Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.71.2018.2.KF
z 28 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.), uzupełnionym w dniu 22 marca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży masy ziemnej powstałej przy budowie stawu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży masy ziemnej powstałej przy budowie stawu.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 12 marca 2018 r. nr 0112-KDIL3-1.4011.71.2018.1.KF, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 12 marca 2018 r., skutecznie doręczono w dniu 15 marca 2018 r., natomiast w dniu 22 marca 2018 r. do tut. Organu wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 21 marca 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 11 lipca 2003 r. Wnioskodawca jest posiadaczem gospodarstwa rolnego o powierzchni 3,9981 ha. Grunty oraz gospodarstwo nabył od rodziców przez umowę darowizny. W dniu 19 września 2003 r. część gruntów, tj. 0,9177 ha została sprzedana. W chwili obecnej łączna powierzchnia gospodarstwa wynosi 3,0804 ha.

W dniu 12 czerwca 2017 r. Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę stawu do hobbistycznej hodowli raka błotnego i ryb o powierzchni 0,76 ha. Nadmiar ziemi, w tym torfu Wnioskodawca postanowił sprzedać. W Urzędzie Skarbowym udzielono Zainteresowanemu informacji, że jako osoba fizyczna, może sprzedać tą ziemię na umowę cywilno-prawną. Sprzedaż taka miała miejsce w grudniu 2017 r. na kwotę 10.560 zł, kupującym była „Firma X”, która zajmuje się przetwórstwem ziemi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy jako rolnik Wnioskodawca ma obowiązek od takiej sprzedaży odprowadzić podatek?
2. Jeśli Wnioskodawca ma taki obowiązek, to czy może odliczyć poniesione koszty tej inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro jest traktowany jako rolnik, bo posiada powyżej 1 ha przeliczeniowego i od 15 lat opłaca podatek rolny od tych gruntów oraz w momencie gdy jest osobą bezrobotną ma obowiązek opłacania składek KRUS, to uważa, że w jego przypadku taka sprzedaż nie powinna być opodatkowana.

Wnioskodawca nadmienia, że jego celem nie jest przemysł wydobywczy, a jedynie budowa stawu, którego efektem ubocznym jest nadmiar ziemi. Zainteresowany dodał również, że taka sprzedaż pozwala mu na dalsze finansowanie budowy, która i tak już przerosła jego finansowe założenia.

Jeśli jednak Wnioskodawca ma obowiązek odprowadzić podatek, to jednocześnie uważa, że powinien odliczyć poniesione koszty związane z budową stawu (tj. paliwo, wynajem koparki, utwardzenie drogi, uzyskanie pozwoleń itp.). W chwili obecnej jest to około 40.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi natomiast art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Definicja działalności rolniczej – dla potrzeb ww. ustawy – została zawarta w art. 2 ust. 2. W myśl tej definicji, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

Wyłączenie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do działalności rolniczej (z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej) oznacza, że należy dokonywać ścisłej interpretacji przepisów odnoszących się do takich przychodów. Zawarta w art. 2 ust. 2 ww. ustawy definicja działalności rolniczej wyznacza więc zakres przedmiotowy tej działalności, a zatem tylko przychody uzyskiwane z tak określonej aktywności mogą być wyłączone (na podstawie art. 2 ust. 1 tej ustawy) z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, wychodząc z definicji działalności rolniczej zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, że nie wszystkie przychody, nawet jeśli pośrednio związane są z działalnością rolniczą, stanowią przychód z działalności rolniczej. Przychody te, mimo że uzyskiwane są przez osoby prowadzące działalność rolniczą, pochodzą jednakże z innych źródeł niż ta działalność i w związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według zasad określonych w ustawie.

Tym samym, przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży masy ziemnej pozyskanej przy budowie stawu nie może być uznany za przychód z działalności rolniczej, nie został on bowiem uzyskany z wymienionych w sposób wyczerpujący w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rodzajów aktywności rolniczej.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy, gdzie między innymi w pkt 9 wymieniono „inne źródła”.

Jak natomiast stanowi art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że zawiera on tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów, stanowią przychody objęte dyspozycją tego przepisu.

W świetle powyższego przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży masy ziemnej pozyskanej przy budowie stawu należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca winien wykazać go w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym uzyskano przedmiotowy przychód i opodatkować wraz z innymi przychodami na zasadach ogólnych.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości pomniejszenia uzyskanego przychodu o poniesione koszty należy zauważyć, że zgodnie z art. 22 ust. 1 omawianej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

1. zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami,
2. nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów,
3. są odpowiednio udokumentowane.
   
   

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów z innych źródeł Wnioskodawca ma prawo zaliczyć wszystkie koszty związane z przychodami osiągniętymi w związku ze sprzedażą masy ziemnej pozyskanej przy budowie stawu, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Przy czym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że będzie przysługiwało mu prawo od odliczenia wszystkich poniesionych kosztów związanych z budową stawu (tj. paliwo, wynajem koparki, utwardzenie drogi, uzyskanie pozwolenia itp.). Koszty te zostały bowiem poniesione nie w celu uzyskania przychodu ze sprzedaży masy ziemnej, ale jak Wnioskodawca wskazał w celu budowy stawu. Pozyskana masa ziemna, która została sprzedana była jedynie efektem ubocznym prac związanych z wybudowaniem stawu. Tymczasem podstawowym warunkiem zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania danego przychodu jest wykazanie jego związku przyczynowo-skutkowego z uzyskanym przychodem.

Zatem Wnioskodawca będzie mógł pomniejszyć uzyskany przychód wyłącznie o te z poniesionych wydatków, które miały bezpośredni wpływ na uzyskanie przedmiotowego przychodu (były bezpośrednio związane ze sprzedażą masy ziemnej). Jednocześnie, na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek wykazania i udowodnienia w sposób racjonalny, że koszty te zostały poniesione w celu uzyskania przychodów z powyższego tytułu, iż mogły się przyczynić do jego osiągnięcia, że został spełniony warunek pozostawania ww. kosztów w związku przyczynowym z przychodem ze sprzedaży masy ziemnej pozyskanej przy budowie stawu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.