Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4018.1.2018.3.KO
z 22 marca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 stycznia 2018 r. (data wpływu 29 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 27 lutego 2018 r. (data wpływu 5 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie zgłoszenia aktualizacyjnego NIP-2 i nazwy spółki cywilnej jaką powinna zawierać faktura - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie zgłoszenia aktualizacyjnego NIP-2 i nazwy spółki cywilnej jaką powinna zawierać faktura.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 lutego 2018 r. (data wpływu 5 marca 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 20 lutego 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4018.1.2018.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka cywilna wnioskuje o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawidłowości oznaczenia spółki cywilnej jako podatnika podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) w związku z wystawianiem faktur. Opis zdarzenia przyszłego: - w I kwartale 2018 r. przedsiębiorstwo spółki cywilnej prowadzonej pod nazwą Firma Usługowa a-k sc T.P., M.R. zamierza dokonać zmian w składzie osobowym wspólników, przystąpienie wspólników będzie dokonywane etapami, - wspólnicy zamierzają dokonać zmiany nazwy przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spółkę cywilną na Firma Usługowa a-k spółka cywilna oraz nadadzą nazwę skróconą FU a-k s.c. - każdy ze wspólników dokona stosownej rejestracji w ewidencji działalności gospodarczej i przy wpisie dokonanym dla każdego z nich wskaże na prowadzenie działalności pod obraną wyżej nazwą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Spółka wnioskuje o wydanie interpretacji indywidualnej dot. określenia, czy nazwa przedsiębiorstwa prowadzonego przez wspólników Spółki cywilnej w dokumentach złożonych do urzędu skarbowego w związku z aktualizacją NIP-2- Firma Usługowa a-k spółka cywilna będzie prawidłowa? Czy w związku z powyższym uznana zostanie za prawidłową faktura wystawiona przez i na rzecz przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spółkę cywilną gdzie umieszczona zostanie nazwa sprzedawcy/nabywcy: Firma Usługowa a-k spółka cywilna. Czy skrót FU a-k s.c., obrany przez wspólników dla prowadzenia przez nich przedsiębiorstwa może być wpisywany w oznaczeniu jego nazwy na fakturach wystawianych przez i na rzecz wspólników Spółki cywilnej prowadzących działalność pod pełną nazwą Firma Usługowa a-k spółka cywilna?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Spółki przepisy prawa, zwłaszcza dotyczące podatku VAT, nie zawierają regulacji odnoszących się do nazwy spółki cywilnej. Jednakże z uwagi na okoliczność, że w przypadku spółki cywilnej mamy do czynienia ze współprzedsiębiorstwem jej wspólników, przedsiębiorstwo przez nich prowadzone może być wyróżnione nazwą, w tym nazwą fantazyjną. Oznaczenie tak właśnie prowadzonego przedsiębiorstwa funkcjonuje dla potrzeb podatku VAT i statystyki. Nie ma więc przeszkód by w jego nazwie zawarto wyłącznie nazwisko prowadzących go wspólników, na zasadzie analogii do spółki jawnej. Skoro bowiem ustawodawca nie wprowadził regulacji w tej mierze, tym samym przyjął, że dowolność taka nie prowadzi do naruszenia bezpieczeństwa obrotu. Zatem nie istnieje więc wymóg formalny ujmowania imion i nazwisk wspólników do obranej nazwy Spółki cywilnej. Zgodnie z art. 7 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: O.p.) Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu a także zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług sama spółka cywilna a nie jej wspólnicy są podatnikiem podatku VAT. W obliczu powyższego Firma Usługowa a-k spółka cywilna będzie działać w zakresie podatku VAT pod własnym nr identyfikacji podatkowej, dokonując rozliczenia podatku VAT we własnym imieniu. Zgodnie z art. 106 ustawy VAT faktura powinna zawierać nazwy podatnika i nabywcy towarów usług. Ponieważ podatnikiem i płatnikiem podatku VAT będzie przedsiębiorstwo FU a-k s.c. nie zachodzi żadna przesłanka uniemożliwiająca ujmowanie zarówno pełnej i skróconej nazwy na dokumentach sprzedaży/nabycia. Jednocześnie zgodnie z art. 43(1) Kodeksu cywilnego Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 definicja jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Przedsiębiorca w obrocie gospodarczym występuje pod firmą (art. 43(2) Kodeks Cywilny); firma przedsiębiorcy to zatem nic innego jak oznaczenie czy nazwa przedsiębiorcy przyjęte na potrzeby obrotu. Firma przedsiębiorcy służy odróżnieniu jednego przedsiębiorcy od innego - stąd też wymóg dostatecznego odróżnienia przybranej firmy od firmy innego przedsiębiorcy działającego na tym samym rynku (art. 43(4) kc). Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalność przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych. Ponieważ w zakresie rozliczenia podatku VAT podatnikiem i płatnikiem będzie spółka a nie poszczególni wspólnicy wystarczająca pozostaje nazwa przedsiębiorstwa Firma Usługowa a-k spółka cywilna oznaczona nr NIP. Faktura VAT będzie dowodem wykonania przez Spółkę (a nie oddzielnie przez każdego ze wspólników tej spółki) konkretnej usługi, konkretnego dnia, na rzecz konkretnego podmiotu. Specyfika prowadzenia działalności gospodarczej wymaga wystawiania faktur przez spółkę cywilną jako jeden podmiot, posiadający przyznany jej określony numer NIP. Zasady ewidencji podatników, płatników podatków, a także płatników składek ubezpieczeniowych oraz zasady i tryb nadawania numerów identyfikacji podatkowej określa ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.; dalej: ustawa o NIP), co wynika wprost z jej art. 1. Według art. 2 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej (obowiązkowi temu podlegają również płatnicy podatków oraz płatnicy składek ubezpieczeniowych - ust. 2 i ust. 3). Natomiast obowiązek zgłoszenia identyfikacyjnego ciąży na podatnikach; w przypadku podatników niebędących osobami fizycznymi zgłoszenie identyfikacyjne zawiera między innymi pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacji REGON oraz w przypadku spółek cywilnych - dane dotyczące wspólników, w tym również NIP nadany poszczególnym wspólnikom; w przypadku podatników wykonujących działalność gospodarczą zgłoszenie zawiera również informację dotyczącą tej działalności (art. 5 ust. 1 ab initio ust. 3 pkt 2 i ust. 4 ww. ustawy). Podatnicy podatku VAT obowiązani są dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu jednym z tych podatków (art. 6 ust. 1 zdanie pierwsze ww. ustawy) oraz podatnicy mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego (art. 9 ust. 1 ustawy o NIP). Stwierdzić należy, że powyższe przepisy ustawy o NIP dotyczą również spółek cywilnych, jeśli przepisy ustaw uznają je za podatników lub płatników. Spółka cywilna bez wątpienia może być podatnikiem podatku VAT. W art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wskazano bowiem, że podatnikiem są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w rozumieniu ust. 2, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Na gruncie zatem przepisów o podatku VAT spółce cywilnej jako organizacji wspólników (a nie wspólnikom) przyznano podmiotowość prawnopodatkową, o ile oczywiście realizuje wskazaną wyżej działalność gospodarczą. Tym samym wszelkie uprawnienia i obowiązki podatników podatku VAT wynikające z ustawy o VAT odnoszą się do spółek cywilnych a nie bezpośrednio wspólników tychże spółek. To sama spółka cywilna jest zobowiązana do prowadzenia rozliczeń w zakresie podatku VAT. Wybór prawodawcy zadecydował o tym, że pozostawił on w płaszczyźnie podatkowej status spółki cywilnej jako samodzielnego podatnika. W takim więc zakresie de facto uznał ją za odrębny podmiot, przyznając temu właśnie podmiotowi określoną sferę własnych uprawnień i obowiązków. Stąd jego własna identyfikacja podatkowa i jego własne funkcjonowanie jako podatnika podatku VAT. W związku z powyższym w ocenie Spółki nie budzi wątpliwości, że podatnik będący spółka cywilną dokona aktualizacji wskazując na nazwę zgodną z umową spółki określającą ją jako Firma Usługowa a-k spółka cywilna, wskazując jednocześnie nazwę skrócona FU a-k s.c. Nazwa pełna i skrócona dotyczyć będzie podatnika i płatnika dokonującego konkretne zgłoszenie. Organy podatkowe będą w posiadaniu wszelkich informacji dot. imion i nazwisk wspólników, zatem nie ma potrzeby na dodatkowe ujmowanie ich w nazwie spółki, zwłaszcza co przedstawiono powyżej to spółka będzie podatnikiem i płatnikiem a nie poszczególni wspólnicy. Co potwierdza wyrok 1 FSK 1443/09 - Wyrok NSA z dnia 14.09.2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które faktury powinny zawierać regulują przepisy art. 106a-106q ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 106a przepisy Działu XI Rozdział I ustawy o podatku od towarów i usług stosuje się do:

  1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
  2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
    1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
    2. państwa trzeciego.


Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
  2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy (art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy).

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Według art. 96 ust. 3 ustawy podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W świetle art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że faktura dokumentująca sprzedaż powinna przede wszystkim zawierać dane określone w art. 106e ust. 1 ustawy, tj. m.in. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Spółka cywilna jest instytucją prawa cywilnego, uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.). Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Umowa spółki powinna być stwierdzona pismem (art. 860 § 2 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 863 § 1 Kodeksu cywilnego, wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku.

Jak wynika z powyższego zawarcie umowy spółki prowadzi do powstania trwałego stosunku o charakterze obligacyjnym pomiędzy wspólnikami, którzy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu, najczęściej zysku, przez prowadzenie działalności gospodarczej. Tym samym spółka cywilna jest niczym innym jak umową prawa cywilnego podobną do innych umów. Tym samym nie można umowie spółki cywilnej nadawać podmiotowości. Umowa nie może zaciągać zobowiązań, być stroną innej umowy, prowadzić działalności. W związku z tym, iż umowa spółki cywilnej nie posiada podmiotowości ustawodawca nie nadał jej osobowości prawnej. Stroną czynności cywilnoprawnych są wyłącznie wspólnicy spółki.

Brak podmiotowości prawnej nie stoi jednak na przeszkodzie w traktowaniu przez odrębne przepisy spółki cywilnej jako podmiotu uregulowanych w nich stosunków prawnych. Regulacją uznającą spółkę cywilną za podmiot jest ustawa z 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2017 r. poz. 869 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Natomiast w myśl art. 5 ust. 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, zgłoszenie identyfikacyjne osób fizycznych zawiera nazwisko, imiona, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, płeć, nazwisko rodowe, obywatelstwo lub obywatelstwa, adres miejsca zamieszkania, adres miejsca zameldowania na pobyt stały lub czasowy, rodzaj i numer dowodu tożsamości oraz numer PESEL w przypadku osób fizycznych objętych tym rejestrem.

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto w przypadku spółek cywilnych, osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych - dane dotyczące wspólników, w tym również identyfikator podatkowy poszczególnych wspólników (art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 1, 1a i 10, mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych. Podmioty wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego dokonują zgłoszenia aktualizacyjnego wyłącznie w zakresie danych uzupełniających wskazanych w art. 5 ust. 2b pkt 2.

Natomiast art. 9 ust. 6 ustawy stanowi, że do aktualizacji danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym stosuje się:

  1. odpowiednio przepisy art. 5 ust. 4a;
  2. wzory formularzy zgłoszeń aktualizacyjnych określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 5 ust. 5 albo formularz wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, zgodnie z ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Na podstawie delegacji ustawowej wyrażonej w art. 5 ust. 5 ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i formularzy zgłoszeń aktualizacyjnych oraz zgłoszeń w zakresie danych uzupełniających, o których mowa w ust. 2b pkt 2, w art. 42 ust. 3a pkt 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1068 oraz z 2017 r. poz. 60) i w art. 43 ust. 5b pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963, z późn. zm.), z wyjątkiem zgłoszeń osób fizycznych będących przedsiębiorcami, biorąc pod uwagę kompletność przekazywanych danych niezbędnych do ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz konieczność przekazywania danych uzupełniających do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej oraz Centralnego Rejestru Płatników Składek.

Jak stanowi § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 grudnia 2017 r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i zgłoszeń aktualizacyjnych oraz zgłoszeń w zakresie danych uzupełniających (Dz.U. z 2017 r., poz. 2452), niniejsze rozporządzenie określa wzory formularzy zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem (NIP-2), stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia. W części B1 tego zgłoszenia – „Dane identyfikacyjne”, w poz. 6 należy podać nazwę pełną, natomiast w poz. 8 nazwę skróconą podatnika.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy ).

Z powołanego art. 15 ust. 1 i 2 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Tym samym na gruncie ustawy, spółka cywilna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej jest podatnikiem.

Spółka cywilna na gruncie ustawy działa pod własnym numerem NIP, nadanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, odmiennym od numerów wspólników. Swoista podmiotowość spółki cywilnej na gruncie podatku od towarów i usług nie oznacza, że spółka ta nabywa osobowość prawną.

Takie ujęcie spółki, w myśl ustawy, wynika z autonomicznego charakteru podatku od towarów i usług, umożliwiając wystawienie jednej faktury, możliwość ewidencjonowania sprzedaży jedną kasą rejestrującą, czy też możliwość odliczania podatku naliczonego z faktur wystawionych „na spółkę”. W odmiennej sytuacji każdy ze wspólników spółki byłby zobowiązany do prowadzenia ewidencji samodzielnie, co doprowadziłoby np. do sytuacji, że jedna sprzedaż musiałaby być dokumentowana fakturą przez każdego ze wspólników w stopniu odpowiadającym jego wkładowi do spółki, czy też wynikającym z umowy spółki.

Powyższego stwierdzenia nie zmienia to, że wspólnicy spółki cywilnej są przedsiębiorcami, a nie spółka. Za powyższym przemawia również to, że spółka prowadzi działalność z wykorzystaniem majątku wspólników, ponieważ nie posiada własnego majątku. Jedynym jego „wydzieleniem” jest umowne oderwanie od majątku osobistego wspólników, bowiem wykorzystując ten majątek wspólnicy realizują określony w umowie wspólny cel gospodarczy i w tym zakresie stanowi on współwłasność łączną wspólników, zgodnie z art. 863 Kodeksu cywilnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w pierwszym kwartale 2018 r. przedsiębiorstwo spółki cywilnej prowadzonej pod nazwą Firma Usługowa a-k s.c. T.P., M.R. zamierza dokonać zmian w składzie osobowym wspólników, przystąpienie wspólników będzie dokonywane etapami, - wspólnicy zamierzają dokonać zmiany nazwy przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spółkę cywilną na Firma Usługowa a-k spółka cywilna oraz nadadzą nazwę skróconą FU a-k s.c.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii wypełnienia zgłoszenia aktualizacyjnego NIP-2 i nazwy spółki cywilnej jaką powinna zawierać faktura

Jak wcześniej wskazano spółka cywilna nie jest przedsiębiorstwem. Przedsiębiorcami są jej poszczególni wspólnicy, będący osobami fizycznymi. Natomiast danymi identyfikacyjnymi podatnika będącego osobą fizyczną jest imię i nazwisko. Spółki cywilne nie mają podmiotowości prawnej. Nie posiadają więc własnego majątku - wkłady wniesione przez wspólników, własność nieruchomości i innych praw majątkowych nabywanych przez wspólników stanowią majątek wspólny wspólników. Spółka cywilna nie mając osobowości prawnej - nie ma zdolności do dokonywania czynności prawnych. Prawidłowe oznaczenie spółki cywilnej składa się z wymienienia jej wszystkich wspólników i dodania wzmianki o spółce cywilnej. W ten sposób oznaczenie pozwala uniknąć posługiwania się nazwą spółki, która nie wskazywałaby, jacy faktycznie wspólnicy (podmioty prawa cywilnego) tj. osoby fizyczne lub osoby prawne są stronami stosunków prawnych wynikających z działalności gospodarczej z udziałem spółki. W żadnym wypadku bowiem oznaczenie przedsiębiorcy nie może mieć charakteru mylącego, niezgodnego z rzeczywistością lub niepozwalającego na określenie jego charakteru prawnego. Umieszczanie w oznaczeniu spółki cywilnej elementów abstrakcyjnych czy też fantazyjnych jest dozwolone, jednak mogą one mieć tylko charakter dodatkowy, znajdujący się obok podstawowego oznaczenia spółki.

W dokumentacji podatkowej należy zatem wymieniać imiona i nazwiska wszystkich wspólników spółki cywilnej. Za przyjęciem takiego stanowiska przemawiają: brak szczególnego znaczenia nazwy fantazyjnej (w odróżnieniu np. od znaczenia firmy na gruncie Kodeksu spółek handlowych), zasada ostrożności w obrocie cywilnoprawnym, konieczność prowadzenia dokumentacji podatkowej na potrzeby różnorodnych zobowiązań podatkowych, znaczenia pojęcia „przedsiębiorcy” na gruncie prawa. W przypadku przedsiębiorców działających w ramach umowy spółki cywilnej – oznaczenie przedsiębiorcy – oznacza imiona i nazwiska wszystkich wspólników. Przy czym oprócz tych danych Spółka może również podawać nazwę lub nazwę skróconą firmy.

Tym samym, po uwzględnieniu powołanych powyżej przepisów oraz przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Spółka cywilna, której wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne, powinna wskazać w zgłoszeniu aktualizacyjnym NIP-2, a następnie umieszczać na wystawianych fakturach imiona i nazwiska wszystkich wspólników Spółki, przy czym oprócz tych danych na wystawionej fakturze może dodatkowo być zawarta również nazwa skrócona Spółki.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem organ uprawniony jest wyłącznie do interpretacji przepisów prawa podatkowego. Tym samym Organ nie jest właściwy do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie stosowania nazwy spółki w obrocie gospodarczym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tut. organ pragnie zauważyć również, że na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołany wyrok NSA. Przytoczony wyrok jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonym w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj