Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.24.2018.1.PC
z 10 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 stycznia 2018 r. (data wpływu 18 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku:

• obliczenia podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, za dany miesiąc, zgodnie z art. 24b ust. 8 ustawy o CIT, PGK będzie uprawniona na podstawie art. 24b ust. 9 ustawy o CIT do odliczenia powyższego podatku od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT;
• uiszczenia i nieodliczenia w roku podatkowym podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, PGK będzie uprawniona na podstawie art. 24b ust. 11 ustawy o CIT, do odliczenia powyższego podatku od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT za rok podatkowy, w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT;
• gdy podatek, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, będzie niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT, za dany miesiąc, PGK będzie uprawniona na podstawie art. 24b ust. 10 ustawy o CIT do nie wpłacania podatku, - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2018 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku:

• obliczenia podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, za dany miesiąc, zgodnie z art. 24b ust. 8 ustawy o CIT, PGK będzie uprawniona na podstawie art. 24b ust. 9 ustawy o CIT do odliczenia powyższego podatku od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT;
• uiszczenia i nieodliczenia w roku podatkowym podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, PGK będzie uprawniona na podstawie art. 24b ust. 11 ustawy o CIT, do odliczenia powyższego podatku od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT za rok podatkowy, w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT;
• gdy podatek, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, będzie niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT, za dany miesiąc, PGK będzie uprawniona na podstawie art. 24b ust. 10 ustawy o CIT do nie wpłacania podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, za ten miesiąc.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Decyzją z 30 października 2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonał rejestracji umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej, w rozumieniu art. la ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”), pod nazwą „Podatkowa Grupa Kapitałowa X” (dalej: „PGK”), zawartej 30 czerwca 2017 r.

Umowa o utworzeniu PGK została zawarta na okres trzech lat podatkowych, począwszy od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2020 r. (okres funkcjonowania PGK). Spółką wskazaną w umowie o utworzeniu PGK jako spółka reprezentująca tą grupę w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o CIT oraz z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.; dalej: „Ordynacja podatkowa”), jest X S.A.

Spółki tworzące PGK są właścicielami albo współwłaścicielami lub mogą zostać w okresie funkcjonowania PGK właścicielami albo współwłaścicielami środków trwałych położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, których wartość początkowa przekracza 10.000.000 zł, w postaci:

1. budynków handlowo-usługowych sklasyfikowanych w Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wydanej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), (Dz.U. z 2016 r., poz. 1864 dalej: „Klasyfikacja”), jako:
   
   1. centrum handlowe,
   2. dom towarowy,
   3. samodzielny sklep i butik,
   4. pozostały handlowo-usługowy,
2. budynków biurowych sklasyfikowanych w Klasyfikacji jako budynek biurowy.
   
   

W przypadku, gdy powyższe środki trwałe zostały lub zostaną oddane do używania w okresie funkcjonowania PGK, dana spółka tworząca PGK, będąca właścicielem lub współwłaścicielem tego środka trwałego, będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m ustawy o CIT.

Przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) nie jest stan faktyczny lub zdarzenia przyszłe, w których zastosowanie znalazłby art. 24b ust. 2 ustawy o CIT. 

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku obliczenia podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, za dany miesiąc, zgodnie z art. 24b ust. 8 ustawy o CIT, PGK będzie uprawniona na podstawie art. 24b ust. 9 ustawy o CIT, do odliczenia powyższego podatku od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT?
2. Czy w przypadku uiszczenia i nieodliczenia w roku podatkowym podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, PGK będzie uprawniona na podstawie art. 24b ust. 11 ustawy o CIT, do odliczenia powyższego podatku od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT za rok podatkowy, w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT?
3. Czy w przypadku, gdy podatek, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, będzie niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT, za dany miesiąc, PGK będzie uprawniona na podstawie art. 24b ust. 10 ustawy o CIT, do niewpłacania podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, za ten miesiąc?
   
   

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku obliczenia podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, za dany miesiąc, zgodnie z art. 24b ust. 8 ustawy o CIT, PGK będzie uprawniona na podstawie art. 24b ust. 9 ustawy o CIT, do odliczenia powyższego podatku od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uiszczenia i nieodliczenia w roku podatkowym podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, PGK będzie uprawniona na podstawie art. 24b ust. 11 ustawy o CIT, do odliczenia powyższego podatku od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT za rok podatkowy, w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT.

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy podatek, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, będzie niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT, za dany miesiąc, PGK będzie uprawniona na podstawie art. 24b ust. 10 ustawy o CIT, do niewpłacania podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, za ten miesiąc.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od przychodów z tytułu własności środka trwałego położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którego wartość początkowa przekracza 10.000.000 zł, w postaci:

1. budynku handlowo-usługowego sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako:
   
   1. centrum handlowe,
   2. dom towarowy,
   3. samodzielny sklep i butik,
   4. pozostały handlowo-usługowy,
2. budynku biurowego sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako budynek biurowy
   
   • wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.
   
   
   

Podstawę opodatkowania stanowi przychód odpowiadający wartości początkowej środka trwałego ustalanej na pierwszy dzień każdego miesiąca wynikającej z prowadzonej ewidencji, pomniejszonej o kwotę 10.000.000 zł (art. 24b ust. 3 ustawy o CIT).

Jednakże w stosunku do podatkowych grup kapitałowych podstawą opodatkowania, o której mowa w art. 24b ust. 3 ustawy o CIT, jest przychód odpowiadający sumie przychodów, o których mowa w tym przepisie, spółek tworzących podatkową grupę kapitałową (art. 24c ust. 1 ustawy o CIT).

Na podstawie art. 24b ust. 8 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek, o którym mowa w ust. 1, i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek.

Natomiast, zgodnie z art. 24b ust. 9 ustawy o CIT, kwotę obliczonego za dany miesiąc podatku podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek obliczony za miesiące przypadające na dany kwartał.

Podatnicy mogą nie wpłacać podatku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT, za dany miesiąc (art. 24b ust. 10 ustawy o CIT). Z kolei kwotę uiszczonego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku, o którym mowa w ust. 1, odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę treść powyższych regulacji, PGK będzie w ocenie Wnioskodawcy uprawniona do odliczenia kwoty podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, obliczonej za dany miesiąc zgodnie z art. 24b ust. 8 ustawy o CIT, od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT.

Jak wskazano bowiem w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, poszczególne spółki tworzące PGK są właścicielami albo współwłaścicielami, lub staną się w okresie funkcjonowania PGK właścicielami albo współwłaścicielami środków trwałych podlegających podatkowi, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT. Jednocześnie, na podstawie art. la ust. 1 ustawy o CIT, podatnikiem z tytułu tego podatku będzie w okresie funkcjonowania PGK ta podatkowa grupa kapitałowa.

W związku z powyższym, PGK będzie zobowiązana do obliczania podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, za każdy miesiąc i wpłacania go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek (art. 24b ust. 8 ustawy o CIT). Jednocześnie, PGK będzie jednak przysługiwało prawo do odliczenia obliczonego za dany miesiąc podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT (art. 24b ust. 9 ustawy o CIT).

Podobnie, PGK będzie przysługiwało prawo do odliczenia uiszczonego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT za rok podatkowy, w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT (art. 24b ust. 11 ustawy o CIT). Z kolei w przypadku, gdy podatek, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, będzie niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT, PGK będzie uprawniona do nie wpłacania tego podatku (art. 24b ust. 10 ustawy o CIT).

W art. 24b ust. 12 ustawy o CIT wskazano, że w przypadku gdy środek trwały, o którym mowa w ust. 1, został oddany do używania, przepisy ust. 1-11 stosuje się wyłącznie do podmiotu dokonującego odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m. Jednakże jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w przypadku oddania opisanych środków trwałych do używania, poszczególne spółki tworzące PGK będą dokonywały odpowiednich odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m ustawy o CIT, a zatem przepisy uregulowane w art. 24b ust. 1-11 ustawy o CIT, znajdą zastosowanie.

Ponadto, w myśl art. 24b ust. 2 ustawy o CIT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do:

1. środków trwałych, o których mowa w ust. 1, od których zaprzestano dokonywania odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 16c pkt 5 ustawy o CIT;
2. środków trwałych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wykorzystywanych wyłącznie lub w głównym stopniu na własne potrzeby podatnika.
   
   

Jednakże jak Wnioskodawca wskazał wyżej, okoliczności te nie mają miejsca w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym. 

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”), podatek dochodowy od przychodów z tytułu własności środka trwałego położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którego wartość początkowa przekracza 10.000.000 zł, w postaci:

1. budynku handlowo-usługowego sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako:
   
   1. centrum handlowe,
   2. dom towarowy,
   3. samodzielny sklep i butik,
   4. pozostały handlowo-usługowy,
2. budynku biurowego sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako budynek biurowy
   
   • wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.
   
   
   

Stosownie do art. 24b ust. 2 ustawy o CIT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do:

1. środków trwałych, o których mowa w ust. 1, od których zaprzestano dokonywania odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 16c pkt 5;
2. środków trwałych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wykorzystywanych wyłącznie lub w głównym stopniu na własne potrzeby podatnika.
   
   

W myśl art. 24b ust. 3 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania stanowi przychód odpowiadający wartości początkowej środka trwałego ustalanej na pierwszy dzień każdego miesiąca wynikającej z prowadzonej ewidencji, pomniejszonej o kwotę 10.000.000 zł.

W stosunku do podatkowych grup kapitałowych podstawą opodatkowania, o której mowa w art. 24b ust. 3 ustawy o CIT, jest przychód odpowiadający sumie przychodów, o których mowa w tym przepisie, spółek tworzących podatkową grupę kapitałową (art. 24c ust. 1 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 24b ust. 6 ustawy o CIT, w przypadku gdy środek trwały stanowi współwłasność podatnika i podmiotu powiązanego z podatnikiem w rozumieniu art. 11, przy obliczaniu wartości początkowej, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się całkowitą wartość początkową tego środka trwałego. Przy obliczaniu podatku podatnik uwzględnia wynikającą z prowadzonej ewidencji wartość początkową środka trwałego ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 8 i kwotę, o której mowa w ust. 3, ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje wartość początkowa środka trwałego wynikająca z prowadzonej przez podatnika ewidencji do całkowitej wartości początkowej tego środka trwałego.

Na podstawie art. 24b ust. 8 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek, o którym mowa w ust. 1, i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek.

Natomiast, zgodnie z art. 24b ust. 9 ustawy o CIT, kwotę obliczonego za dany miesiąc podatku podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek obliczony za miesiące przypadające na dany kwartał.

Podatnicy mogą nie wpłacać podatku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT, za dany miesiąc (art. 24b ust. 10 ustawy o CIT).

Z kolei, zgodnie z art. 24b ust. 11 ustawy o CIT, kwotę uiszczonego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku, o którym mowa w ust. 1, odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT.

Jak Wnioskodawca wskazał w treści wniosku, poszczególne spółki tworzące PGK są właścicielami albo współwłaścicielami, lub staną się w okresie funkcjonowania PGK właścicielami albo współwłaścicielami środków trwałych podlegających podatkowi, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT. Jednocześnie, na podstawie art. la ust. 1 ustawy o CIT, podatnikiem z tytułu tego podatku będzie w okresie funkcjonowania PGK ta podatkowa grupa kapitałowa.

W związku z powyższym, PGK będzie zobowiązana do obliczania podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, za każdy miesiąc i wpłacania go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek (art. 24b ust. 8 ustawy o CIT). Jednocześnie, PGK będzie jednak przysługiwało prawo do odliczenia obliczonego i zapłaconego za dany miesiąc podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT (art. 24b ust. 9 ustawy o CIT).

Na podstawie art. 24b ust. 11 ustawy o CIT, PGK będzie przysługiwało prawo do odliczenia uiszczonego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT za rok podatkowy, w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT. Z kolei w przypadku, gdy podatek, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, będzie niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT, PGK będzie uprawniona do niewpłacania tego podatku (art. 24b ust. 10 ustawy o CIT).

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.