Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.5.2018.2.AA
z 8 marca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2018 r. (data wpływu 4 stycznia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 31 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 19 stycznia 2018 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.5.2018.1.AA na podstawie art. 169 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 23 stycznia 2018 r., natomiast w dniu 31 stycznia 2018 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 29 stycznia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Prowadzi działalność gospodarczą w ramach przedsiębiorstwa (…). Formą ewidencji księgowej prowadzoną przez przedsiębiorstwo jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Przedsiębiorstwo zajmuje się handlem drewnem. Przedsiębiorstwo najczęściej dokonuje importu drewna i dalej je odsprzedaje. Kontrahenci będący dostawcami drewna dokonując sprzedaży wystawiają na przedsiębiorstwo Wnioskodawcy faktury i specyfikacje towarów wykazanych na fakturach. Oprócz ww. dokumentów dostawcy przekazują również dokumenty CMR. W otrzymywanych specyfikacjach kontrahenci wykazują wyrażone w m3 dwa rodzaje ilości dostarczanego drewna:

  • ilość nominalną - odpowiadająca ilości drewna zamówionego przez przedsiębiorstwo i wartość tej wielkości umieszczona jest na fakturze zakupu;
  • ilość rzeczywistą - odpowiadającą ilości drewna faktycznie dostarczonego. Jest to ilość zawsze większa od ilości nominalnej i wynika z faktu, że dostarczone drewno musi spełniać minimalne warunki dostawy w każdym wymiarze tzn. musi posiadać wskazane w zamówieniu wymiary desek (długość, szerokość i grubość), jednak poddając drewno obróbce kontrahenci pozostawiają pewien niewielki naddatek, gwarantujący ponad wszelką wątpliwość zachowanie zamówionych wymiarów desek.

Dokonując odpraw celnych reprezentująca firmę agencja celna w składanych dokumentach celnych wykazuje obie wielkości dostarczonego drewna (ilość nominalną i rzeczywistą).

W prowadzonej dla przedsiębiorstwa Wnioskodawcy podatkowej księdze przychodów i rozchodów dokonane zakupy ujmowane są według wartości dokonanego zakupu i nadal będą w takiej kwocie ujmowane, jednak Wnioskodawca planuje, aby w dokumentacji magazynowej ujmować wielkości dokonanych zakupów w ilościach rzeczywistych (na podstawie specyfikacji i dokumentów SAD). Ponadto prowadzona w planowany sposób dokumentacja kosztów umożliwi w każdym roku podatkowym wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do określonego roku podatkowego.

Prowadzona w planowany sposób dokumentacja magazynowa nie wpłynie na zmiany kwot wykazywanych kosztów zakupu drewna z uwagi na ujęcie w księdze wartościowego, a nie ilościowego ujęcia dokonanych zakupów.

Wnioskodawca planuje również w wystawianych przez przedsiębiorstwo fakturach sprzedaży wykazywać rzeczywiste wielkości sprzedawanego drewna. Planowane wystawianie faktur odbywać się będzie w terminach i z zachowaniem innych wymogów określonych w przepisach prawa podatkowego, zaś kwoty przychodu będą wykazywane w następujący sposób:

ilość faktycznie sprzedanego drewna w m3 x cena 1 m3 drewna w zł = wartość sprzedanego drewna w zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy planowany przez Wnioskodawcę sposób wystawiania faktur i ewidencjonowania kwot przychodu jest zgodny z treścią przepisu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.)?
  2. Czy planowany przez Wnioskodawcę sposób ewidencjonowania dokonanych zakupów i wynikający z tego sposób wykazywania kosztów uzyskania przychodu jest zgodny z treścią przepisu art. 22 ust. 1 w związku z treścią przepisu art. 22 ust. 5 oraz przepisu art. 22 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż planowany przez Niego sposób prowadzenia ewidencji magazynowej i powiązany z nim sposób określenia kwot kosztów uzyskania przychodów od nabywanych towarów handlowych i planowany sposób dokumentowania przychodów ze sprzedaży są zgodne z treścią przepisów odpowiednio art. 22 ust. 1 (dot. kosztów) i art. 14 ust. 1 (dot. przychodów) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.).

Zgodnie z zasadą zawartą w normie przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zaś z normy zawartej w treści przepisu art. 22 ust. 5 w związku z brzmieniem przepisu art. 22 ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym wynika, iż dla podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, pod warunkiem, że w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Zgodnie z treścią wymienionych przepisów dotyczących kosztu uzyskania przychodu, dla określenia prawidłowej kwoty tych kosztów niezbędne jest, aby ponoszone wydatki były związane z uzyskanym przychodem, nie były wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym, zaś w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, były ściśle przyporządkowywalne do poszczególnych lat podatkowych.

Planowany przez Wnioskodawcę sposób prowadzenia dokumentacji umożliwia w pełni wypełnienie norm wynikających z treści wymienionych przepisów. Jest tak z uwagi na fakt ujęcia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wartości nabywanych towarów według kwot wynikających z faktur, tj. według wartości nabytych towarów, umożliwia on również stosowne określenie, które koszty przynależą do przychodów z określonych okresów rocznych.

Zgodnie z treścią przepisu art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Zatem planowany przez Wnioskodawcę sposób wystawiania faktur w następujący sposób określający wartość przychodu:

ilość faktycznie sprzedanego drewna w m3 x cena 1 m3 drewna w zł = wartość sprzedanego drewna w zł, odpowiada normie wynikającej z ww. przepisu.

Opis zdarzenia przyszłego, pytanie oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego wynikają z uzupełnienia do wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl art. 22 ust. 6 powołanej ustawy, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b ww. ustawy).

Podstawowym dokumentem potwierdzającym dokonanie transakcji jest faktura zakupu. Zatem w przedstawionym opisie zdarzenia podstawą wpisu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jest faktura uzyskana od dostawców drewna.

Zgodnie z treścią art. 24a ustawy o podatku odchodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy(…).

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określił Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2017 r., poz. 728).

Natomiast szczegółowe objaśnienia odnośnie sposobu dokonywania zapisów w odpowiednich kolumnach podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zawarte są w objaśnieniach do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w Załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia.

W myśl § 16 ust. 1 cytowanego rozporządzenia otrzymanie materiałów podstawowych i pomocniczych, zwanych dalej „materiałami”, i towarów handlowych musi być potwierdzone na dowodzie zakupu datą i podpisem osoby, która je przyjęła.

Z treści § 17 ust. 1 cytowanego rozporządzenia wynika, że zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Natomiast stosownie do treści pkt 10 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów zawartych w Załączniku nr 1 do rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu.

Odnosząc się do kwestii rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów w przypadku handlu drewnem należy zauważyć, że w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów określa rozporządzenie w sprawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Zgodnie z § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

  1. faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej „fakturami”, wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub
  • 1a. (uchylony),
  • 1b. (uchylony),
  • 1c. dokumenty określające zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenie przychodów na podstawie art. 22p ustawy o podatku dochodowym, zawierające co najmniej:
    1. datę wystawienia dokumentu oraz miesiąc, w którym dokonuje się zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenia przychodów,
    2. wskazanie faktury, a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury, wskazanie umowy albo innego dokumentu, stanowiących podstawę do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z płatnościami dotyczącymi transakcji określonych w art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1829, 1948, 1997 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 460) dokonanych bez pośrednictwa rachunku płatniczego,
    3. wskazanie kwoty, o którą podatnik zmniejsza koszty uzyskania przychodów lub zwiększa przychody,
    4. podpis osoby sporządzającej dokument, lub
  1. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
    1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
    2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
    3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
    4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
    - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Zatem, podatnik powinien dokonywać księgowania przychodów i kosztów uzyskania przychodów zgodnie z zasadami określonymi w ww. rozporządzeniu na podstawie dokumentów przewidzianych tym rozporządzeniem.

W związku z powyższym należy wyjaśnić, że wydatki poniesione na zakup towarów handlowych są kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakupy o takim charakterze należy ewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie faktur zakupu - według cen zakupu.

Odnosząc się natomiast do ewidencjonowania przychodów należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści § 19 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur (…).

Przedsiębiorcy którzy rozliczają się w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów, powinni ujmować w niej każdy uzyskany przychód ze sprzedaży. Podstawowymi dokumentami, które należy wykorzystywać do ewidencjonowania przychodu ze sprzedaży w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jest faktura sprzedaży.

Wobec powyższego, planowany przez Wnioskodawcę sposób ewidencjonowania kwot przychodu w oparciu o wystawiane faktury sprzedaży jest prawidłowy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że w oparciu o przepisy rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, Wnioskodawca ma prawo do zaksięgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów kwot przychodów ze sprzedaży wynikających z wystawionych faktur sprzedaży oraz wydatków poniesionych na zakup drewna w kosztach uzyskania przychodów w kwotach wynikających z otrzymanych faktur zakupu.

W konsekwencji, Wnioskodawca ewidencjonując kwoty przychodów ze sprzedaży na podstawie faktur postępuje prawidłowo, zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podobnie planowany przez Wnioskodawcę sposób ewidencjonowania dokonanych zakupów na podstawie faktur w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jest zgodny z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy wskazać, że w ww. interpretacji indywidualnej tutejszy Organ nie odniósł się do kwestii dotyczącej zasad wystawiania faktur sprzedaży, gdyż nie jest ona regulowana przepisami, będącymi przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, tj. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj