Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.334.2017.1.PS
z 26 stycznia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej jako Wnioskodawca) działa na podstawie ustawy. Wnioskodawca jest agencją wykonawczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. 2016 r., poz. 1870 z późn. zm.), nadzorowaną przez Ministra. Wnioskodawca powstał z dniem 1 października 2015 r., poprzez połączenie W., oraz A. Połączenie agencji nastąpiło przez przejęcie A. przez W. W., w związku z przejęciem A., wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki A., w tym wynikające z koncesji, bez względu na charakter stosunku prawnego, z którego te prawa i obowiązki wynikały. W. po połączeniu agencji, z dniem 1 października 2015 r. otrzymała nazwę...

Zgodnie z ustawą, Wnioskodawca może tworzyć, łączyć, przystępować i przejmować, na podstawie przepisów odrębnych, spółki prawa handlowego (...), wnosić mienie, w tym także jako wkład niepieniężny do tych spółek (...) które realizują zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa. Akcje łub udziały w spółkach, o których mowa w art. 60 ust. 1, nabyte lub objęte przez Wnioskodawcę w zamian za mienie Skarbu Państwa, stanowią własność Skarbu Państwa. Prawa i obowiązki wspólnika łub akcjonariusza w ww. podmiotach, wykonuje, w imieniu Skarbu Państwa.

Zgodnie z przepisem ustawy, mienie stanowiące własność (istniejącej do 30 września 2015 r.) A. (...), z dniem wejścia w życie ustawy, tj. z dniem 1 października 2015 r., stało się mieniem Skarbu Państwa powierzonym do zagospodarowania Wnioskodawcy.


Jedną ze spółek, w których prawa i obowiązki wspólnika w imieniu Skarbu Państwa wykonywał Wnioskodawca, był Y. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji (dalej jako Spółka).


98,87% udziałów w spółce posiadał Skarb Państwa reprezentowany przez Wnioskodawcę, natomiast 1,13% udziałów posiadała firma B. N. V. W dniu 20 kwietnia 2017 r., Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Y. Sp. z o.o. w likwidacji podjęło uchwały, m.in. w sprawie: zatwierdzenia sprawozdania likwidacyjnego Spółki, podziału między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli oraz zobowiązania Likwidatora Spółki do przekazania środków pieniężnych wspólnikom Spółki. W wyniku podjęcia uchwały w sprawie podziału majątku pozostałego po zaspokojeniu łub zabezpieczeniu wierzycieli Spółki, w skład którego wchodziły jedynie środki finansowe, A. przypadły w udziale środki finansowe w kwocie 76.563.287,36 zł, stanowiące 98,87% wartości majątku pozostałego po likwidacji Spółki. Likwidator w dniu 24 kwietnia 2017 r. przekazał na rachunek bankowy Wnioskodawcy kwotę 69 326 322,36 zł, po uprzednim potrąceniu, na podstawie przepisu art. 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zryczałtowanego podatku w wysokości 19% uzyskanego przychodu, tj. kwoty 7.236.965,00 zł. Środki pieniężne zostały bowiem potraktowane przez Likwidatora spółki jako przychody Wnioskodawcy z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Likwidator Spółki, przy obliczaniu zryczałtowanego podatku, pomniejszył przychód o koszty uzyskania przychodu, odpowiadające wartości nieruchomości wniesionych do Spółki aportem przez Wnioskodawcę. Likwidator przesłał Wnioskodawcy informację o wysokości pobranego podatku dochodowego od dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych CIT-7.

Dodatkowo, w dniu 15 maja 2017 r., Likwidator Spółki przekazał na rachunek bankowy Wnioskodawcy środki pieniężne w kwocie 19,311,95 zł tytułem "pozostałego majątku powstałego w okresie po podziale miedzy wspólników majątku zgodnie z uchwała nr 4". W tym wypadku, także przesłał Wnioskodawcy informację o wysokości pobranego podatku dochodowego od dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych CIT-7, w której wykazał pobranie zryczałtowanego podatku dochodowego w kwocie 4.530,00 zł od uzyskanego przychodu w łącznej kwocie 23.842,00 zł.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy Wnioskodawca powinien potraktować środki pieniężne otrzymane w związku z likwidacją Spółki, jako przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, opodatkowane na zasadach określonych w art. 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz 1888 z póżn. zm., dalej ustawa o CIT), czy też jako przychody, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 19 ustawy o CIT ?
  2. Jeżeli otrzymane środki pieniężne, o których mowa we wniosku o interpretację, nie są przychodami Wnioskodawcy z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, to czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w stosunku do kwoty pobranego i odprowadzonego przez Spółkę na konto urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku ?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 7 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Na podstawie przepisu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także (...) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki.

W myśl przepisu art. 12 ust. 4 pkt 22 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki - w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w tej spółce lub udziałów w zyskach tej osoby prawnej. W przypadku, gdy udziały/akcje objęto w zamian za wkład niepieniężny – w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa – koszty uzyskania przychodu ustala się na podstawie przepisu art. 15 ust. 1k, w związku z ust. 11 ustawy o CIT.


Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT wskazano, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są m.in.: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.


Spółka wypłacająca uznała, że należne Wnioskodawcy środki pieniężne są jej przychodami z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, obliczyła zryczałtowany podatek wg stawki 19% na podstawie przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, pobrała go i odprowadziła na konto właściwego urzędu skarbowego. Spółka nie zastosowała w stosunku do przychodów należnych Wnioskodawcy zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, bowiem jednym z warunków skorzystania z niego jest to, aby uzyskującym przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych była spółka. Definicja spółki wykorzystywana dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych znajduje się w art. 4a pkt 21 ustawy o CIT i z pewnością nie można uznać Wnioskodawcy za spółkę w rozumieniu tego przepisu.

Wątpliwości co do sposobu zakwalifikowania przychodów otrzymanych od Spółki powstały w związku z wydanymi na rzecz Wnioskodawcy wyrokami: Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego z dnia 24 listopada 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 2379/16) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2017 r. (sygn. akt II FSK 650/17), dotyczącymi zbycia przez Wnioskodawcę udziałów w spółce Z. Sp. z o.o. W orzeczeniach tych sąd wskazał, że właścicielem udziałów w spółkach prawa handlowego utworzonych przez Wnioskodawcę nie jest ona sama, lecz Skarb Państwa. W konsekwencji uznał, że przychód z tytułu zbycia udziałów w spółce utworzonej przez Wnioskodawcę nie był przychodem Wnioskodawcy, lecz przychodem Skarbu Państwa, co wynika ze struktury właścicielskiej zbywanych udziałów.

U Wnioskodawcy nie wystąpiły zatem wydatki z tytułu zbycia udziałów w spółce z o.o., które mogłaby ona zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Skoro bowiem nie jest właścicielem udziałów w spółce z o.o., to nie można przyjąć, że powstanie u niej przychód z tytułu zbycia udziałów, a w rezultacie, że wydatki związane z udziałami zostały poniesione z majątku Wnioskodawcy, która nie jest podatnikiem z tytułu tej transakcji.

Równocześnie, sądy uznały za prawidłowe stanowisko Ministra Finansów, że otrzymane przez Wnioskodawcę z tytułu tej transakcji środki finansowe (po potrąceniu odpisów na stosowne fundusze) stanowią jej przychód, gdyż środki te stanowią przysporzenie majątkowe skarżącej, ale nie z tytułu zbycia udziałów. Sądy stwierdziły, że środki otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z transakcją zbycia udziałów były przychodem podatkowym Wnioskodawcy, ale źródłem tego przychodu była reguła wynikająca z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Ustawa o CIT nie definiuje wprawdzie pojęcia przychodu, ale co do zasady za przychód w rozumieniu tej ustawy rozumie się każde przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, którego rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że jest należne, powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tym podatku.

W świetle powyższych przepisów i wyroków sadów administracyjnych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że należne jej środki finansowe w kwocie 76.563.287,36 zł i 23.842,00 zł, stanowiące wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją Spółki, nie były przychodami Wnioskodawcy z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Z uwagi na fakt, że udziały w Spółce były, jak wynika z przepisu ustawy, własnością Skarbu Państwa, należne środki stanowiły przychód Skarbu Państwa, zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie przepisu art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Natomiast, z chwilą wpływu środków na rachunek bankowy Wnioskodawcy, stały się one jej przychodem podatkowym na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, stanowiąc w majątku Wnioskodawcy przysporzenie majątkowe o trwałym charakterze. W konsekwencji, należne środki, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca powinien uwzględnić w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych za 2017 r., ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, opodatkować wg stawki podatkowej wynoszącej 19%, wynikającej z art. 19 ustawy o CIT i wykazać w zeznaniu o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym 2017, które będzie złożone w terminie do dnia 31 marca 2018 r.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w efekcie przyjęcia przez Spółkę błędnej klasyfikacji co do źródła pochodzenia środków, jej Likwidator nienależnie pobrał i odprowadził na rachunek bankowy urzędu skarbowego zryczałtowany podatek z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w kwocie 7.236.965,00 zł oraz 4.530,00 zł. Z tego względu, Wnioskodawcy przysługuje prawo do wystąpienia do naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w tejże kwocie, na podstawie przepisu art. 75 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj