Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.373.2017.2.SŻ
z 1 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 stycznia 2018 r. (data wpływu 18 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Powyższy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 4 stycznia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.373.2017.1.SŻ, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 4 stycznia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 11 stycznia 2018 r.). W dniu 18 stycznia 2018 r. (nadano w dniu 15 stycznia 2018 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 23 września 2015 r. w … zmarła matka Wnioskodawczyni. W dniu 16 października 2015 r. na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia Wnioskodawczyni odziedziczyła spadek po matce. W skład masy spadkowej wchodziła nieruchomość stanowiąca odrębny lokal mieszkalny, objęta księgą wieczystą …, położona w …przy ul. …. Spadkodawczyni była jedynym właścicielem lokalu mieszkalnego wchodzącego w skład spadku.

Wnioskodawczyni wraz z rodzeństwem, jako wyłączni spadkobiercy po zmarłej matce, nabyli, zawartym w dniu 16 października 2015 r. aktem poświadczenia dziedziczenia (Rep. A ….), spadek wprost, w tym:

• Wnioskodawczyni – udział 1/3,
  

• … – udział 1/3 oraz
  

• … – udział 1/3.
  
  

Wartość składników majątkowych przyznanych na współwłasność Wnioskodawczyni nie zwiększyła się w stosunku do wartości przysługującego Jej udziału w spadku po matce, w składnikach majątkowych wchodzących w skład masy spadkowej, które stanowił wyłącznie przedmiotowy lokal mieszkalny położony w … przy ul. ... Czynności działu spadku nie towarzyszyły żadne spłaty i dopłaty.

Wnioskodawczyni wspólnie z pozostałymi współwłaścicielami (rodzeństwem) sprzedała przedmiotowy lokal mieszkalny aktem notarialnym z dnia 16 marca 2016 r., tj. przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Udział w prawie własności nieruchomości oraz kwota uzyskana ze sprzedaży weszła do majątku odrębnego Wnioskodawczyni. Odpłatne zbycie udziału w ww. lokalu mieszkalnym nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim z ustrojem ustawowym (wspólność majątkowa małżeńska). Jednakże, w związku z trwającymi od dłuższego czasu poważnymi problemami małżeńskimi, Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem podjęli decyzję o zniesieniu współwłasności łącznej małżeńskiej oraz o podziale majątku wspólnego, z dopłatą, poprzez podpisanie aktu notarialnego. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zamierza zawrzeć umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Planowany termin umowy to lipiec 2018 r.

Podziałem majątku wspólnego będą objęte dwie nieruchomości:

• lokal mieszkalny będący przedmiotem odrębnego prawa własności, położony w … przy ul…., który obecnie Wnioskodawczyni wraz z mężem zamieszkuje,
  

• nieruchomość gruntowa niezabudowana, przeznaczona pod zabudowę, położona w ….
  
  

Uzyskany z tytułu sprzedaży odziedziczonej po matce 1/3 części lokalu przychód, Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na dopłatę do nabywanego udziału swojego małżonka w prawie własności objętego współwłasnością łączną lokalu mieszkalnego, który to udział wejdzie do majątku osobistego Wnioskodawczyni. Lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, którego udział Wnioskodawczyni zamierza nabyć od męża, położony jest w … przy ul…. W ww. lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni obecnie zamieszkuje wraz z mężem. Zamierza w dalszym ciągu w nim zamieszkiwać i tym samym realizować własne cele mieszkaniowe. Nie zamierza udostępniać go odpłatnie ani nieodpłatnie osobom trzecim. Jednakże, w lokalu tym Wnioskodawczyni będzie zamieszkiwała wraz z mężem do czasu, aż Jej mąż nabędzie własne mieszkanie.

Po dokonaniu nabycia udziału małżonka w ww. lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość, Wnioskodawczyni stanie się jego wyłącznym właścicielem. Prawo własności lokalu będzie wchodziło w skład majątku odrębnego Wnioskodawczyni.

Przychód ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w spadku po matce Wnioskodawczyni, zostanie w całości wydatkowany na dopłatę w związku z planowanym nabyciem udziału w lokalu mieszkalnym od męża Wnioskodawczyni wskutek podziału majątku wspólnego, w terminie dwóch lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży przysługującego Jej udziału w lokalu mieszkalnym, nabytego w spadku po zmarłej matce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w prawie własności odziedziczonej po matce nieruchomości stanowiącej odrębny lokal mieszkalny, sprzedanej przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, Wnioskodawczyni przeznaczy na nabycie w drodze zniesienia współwłasności i podziału majątku wspólnego, z dopłatą, udziału w prawie własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego przynależnego małżonkowi, który to udział wejdzie do majątku osobistego Wnioskodawczyni?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przeznaczenie przez Nią przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości lokalowej, nabytego w drodze dziedziczenia po swojej matce, na nabycie udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego, przynależnego mężowi, poprzez zniesienie współwłasności majątku i podziału majątku wspólnego z dopłatą, który wejdzie do majątku osobistego Wnioskodawczyni, będzie uprawniało Ją do skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych, pojęcie nabycia należy rozumieć szeroko. Mieści się w nim nie tylko kupno, ale również nabycie w drodze zamiany, spadku, darowizny oraz poprzez zniesienie współwłasności majątku. Jednakże zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy po podziale podatnik otrzymuje więcej niż przysługujący mu pierwotnie udział (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 czerwca 2011 r., Nr IPPB4/415-248/11-2/JK).

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 czerwca 2000 r., sygn. akt III SA 451/99, Sąd wskazał: „Organ podatkowy podkreślił, że zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności (dział spadku, podział majątku wspólnego) jest nabyciem tych rzeczy”. Jednocześnie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 maja 1997 r., sygn. akt I SA/Ka 86/96, Sąd podkreślił, że „Z istoty współwłasności, zarówno łącznej, jak i ułamkowej wynika, że nie jest się właścicielem całości danej rzeczy. Stąd wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą, jak też stan jej majątku osobistego”.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki na własne cele mieszkaniowe, uważa się m.in. wydatki na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabycie udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego od małżonka, który to udział wejdzie do majątku osobistego Wnioskodawczyni, bez wątpienia będzie stanowiło wydatek na własne cele mieszkaniowe, z uwagi na fakt, że lokal ten służy i będzie nadal służył zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni. W takim przypadku zostałby spełniony warunek przeznaczenia przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe, z zastrzeżeniem jednak, że przychód zostanie wydatkowany nie później niż w okresie dwóch lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie ze stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1639/11: „wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”, dążenie, aby w tym lokalu mieszkać”, co zdaniem Wnioskodawczyni w przedstawionym zdarzeniu przyszłym niewątpliwie ma miejsce.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku przeznaczenia środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na nabycie z dopłatą udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego od małżonka, który wskutek nabycia wejdzie do Jej majątku osobistego, będzie uprawniało Ją do skorzystanie z tzw. ulgi mieszkaniowej, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 oraz 2, w szczególności, jeżeli weźmie się pod uwagę, że nabycie udziału w prawie własności od swojego małżonka, podyktowane będzie koniecznością realizacji własnych celów mieszkaniowych Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) ‒ przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Jak z powyższego wynika, dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne znaczenie ma data nabycia nieruchomości lub udziału w nieruchomości oraz prawa majątkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 23 września 2015 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. W skład masy spadkowej wchodziła nieruchomość stanowiąca odrębny lokal mieszkalny.

Wnioskodawczyni wraz z rodzeństwem, jako wyłączni spadkobiercy po zmarłej matce nabyli aktem poświadczenia dziedziczenia spadek wprost, w tym:

• Wnioskodawczyni – udział 1/3,
  

• … – udział 1/3 oraz
  

• … – udział 1/3.
  
  

Wartość składników majątkowych przyznanych na współwłasność Wnioskodawczyni nie zwiększyła się w stosunku do wartości przysługującego Jej udziału w spadku po matce, w składnikach majątkowych wchodzących w skład masy spadkowej, które stanowił wyłącznie przedmiotowy lokal mieszkalny. Czynności działu spadku nie towarzyszyły żadne spłaty i dopłaty.

Wnioskodawczyni wspólnie z pozostałymi współwłaścicielami sprzedała przedmiotowy lokal mieszkalny aktem notarialnym z dnia 16 marca 2016 r., tj. przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Udział w prawie własności nieruchomości oraz kwota uzyskana ze sprzedaży weszła do majątku odrębnego Wnioskodawczyni. Odpłatne zbycie udziału w ww. lokalu mieszkalnym nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 924 i art. 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nabyła udział 1/3 w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość w 2015 r., w dacie śmierci matki, więc pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w ww. lokalu mieszkalnym, tj. od końca 2015 r.

Zatem, sprzedaż przez Wnioskodawczynię w dniu 16 marca 2016 r. udziału w ww. lokalu mieszkalnym, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

W myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Natomiast, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „własne cele mieszkaniowe”, aczkolwiek przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 poprzez to wyrażenie, w sposób niebudzący wątpliwości podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego dochodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych celów mieszkaniowych”. „Własne cele mieszkaniowe” w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Termin „własne cele mieszkaniowe” należy rozpatrywać w powiązaniu z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wymienia wydatki uprawniające do zwolnienia z opodatkowania uzyskanego dochodu. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie wyłącznie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”, dążenie, aby w tym nowym miejscu mieszkać.

Przy zwolnieniu uwzględnić można tylko takie wydatki, które poniesione zostaną na „własne cele mieszkaniowe”, przy czym „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Podkreślenia wymaga bowiem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. U podstaw omawianego zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Powyższy warunek wynika wprost z brzmienia przepisu normującego zwolnienie. Warunkiem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest więc wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych.

Podkreślić należy, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego. Jeśli jednak tylko część przychodu przeznaczona będzie na cele mieszkaniowe, to zwolnieniem objęta będzie tylko ta część dochodu, która proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód ze sprzedaży.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 pkt 1-3 cytowanej ustawy.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

‒ położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Z treści art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Celem ustawodawcy było zachęcenie podatników do przeznaczenia części dochodów na cele związane z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych. Zatem wydatki, od których poniesienia ustawodawca uzależnia zastosowanie omawianego zwolnienia, powinny być dokonane na cele mieszkaniowe. Znajduje to potwierdzenie w brzmieniu omawianego przepisu, w którym w każdym z wymienionych w nim wydatków określa się jego przeznaczenie w postaci zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wskazano, że Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim z ustrojem wspólności majątkowej małżeńskiej. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zamierza zawrzeć umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Planowany termin umowy to lipiec 2018 r.

Podziałem majątku wspólnego będą objęte dwie nieruchomości: lokal mieszkalny będący przedmiotem odrębnego prawa własności oraz nieruchomość gruntowa niezabudowana, przeznaczona pod zabudowę.

Przychód ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w spadku po matce Wnioskodawczyni, zostanie w całości wydatkowany na dopłatę, w związku z planowanym nabyciem udziału w lokalu mieszkalnym od męża Wnioskodawczyni wskutek podziału majątku wspólnego, w terminie dwóch lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży przysługującego Jej udziału w lokalu mieszkalnym, nabytego w spadku po zmarłej matce.

W ww. lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni obecnie zamieszkuje wraz z mężem. Zamierza Ona w dalszym ciągu w nim zamieszkiwać i tym samym realizować własne cele mieszkaniowe. Nie zamierza udostępniać go odpłatnie ani nieodpłatnie osobom trzecim.

Należy wskazać, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nie objęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Stosownie do art. 47 § 1 ww. Kodeksu – małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa. Natomiast w myśl art. 50¹ ww. Kodeksu – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami, współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych, a każdy z małżonków posiada prawo własności do udziału 1/2 w majątku wspólnym, którym to udziałem może swobodnie dysponować.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że przeznaczenie przychodu z odpłatnego zbycia w dniu 16 marca 2016 r. udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność, nabytego w spadku po matce, na nabycie od męża udziału w lokalu mieszkalnym, po ustanowieniu pomiędzy małżonkami ustroju rozdzielności majątkowej, w którym Wnioskodawczyni będzie realizowała własne cele mieszkaniowe, uprawnia Wnioskodawczynię do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodu z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca wyłącznie dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych osób.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.