Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.368.2017.1.JG
z 6 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2017 r. (data wpływu 18 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Żona Wnioskodawcy w dniu 27 marca 2003 r., a więc przed zawarciem małżeństwa, nabyła do majątku osobistego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem 2, w budynku nr (…) w (…), gmina (…). Wnioskodawca w dniu 19 lutego 2004 r., a więc przed zawarciem małżeństwa, nabył do majątku osobistego na podstawie umowy dożywocia nieruchomość o powierzchni 4,1 ha, położoną w miejscowości (…), gmina (…), działka nr (…), zabudowaną budynkiem mieszkalnym domem jednorodzinnym (stary dom) oraz zabudowaniami gospodarczymi, stanowiącą gospodarstwo rolne. Nieruchomość ta obciążona została służebnością mieszkania na rzecz siostry Wnioskodawcy.

W dniu 19 września 2009 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Małżonkowie zdecydowali się na nieruchomości Wnioskodawcy wybudować nowy dom, gdyż stary został wybudowany w latach sześćdziesiątych XX wieku, nie spełniał potrzeb rodziny, a dodatkowo musieli go dzielić z siostrą Wnioskodawcy, na której rzecz ustanowiono służebność mieszkania. W dniu 26 marca 2014 r. małżonkowie wspólnie zawarli z Bankiem (…) w (…) umowę o kredyt mieszkaniowy w celu dokończenia budowy nowego domu.

W dniu 20 maja 2015 r. małżonkowie zawarli majątkową umowę małżeńską, na mocy której rozszerzyli zakres wspólności ustawowej na wszelkie przedmioty i prawa nabyte przez którekolwiek z nich zarówno przed, jak i w trakcie trwania związku małżeńskiego pod jakimkolwiek tytułem prawnym. W konsekwencji, w skład majątku wspólnego weszło zarówno ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przysługujące małżonce Wnioskodawcy, jak również prawo własności ww. nieruchomości, na której posadowiony był stary dom, jak również nowy dom w stanie surowym, przysługujące ówcześnie Wnioskodawcy.

W dniu 6 października 2017 r. małżonkowie dokonali zbycia ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem (…), w budynku nr (…) w (…), gmina (…) za kwotę 99.000 zł.

Małżonkowie zamieszkują już w nowym domu, choć stale prowadzą w nim jeszcze prace o charakterze wykończeniowym. To w nowym domu realizują cele mieszkaniowe swoje oraz swojej rodziny. Wnioskodawca, co prawda, jest nadal właścicielem starego domu, jednakże nie jest on wykorzystywany na cele mieszkaniowe. Zamieszkuje tam jedynie siostra Wnioskodawcy, na rzecz której ustanowiona została służebność mieszkania, z którą Wnioskodawca pozostaje w tak złych relacjach osobistych, że wyklucza to wspólne zamieszkiwanie. Małżonkowie nie posiadają żadnych tytułów prawnych do innych domów, czy mieszkań, w których mogliby realizować własne potrzeby mieszkaniowe.

Małżonkowie stale spłacają kredyt zaciągnięty na dokończenie budowy domu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 updof, od kwoty dochodu ze zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w wysokości odpowiadającej pełnej kwocie wydatków poniesionych przez małżonków po dniu zbycia na dokończenie budowy objętego współwłasnością małżeńską domu oraz pełnej spłacie kredytu zaciągniętego przez oboje małżonków na dokończenie tego domu, czy tylko w kwocie odpowiadającej 50% tych wydatków?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do skorzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 updof, od kwoty dochodu ze zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w wysokości odpowiadającej pełnej kwocie wydatków poniesionych przez małżonków po dniu zbycia na dokończenie budowy objętego współwłasnością małżeńską domu oraz pełnej spłacie kredytu zaciągniętego przez oboje małżonków na dokończenie tego domu.

Za datę nabycia udziału w zbytym w 2017 r. spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego Wnioskodawca uznaje zawarcie rozszerzającej majątkowej umowy małżeńskiej z dnia 20 maja 2015 r. Inaczej zatem niż w przypadku małżonki Wnioskodawcy, która nabyła to prawo w dniu 27 marca 2003 r., zbycie nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W konsekwencji Wnioskodawca w 2017 r. osiągnął przychód w wysokości 44.500 zł (50% z 99.000 zł), który praktycznie w całości stanowi dochód podatkowy.

Wnioskodawca zamierza jednak skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 updof, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. W tym celu zamierza złożyć formularz PIT-39, deklarując przeznaczenie osiągniętego dochodu na własne cele mieszkaniowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) updof, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na: budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Zgodnie zaś z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) updof, za takie wydatki uznaje się także wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1.

Uwzględnić należy także, że zgodnie z art. 21 ust. 26 updof, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W konsekwencji fakt, że Wnioskodawca nie jest wyłącznym właścicielem nowego domu, który wchodzi w skład małżeńskiej wspólności ustawowej, nie oznacza wcale, że jedynie połowa wydatków poniesionych przez małżonków na dokończenie budowy tego domu i spłatę kredytu będzie mogła zostać uwzględniona przez Wnioskodawcę w ramach ulgi mieszkaniowej. Wniosku takiego nie uzasadnia także okoliczność, że wydatki będą czynione ze wspólnego majątku małżonków. Wspólność małżeńska ma charakter bezudziałowy i nie można uznać, że Wnioskodawca ponosi jedynie 50% wydatków z majątku wspólnego.

Także fakt posiadania przez Wnioskodawcę drugiego domu (starego domu) nie stoi na przeszkodzie w skorzystaniu z ulgi mieszkaniowej, bowiem ponosząc wydatki na nowy dom Wnioskodawca realizuje cele mieszkaniowe własne i swojej rodziny, zaś w starym domu cele te nie są realizowane z uwagi na zamieszkiwanie w nim siostry Wnioskodawcy, realizującej przysługującą jej służebność mieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powołany przepis formułuje generalną zasadę stanowiącą, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli wspomniane zbycie nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie bądź wybudowanie, nie generuje ono przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie – kwota uzyskana z takiego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Dla rozstrzygnięcia omawianej sprawy istotne jest ustalenie, czy włączenie nieruchomości stanowiącej majątek osobisty jednego z małżonków do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową stanowi jej nabycie przez drugiego małżonka w rozumieniu ww. przepisu.

W związku z powyższym należy wyjaśnić, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Zgodnie z art. 31 § 1 tejże ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 i 2 Kodeksu.). Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską została uregulowana w art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

W powyższej kwestii wykształciła się jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych prezentująca stanowisko, że rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków, nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez drugiego z małżonków w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przykładowo, pogląd taki wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1110/14. Tożsamej oceny dokonano w szeregu innych wyroków NSA i WSA (przykładowo: wyrok NSA z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 456/15, wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 313/14, wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Rz 949/13, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 października 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 964/14).

Tak więc, skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy (małżonka Wnioskodawcy) wyzbyła się prawa do tej rzeczy. Tym samym, włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że za datę nabycia prawa, które znajdowało się uprzednio w majątku odrębnym małżonki, a następnie zostało włączone do majątku wspólnego małżonków w drodze rozszerzenia ustawowej wspólności majątkowej należy przyjąć dzień, w którym małżonka nabyła to prawo do majątku odrębnego. W konsekwencji, w wyniku zawarcia w dniu 20 maja 2015 r. umowy rozszerzającej wspólność ustawową, Wnioskodawca stał się współwłaścicielem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego w 2003 r.

Reasumując, dokonana w dniu 6 października 2017 r. przez Wnioskodawcę i jego małżonkę sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpiła po upływie pięciu lat od końca roku, w którym prawo to nabyto, zatem nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie − nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego w związku z taką sprzedażą.

W związku z tym, że sprzedaż przez Wnioskodawcę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie stanowi źródła przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca nie uzyska z ww. tytułu dochodu, który mógłby podlegać zwolnieniu od podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.