W. Polska, która jest także podmiotem powiązanym funkcjonującym w ramach Grupy W., zgodnie z bardziej szczegółowymi uwagami poniżej.

W związku z powyższym W. Polska zobowiązałaby się do wyładunku, zarządzania oraz składowania Produktów na terenie nieruchomości magazynowej stanowiącej własność i zarządzanej przez W. Polska („Polski Magazyn”), w oparciu o odpowiednią umowę o świadczenie usług magazynowych pomiędzy W. Brazylia oraz W. Polska. W. Brazylia zleciłaby także W. Polska przygotowywanie Produktów do wysyłki do Klientów oraz, w tym zakresie, załadunek Produktów na ciężarówki. Dział finansowy W. Polska może także wspierać W. Brazylia w zakresie pewnych aspektów finansowych Polskiej Sprzedaży (oczywiście bez angażowania W. Polska w przepływ jakichkolwiek płatności należnych na rzecz W. Brazylia). W. Polska będzie naliczało W. Brazylia wynagrodzenie, dokumentowane fakturami wystawianymi przez W. Polska, za usługi magazynowe oraz inne usługi wskazane powyżej („Usługi Magazynowe”). Czynności związane z odprawą celną Produktów zostaną powierzone przez W. Brazylia wyspecjalizowanemu usługodawcy niepowiązanemu z W. Brazylia.

W. Brazylia nie jest i nie będzie właścicielem, współwłaścicielem, najemcą lub użytkownikiem na podstawie innego tytułu prawnego znajdujących się w Polsce nieruchomości (biur, przestrzeni magazynowych etc.) lub aktywów (sprzętu lub instalacji do wyładunku lub załadunku, środków transportu etc.) wykorzystywanych do prowadzenia Polskiej Sprzedaży. W szczególności, ani Polski Magazyn jako całość, ani też żadna oznaczona część tej nieruchomości nie będzie alokowana czy udostępniana W. Brazylia, która będzie jedynie nabywać same usługi magazynowania Produktów w Polsce, nie mając możliwości żądania, by jakakolwiek określona część Polskiego Magazynu została przypisana do celów związanych z przechowaniem towarów należących do W. Brazylia.

Ani W. Polska, ani też żadne podmioty pośredniczące nie będą nabywały tytułu prawnego do Produktów na jakimkolwiek etapie przed ich sprzedażą lub dostawą do Klientów. Tytuł prawny do Produktów będzie przechodził bezpośrednio z W. Brazylia na Klientów.

Jako że niektóre operacje związane z Polską Sprzedażą mogą być uznawane za wykonywane na terytorium Polski w rozumieniu przepisów o podatku VAT (dla przykładu, import Produktów do Polski), W. Brazylia zamierza dokonać w Polsce rejestracji dla celów tego podatku, uzyskując w ten sposób polski numer rejestracji VAT. Sprzedając Produkty na rzecz Klientów W. Brazylia będzie używać i wskazywać ten numer uzyskany w Polsce.


W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:


Zgodnie z obecnymi przewidywaniami umowa o świadczenie usług magazynowych zostanie zawarta przez Spółkę z W. Polska na okres trzech lat, z możliwością jej przedłużenia na kolejny okres.


Przedstawicielem podatkowym Spółki będzie spółka T. Sp. z o.o. („T.”), będąca osobnym, zewnętrznym podmiotem niepowiązanym w żaden sposób ze Spółką lub z W. Polska, wyspecjalizowanym w świadczeniu profesjonalnych usług księgowych oraz doradczych i świadczącym regularnie takie usługi dla dużej liczby klientów innych niż Spółka czy W. Polska.

Przedstawiciel podatkowy będzie wykonywać swoje obowiązki w siedzibie T. i będzie korzystał wyłącznie z własnych zasobów technicznych T.. Wspomniane miejsce (siedziba T.) nie będzie oczywiście wynajmowane lub dzierżawione przez Spółkę (lub udostępniane Spółce na innej podstawie), jak również Spółka nie będzie udostępniać przedstawicielowi podatkowemu żadnych zasobów technicznych.

Co do zasady Pracownicy Obsługi Klienta będą natomiast wykonywać swoje obowiązki (obejmujące między innymi wszelką korespondencję handlową z klientami Spółki) w siedzibie Spółki w Brazylii i w tym zakresie będą korzystali z zasobów technicznych własnych lub udostępnianych im w Brazylii przez Spółkę.

Wyjątkiem będą Pracownicy Obsługi Klienta zajmujący się koordynacją transportu Produktów z miejsca ich składowania w Polsce do miejsc wskazanych przez klientów Spółki. Osoby te będą bowiem wykonywać swoje obowiązki we Francji i w tym zakresie będą korzystały z zasobów technicznych własnych lub udostępnianych im we Francji przez grupę W. (w żadnym przypadku zasoby te nie będą należeć do Spółki ani też do W. Polska). Wspomniane miejsce wykonywania obowiązków przez francuskich Pracowników Obsługi Klienta we Francji nie będzie wynajmowane lub dzierżawione przez Spółkę (lub udostępniane Spółce na innej podstawie).

Ponadto, poza osobami wykonującymi swoje obowiązki w Brazylii i Francji, wskazanymi powyżej, w Polsce funkcjonować będzie także Pracownik Obsługi Klienta, którego zadaniem będzie jednak wyłącznie wskazywanie francuskim Pracownikom Obsługi Klienta, odpowiedzialnym za koordynację transportu Produktów z miejsca ich składowania w Polsce do miejsc wskazanych przez klientów Spółki, kalendarza transportu ułatwiającego tym francuskim Pracownikom Obsługi Klienta odpowiednie planowanie i zamawianie usług transportowych. Wspomniany polski Pracownik Obsługi Klienta byłby pracownikiem działu logistyki W. Polska i wykonywałby swoje obowiązki w Polsce, w nieruchomościach należących do W. Polska, korzystając z zasobów technicznych własnych lub udostępnianych mu przez W. Polska. Wspomniane miejsce wykonywania obowiązków przez polskiego Pracownika Obsługi Klienta nie byłoby wynajmowane lub dzierżawione przez Spółkę (lub udostępniane Spółce na innej podstawie).


Jak wspomniano we Wniosku, żaden z Pracowników Obsługi Klienta, w tym polski Pracownik Obsługi Klienta, nie posiadałby pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu Spółki, nie wspominając już o wykonywaniu jakiegokolwiek takiego pełnomocnictwa.


W. Polska świadczyło i nadal będzie świadczyć usługi magazynowe również na rzecz podmiotów innych niż Spółka.

Spółka obecnie nie planuje nabywania na terytorium Polski usług innych niż wymienione w opisie zdarzenia przyszłego.


Pracownicy Obsługi Klienta wykonujący swoje obowiązki w Brazylii będą wykonywać swoje czynności na rzecz Spółki na podstawie odnośnej umowy ze Spółką. Pracownicy Obsługi Klienta wykonujący swoje obowiązki we Francji będą wykonywać swoje czynności na podstawie odnośnej umowy z podmiotem z grupy W.. Pracownik Obsługi Klienta wykonujący swoje obowiązki w Polsce będzie natomiast wykonywać odnośne czynności w ramach swoich obowiązków wynikających ze zwykłej umowy o pracę zawartej już uprzednio z W. Polska na czas nieoznaczony.

Zgodnie z przedmiotem działalności Spółki wskazanym w odnośnej umowie spółki, działalność Spółki w Brazylii polega na produkcji (wytwarzaniu) i handlu wyrobami papierowymi oraz pochodnymi, celulozą oraz podobnymi towarami i akcesoriami, jak również świadczeniu na rzecz osób trzecich usług, w tym wsparcia technicznego w sektorze produkcji papieru i podobnych wyrobów.


Spółka będzie, przed sprzedażą Produktów klientowi, magazynowała Produkty w Polsce w magazynach W. Polska przez przeciętny okres około 2 (dwóch) miesięcy.


Pracownicy Spółki nie będą wizytowali W. Polska w celu koordynowania, nadzorowania, monitorowania itp. usług świadczonych przez W. Polska na rzecz Spółki.


W. Polska nie będzie działała w imieniu i na rzecz Spółki na podstawie jakiegokolwiek pełnomocnictwa. W. Polska nie będzie zależna od Spółki prawnie ani ekonomicznie.

Usługi Magazynowe wykonywane przez W. Polska na rzecz Spółki będą ekonomicznie należały raczej do zakresu działalności samej Spółki niż do zakresu działalności, którą W. Polska zazwyczaj wykonuje. Podstawową działalność W. Polska stanowi bowiem przetwarzanie i sprzedaż towarów innych niż Produkty, które wytwarza i sprzedaje Spółka. W. Polska nie ma zatem możliwości ani intencji korzystania lub uczestniczenia w konsumpcji Usług Magazynowych, czy też w procesie sprzedaży Produktów magazynowanych w Polskim Magazynie.

Spółka będzie wyłącznie przekazywać W. Polska proste informacje dotyczące Usług Magazynowych (jak ma to miejsce w przypadku każdej umowy o świadczenie usług magazynowych), takie jak na przykład przewidywana data kolejnej przesyłki towaru przeznaczonego do składowania w magazynie W. Polska. Działalność prowadzona przez W. Polska nie będzie jednak poddawana żadnym szczególnym instrukcjom Spółki, a tym bardziej z pewnością nie będzie podlegać całkowitej kontroli ze strony Spółki.

Ryzyka związane z produkcją, sprzedażą i dostawą Produktów przez Spółkę na rzecz jej klientów będzie ponosić Spółka. Ryzyka związane z własnym zakresem działania W. Polska, czyli z prawidłowym świadczeniem Usług Magazynowych (w tym na przykład ryzyko utraty magazynowanych Produktów), będzie natomiast ponosić W. Polska (jak każdy niezależny przedstawiciel) na ogólnych zasadach, zgodnie z powszechną praktyką biznesową oraz umową regulującą świadczenie tych usług.


Pracownicy Spółki nie będą dysponowali na terytorium Polski jakimikolwiek pomieszczeniami.


Ze względu na elastyczność zasobów, jakimi globalnie dysponuje grupa W., w tym w zakresie marketingu, handlu i sprzedaży, trudno jest obecnie jednoznacznie określić, w jakim państwie w danym momencie w przyszłości będą prowadzone działania o charakterze marketingowym, handlowym i sprzedażowym związane ze sprzedażą dokonywaną na rzecz polskich klientów. Niemniej, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego zawartym we Wniosku należy przyjąć, że działania o charakterze marketingowym, handlowym i sprzedażowym związane ze sprzedażą dokonywaną na rzecz polskich klientów będą w każdym przypadku prowadzone poza Polską.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


  1. Czy w okolicznościach opisanych powyżej można uznać, na podstawie art. 3 ust. 3 pkt 1 w zw. z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., 2343, ze zm.; „Ustawa o CIT”), że dochody W. Brazylia z Polskiej Sprzedaży są osiągane na terytorium Polski i podlegają opodatkowaniu w Polsce ze względu na posiadanie przez W. Brazylia w Polsce zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT?
  2. Czy w okolicznościach opisanych powyżej można uznać, że w związku z posiadaniem przez W. Brazylia w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, ze zm.) wszelkie dostawy towarów i usług uznawane za dokonywane przez W. Brazylia poprzez to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej podlegają w Polsce opodatkowaniu VAT (o ile miejsce świadczenia w przypadku takich dostaw wyznaczane odnośnymi zasadami ogólnymi nie znajdowałoby się poza granicami Polski), zaś W. Brazylia posiada prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przez podmioty posiadające w Polsce siedzibę w związku z dostawami towarów lub usług uznawanymi za wykonywane przez te podmioty dla wspomnianego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej W. Brazylia, z zastrzeżeniem odnośnych zasad dotyczących odliczenia podatku VAT określonych w polskim prawie?


Niniejsza interpretacja odnosi się do pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.


Zdaniem Wnioskodawcy, wobec okoliczności opisanych powyżej nie można uznać, że W. Brazylia posiada w Polsce zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., 2343, ze zm.; „Ustawa o CIT”), a w konsekwencji nie można uznać na podstawie art. 3 ust. 3 pkt 1 w zw. z art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT, że dochody W. Brazylia z Polskiej Sprzedaży są osiągane na terytorium Polski i podlegają opodatkowaniu w Polsce.


Uzasadnienie prawne stanowiska wnioskodawcy


Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., 2343, ze zm.; „Ustawa o CIT”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. W konsekwencji, jako podatnik nieposiadający na terytorium Polski siedziby ani zarządu W. Brazylia mogłaby podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych wyłącznie w przypadku oraz w zakresie tych dochodów, które W. Brazylia osiągałaby na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1 Ustawy o CIT za dochody (przychody) osiągane na terytorium Polski przez podatników nieposiadających na terytorium Polski siedziby ani zarządu uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Polski, w tym poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład.


Jak wynika z art. 4a pkt 11 Ustawa o CIT, zagraniczny zakład w powyższym znaczeniu oznacza:

  1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
  2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa, lub
  3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje,

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, stanowi inaczej.

W związku z powyższym, jako podatnik nieposiadający na terytorium Polski siedziby ani zarządu W. Brazylia mogłaby podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych w przypadku posiadania w Polsce zagranicznego zakładu w przywołanym rozumieniu - w zakresie tych dochodów, które W. Brazylia osiągałaby poprzez tak rozumiany zakład.

Ponieważ Polska nie posiada obecnie wiążącej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Brazylią, przy określaniu, czy W. Brazylia posiada w Polsce zagraniczny zakład w analizowanym przypadku należy uwzględnić przede wszystkim powołane przepisy art. 4a pkt 11 Ustawa o CIT. Niemniej, pomimo braku takiej bilateralnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Brazylią, nie ulega wątpliwości, że przy interpretacji wspomnianego art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT należy posiłkować się regułami zawartymi w Konwencji Modelowej OECD, jak również wytycznymi sformułowanymi w Komentarzu do Konwencji Modelowej OECD, które stanowiły dla polskiego ustawodawcy bezpośrednie źródło normatywnej inspiracji przy wprowadzaniu regulacji zawartej w art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT do polskiego systemu podatkowego (zob. np. R. Krasnodębski, [w:] G. Dźwigała, „Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz”, wyd. II, 2009).

Na gruncie wspomnianych reguł i wytycznych OECD powszechnie przyjmuje się, że aby zakład mógł powstać, podmiot zagraniczny powinien mieć do swojej dyspozycji określoną nieruchomość, taką jak lokal lub inna powierzchnia komercyjna, którą zagraniczny podmiot mógłby wykorzystać do prowadzenia swojej działalności gospodarczej. Nieruchomość ta nie musi być własnością podmiotu zagranicznego, wystarczające jest bowiem posiadanie do niej praw o charakterze obligacyjnym.

Niemniej jednak W. Brazylia nie będzie miała i nie będzie dążyła do posiadania kontroli nad żadną konkretną nieruchomością w Polsce dla potrzeb swojej działalności handlowej. W szczególności, W. Brazylia nie będzie właścicielem żadnych nieruchomości w Polsce, jak również nie będzie wynajmowała ani uzyskiwała jakichkolwiek innych umownych praw do takich nieruchomości.

W. Brazylia będzie jedynie nabywać Usługi Magazynowe od W. Polska, której powierzy magazynowanie Produktów, ich obsługę oraz przygotowanie do dalszego transportu. W związku z tym W. Brazylia nie jest zainteresowana dostępem do żadnej konkretnej nieruchomości, gdyż nie byłaby nawet w stanie kontrolować (nie wspominając już o przemieszczaniu) Produktów przechowywanych na tej nieruchomości, jako że nie posiada niezbędnych do tego celu maszyn, urządzeń i personelu (możliwości Pracowników Obsługi Klienta są w tym zakresie zdecydowanie niewystarczające). Przeciwnie, W. Brazylia chce pozyskać wyspecjalizowane usługi magazynowe od lokalnego operatora magazynowego, którego funkcję pełnić będzie W. Polska, samodzielnie zobowiązanego do zapewnienia (poza wiedzą i kontrolą W. Brazylia) odpowiedniej powierzchni i warunków magazynowania, przeszkolonego personelu magazynowego oraz dostępności tych zasobów.

W związku z tym nie można przypisać W. Brazylia żadnej konkretnej stałej placówki, przez którą spółka ta prowadziłaby działalność gospodarczą w Polsce, ponieważ obecność W. Brazylia w Polsce będzie sprowadzać się wyłącznie do transakcji kupna i sprzedaży prowadzonych bezpośrednio z centrali w Brazylii oraz do nabywania usług magazynowych od polskiego usługodawcy.

Ponadto, W. Brazylia nie będzie tworzyć żadnych oddziałów w Polsce, ani posiadać w Polsce żadnego przedstawicielstwa, biura, fabryki, warsztatu albo miejsca wydobywania bogactw naturalnych, jak również nie będzie posiadać ani prowadzić w Polsce placu budowy, budowy, montażu lub instalacji.

Reasumując, planowana działalność W. Brazylia w Polsce nie będzie spełniać kryteriów powstania stałej placówki, o których mowa w art. 4a pkt 11 lit. a) Ustawy o CIT, jak również nie będzie spełniać warunków powstania zakładu wskazanych w art. 4 pkt 11 lit. b) Ustawy o CIT (w kwestii kryteriów powstania zakładu, o których mowa w art. 4a pkt 11 lit. c) Ustawy o CIT - zob. uwagi poniżej).

Ponadto, nawet gdyby uznano z jakichkolwiek przyczyn (których bez wątpienia nie można wywieść ze stanu faktycznego sprawy), że W. Brazylia posiada w Polsce stałą placówkę w rozumieniu w art. 4a pkt 11 lit. a) Ustawy o CIT, w żadnym wypadku nie mogłaby ona stanowić zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT.

Jak wskazuje bowiem treść art. 5 ust. 4 lit. a) - e) powołanej Konwencji Modelowej OECD („Model Tax Convention on Income and on Capital: Condensed Version 2017”) termin „zakład” nie obejmuje: (a) użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa, (b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania, (c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo, (d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa, (e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.

Ponadto, zgodnie z art. 5 ust. 4 lit. f) Konwencji Modelowej OECD, termin „zakład” nie obejmuje również utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek połączenia rodzajów działalności wskazanych w lit. a) do e) powyżej, pod warunkiem jednak, że całkowita działalność stałej placówki ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że działalność W. Brazylia w części dotyczącej Polski będzie obejmowała wyłącznie funkcje pomocnicze w stosunku do podstawowej działalności handlowej W. Brazylia prowadzonej w centrali w Brazylii. Te pomocnicze funkcje będą stanowiły połączenie składowania i dostawy Produktów oraz utrzymywania ich zapasów na potrzeby dostaw tych Produktów przez W. Brazylia, a zatem w najdalej idącym przypadku będą stanowiły połączenie pomocniczych czynności wymienionych w ramach wyjątków wskazanych w art. 5 ust. 4 pkt a) - e) Konwencji Modelowej OECD. Ze względu na fakt, że połączenie tych rodzajów działalności W. Brazylia ma łącznie charakter pomocniczy w stosunku do podstawowej działalności handlowej spółki, są one również objęte wyjątkiem dotyczącym definicji „zakładu” określonym w art. 5 ust. 4 lit. f) Konwencji Modelowej OECD.

Ponadto, niezależnie od zasad omówionych powyżej, zgodnie z art. 4a pkt 11 lit. c) Ustawy o CIT zakład przedsiębiorstwa może powstać również wtedy, gdy dana osoba w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa działa na terytorium Polski, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego sprawy, Pracownicy Obsługi Klienta będą działali poza Polską, albo też - w przypadku Pracowników Obsługi Klienta działających w Polsce - byliby wyłącznie pracownikami W. Polska, która to spółka wykonywałaby w tym zakresie na rzecz W. Brazylia pomocnicze usługi (ściśle technicznego) wsparcia w obsłudze Klientów. W pierwszym przypadku (działania poza Polską) Pracownicy Obsługi Klienta nie odpowiadaliby zatem ustawowemu kryterium „działania na terytorium Polski” wskazanemu w art. 4a pkt 11 lit. c) Ustawy o CIT, w każdym zaś przypadku nie spełnialiby, co szczególnie istotne, kluczowego kryterium posiadania „pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu” W. Brazylia oraz „faktycznego wykonywania” jakiegokolwiek takiego pełnomocnictwa, które narzuca wyraźna treść art. 4a pkt 11 lit. c) Ustawy o CIT.


W związku z tym W. Brazylia nie ma wątpliwości, że wyznaczenie Pracowników Obsługi Klienta, czy to działających w Polsce, czy to poza jej terytorium, nie ma żadnego znaczenia z punktu widzenia powstania ewentualnego zakładu W. Brazylia w Polsce.


W. Brazylia pragnie również podkreślić, że W. Polska nie będzie pełniła w imieniu W. Brazylia żadnych funkcji związanych z reprezentacją (jako odrębny usługodawca będzie wyłącznie świadczyła Usługi Magazynowe na rzecz W. Brazylia) oraz w żadnym stopniu nie będzie działała pod nadzorem lub kontrolą W. Brazylia. Ponadto, nawet gdyby W. Polska została uznana za działającą w imieniu lub na rzecz W. Brazylia, nie mogłoby to prowadzić do powstania zakładu W. Brazylia, choćby tylko z powodu braku pełnomocnictwa W. Polska do działania w imieniu W. Brazylia.

Z okoliczności opisanych powyżej wynika zatem, że nie można uznać, iż W. Brazylia posiada w Polsce zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT, a w konsekwencji nie można również uznać na podstawie art. 3 ust. 3 pkt 1 w zw. z art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT, że dochody W. Brazylia z Polskiej Sprzedaży są osiągane na terytorium Polski i podlegają opodatkowaniu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych w uzasadnieniu własnego stanowiska interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj