Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.439.2017.2.IF
z 1 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2017 r. (data wpływu 10 listopada 2017 r.) oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 15 stycznia 2018 r. (data nadania 15 stycznia 2018 r., data wpływu 19 stycznia 2018 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.439.2017.1.IF z dnia 5 stycznia 2018 r. (data nadania 5 stycznia 2018 r., data doręczenia 8 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej wyrobów farmaceutycznych prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach, tj. Wnioskodawca prowadzi aptekę. Zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz.U.2016.2142 t.j. z dnia 2016.12.23, dalej „Prawo farmaceutyczne), w aptece ogólnodostępnej musi być ustanowiony farmaceuta, o którym mowa w art. 2b ust. 1 pkt 1, 2 i 5-7 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (Dz. U. z 2016 r. poz. 1496), odpowiedzialny za prowadzenie apteki.

Wnioskodawca zamierza nawiązać współpracę z osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie umowy o współpracę. W ramach umowy o współpracę osoba ta, w aptece prowadzonej przez Wnioskodawcę, sprawowałaby funkcję farmaceuty, o którym mowa w art. 88 ust. 1 Prawa Farmaceutycznego (dalej „Farmaceuta").

W umowie o współpracę zostanie wskazane, że Farmaceuta będzie wykonywał na rzecz Wnioskodawcy usługi obejmujące zadania wskazane w art. 88 ust. 1-5 Prawa farmaceutycznego w odniesieniu do apteki ogólnodostępnej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Zadania te to:

1. organizacja pracy w aptece, polegająca między innymi na przyjmowaniu, wydawaniu, przechowywaniu i identyfikacji produktów leczniczych i wyrobów medycznych, prawidłowym sporządzaniu leków recepturowych i leków aptecznych oraz udzielaniu informacji o lekach;
   
   
2. nadzór nad praktykami studenckimi oraz praktykami techników farmaceutycznych;
   
   
3. przekazywanie Prezesowi Urzędu Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych informacji o niepożądanym działaniu produktu leczniczego lub wyrobu medycznego;
   
   
4. przekazywanie organom Inspekcji Farmaceutycznej informacji o podejrzeniu lub stwierdzeniu, że dany produkt leczniczy nie odpowiada ustalonym dla niego wymaganiom jakościowym;
   
   
5. zakup produktów leczniczych, wyłącznie od podmiotów posiadających zezwolenie na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej oraz ich wydawanie klientom apteki;
   
   
5. a. zakup środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, w stosunku do których wydano decyzję o objęciu refundacją, wyłącznie od podmiotów posiadających zezwolenie na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej oraz ich wydawanie klientom apteki;
   
   
6. prowadzenie ewidencji zatrudnionych w aptece farmaceutów i techników farmaceutycznych;
   
   
7. przekazywanie okręgowym izbom aptekarskim danych niezbędnych do prowadzenia rejestru farmaceutów;
   
   
8. wstrzymywanie lub wycofywanie z obrotu i stosowania produktów leczniczych po uzyskaniu decyzji właściwego organu;
   
   
9. wyłączne reprezentowanie apteki względem podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń ze środków publicznych w zakresie zadań realizowanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych.
   
   

Dodatkowo, w umowie o współpracę z Farmaceutą zostanie przewidziana możliwość wykonywania przez Farmaceutę innych usług. Usługi te obejmowałyby:

1. wykonywanie usług merytorycznego wsparcia Wnioskodawcy w zakresie prowadzenia apteki ogólnodostępnej, co może obejmować m in. analizę rotacji magazynowej apteki, planowania zakupu leków i wyrobów farmaceutycznych, analizę, które produkty powinny być zaoferowane w ramach wyprzedaży;
2. wykonywanie usług merytorycznego wsparcia Wnioskodawcy w prowadzeniu działalności gospodarczej, co może obejmować m.in.: analizy rynku, analizy struktury przychodów i kosztów Wnioskodawcy;
   
   

Usługi wskazane w pkt 1) i 2) powyżej byłyby wykonywane przez Farmaceutę na podstawie zawieranych przez strony odrębnych zleceń, określających w szczególności przedmiot i zakres prac oraz termin ich wykonania.

W umowie o współpracę zostałoby również wskazane, że Farmaceuta samodzielnie decyduje o miejscu i czasie wykonywania usług, a także, że Farmaceuta będzie miał możliwość posługiwania się podwykonawcami, pod warunkiem uzyskania zgody od Wnioskodawcy.

Z tytułu usług wykonywanych na podstawie umowy o współpracę, Farmaceuta będzie otrzymywał wynagrodzenie ryczałtowe, wypłacane przez Wnioskodawcę na podstawie faktur VAT wystawianych przez Farmaceutę.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem umowy zwartej pomiędzy Wnioskodawcą a Farmaceutą jest przede wszystkim wykonywanie obowiązków nałożonych przez ustawę z dnia 6 września 2001 r. - Prawo Farmaceutyczne, tj. ustanowienia w aptece osoby posiadającej uprawnienia farmaceuty w rozumieniu ustawy z dnia z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich.

Zgodnie z ustawą Prawo Farmaceutyczne, jednym z głównych obowiązków podmiotu prowadzącego aptekę, jest obowiązek ustanowienia osoby odpowiedzialnej za prowadzenie apteki, dającą rękojmię należytego prowadzenia apteki. Farmaceuta, zwany w ustawie Prawo Farmaceutyczne, kierownikiem apteki jest uprawniony i obowiązany do wykonywania czynności fachowych należących do dwóch kategorii. W kategorii pierwszej znajdują się czynności fachowe, które mogą być realizowane przez każdego farmaceutę. Do kategorii drugiej, zaliczyć zaś można czynności fachowe należące do wyłącznych zadań kierownika aptek. Podstawą do wykonywania tych czynności jest przede wszystkich ustawa Prawo Farmaceutyczne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji kontraktów menedżerskich, umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też umów o podobnym charakterze. Zdaniem Wnioskodawcy z istoty kontraktów menedżerskich, umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też umów o podobnym charakterze wynika, że osoba zatrudniona na ich podstawie powinien mieć możliwość samodzielnego prowadzenia w sposób ciągły spraw danego przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy zakres czynności Farmaceuty, określonych w umowie o współpracę i wskazanych we wniosku o interpretację nie powoduje, iż umowa o współpracy będzie miała charakter umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze.

W ocenie Wnioskodawcy wykonywanie przez Farmaceutę obowiązków kierownika apteki o którym mowa w Prawie Farmaceutycznym nie stanowi zarządzania przedsiębiorstwem Wnioskodawcy. Farmaceuta będzie wykonywał samodzielnie zadania w zakresie określonym w ustawie Prawo Farmaceutyczne. W ocenie Wnioskodawcy, wykonywanie zadań nałożonych na kierownika apteki przez Prawo Farmaceutyczne pomimo ich dużego zakresu oraz dużej samodzielności Farmaceuty w ich wykonywaniu, nie może stanowiąc podstawy do uznania że są to czynności o charakterze zarządczym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobnie w przypadku wykonywania pozostałych czynności określonych w umowie o współpracę. Zdaniem Wnioskodawcy aby umowa miała charakter umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umowy o podobnym charakterze, to czynności wykonywane na jej podstawie powinny mieć charakter ciągły. Powierzenie Farmaceucie, na podstawie odrębnych zleceń, wykonania analiz czy planowania zakupu leków dla apteki prowadzonej przez Wnioskodawcę, nie będzie stanowiło czynności zarządzania z uwagi na brak stałego obowiązku wykonywania tych czynności.

W związku z powyższy, umowa o współpracy z Farmaceutą nie będzie miała charakteru umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany jako płatnik pobierać i wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzenia wypłacanego Farmaceucie, na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie otrzymywane przez Farmaceutę, na podstawie umowy o współpracę będzie stanowić dla Farmaceuty przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3) Ustawy o PIT. Wnioskodawca nie będzie zatem zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT.

Wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę nie będzie stanowić przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 9 Ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa o współpracę nie będzie umową o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktem menedżerskim czy też umową o podobnym charakterze. Umowa o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontrakt menadżerski czy też umowa o podobnym charakterze są specyficznymi formami zatrudnienia. Ich istotą jest samodzielne zarządzanie danym podmiotem przez menedżera. Menedżer zawodowo podejmuje i wykonuje samodzielnie działalność polegającą na pozbawionym podległości zarządzaniu przedsiębiorstwem albo innym podmiotem. Farmaceuta zaś będzie wykonywał, nałożone przez Prawo Farmaceutyczne, obowiązki związane z prowadzaniem apteki.

Art. 88 ust. 1 Prawa Farmaceutycznego nakłada na podmiot prowadzący aptekę, obowiązek ustanowienia osoby odpowiedzialnej za prowadzenie apteki zwanej kierownikiem apteki. Celem art. 88 ust. 1 Prawa farmaceutycznego jest zapewnienie, aby apteki ogólnodostępne były prowadzone przez osoby posiadające prawo wykonywania zawodu farmaceuty, tj. osoby dające rękojmię należytego prowadzenia apteki.

Farmaceuta prowadzący aptekę wykonuje zadania nałożone przez Prawo Farmaceutyczne, posiadając w tym zakresie dużą dozę samodzielności. Wykonywanie zadań określonych w Prawie Farmaceutycznym nie może być jednak utożsamianie z wykonywaniem czynności zarządczych w stosunku do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Umowa o Współpracy nie będzie zawierała elementów umożliwiających Farmaceucie swobodne zarządzania przedsiębiorstwem Wnioskodawcy. Nie będzie również uprawniała Farmaceuty do reprezentowania Wnioskodawcy, poza wymogami reprezentacji określonymi w Prawie Farmaceutycznym. Farmaceuta będzie wykonywał czynności farmaceutyczne, a nie czynności zarządcze.

Ponieważ umowa o współpracę z Farmaceutą nie będzie posiadała cech umowy o zarządzanie, kontrakt menadżerski czy też umowy o podobnym charakterze, to Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzenia wypłacanego Farmaceucie, na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

pkt 2 – działalność wykonywana osobiście,

pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 tej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 – tj. pozarolniczej działalności gospodarczej – uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przy czym, w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Wyłączenie, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, obejmuje więc m.in. przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 i 9 powołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,
• przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
  
  

Do przychodów z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zalicza się otrzymane wynagrodzenia w związku z pełnieniem funkcji na podstawie samego tylko aktu ustanowienia (np. powołania). Natomiast, do przychodów z art. 13 pkt 9 ww. ustawy, należy zaliczyć otrzymane wynagrodzenia z tytułu m.in. umów o zarządzanie, gdyż osoby zarządzające spółką na podstawie takiej umowy nie pobierają wynagrodzenia wyłącznie z tytułu pełnionej funkcji lecz z tytułu tej umowy.

Nadmienić należy, że wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 7 i 9 ww. ustawy powoduje, że na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania (art. 42 ust. 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza nawiązać współpracę z osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie umowy o współpracę. W ramach umowy o współpracę osoba ta, w aptece prowadzonej przez Wnioskodawcę, sprawowałaby funkcję farmaceuty, o którym mowa w art. 88 ust. 1 Prawa Farmaceutycznego (dalej „Farmaceuta").

W umowie o współpracę zostanie wskazane, że Farmaceuta będzie wykonywał na rzecz Wnioskodawcy usługi obejmujące zadania wskazane w art. 88 ust. 1-5 Prawa farmaceutycznego w odniesieniu do apteki ogólnodostępnej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Z tytułu usług wykonywanych na podstawie umowy o współpracę, Farmaceuta będzie otrzymywał wynagrodzenie ryczałtowe, wypłacane przez Wnioskodawcę na podstawie faktur VAT wystawianych przez Farmaceutę.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że umowa o współpracy z Farmaceutą nie będzie miała charakteru umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze.

Podkreślić należy, że na gruncie prawa podatkowego, o kwalifikacji przychodów uzyskiwanych w ramach wykonywanej działalności do określonego źródła przychodu decyduje rzeczywisty, faktyczny zakres świadczonych w ramach tej działalności usług.

Przyjmując za Wnioskodawcą, że Farmaceuta samodzielnie będzie decydował o miejscu i czasie wykonywania usług a także zakres świadczonych usług nie będzie obejmował żadnych czynności związanych z zarządzaniem Spółką, to przychody uzyskiwane przez Farmaceutę w ramach zawartej umowy o współpracy, można uznać za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W powyższej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Biorąc pod uwagę powyższe, w związku z wypłatą wynagrodzenia za czynności wykonywane na podstawie umowy o współpracę z Farmaceutą prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedz traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.