Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.146.2018.1.MBD
z 17 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 stycznia 2018 r. (data wpływu 31 stycznia 2018 r.), uzupełnionym 26 marca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

• Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2 uCIT, może zaliczyć odpisy amortyzacyjne dokonane w związku z wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, proporcjonalnie w takiej części, w jakiej koszty wskazane w art. 18d ust. 2 uCIT, poniesione przez Wnioskodawcę, składają się na wartość środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych, w przypadku gdy środek trwały lub wartości niematerialne i prawne nie będą wykorzystywane w dalszej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy a jedynie zostały wytworzone w wyniku prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę (opis w pkt IV.3 stanu faktycznego) (pytanie we wniosku oznaczone nr 9),
• w opisanym procesie tworzenia przez Wnioskodawcę nowego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej w wyniku prowadzonych prac rozwojowych, prace rozwojowe należy uznać za zakończone w miesiącu (roku) podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o zakończeniu prac rozwojowych albo w miesiącu (roku), w którym Wnioskodawca postanowił przerwać ten proces z uwagi na niecelowość lub nieracjonalność prowadzenia dalszych prac, a wydatki na te prace mogą być zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów według jednego ze sposobów określonych w art. 15 ust. 4a uCIT, wybranego odpowiednio przed albo po zakończeniu tych prac (pytanie we wniosku oznaczone nr 10)

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

• Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2 uCIT, może zaliczyć odpisy amortyzacyjne dokonane w związku z wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, proporcjonalnie w takiej części, w jakiej koszty wskazane w art. 18d ust. 2 uCIT, poniesione przez Wnioskodawcę, składają się na wartość środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych, w przypadku gdy środek trwały lub wartości niematerialne i prawne nie będą wykorzystywane w dalszej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy a jedynie zostały wytworzone w wyniku prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę (opis w pkt IV.3 stanu faktycznego),
• w opisanym procesie tworzenia przez Wnioskodawcę nowego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej w wyniku prowadzonych prac rozwojowych, prace rozwojowe należy uznać za zakończone w miesiącu (roku) podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o zakończeniu prac rozwojowych albo w miesiącu (roku), w którym Wnioskodawca postanowił przerwać ten proces z uwagi na niecelowość lub nieracjonalność prowadzenia dalszych prac, a wydatki na te prace mogą być zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów według jednego ze sposobów określonych w art. 15 ust. 4a uCIT, wybranego odpowiednio przed albo po zakończeniu tych prac.
  
  

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 7 marca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.38.2018.1.MBD wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 26 marca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, działający pod firmą S.A. (dalej również: „Spółka”), to wiodące polskie przedsiębiorstwo przetwórstwa rybnego. Firma powstała w 1992 r. W 1995 r. została przeniesiona do A. Nowoczesny zakład firmy ma obecnie powierzchnię 16 tys. m2. W ofercie S.A. jest ponad 200 pozycji asortymentowych w 17 kategoriach. Należą do nich marynaty, mrożonki, pasty, sałatki i konserwy przygotowywane głównie na bazie śledzia i makreli sprowadzanych z certyfikowanych łowisk Islandii, Norwegii, Danii, Niemiec i Kanady. Firmę cechuje innowacyjne podejście do konsumenta co prezentowane jest poprzez uwzględnianie aktualnych trendów żywieniowych w oferowanych produktach, uwzględnianie potrzeb konsumentów oraz zmian rynkowych. Wnioskodawca posiada system zarządzania jakością i bezpieczeństwem żywności potwierdzony licznymi certyfikatami.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poszukuje nowych rozwiązań, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie badań i rozwoju, co zostanie opisane poniżej. Wnioskodawca posiada strukturę odpowiadającą za prowadzenie działań w powyższym zakresie. Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b uCIT.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z wprowadzeniem od 1 stycznia 2016 r. nowej regulacji w zakresie ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca zamierza skorzystać z ww. ulgi w związku z prowadzoną przez siebie działalnością badawczo-rozwojową.

I. Działalność B+R

1. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nieustannie pracuje nad właściwościami, funkcjonalnością i designem swoich produktów. Dział Technologii prowadzi prace projektowe związane z wdrożeniem nowych wyrobów, a także modyfikacjami produktów będących w ofercie. W odpowiedzi na potrzeby rynku, prace projektowe dotyczą również produktów, które poprzez zmianę właściwości fizycznych lub chemicznych wyrobu przy jednoczesnym zachowaniu takiego samego smaku wyrobu, są produktami zupełnie nowymi lub zmodyfikowanymi. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poszukuje zatem nowych rozwiązań, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie badań i rozwoju. Wnioskodawca posiada strukturę odpowiadającą za prowadzenie działań w powyższym zakresie.
   
2. Wnioskodawca prowadzi prace w zakresie badań i rozwoju, które dotyczą możliwości zastosowania dostępnych materiałów i surowców w nowy, innowacyjny sposób. Działania takie znacznie poprawiają właściwości produktu w porównaniu z podobnymi produktami produkowanymi przez firmy konkurencyjne (wprowadzanie nowych rozwiązań pod względem osiąganych właściwości produktu lub pod względem technologicznym procesu produkcyjnego oraz przeznaczenia produktu: Ryba do piekarnika, Sałatki warzywne, Karp w galarecie itp.).
   
3. Inną częścią działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy są projekty wprowadzania nowych technologii (np. wdrożenie nowych systemów opakowań i nowych systemów zarządzania, optymalizacja procesu zgodnie z terminologią Lean Manufacturing, projekty mające za zadanie optymalizację procesu wytwórczego w każdej postaci), które znacznie poprawiają konkurencyjność Wnioskodawcy w porównaniu z innymi przedsiębiorstwami w tej branży.
   Wnioskodawca wprowadził m.in.:
   
   • MULTIDRUMM - testowanie nowej maszyny Mulidrum do panierowania ryby, która zwiększa wydajność produkcji;
   • Ryba do piekarnika - stworzenie nowego produktu w grupie „Produkty pasteryzowane”, z wykorzystaniem folii do piekarnika;
   • Sałatki warzywne - modyfikacja majonezu przez eliminację substancji dodatkowych;
   • Karp w galarecie - nowy produkt, rozszerzenie linii produkcyjnej ryb w galarecie.
4. Wnioskodawca prowadzi zatem działania w celu wprowadzania nowych pod względem technologicznym lub technicznym, a także znacznego ulepszania standardowych produktów (przede wszystkim w zakresie produkcji żywności) oraz nowych usług (przede wszystkim w dziedzinie technologii), mających na celu optymalizację, tj. usprawnienie procesu produkcji i realizacji dostaw.
   
5. Wszelkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę posiadają jasno sprecyzowane cele, są w nich określone ryzyka projektu, a po zakończeniu projektu spisywane jest podsumowanie jego przebiegu i wnioski. Projekty są uważane za rozpoczęte od momentu prowadzenia wstępnych prac koncepcyjnych i trwają do momentu walidacji wyrobu poprzez odpowiednie badania (np. badania prowadzone na zlecenie Wnioskodawcy w celu określenia właściwości fizycznych lub chemicznych wyrobu), które wyjaśniają wszelkie ryzyka i nieścisłości występujące podczas wprowadzania nowych rozwiązań. Projekty mają jasno określony harmonogram działań i do każdego z projektów są przypisane odpowiednie zasoby osobowe. Jeżeli zachodzi taka potrzeba Wnioskodawca posiłkuje się wiedzą i sprzętem, którego nie posiada, poprzez wynajem lub zakup usług w postaci ekspertyz, analiz, szkoleń, certyfikacji czy walidacji itp. Wnioskodawca z przeprowadzonych projektów sporządza raporty i analizy. Tak prowadzona dokumentacja pozwala w sposób systematyczny zbierać, magazynować i dystrybuować nową wiedzę z prowadzonego projektu. Projekty prowadzone przez Wnioskodawcę są zatem projektami prowadzonymi w sposób systematyczny.
   
6. Wnioskodawca ponadto wdraża innowacyjne na skalę przedsiębiorstwa oprogramowanie, które pozwala na prowadzenie bieżącego nadzoru nad procesem produkcyjnym. Takie działania w sposób znaczący wpływają na proces planowania i zarządzania produkcją oraz stanowią nabywanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy do tworzenia zmienionych lub ulepszonych procesów planowania produkcji oraz procesów zarządczych w firmie, a także usług dla klientów, gdyż pozwalają na opracowanie ulepszonych procesów w dziedzinie logistyki i obsługi klienta.
   
7. Należy również zauważyć, że pewna część projektów badawczo-rozwojowych prowadzona przez Wnioskodawcę zostaje przerwana przed ich zakończeniem. Jest to wynikiem natrafienia na problemy natury naukowo-technicznej dyskwalifikujące dane projekty z dalszego etapu badań bądź wdrożenia. Wnioskodawca zauważa, że jest to zgodne z zapisem w Podręczniku Frascati 2015 (OECD (2015), Frascati Manual 2015: Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development, The Measurement of Scientific, Technological and Innovation Activities, OECD Publishing, Paris. DOI: http://dx.doi.org/10.1787/9789264239012-en) „To be uncertain about the final outcome (uncertain)”.
   
   

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 19 marca 2018 r. – data wpływu 26 marca 2018 r., wskazano m.in. uzupełniający opis projektów, które Wnioskodawca uznaje za działalność badawczo-rozwojową, a które zostały wymienione we wniosku wraz z wymienieniem ich cech wspólnych. Wnioskodawca wykorzystując i łącząc dostępną wiedzę z różnych dziedzin poszukuje nowych rozwiązań technicznych i technologicznych, które mógłby wykorzystać w celu rozwoju swoich produktów, procesów i usług. Celem prowadzonych działań jest wprowadzenie nowych lub ulepszonych pod względem technicznym/technologicznym produktów lub procesów. Projekty są realizowane systematycznie, do każdego projektu są przypisane odpowiednie zasoby, a powstała w nich wiedza jest zbierana i magazynowana.

Cechy te (opisane we wniosku i powyżej) występują przy wielu projektach, nie tylko tych wskazanych przykładowo we wniosku - przykłady zostały wskazane dla lepszego zobrazowania przedmiotu prac badawczo-rozwojowych.

Projekty wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej:

1. MULTIDRUM - testowanie i dostosowywanie technologii do potrzeb produkcji Wnioskodawcy. Jest to projekt wdrożenia zmienionego procesu.
   W celu wzrostu wydajności produkcji, Wnioskodawca nabył maszynę MULTIDRUM, służącą do zautomatyzowanego panierowania produktów. Jest to część strategii zwiększania wydajności produkcji, a tym samym konkurencyjności Wnioskodawcy w porównaniu do innych przedsiębiorstw w branży. W ramach projektu przeprowadzane są testy nowej maszyny do panierowania ryb, co ma na celu opracowanie zmienionego procesu wytwarzania produktu, tj. wytworzenie nowej wiedzy niezbędnej do zmiany procesu wytwórczego, który jest wykorzystywany do produkcji wielu różnych produktów. Spodziewany wzrost wydajności panierowania dzięki zastosowaniu odpowiednio dostosowanej maszyny ma wynieść około 50%. W wyniku testów, na podstawie dotychczas przenalizowanych danych, udało się zmniejszyć o 15% zużycie mąki oraz udało się zmniejszyć koszty pracownicze. Dalsze wyniki realizacji projektu będą ustalane po analizie kolejnych danych. W trakcie realizacji projektu została także wytworzona unikatowa na skalę przedsiębiorstwa dokumentacja techniczna i technologiczna pozwalająca na produkcję przy użyciu zmienionego procesu, opracowanego podczas projektu (pozwoli to na wykorzystanie zdobytej w wyniku przeprowadzenia testów wiedzy i stosowanie zmienionego, ulepszonego procesu w produkcji). Zmiana procesu produkcji ma wpływ na zmiany w procesie planowania produkcji.
   
2. Ryba do piekarnika - stworzenie nowego produktu z grupy „Produkty pasteryzowane”, z wykorzystaniem folii do piekarnika.
   Celem projektu było wytworzenie wiedzy potrzebnej do wprowadzenia na rynek nowego produktu, jakim jest ryba do piekarnika z wykorzystaniem odpowiedniej folii. Podczas realizacji projektu została stworzona unikatowa na skalę przedsiębiorstwa receptura pozwalająca na produkcję nowego produktu w określony sposób. Projekt był realizowany we własnym zakresie przez Wnioskodawcę. Po przeprowadzeniu odpowiednich prób i badań konsumenckich produkt został zaakceptowany i planowane jest jego wprowadzenie na rynek w drugim kwartale 2018 r.
   
3. Sałatki warzywne - modyfikacja majonezu przez eliminację substancji dodatkowych. Projekt ma na celu ulepszenie istniejącego produktu.
   Wnioskodawca przeprowadził badania mające na celu zmodyfikowanie majonezu, który jest wykorzystywany do produkcji wielu produktów, w celu usunięcia z niego substancji słodzących (wytworzenie nowej wiedzy niezbędnej do zmiany właściwości fizykochemicznych majonezu). W wyniku tych prac udało się otrzymać majonez o zmienionych właściwościach fizykochemicznych, co wpływa na zmianę wszystkich wyrobów, które zawierają go jako składnik. W wyniku prowadzenia projektu została stworzona unikatowa na skalę przedsiębiorstwa receptura pozwalająca na produkcję zmienionego majonezu. Obecnie zakończono etap modyfikacji majonezu i prób trwałościowych sałatek warzywnych z zastosowaniem zmienionego majonezu. W kolejnym etapie projektu próby zostaną poddane analizie sensorycznej, degustacji porównawczej i badaniom konsumenckim.
   
   

Stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

IV. 3.

Wnioskodawca w wyniku prowadzonych prac rozwojowych wytwarza także środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, które nie są wykorzystywane w dalszej działalności badawczo-rozwojowej, a jedynie stanowią one wytwór takiej działalności. W celu prowadzenia prac rozwojowych, w wyniku których powstają środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, Wnioskodawca ponosi różnego rodzaju koszty, w tym także koszty określone w art. 18d ust. 2 uCIT. Wnioskodawca nie ujmuje jednak tych kosztów w kosztach uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, lecz uwzględni je dopiero po zakończeniu prac rozwojowych, dokonując odpisów amortyzacyjnych od wartości wytworzonego we własnym zakresie środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych, stosownie do art. 15 ust. 4a pkt 3 uCIT.

IV. 4.

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę mogą zakończyć się wynikiem pozytywnym i wskutek ich prowadzenia może dojść do wytworzenia wartości niematerialnych i prawnych. W wyniku prac rozwojowych może zostać wytworzony nowy produkt, a także środek trwały. Ponadto, prace rozwojowe mogą zakończyć się też wynikiem negatywnym albo takim wynikiem pozytywnym, który nie może zostać skomercjalizowany (wykorzystany w działalności gospodarczej). Prace rozwojowe mogą również zostać zakończone przed uzyskaniem ostatecznego wyniku, a to wskutek decyzji Wnioskodawcy o ich przerwaniu w związku z uznaniem ich za niecelowe lub nieracjonalne pod względem ekonomicznym, czy też z powodu innych okoliczności niezależnych od podatnika. Wnioskodawca podejmuje decyzję o sposobie rozliczania kosztów ww. prac rozwojowych jako kosztów uzyskania przychodów przed rozpoczęciem tych prac albo też po ich zakończeniu.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2 uCIT może zaliczyć odpisy amortyzacyjne dokonane w związku z wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, proporcjonalnie w takiej części, w jakiej koszty wskazane w art. 18d ust. 2 uCIT, poniesione przez Wnioskodawcę, składają się na wartość środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych, w przypadku gdy środek trwały lub wartości niematerialne i prawne nie będą wykorzystywane w dalszej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy a jedynie zostały wytworzone w wyniku prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę (opis w pkt IV.3 stanu faktycznego)? (pytanie we wniosku oznaczone nr 9)
2. Czy w opisanym procesie tworzenia przez Wnioskodawcę nowego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej w wyniku prowadzonych prac rozwojowych, prace rozwojowe należy uznać za zakończone w miesiącu (roku) podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o zakończeniu prac rozwojowych albo w miesiącu (roku), w którym Wnioskodawca postanowił przerwać ten proces z uwagi na niecelowość lub nieracjonalność prowadzenia dalszych prac, a wydatki na te prace mogą być zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów według jednego ze sposobów określonych w art. 15 ust. 4a uCIT, wybranego odpowiednio przed albo po zakończeniu tych prac? (pytanie we wniosku oznaczone nr 10)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Jak wskazano w pkt IV.3 stanu faktycznego, w wyniku wcześniej prowadzonych prac rozwojowych, które zakończyły się spodziewanym pozytywnym rezultatem zostają wytworzone środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. W wartość początkową środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zaliczone są różnego rodzaju koszty, w tym koszty kwalifikowane wskazane rodzajowo w art. 18d ust. 2 uCIT (m.in. należności ze stosunku pracy pracowników zatrudnionych w celu działalności badawczo-rozwojowej, koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z ta działalnością), które wcześniej nie zostały uznane za koszt uzyskania przychodu, a więc również za koszt kwalifikowany do ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

W art. 15 ust. 4a uCIT, wskazano, że koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w trzech momentach:

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 uCIT, od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 uCIT.
   
   

Zatem wybór sposobu ujmowania w czasie kosztów uzyskania przychodów związanych z zakończonymi pracami rozwojowymi, determinuje moment uznania takich kosztów za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d uCIT, z uwagi na wymóg uprzedniego zaliczenia kosztu do kosztów uzyskania przychodu, by mógł on stanowić koszt kwalifikowany. Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, wskazane rodzajowo w art. 18d ust. 2 uCIT, zaliczane do kosztów uzyskania przychodu dopiero poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, będzie mógł zaliczać do ulgi badawczo-rozwojowej proporcjonalnie w takim zakresie, w jakim koszty te składają się na wartość środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych, podlegającą amortyzacji. Przykładowo, jeżeli koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 uCIT, będą stanowiły 60% wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych, a resztę stanowić będą koszty niekwalifikowalne do ulgi na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca jako koszty kwalifikowane uznawać będzie 60% odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych za dany rok podatkowy.

W ocenie Wnioskodawcy, wybór sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów prac rozwojowych, w szczególności wybór metody dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, nie może decydować o możliwości uznania danego kosztu za koszt kwalifikowany w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, a jedynie determinować może moment zaliczenia takiego kosztu do ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Wytworzone we własnym zakresie środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne charakteryzują się innowacyjnymi rozwiązaniami i stanowią wynik prowadzonych prac rozwojowych, w których wykorzystana została dostępna aktualnie wiedza i umiejętności z dziedziny nauki i technologii w celu opracowania, tj. tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, narzędzi i procesów (badanie przez Wnioskodawcę w ramach prac rozwojowych nowych rozwiązań technicznych i technologicznych). W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne dokonywane od tego typu wytworzonych we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powinny być uznane za koszty kwalifikowane prac rozwojowych zdefiniowanych w art. 4a pkt 28 uCIT, proporcjonalnie w części, w jakiej koszty określone w art. 18d ust. 2 uCIT, poniesione przez Wnioskodawcę składają się na podlegającą amortyzacji wartość środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych.

Ad. 2

Stosownie do art. 15 ust. 4a uCIT, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w trzech momentach:

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
   
2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
   
3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 uCIT, od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust 2 pkt 3 uCIT. Przy czym zgodnie z art. 16b ust 2 pkt 3 uCIT, odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane tylko w przypadku zakończenia prac rozwojowych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany w działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
   
   1. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
   2. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
   3. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.
   
   
   

Wobec powyższego, w odniesieniu do stanu faktycznego opisanego w pkt IV.4, w przypadku prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, przy spełnieniu przesłanek wskazanych w lit a-c powyżej, Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wytworzonej wartości niematerialnej i prawnej bądź też wedle swego wyboru, zaliczyć koszty prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów w całości już w momencie ich zakończenia, stosowanie do art. 15 ust. 4a pkt 2 uCIT. Wyboru jednego ze sposobów zaliczania kosztów do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1-3 uCIT, Wnioskodawca może dokonać przed rozpoczęciem prac rozwojowych, a także po zakończeniu prac rozwojowych (jeżeli nie wybrał zaliczania kosztów do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy).

Dla ustalenia momentu, w którym można zaliczyć koszty prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie ze sposobem określonym w art. 15 ust. 4a pkt 2 uCIT, konieczne jest zatem ustalenie momentu, w którym prace zostały zakończone.

W ocenie Wnioskodawcy, prace rozwojowe zostają zakończone w momencie podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o ich zakończeniu, bez względu na przyczynę takiej decyzji. Decyzja o zakończeniu może bowiem wynikać z uzyskania wyniku pozytywnego, wobec czego dalsze prace nie są potrzebne, ale także wskutek uzyskania wyniku negatywnego lub braku celowości czy też racjonalności prowadzenia dalszych prac. Zakończenie prac rozwojowych zawsze wiąże się zatem z decyzją Wnioskodawcy, w wyniku której dalsze prace w danym zakresie nie są prowadzone.

Analizując przesłanki zawarte art. 16b ust. 2 pkt 3 lit. a-c uCIT, w szczególności przesłankę „decyzji o wytwarzaniu produktów lub stosowaniu technologii” powstałych w wyniku prowadzenia prac rozwojowych, można uznać, że prace rozwojowe kończą się przed fazą produkcyjną (czy szerzej - komercjalizacji), tj. przed fazą wytwarzania tego typu produktów lub stosowania technologii. W ocenie Wnioskodawcy prace rozwojowe kończą się zatem w momencie ich zaprzestania wskutek decyzji Wnioskodawcy o ich zakończeniu. W celu podjęcia decyzji o wytwarzaniu danych produktów powstałych w trakcie prac rozwojowych bądź też o stosowaniu opracowanej technologii, konieczna jest całościowa ocena prac i ich wyniku końcowego, a zatem prace rozwojowe muszą być już wówczas zakończone, by możliwe było podjęcie racjonalnej decyzji.

Element woli i zachowania Wnioskodawcy ma istotne znaczenie w ustaleniu granic czasowych i momentu zakończenia prac rozwojowych. To Wnioskodawca decyduje o rozpoczęciu prac rozwojowych oraz - jak wynika z analizy treści art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT - decyduje o komercjalizacji nowego produktu, a przed tym o zakończeniu prac rozwojowych. To wreszcie sam podatnik może zdecydować o zakończeniu prac rozwojowych, których wynik jest pozytywny, ale nie ma zdolności do komercjalizacji (nie może być wykorzystany do prowadzonej działalności gospodarczej). Wnioskodawca może też zdecydować o przerwaniu prac rozwojowych, które uznaje za niecelowe czy nieracjonalne. Każda z tych decyzji podatnika determinuje moment zakończenia prac rozwojowych.

Na tej zasadzie, jeżeli Wnioskodawca samodzielnie decyduje o rozpoczęciu i zakończeniu (przerwaniu) prac rozwojowych, to momentem zakończenia prac rozwojowych jest - najpóźniej - moment podjęcia decyzji przez Wnioskodawcę o zaprzestaniu prowadzenia prac rozwojowych, w tym również o wcześniejszym zakończeniu tych prac (np. poprzez cofnięcie wniosku o wdrożenie prac w danym zakresie poprzez zaniechanie analiz i badań koniecznych do wdrożenia), kierując się m.in. względami ekonomicznymi (opłacalność projektu).

O momencie zakończenia prac rozwojowych można również wnioskować z charakteru i natury opisanego procesu tworzenia nowego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Ten proces stanowi, w sensie ekonomicznym i logicznym, pewną całość. Między fazami procesu tworzenia nowego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej istnieje ścisła zależność i ścisły związek przyczynowo-skutkowy.

Należy zatem spojrzeć na analizowany proces jako przedsięwzięcie gospodarcze, którego celem jest powstanie nowego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, które – z perspektywy tego celu - stanowi logiczną i spójną całość. Całościowa ocena tego procesu musi prowadzić do wniosku, że jego naturalnym momentem zakończenia jest podjęcie decyzji o zakończeniu prac z uwagi na uzyskanie zamierzonego efektu, bądź też o zaprzestaniu dalszych prac z różnych przyczyn, np. ze względów ekonomicznych.

Tak rozumiane kryterium całościowej oceny jest akceptowane w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) w kontekście kosztów prac rozwojowych jako odrębnego rodzaju kosztów uzyskania przychodów. W wyroku z 13 maja 2015 r. (sygn. II FSK 1029/13), NSA wyraził m.in. następujący pogląd: „Prawo podatkowe nie określa znamion wykorzystania powstałego projektu do celów komercyjnych lub doświadczalnych jako wpływających na zakres pojęcia prac rozwojowych, a co za tym idzie decydujących o kwalifikacji podatkowej danego przedsięwzięcia. Nienaturalne byłoby rozbijanie całości przedsięwzięcia gospodarczego na poszczególne elementy, bez uwzględnienia jego natury. Uzależnienie całkowitej oceny przedsięwzięcia od jednego jego elementu nie może stanowić o jego zakwalifikowaniu do kategorii działań gospodarczych niespełniających wymogów do uznania ich za prace rozwojowe, bowiem oceny należy dokonywać pod kątem całkowitej charakterystyki danych działań”.

Wnioskodawca może zatem wybrać jeden ze sposobów rozliczania kosztów uzyskania przychodów na początku prac rozwojowych, czyli najpóźniej w momencie poniesienia pierwszego kosztu prac rozwojowych w ramach konkretnego procesu czy projektu tego rodzaju. Wnioskodawca albo wybiera jeden z dwóch sposobów potrącenia przed zakończeniem owego procesu (projektu), czyli:

• w miesiącu poniesienia kosztu albo
• począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie co najwyżej 12 miesięcy,

albo jeden z dwóch sposobów potrącenia po zakończeniu procesu (projektu) prac rozwojowych, czyli:

• jednorazowo w roku zakończenia prac albo
• poprzez odpisy amortyzacyjne w okresie co najmniej 12 miesięcy (jeżeli prace rozwojowe spełniają warunki z art. 16b ust. 2 pkt 3 uCIT).
  
  

Jeżeli podatnik wybrał potrącalność przed zakończeniem prac rozwojowych, czyli jeden z dwóch pierwszych sposobów, to może stosować ten sposób aż do zakończenia prac rozwojowych w ramach konkretnego procesu (projektu). Jeżeli natomiast wybrał potrącalność po zakończeniu prac rozwojowych, to dopiero po zakończeniu konkretnego procesu (projektu) tych prac może wybrać jeden z dwóch pozostałych sposobów. Przy czym jego prawo wyboru jest o tyle ograniczone, że jeżeli chce wybrać potrącalność poprzez amortyzację podatkową, to zakończony proces (projekt) musi spełniać wszystkie warunki zawarte w art. 16b ust. 2 pkt 3 uCIT, czyli m.in. podatnik musi podjąć „decyzję o wytwarzaniu” nowego produktu lub stosowaniu nowej technologii. Jeżeli nie wszystkie warunki są spełnione, wybór podatnika jest ograniczony do sposobu polegającego na jednorazowym potrąceniu sumy kosztów konkretnego procesu (projektu) polegającego na prowadzeniu prac rozwojowych. Jednak nawet jeżeli wszystkie warunki z art. 16b ust. 2 pkt 3 są spełnione, wartości materialne i prawne powstałe w wyniku prac rozwojowych nie muszą podlegać amortyzacji i Wnioskodawca może wybrać jednorazowe potrącenie całości kosztów tych prac w roku, w którym zostały zakończone.

Prawo do wyboru sposobu potrącania kosztów prac rozwojowych znajduje potwierdzenie w wykładni autentycznej art. 15 ust. 4a uCIT. Taki zamiar został jasno i wyraźnie wypowiedziany już w 2009 r. w uzasadnieniu projektu ustawy o zmianie uCIT, z której wynika obecny kształt tego artykułu: „W wyniku proponowanych zmian ustaw podatkowych podatnicy będą mieli prawo wyboru zaliczenia kosztów prac rozwojowych do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia lub jednorazowo po ich zakończeniu albo poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnej i prawnej, jeżeli podejmą decyzję o ich amortyzacji.

Umożliwienie przedsiębiorcom pełnego i bieżącego rozliczenia ponoszonych kosztów prac rozwojowych już w trakcie ich trwania może przyczynić się do istotnego wsparcia prorozwojowego” [uzasadnienie rządowego projektu (z dnia 3 lutego 2009 r.) ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (druk sejmowy nr 1662 w Sejmie VI kadencji) - ustawa z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 69, poz. 587)].

Prawo podatnika do swobodnego wyboru sposobu potrącania kosztów prac rozwojowych zostało potwierdzone także w orzecznictwie NSA: „Mając na uwadze intencje ustawodawcy, który wyodrębnił prace rozwojowe jako te, których koszty mogą być rozliczane w trojaki sposób i uzależniając wybór sposobu od decyzji przedsiębiorcy, należy z całą stanowczością podkreślić, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego również koszty praw autorskich mieszczą się w ramach kosztów prac rozwojowych i mogą być rozliczane stosowanie do art. 15 ust. 4a [ustawy o CIT]” (wyrok NSA z 13 maja 2015 r. (sygn. II FSK 1029/13), podobnie wyrok NSA z 18 września 2014 r. (sygn. II FSK 2069-2070/12).

Również organy podatkowe akceptują wyżej opisane prawo podatnika do wyboru sposobu rozliczania kosztów prac rozwojowych. Jednym z przykładów jest tutaj następująca interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 czerwca 2014 r. (sygn. IPPB5/423-359/14-2/RS): „W wyniku dokonanej zmiany omawianego przepisu, podatnicy mają prawo wyboru zaliczenia kosztów prac rozwojowych do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia lub jednorazowo po ich zakończeniu albo poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych” (podobne stanowisko przyjęto w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 lutego 2016 r. (sygn. IBPB-1-3/4510-94/16/IZ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr od 1 do 8 i 11 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.