Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.61.2018.1.BJ
z 17 kwietnia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 lutego 2018 r. (data wpływu 19 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w rozumieniu art. 9a ust. 1b ustawy o CIT Spółkę należy traktować jako „podatnika rozpoczynającego działalność” w roku podatkowym 2017 i w efekcie czy Spółka jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej w 2017 r. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły równowartość 2.000.000 euro – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w rozumieniu art. 9a ust. 1b ustawy o CIT Spółkę należy traktować jako „podatnika rozpoczynającego działalność” w roku podatkowym 2017 i w efekcie czy Spółka jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej w 2017 r. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły równowartość 2.000.000 euro.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o PDOP), podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka została zawiązana przed notariuszem w dniu 15 listopada 2016 r., z kolei w dniu 29 listopada 2016 r. została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego na podstawie postanowienia właściwego sądu rejonowego.

Spółka nie została utworzona:

  1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników;
  2. w wyniku przekształcenia spółki niebędącej osobą prawną;
  3. przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro, z tym że wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio art. 14 ustawy o CIT.

Zgodnie z umową Spółki rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, z kolei pierwszy rok obrotowy kończy się w dniu 31 grudnia 2016 r., w związku z tym zgodnie z regulacjami ustawy o rachunkowości Spółka była zobowiązana do złożenia sprawozdania finansowego za 2016 r.

Spółka w 2016 r. (rok podatkowy) nie osiągnęła przychodów i nie poniosła kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalonych na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych.

Z kolei w 2017 r. (rok podatkowy) Spółka osiągnęła przychody i poniosła koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekraczające równowartość 2.000.000 euro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w rozumieniu art. 9a ust. 1b ustawy o CIT Spółkę należy traktować jako „podatnika rozpoczynającego działalność” w roku podatkowym 2017 i w efekcie czy Spółka jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej w 2017 r. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły równowartość 2.000.000 euro?

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 9a ust. 1b ustawy o CIT Spółki nie należy traktować jako „podatnika rozpoczynającego działalność” w roku podatkowym 2017 i w efekcie Spółka nie jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej w 2017 r. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły równowartość 2.000.000 euro.

Zgodnie z art. 9a ust. 1b ustawy o CIT:

  • „Podatnicy rozpoczynający działalność, dokonujący w roku podatkowym transakcji lub ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej w roku rozpoczęcia prowadzenia tej działalności, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychody lub koszty, w rozumieniu przepisowo rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły równowartość 2.000.000 euro.”

Zdaniem Wnioskodawcy, w żaden sposób nie można uznać, iż - w rozumieniu art. 9a ust. 1b - Spółka „rozpoczęła działalność” w 2017 r. (rok podatkowy).

Należy zaznaczyć, iż ustawa o CIT nie zawiera definicji pojęcia „podatnik rozpoczynający działalność”, w związku z tym należy dokonać analizy przedmiotowego zwrotu: „Podatnik”.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o CIT, Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

W związku z powyższym należy uznać, iż:

  • Wnioskodawca stał się podatnikiem już w momencie zawiązania spółki stając się spółką w organizacji
  • a więc w roku podatkowym 2016.

„Rozpoczęcie działalności”

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka „rozpoczęła działalność” w rozumieniu art. 9a ust. 1b ustawy o CIT już w momencie zawarcia umowy Spółki, tj. dnia 15 listopada 2016 r. stając się spółką z o.o. w organizacji.

Należy zwrócić uwagę, iż spółka z o.o. w organizacji co prawda nie posiada osobowości prawnej mimo to posiada pełną zdolność do czynności prawnych, w związku z tym może we własnym imieniu prowadzić działalność gospodarczą, m.in. nabywać i sprzedawać towary i usługi, zatrudniać pracowników, może nabywać i zbywać prawa, zaciągać zobowiązania, zawierać kontrakty handlowe.

W związku z tym należy uznać, iż Wnioskodawca:

  • już w momencie zawiązania spółki „rozpoczęła działalność”, bowiem
  • w tym momencie stała się podmiotem gospodarczym, nabywając szereg praw umożliwiających prowadzenie działalności.

Ponadto należy wyraźnie podkreślić, iż regulacje ustawy o CIT w żaden sposób nie determinują „rozpoczęcia działalności” od zaistnienia pierwszego zdarzenia mającego skutki w podatku dochodowym, tj. uzyskania pierwszego przychodu lub kosztu.

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości:

  • „Księgi rachunkowe otwiera się, z zastrzeżeniem ust. 3:

1) na dzień rozpoczęcia działalności, którym jest dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym”

Należy zwrócić uwagę, iż podmiot „rozpoczynający działalność” może dokonywać wielu operacji gospodarczych wywołujących skutki o charakterze majątkowym lub finansowym - mających ujęcie w księgach rachunkowych - jeszcze przed uzyskaniem pierwszego przychodu lub kosztu podatkowego (takim zdarzeniem będzie np. wniesienie wkładów na pokrycie kapitału zakładowego lub udzielenie pożyczki). W związku z tym zdaniem Wnioskodawcy nie można utożsamiać momentu „rozpoczęcia działalności” z chwilą uzyskania pierwszego przychodu lub kosztu.

W odniesieniu do rozumienia pojęcia „podatnik rozpoczynający działalność” podobne stanowisko zajmują organy podatkowe (interpretacje organów dotyczą rozumienia „rozpoczęcia działalności” w odniesieniu do regulacji art. 8 i art. 19 ustawy o CIT, mimo to wnioski z nich płynące należy stosować analogicznie do art. 9a ust. 1b ustawy o CIT):

  • Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 sierpnia 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.137.2017.2.MST wyjaśnił, że „Rozpoczęcie działalności gospodarczej” należy bowiem rozpatrywać w sposób szeroki. Podmiot gospodarczy może bowiem dokonywać szeregu operacji gospodarczych, być podmiotem stosunków prawnych (np. stroną umów zawieranych z kontrahentami), czy też zdarzeń prawnych jeszcze przed uzyskaniem pierwszego przychodu podatkowego, bądź poniesieniem pierwszego kosztu (...). Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że nie jest właściwe stwierdzenie, że spółka nie rozpoczęła działalności, jeżeli nie wystąpił u niej pierwszy przychód lub koszt podatkowy. Rozpoczęcie przez spółkę działalności skutkuje bowiem nie tylko uzyskiwaniem przychodów, bądź ponoszeniem kosztów rozpoznawanych podatkowo. Przejawem działalności jest również każde inne zdarzenie gospodarcze, które winno znaleźć odzwierciedlenie w księgach rachunkowych. Zdarzeniem tym będzie np. zawarcie umowy wywierającej skutki o charakterze cywilnoprawnym, wniesienie przez wspólników, bądź to wkładów pieniężnych, bądź aportów na pokrycie kapitału zakładowego, zaciągnięcie pożyczki czy kredytu itp. Z tej też przyczyny, w ocenie tut. Organu, dzień rozpoczęcia prowadzenia działalności należy utożsamiać z dniem powstania podatnika, tj. zawarcia umowy spółki z o.o. Zawarcie tej umowy powoduje bowiem powstanie spółki z o.o. w organizacji, która posiada podmiotowość prawną i może być podmiotem stosunków prawnych. (...). Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w opisanym stanie faktycznym, za moment rozpoczęcia działalności należy uznać dzień zawarcia umowy spółki z o o.”
  • DIS w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 13 kwietnia 2015 r., Znak: IBPBI/1/4510-7/15/KB wskazał, że „Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w opisanym stanie faktycznym za moment rozpoczęcia działalności należy uznać dzień zawarcia umowy spółki z o.o. a nie dzień uzyskania pierwszego przychodu podatkowego lub poniesienia pierwszego podatkowego kosztu uzyskania przychodu.”

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy:

  • za moment rozpoczęcia działalności należy uznać dzień zawarcia umowy spółki z o.o. (tj. dzień 15 listopada 2016 r.)
  • w związku z tym Spółki nie należy traktować jako „podatnika rozpoczynającego działalność” w roku podatkowym 2017 i w efekcie Spółka nie jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej w 2017 r. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły równowartość 2.000.000 euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: „updop”), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami – w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 – lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

  1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);
  2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
  3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
  4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach – w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
  5. wskazanie innych czynników – w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji zostały uwzględnione te inne czynniki, a w przypadku zawarcia umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze - w szczególności przyjętych w umowie zasad dotyczących praw wspólników (stron umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach;
  6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.

W myśl natomiast art. 9a ust. 2 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

  1. 100.000 euro – jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
  2. 30.000 euro – w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
  3. 50.000 euro – w pozostałych przypadkach.

Jak stanowi art. 9a ust. 3 updop (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.), obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 euro.

Definicja podmiotów powiązanych została zamieszczona w art. 11 ust. 1 updop. I tak, jeżeli:

  1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
  2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
  3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

-i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Natomiast stosownie do art. 11 ust. 4 updop, przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

  1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
  2. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

Zgodnie z art. 11 ust. 5a updop, posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5%.

Z kolei art. 9a ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. stanowi, że podatnicy:

  1. których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2.000.000 euro:
    1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
    2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)
    • lub
  2. dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 euro, lub
  3. zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:
    1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20.000 euro lub
    2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20.000 euro
    • są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.


Z „transakcjami lub innymi zdarzeniami mającymi istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika” mamy do czynienia w sytuacji, gdy wartość tych transakcji lub innych zdarzeń przekracza określoną wartość - tzw. „próg istotności”. Updop przewiduje regulacje dotyczące kalkulacji tego progu.

Art. 9a ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. stanowi, że dokumentację podatkową sporządzają podatnicy, których przychody lub koszty przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy 2.000.000 euro, dokonujące w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi, które mają istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty). Ponadto wartość transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju jest ustalana w zależności od wysokości uzyskanych przychodów w roku poprzedzającym rok podatkowy.

W myśl art. 9a ust. 1b updop, podatnicy rozpoczynający działalność, dokonujący w roku podatkowym transakcji lub ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej w roku rozpoczęcia prowadzenia tej działalności, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły równowartość 2.000.000 euro.

Stosownie natomiast do art. 9a ust. 1c updop, za podatnika rozpoczynającego działalność nie uważa się podatnika, który został utworzony:

  1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, albo
  2. w wyniku przekształcenia spółki niebędącej osobą prawną, albo
  3. przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro, z tym że wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio art. 14.

Zgodnie z art. 9a ust. 1d updop, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50.000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

  1. 2.000.000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20.000.000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50.000 euro powiększoną o 5.000 euro za każdy 1.000.000 euro przychodu powyżej 2.000.000 euro;
  2. 20.000.000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 100.000.000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 140.000 euro powiększoną o 45.000 euro za każde 10.000.000 euro przychodu powyżej 20.000.000 euro;
  3. 100.000.000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość w roku podatkowym przekracza kwotę stanowiącą równowartość kwoty 500.000 euro.

Zgodnie z art. 10 ustawy z 9 września 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 1932), m.in. przepisy art. 9a ust. 1-19, 2b-2i, 3d, 4, 4a, 5, 7 i 8 ustawy zmieniającej (updop) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2016 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka została zawiązana przed notariuszem w dniu 15 listopada 2016 r., z kolei w dniu 29 listopada 2016 r. została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego na podstawie postanowienia właściwego sądu rejonowego.

Spółka nie została utworzona:

  1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników;
  2. w wyniku przekształcenia spółki niebędącej osobą prawną;
  3. przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro, z tym że wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio art. 14 ustawy o CIT.

Zgodnie z umową Spółki rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, z kolei pierwszy rok obrotowy kończy się w dniu 31 grudnia 2016 r., w związku z tym zgodnie z regulacjami ustawy o rachunkowości Spółka była zobowiązana do złożenia sprawozdania finansowego za 2016 r. Spółka w 2016 r. (rok podatkowy) nie osiągnęła przychodów i nie poniosła kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalonych na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych. Z kolei w 2017 r. (rok podatkowy) Spółka osiągnęła przychody i poniosła koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekraczające równowartość 2.000.000 euro.

Odnosząc się kwestii związanej z określeniem momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej, wskazać należy, że w myśl art. 1 ust. 1 updop, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych (art. 8 ust. 2 ww. ustawy). W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność (art. 8 ust. 2a ww. ustawy).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzależniają zatem sposób prawidłowego ustalenia pierwszego roku podatkowego od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności. Przy czym, ustawa nie zawiera definicji tego pojęcia. Nie oznacza to jednak, że o rozpoczęciu prowadzenia tej działalności decyduje pierwsze zdarzenie gospodarcze wywołujące skutki podatkowe w podatku dochodowym, tj. uzyskanie pierwszego przychodu podatkowego lub poniesienie pierwszego wydatku, który może zostać uznany za podatkowy koszt uzyskania przychodu. „Rozpoczęcie działalności gospodarczej” należy bowiem rozpatrywać w sposób szeroki. Podmiot gospodarczy może bowiem dokonywać szeregu operacji gospodarczych, być podmiotem stosunków prawnych (np. stroną umów zawieranych z kontrahentami), czy też zdarzeń prawnych jeszcze przed uzyskaniem pierwszego przychodu podatkowego, bądź poniesieniem pierwszego kosztu. Wskazać także należy na regulacje wynikające z ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 395 ze zm.), której art. 12 ust. 1 pkt 1 stanowi, że księgi rachunkowe otwiera się, z zastrzeżeniem ust. 3, na dzień rozpoczęcia działalności, którym jest dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym – w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń. Rozpoczęcie przez spółkę działalności skutkuje bowiem nie tylko uzyskiwaniem przychodów, bądź ponoszeniem kosztów rozpoznawanych podatkowo. Przejawem działalności jest również każde inne zdarzenie gospodarcze, które winno znaleźć odzwierciedlenie w księgach rachunkowych. Zdarzeniem tym będzie np. zawarcie umowy wywierającej skutki o charakterze cywilnoprawnym, wniesienie przez wspólników, bądź to wkładów pieniężnych, bądź aportów na pokrycie kapitału zakładowego, zaciągnięcie pożyczki czy kredytu itp. Z tej też przyczyny, w ocenie tut. Organu, dzień rozpoczęcia prowadzenia działalności należy utożsamiać z dniem powstania podatnika, tj. zawarcia umowy spółki z o.o. Zawarcie tej umowy powoduje bowiem powstanie spółki z o.o. w organizacji, która posiada podmiotowość prawną i może być podmiotem stosunków prawnych. Zgodnie bowiem z art. 161 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577 ze zm.), z chwilą zawarcia umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powstaje spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji. Spółki kapitałowe w organizacji, o których mowa w art. 161 i art. 323, mogą we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywane (art. 11 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w opisanej sprawie, za moment rozpoczęcia działalności należy uznać dzień zawarcia umowy spółki z o.o. Umowa Spółki została zawarta 15 listopada 2016 r., więc zgodnie z przepisami oraz umową Spółki, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności (tj. od 15 listopada 2016 r.) do końca roku kalendarzowego w którym rozpoczęto działalność (tj. do 31 grudnia 2016 r.). Spółka w 2016 r. (rok podatkowy) nie osiągnęła przychodów i nie poniosła kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalonych na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych. Z kolei w 2017 r. (rok podatkowy) Spółka osiągnęła przychody i poniosła koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekraczające równowartość 2.000.000 euro.

Przechodząc do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie konieczności sporządzania dokumentacji podatkowej za 2017 r. zauważyć należy, że skoro jak wykazano, spółka rozpoczęła działalność w 2016 r. w którym nie uzyskała przychodów, ani nie poniosła kosztów podatkowych, to w świetle art. 9a ust. 1 pkt 1 updop i będącego przedmiotem interpretacji art. 9a ust. 1b tej ustawy, nie jest zobowiązana do sporządzania dokumentacji podatkowej za 2017 r. nawet w sytuacji, gdy w roku tym przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły równowartość 2.000.000 euro, o ile oczywiście obowiązek z tego tytułu nie ciąży na Wnioskodawcy na podstawie cyt. art. 9a ust. 1 pkt 2 i 3 updop.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy z ww. zastrzeżeniem jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Augustyna Kośnego 70, 45-372 Opole w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj