Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4015.11.2018.2.KB
z 26 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 18 stycznia 2018 r. (data wpływu 23 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 10 marca 2018 r. (data wpływu 13 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia tytułem darowizny udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2018 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia tytułem darowizny udziału w nieruchomości. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 21 lutego 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4015.11.2018.1.KB, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 10 marca 2018 r. (data wpływu do tut. Organu 13 marca 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione ostatecznie w piśmie z 10 marca 2018 r. (data wpływu do tut. Organu 13 marca 2018 r.):.

Opis zdarzenia przyszłego.

Ojciec Wnioskodawczyni, przyszły darczyńca, jest Polakiem urodzonym w 1932 r. w II RP we L. i od urodzenia tam mieszkający, wnuk wybitnego polskiego ... architekta, pragnie przekazać Wnioskodawczyni, jedynej córce swoją własność jaką jest 2/3 udziału w nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości „X” (w Polsce) i zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Nieruchomość gruntowa i posadowiony na niej budynek mieszkalny od czasów budowy były własnością rodziny. Od blisko 30 lat i obecnie, ojciec Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem ww. nieruchomości w udziale 2/3, pozostały udział należy do krewnego, obywatela polskiego.

Opis stanu faktycznego.

Wyżej wymieniony przedmiot przyszłej darowizny, jakim jest nieruchomość gruntowa i posadowiony na niej budynek mieszkalny, od czasów budowy był własnością rodziny. Od blisko 30 lat i obecnie, ojciec Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem tejże nieruchomości w udziale 2/3, pozostały udział należy do krewnego, obywatela polskiego. Obecnie, w działania te angażuje się Wnioskodawczyni - jego córka. Formułą aktów notarialnych z 2016 i 2017 r., ojciec Wnioskodawczyni udzielił Wnioskodawczyni wszelkich pełnomocnictw występowania w jego imieniu w sprawie tejże nieruchomości. W kwietniu 2017 r. w obecności notariusza, stosowną umową ojciec oddał Wnioskodawczyni w nieodpłatne użytkowanie przedmiotową nieruchomość w udziale jaki posiada.

Ojciec Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni nie posiadają obywatelstwa polskiego, a formalnie są obywatelami Ukrainy. Jednak, od pokoleń są Polakami. Ojciec Wnioskodawczyni nigdy nie zrzekł się obywatelstwa polskiego, a po II wojnie światowej, kiedy nastąpiła zmiana granic, on i jego rodzice Polacy i obywatele Polski, nie zmieniając miejsca zamieszkania stali się obywatelami innego kraju. Podobnie rzecz miała się z matką Wnioskodawczyni, która urodziła się w 1945 r. w W. w polskiej rodzinie z ojca i matki obywateli Polski.

Cała rodzina Wnioskodawczyni nieustannie utrzymuje z Polską głębokie więzi i relacje, wszyscy też, tj. ojciec Wnioskodawczyni, matka Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni od lat posiadają Kartę Polaka.

Ojciec Wnioskodawczyni, od chwili nabycia praw własności dba i czynnie uczestniczy w renowacji ww. rodzinnej kamienicy, która jest nielicznym zachowanym przykładem (…) zabudowy miejskiej z końca XIX wieku. Obecnie, w działania te angażuje się Wnioskodawczyni. Ojciec Wnioskodawczyni, jako świadek historii urodzony przed II wojną światową w rodzinie profesora (…) - architekta i twórcy wielu zabytków jest znaną postacią w środowisku intelektualnym. Jest on kontynuatorem kultury polskiej, o czym świadczą liczne nagrody i wyróżnienia, wśród nich przyznane przez Prezydenta RP, Ministra Kultury RP czy Konsula Generalnego RP we L.

Wnioskodawczyni, przyszła obdarowana, od chwili narodzin przebywała i wzrastała w polskim środowisku rodzinnym. Dalej, Wnioskodawczyni uczęszczała do polskiej szkoły podstawowej we L., a już w wieku siedemnastu lat, tj. w roku 1994 Wnioskodawczyni przyjechała do Polski w celu kontynuowania nauki w polskich warunkach. Od tego czasu Wnioskodawczyni uczęszczała na zajęcia dla słuchaczy spoza Polski, a po ukończeniu stosownego kursu, Wnioskodawczyni przybyła do miasta „X”, zamieszkała ww. domu i w latach 1994-2001 studiowała i ukończyła studia magisterskie. W latach 2002-2003 Wnioskodawczyni była też doktorantką, a w roku akademickim 2013/14 studiowała i ukończyła studia podyplomowe. W Polsce Wnioskodawczyni poznała i wciąż poznaje wielu przyjaciół, z którymi utrzymuje żywe kontakty i relacje. Wśród nich są znane postacie z kręgu kultury, ludzie nauki, a także osoby pełniące poważne funkcje. Z Polską Wnioskodawczyni utrzymuje stały kontakt, od wielu lat przebywa w Polsce - w sumie nawet do kilku miesięcy w roku. Wnioskodawczyni ma taką możliwość ze względu na przyznawaną wizę na podstawie Karty Polaka, którą posiada od maja 2008 r. Od tego czasu co rocznie Wnioskodawczyni ma przyznawaną wizę na okres 365 dni. Utrzymywanie z Polską silnych więzi możliwe jest też ze względu na opisany wyżej dom rodzinny, wielką rolę w tym zakresie odgrywają również przyjaciele i znajomi. Do roku 2016 Wnioskodawczyni mieszkała we L. z rodzicami.

W sierpniu 2016 r. Wnioskodawczyni zawarła w Polsce związek małżeński z obywatelem Polski. Wnioskodawczyni z mężem mieszka w miejscowości K., w województwie (…), gdzie nieprzerwanie Wnioskodawczyni zameldowana jest na pobyt czasowy. Zameldowanie na pobyt czasowy jest spowodowane ograniczeniem czasu pobytu na terytorium RP na podstawie przyznanej wizy (365 dni). Kolejne zameldowanie na przyszły okres będzie na podstawie kolejny wizy. Wnioskodawczyni wraz z mężem liczy, że tak też będzie do czasu otrzymania przez Wnioskodawczynię polskiego obywatelstwa. Obecna wiza kończy się w maju 2018 r., a w marcu br. Wnioskodawczyni zamierza złożyć stosowny wniosek na następną. Wnioskodawczyni kompletuje też dokumentację w celu złożenia wniosku o przyznanie dla niej polskiego obywatelstwa. Wnioskodawczyni przyszłość rodzinną, zawodową i społeczną wiąże z Polską - kraju jej przodków, gdzie zamierza żyć i pracować.

Wnioskodawczyni wraz z mężem w miejscowości K. zbudowała ognisko domowe i nieustannie je kształtują i pielęgnują. Tutaj też, m.in. utrzymują zażyłe relacje z rodziną, z którą rodzina Wnioskodawczyni przyjaźni się od ponad pięćdziesięciu lat. W miejscowości K. i na tej ziemi działał też i tworzył wspomniany wyżej architekt i profesor (…), pradziad Wnioskodawczyni. Do dnia dzisiejszego społeczność lokalna korzysta z efektów jego prac, zaś Wnioskodawczyni z mężem i ojcem utrzymuje kontakty z przedstawicielami podmiotów i instytucji, a także z osobami fizycznymi, które w jakikolwiek sposób dbają lub korzystają z owoców jego aktywności zawodowej.

Pod wskazanym adresem Wnioskodawczyni wraz mężem wspólnie prowadzi gospodarstwo domowe. Pozostają we wspólności majątkowej. Mąż pracuje zawodowo, zaś Wnioskodawczyni zdecydowała się na prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej. Prowadzi ją na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i zgodnie z polskim prawem. W Polsce Wnioskodawczyni posiada dwa rachunki bankowe, jeden wykorzystywany na cele działalności gospodarczej, a drugi na potrzeby wydatków osobistych i domowych. Bank kwalifikuje Wnioskodawczynię jako rezydenta. Wnioskodawczyni ma wykupione polisy: OC na działalność i OC osobistą, posiada też nadane numery PESEL, NIP i REGON. Wnioskodawczyni zaznacza, że przed podjęciem działalności gospodarczej w dniu 24 kwietnia 2017 r. złożyła do US w miejscowości K. zgłoszenie ZAP-3 celem objęcia nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce. Na terenie Ukrainy, ani w żadnym innym państwie Wnioskodawczyni nie jest zatrudniona, nie ma akcji i udziałów w żadnym przedsiębiorstwie, nie jest właścicielem lub współwłaścicielem żadnej nieruchomości, nie posiada też rachunków bankowych i zgromadzonych środków pieniężnych.

Opisując stan faktyczny, Wnioskodawczyni wskazuje, że jej ojciec i matka i niemalże całe jej lwowskie otoczenie nieustannie żyje w bardzo bliskich relacjach z Polską, jej obywatelami i wokół Polski toczy się cała historia rodziny Wnioskodawczyni i jej życia. Wszystkie kolejne znaczące wydarzenia i zaistniałe fakty z życia Wnioskodawczyni przybliżały ją do stanu w jakim obecnie się znajduję, czyli z punktu widzenia Wnioskodawczyni prowadziły ją do faktycznego zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W lutym 2018 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o przyznanie dla niej polskiego obywatelstwa. Wnioskodawczyni swoją przyszłość rodzinną zawodową i społeczną wiąże z Polską - krajem jej przodków, gdzie zamierza żyć i pracować.

Zdaniem Wnioskodawczyni, fakty jakie bezpośrednio dotyczą jej osoby to że:

1. jest narodowości polskiej, biegle włada językiem polskim w mowie i w piśmie,
   
2. podejmowała naukę w polskich szkołach, w tym ukończyła dzienne studia wyższe na Uniwersytecie Jagiellońskim,
   
3. zawarła związek małżeński z obywatelem Polski, mieszkającym w Polsce, wraz z mężem mieszka, razem zbudowali ognisko domowe i razem prowadzą ich sprawy, z własnego wyboru Wnioskodawczyni przebywa w otoczeniu męża i jego najbliższej rodziny,
   
4. jest zarejestrowanym przedsiębiorcą i prowadzi działalność gospodarczą, która to działalność daje Wnioskodawczyni dochód, który stanowi też część dochodu małżonków prowadzących wspólnie gospodarstwo domowe,
   
5. opłaca ubezpieczenia: społeczne i zdrowotne, a także ubezpieczenia: OC na działalność i OC osobistą,
   
6. angażuje się w prowadzenie spraw ww. rodzinnej nieruchomości,
   
7. na przestrzeni lat utrzymuję wieloletnie związki z krajem, w tym utrzymuję przyjaźnie i żywe relacje osobowe i towarzyskie,
   
8. angażuje się w podtrzymanie pamięci o wybitnym przodku - prof. (…), Wnioskodawczyni stara się też utrzymywać związki z tymi, którzy kultywują jego myśl i osiągnięcia zawodowe,
   
9. złożyła wniosek o przyznanie polskiego obywatelstwa.
   
   

Analizując interpretację pojęcia miejsce zamieszkania na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zdaniem Wnioskodawczyni w jej przypadku miasto K. (w Polsce) stało się ośrodkiem interesów życiowych Wnioskodawczyni. Fakt ten jest też mocnym kryterium obiektywizującym zamiar stałego pobytu, który to zamiar jest warunkiem uznania miejscowości, w którym Wnioskodawczyni jest zameldowana za miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

3. Czy w świetle powyższych informacji, które zostały opisane w poz. 74 jako stan faktyczny, zwrot: „miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” dotyczący nabywcy w rozumieniu art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn ma zastosowanie do osoby Wnioskodawczyni i jednocześnie czy jako osoba obdarowywana Wnioskodawczyni spełnia wszelkie przesłanki wskazane w art. 4 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn? (pytanie przyporządkowane przez Wnioskodawczynię do stanu faktycznego)

4. Czy w związku z opisanym w poz. 74 stanem faktycznym oraz na podstawie art. 4 ust. 4 w powiązaniu z art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn następuje zwolnienie z podatku od spadków i darowizn, jeśli takowa darowizna na rzecz Wnioskodawczyni aktem notarialnym zostanie przez ojca Wnioskodawczyni dokonana? (pytanie przyporządkowane przez Wnioskodawczynię do zdarzenia przyszłego)

Zdaniem Wnioskodawczyni, (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 10 marca 2018 r.) na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, zwolnienia określone w ust. 1 i w art. 4a stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa.

W opinii Wnioskodawczyni w jej przypadku, warunek określony art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn będzie spełniony, gdyż nabycie nastąpi w drodze darowizny dokonanej przez ojca na rzecz córki, a sama czynność zostanie przeprowadzona w formie aktu notarialnego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, pozostaje zinterpretować znaczenie zwrotu: miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, nie definiuje pojęcia miejsca zamieszkania, należy więc odnieść się do interpretacji już istniejącej. Podstawą interpretacji już istniejącej i funkcjonującej jest art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, który stanowi, iż miejsce zamieszkania osoby fizycznej jest - miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Ministerstwo Finansów w piśmie z 18 grudnia 2007 r. (sygn. DD4/033/0765/KKZ/07/MB7-9058) wskazuje, że warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny. Odnosi się też do zamiaru stałego pobytu, wskazując że zamiar ten ma charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Jednocześnie, MF kieruje uwagę na istniejące kryteria obiektywizujące ów zamiar stałego pobytu. Wskazuje, że uznaje się, np. że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Ww. piśmie MF podkreśla, że należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem.

W opinii Wnioskodawczyni fakty, jakie bezpośrednio dotyczą jej osoby, zarówno odległe w czasie, jak i z najbliższej przeszłości oraz działania obecne i planowane na przyszłość w całości tworzą obraz okoliczności, które należy rozważyć, w celu rozstrzygnięcia o miejscu zamieszkania Wnioskodawczyni. Fakty te, stają się obiektywnym zestawieniem zdarzeń i aktywności na przestrzeni bieżącego okresu i minionych lat i wszystkie one łącznie występujące weryfikują ów zamiar stałego pobytu, wskazując na rzeczywistą realizację tego zamiaru.

Dodatkowo, art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, definiuje podmiot krajowy, przez który rozumie się między innymi osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 3 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa wskazuje również rozumienie znaczenia pojęcia ustawa podatkowa i bez wątpienia należą do tej kategorii ustawy: z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizna, a także ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, wydaje się zasadne zestawienie rozumienia znaczenia pojęcia miejsce zamieszkania tych ustaw.

Na mocy art. 3 ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Wymieniony art. 3 ust. la pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawiera pojęcie tzw. ośrodka interesów życiowych. Z praktyki interpretacji skarbowych wynika, że jest to np. miejsce, gdzie znajdują się członkowie najbliższej rodziny, z którymi osoba ta wiąże swoją przyszłość, bądź też miejsce w którym prowadzi ona stałą działalność. Zdaniem Wnioskodawczyni, w jej przypadku wymienione przesłanki są już rzeczywistością:

1. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński z obywatelem Polski, mieszkającym w Polsce. Wnioskodawczyni mieszka razem z mężem mieszka, razem z mężem zbudowała ognisko domowe i razem prowadzą ich sprawy, z własnego wyboru Wnioskodawczyni przebywa w otoczeniu męża i jego najbliższej rodziny.
2. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym przedsiębiorcą i prowadzi działalność gospodarczą, która to działalność daje Wnioskodawczyni stały dochód, który stanowi też część dochodu małżonków prowadzących wspólnie gospodarstwo domowe.
   
   

Zasadne jest też domniemanie, że ustawy podatkowe i ich interpretacje nie zawierają wewnętrznych sprzeczności. Mogą się one w swoich regulacjach uzupełniać.

Na zakończenie Wnioskodawczyni podkreśla, że jej ojciec urodził się w Rzeczypospolitej Polskiej we L., był obywatelem Polski i całe swe życie mieszka w domu rodzinnym, w którym i Wnioskodawczyni do czasu zawarcia małżeństwa mieszkała. Ojciec nigdy nie zrzekł się obywatelstwa polskiego. Niestety wydarzenia historyczne związane ze zmianą granic państwa polskiego po II wojnie światowej oraz powojenne rozwiązania prawne pozbawiły go obywatelstwa polskiego. Skutki tych wydarzeń i rozwiązań dotknęły również matkę Wnioskodawczyni - Polkę z pochodzenia urodzoną w 1945 r. na byłych ziemiach polskich w W., a następnie również i Wnioskodawczynię. Niestety, cała rodzina Wnioskodawczyni ponosi skutki tamtych wydarzeń i przyjętych regulacji prawnych, toteż wielokrotnie Wnioskodawczyni wraz z rodziną była zmuszana podejmować dodatkowe aktywności, które dawałyby chociaż trochę bardziej wyrównaną pozycję w stosunku do obecnych obywateli polskich, dowodem czego jest m.in. ten wniosek.

Fakty, jakie bezpośrednio dotyczą osoby Wnioskodawczyni, a są to: zawarcie związku małżeńskiego, prowadzenie gospodarstwa domowego, dobrowolne zgłoszenie i poddanie się nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, prowadzenie działalności gospodarczej, stałe i terminowe opłacanie ubezpieczenia: społecznego i zdrowotnego. Ponadto, zaangażowanie w utrzymanie rodzinnej nieruchomości, wieloletnie utrzymywanie związku z krajem, w tym podtrzymywanie żywych relacji osobowych i towarzyskich, utrzymywanie lokalnych związków, które podtrzymują pamięć i kultywują myśl i osiągnięcia wybitnego przodka Wnioskodawczyni, w końcu przygotowywanie dokumentacji do wniosku w celu uzyskania obywatelstwa polskiego.

Fakty te, zarówno odległe w czasie, jak i z najbliższej przeszłości oraz działania obecne i planowane na przyszłość zdaniem Wnioskodawczyni w całości tworzą obraz okoliczności, które należy rozważyć, w celu rozstrzygnięcia o miejscu zamieszkania Wnioskodawczyni z punktu widzenia art. 3 ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jednocześnie w rozumieniu art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn i interesu Wnioskodawczyni.

Ponieważ Wnioskodawczyni nie spotkała się z oficjalną interpretacją miejsca zamieszkania w rozumieniu art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, to według Wnioskodawczyni w przypadku osób fizycznych wydaje się być naturalne i oczywiste przyjęcie interpretacji miejsca zamieszkania opartej na interpretacji art. 3 ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa definiuje podmiot krajowy, przez który rozumie się między innymi osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to dla osób fizycznych należy przyjąć interpretację z punktu widzenia art. 3 ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ponieważ darowizna następuje na rzecz osoby fizycznej, to zdaniem Wnioskodawczyni taką też interpretację należy stosować na potrzeby art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.

Ostatecznie, zdaniem Wnioskodawczyni jej aktywności bez wątpienia wymagały i wymagają zaangażowania, a część z nich rodzi też stałe zobowiązania. Według Wnioskodawczyni, wszystkie one razem wzięte nie tylko uzewnętrzniają zamiar stałego pobytu w Polsce, ale wskazują na faktyczne zamieszkanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Biorąc powyższe zdaniem Wnioskodawczyni, jest ona osobą, która w rozumieniu art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wskazany stan faktyczny oraz te streszczone w podsumowaniu, są jednocześnie dowodem wskazującym fakt, że Wnioskodawczyni jest osobą która posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych czyli posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ośrodek interesów życiowych i tym samym jest osobą, która w rozumieniu art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jeśli w związku z opisanym w poz. 74 stanem faktycznym nastąpi darowizna, której przedmiotem jest nieruchomość gruntowa położona w miejscowości „X” (w Polsce). i zabudowana budynkiem mieszkalnym, która to nieruchomość jest własnością darczyńcy w udziale 2/3, a przyszłą obdarowaną jest córka darczyńcy (Wnioskodawczyni), to na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, Wnioskodawczyni będzie zwolniona z podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja stanowi jedynie rozstrzygnięcie w podatku od spadków i darowizn. Inne elementy poruszane przez Wnioskodawczynię we własnym stanowisku nie podlegają ocenie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 833 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, wobec tego należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 459 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) – do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli – jednostronnej, jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Stosownie zaś do art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 tejże ustawy).

Stosownie do zapisu art. 4 ust. 4 ww. ustawy, zwolnienia określone w ust. 1 i w art. 4a stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa.

W przepisach polskiego prawa podatkowego pojęcie „miejsca zamieszkania” nie zostało zdefiniowane. Jak stanowi art. 25 Kodeks cywilnego, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Stosownie do art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni posiadająca obywatelstwo ukraińskie otrzyma w drodze umowy darowizny od ojca, będącego obywatelem Ukrainy, udział w nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym – położonej na terytorium Polski. W sierpniu 2016 r. Wnioskodawczyni zawarła w Polsce związek małżeński z obywatelem Polski. Wnioskodawczyni wraz z mężem mieszka w Polsce, jest zameldowana na pobyt czasowy, powyższe zameldowanie spowodowane jest ograniczeniem czasu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie przyznanej wizy (365 dni), prowadzi w Polsce działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni kompletuje dokumentacje w celu złożenia wniosku o przyznanie polskiego obywatelstwa. Wnioskodawczyni wiąże swoją przyszłość rodzinną, zawodową i społeczną z Polską – tu chce żyć i pracować.

W związku z opisanymi okolicznościami oraz powołanymi powyżej przepisami należy stwierdzić, że zwrot: „miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” dotyczący nabywcy w rozumieniu art. 4 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn ma zastosowanie do Wnioskodawczyni. Zawarcie związku małżeńskiego, prowadzenie gospodarstwa domowego, dobrowolne zgłoszenie i poddanie się nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, prowadzenie działalności gospodarczej, stałe i terminowe opłacanie ubezpieczenia: społecznego i zdrowotnego, złożenie wniosku w celu uzyskania obywatelstwa polskiego tak jak wskazała Wnioskodawczyni wymagały i wymagają zaangażowania a ponadto część z nich rodzi stałe zobowiązania. W tym miejscu należy zgodzić się z Wnioskodawczynią, iż wszystkie podjęte przez nią aktywności nie tylko uzewnętrzniają zamiar stałego pobytu w Polsce ale wskazują na faktyczne zamieszkanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto, należy zauważyć, że opisana we wniosku darowizna na rzecz Wnioskodawczyni, co do zasady będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jednakże, z uwagi na fakt, że umowa darowizny zostanie zawarta pomiędzy osobami wymienionymi w zamkniętym katalogu określonym w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (tj. pomiędzy ojcem a córką), będzie korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 4a powołanej ustawy o podatku od spadków i darowizn, o ile zostaną spełnione łącznie warunki wymienione w powołanych wyżej przepisach art. 4 ust. 4 i art. 4a tej ustawy. Podkreślić przy tym należy, że jeżeli umowa darowizny zostanie – jak wskazała Wnioskodawczyni – sporządzona w formie aktu notarialnego, to Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku zgłoszenia jej do urzędu skarbowego, zgodnie z art. 4a ust. 4 pkt 2 ww. ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywał się z opisem zdarzenia podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.