Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.394.2017.2.KS
z 19 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2017 r. (data 7 listopada 2017 r.) uzupełnionego pismem z dnia 9 stycznia 2018 r. (data wpływu 10 stycznia 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 22 grudnia 2017 r. nr 0114-KDIP3-1.4011.394.2017.1.KS o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nakładów poczynionych uprzednio na majątku odrębnym małżonka - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nakładów poczynionych uprzednio na majątku odrębnym małżonka.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu 3 czerwca 2006 roku zawarła związek małżeński z Tomaszem C. Strony zawierając związek małżeński zawarły uprzednio umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej. W dniu 12 lutego 2015 r. Anna C. wyrokiem Sądu Okręgowego rozwiązała związek małżeński z Tomaszem C. bez orzekania o winie (załącznik nr 1-kserokopia wyroku).

Wnioskodawczyni w latach 2006-2010 nie była nigdzie zatrudniona. Już w okresie narzeczeństwa pomagała mężowi przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Zajmowała się sprawami księgowymi, administracyjnymi, kontaktami z klientami, tworzeniem bazy klientów firmy B, (wypis z CEiDG - załącznik nr 2). Małżeństwo w okresie 2006 r. - 2010 r. prowadziło wspólne gospodarstwo domowe, Wnioskodawczyni nie była zgłoszona jako osoba współpracująca w firmie męża w tym okresie. Mimo to pomagała w jej zarządzaniu. Zgodnie z przepisami prawa podatkowego, nie mogła stanowić kosztu dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Przyczyniła się w okresie 2006 r. - 2010 r. do zwiększenia dochodu firmy, który był odpowiednio opodatkowany podatkiem dochodowym. Podatek ten był zgodnie z ustawą odliczany, następnie regulowany z fiskusem.

Od kwietnia 2012 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę zlecenie z firmą męża. Od 1 stycznia 2013 r. podpisała umowę o pracę z firmą męża i została w niej zatrudniona jako pracownik na stanowisku Manager Dietetyk. Dopiero w tym momencie stanowiła koszt prowadzonej działalności gospodarczej, o której wysokość jest obniżony przychód uzyskiwany przez Tomasza C. Dodać należy, że pomiędzy stronami od listopada 2013 r. doszło do rozkładu pożycia małżeńskiego. Strony zaczęły żyć w separacji faktycznej, nie prowadziły wspólnie gospodarstwa domowego. Wnioskodawczyni po rozwodzie zmieniła nazwisko na S.

W dniu 12 lutego 2015 r. Wnioskodawczyni zawarła ze swoim ówczesnym mężem ugodę i oświadczenie o poddaniu się egzekucji (załącznik nr 3 - kserokopia ugody). Przedmiotowa ugoda została zawarta pod warunkiem wydania wyroku w przedmiotowej sprawie zgodnie z ustaleniami wskazanymi w ugodzie. W dniu 12 lutego 2015 r. Sąd Okręgowy Wydział Cywilny orzekł wyrok zgodnie z ustaleniami zawartymi w ugodzie zawartej w dniu 12 lutego 2015 r. W paragrafie 2.1. przedmiotowej ugody Wnioskodawczyni i Tomasz C. oświadczają, że w czasie trwania ich związku małżeńskiego żona – Wnioskodawczyni poczyniła nakłady z jej majątku osobistego, polegające na osobistym świadczeniu usług na majątek osobisty męża w kwocie 77.500 zł. W paragrafie 3.1. ugody Tomasz C. zobowiązał się do zwrotu wyżej wymienionych nakładów w wysokości 77.500 zł na rzecz Anny C. na wskazany przez nią rachunek bankowy wskazany w ugodzie sposób.

Podsumowując – Wnioskodawczyni w latach 2006-2010 pomagała swojemu ówczesnemu mężowi przy prowadzeniu działalności. Nie była zgłoszona jako osoba współpracująca. Przyczyniała się jednak do zwiększenia dochodu firmy, który był opodatkowany podatkiem dochodowym. Z uwagi na treść przepisów nie mogła stanowić kosztu dla prowadzonej działalności gospodarczej. W ten sposób praca, którą wykonywała na rzecz firmy męża - Tomasza C., była opodatkowana podatkiem dochodowym, który był ustawowo wyliczany i regulowany przez podmiot gospodarczy.

Pismem z dnia 9 stycznia 2018 r. (data wpływu 10 stycznia 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 22 grudnia 2017 r. nr 0114-KDIP3-1.4011.394.2017.1.KS Wnioskodawczyni poinformowała, że zawarta ugoda z jej byłym mężem miała charakter ugody notarialnej. Z uwagi jednak na jej warunkowy charakter weszła w życie ze względu na zgodną treść wyroku sądowego o rozwód. Z treści tej ugody wynika jednoznacznie, że Wnioskodawczyni zrzekła się roszczeń wobec byłego męża związanych z rozliczeniem poczynionych nakładów. Wysokość bądź zasada ustalania przyznanego świadczenia w postaci zwrotu poczynionych nakładów wynikają z treści zawartej ugody. Tylko i wyłącznie treść ugody stanowi podstawę interpretacyjną rozliczenia z byłym małżonkiem. Zwrot poczynionych nakładów nie ma charakteru odszkodowania bądź zadośćuczynienia, a jedynie ekwiwalent nakładów poczynionych przez Wnioskodawczynię z jej majątku osobistego na majątek męża.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy kwota rozliczenia nakładów z majątku osobistego Wnioskodawczyni polegająca na osobistym świadczeniu usług na majątek osobisty Tomasza C. - męża Wnioskodawczyni, podlega zwolnieniu od podatku dochodowego?
2. Czy kwotę rozliczeń pomiędzy małżonkami, powstałą na mocy ugody notarialnej, można uznać za zwrot wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją związku małżeńskiego (a zatem zastosować zasady rozliczeń w sytuacji likwidacji osoby prawnej bądź spółki?)
3. Ewentualnie czy kwotę rozliczenia nakładów z majątku osobistego Wnioskodawczyni można potraktować, przez analogię, jako przychody w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni uwzględniając brak przepisów w zakresie podatku dochodowego przy rozliczeniu nakładów z majątku osobistego jednego małżonka na majątek osobisty drugiego małżonka następującego w wyniku rozwodu, winny mieć zastosowanie przepisy w drodze analogii dotyczące rozliczania majątku przy likwidacji spółek bądź spółdzielni.

Biorąc pod uwagę treść uchwały NSA 7 sędziów, mającą moc zasady prawnej, z dnia 14 marca 2011r. II FSP 8/10 wniesienie wkładu do spółki osobowej nie powoduje powstania przychodu u wspólnika. Wspólnik wnoszący udział do spółki osobowej nie uzyskuje przysporzenia majątkowego. Nabywa tylko całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym. Biorąc, zaś pod uwagę treść art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o PIT, wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w tej spółce lub udziałów w zyskach osoby prawnej jest zwolniona z podatku dochodowego. W podobny sposób ustawodawca reguluje kwestię związaną z przychodami otrzymanymi w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni, które również są zwolnione z podatku dochodowego.

Biorąc pod uwagę celowość wprowadzonej regulacji, częste korzystanie per analogiem z zasad dotyczących rozliczania się pomiędzy byłymi małżonkami, zasad dotyczących rozliczania się przy likwidacji spółek, nin. regulacja winna mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

W przedmiotowej sprawie bowiem pomaganie Wnioskodawczyni przy prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz przy prowadzonej działalności gospodarczej byłego męża ocenić należy jako wkład niepieniężny, co można interpretować jako koszt nabycia udziałów w tej spółce lub udziałów w zyskach osoby prawnej. Celem nin. regulacji jest bowiem umożliwienie pomniejszenia przychodu uzyskanego z tytułu likwidacji o wydatki faktycznie poniesione przez wspólnika spółki. (…) W efekcie zastosowania tego przepisu opodatkowaniu podlegać będzie nadwyżka między wartością majątku otrzymanego w wyniku likwidacji a wydatkami poniesionymi na objęcie lub nabycie udziałów w likwidowanej spółce. Owe wydatki nie są kosztami uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 lecz faktycznie pełnią taką funkcję, gdyż pomniejszają kwotę przychodu uzyskaną z tytułu likwidacji osoby prawnej (quasi koszty podatkowe) - za Mariuszem Pogońskim, Komentarz do art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyd. Lex. 2012.

Biorąc pod uwagę funkcję celowościową wskazanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych trudno uznać, iż nakład osobisty małżonki z jej majątku odrębnego na majątek odrębny małżonka stanowi przysporzenie, które winno zostać opodatkowane podatkiem dochodowym. Zarówno wspólnik spółki przy jej rozwiązaniu, jak i członek spółdzielni rozliczając się z nakładów na rzecz spółki/spółdzielni korzysta ze zwolnienia od zapłaty od podatku dochodów. Taką analogię powinno się zastosować w nin. sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy, zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

A zatem na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Z opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawczyni w dniu 12 lutego 2015 r. zawarła ze swoim ówczesnym mężem ugodę. W ugodzie Wnioskodawczyni i jej mąż oświadczyli, że w czasie trwania ich związku małżeńskiego żona – Wnioskodawczyni poczyniła nakłady z jej majątku osobistego, polegające na świadczeniu usług na majątek osobisty męża. Na mocy ugody mąż zobowiązał się do zwrotu nakładów na rzecz Wnioskodawczyni. Zawarta ugoda miała charakter ugody notarialnej. Z uwagi jednak na jej warunkowy charakter weszła w życie ze względu na zgodną treść wyroku sądowego o rozwód. Wnioskodawczyni zrzekła się roszczeń wobec byłego męża związanych z rozliczeniem poczynionych nakładów. Wysokość bądź zasady ustalania przyznanego świadczenia w postaci zwrotu poczynionych nakładów wynikają z treści zawartej ugody. Tylko i wyłącznie treść ugody stanowi podstawę interpretacyjną rozliczenia z byłym małżonkiem. Zwrot poczynionych nakładów nie ma charakteru odszkodowania bądź zadośćuczynienia, a jedynie ekwiwalent nakładów poczynionych przez Wnioskodawczynię z jej majątku osobistego na majątek męża.

W świetle powołanych regulacji prawnych oraz na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić jednoznacznie należy, że zwrot ww. nakładów stanowi dla Wnioskodawczyni przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

A zatem na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna. Zwrot poniesionych nakładów stanowi dla Wnioskodawczyni przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy.

Katalog zwolnień przedmiotowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zawarty został przez ustawodawcę art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowych osób fizycznych. W katalogu tym, wśród zwolnień przedmiotowych wymienia się m.in. art. 21 ust. 1 pkt 3), art. 21 ust. 1 pkt 3b) oraz wskazywany przez Wnioskodawczynię art. 21 ust. 1 pkt 50, art. 21 ust. 1 pkt 50a) tej ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę;
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników;
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym;
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji;
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą;
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c;
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 3b) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

A zatem zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym do osób fizycznych na podstawie powołanych przepisów podlegają tylko niektóre rodzaje odszkodowania lub zadośćuczynienia. Aby dane przysporzeniem majątkowe podlegało zwolnieniu od opodatkowania na podstawie analizowanych przepisów art. 21 ust. 1 pkt 3) lub art. 21 ust. 1 pkt 3b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi być to albo odszkodowanie lub zadośćuczynienia, objęte treścią powołanych przepisów.

Wskazać należy, że odszkodowanie jest świadczeniem, którego celem jest naprawienie wyrządzonej szkody. W praktyce szkoda może obejmować stratę polegającą na ubytku w majątku – wskutek doznania tej straty poszkodowany staje się uboższy niż był dotychczas lub może dotyczyć utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógłby się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono – wówczas poszkodowany nie staje się bogatszy, jakkolwiek mógł liczyć na wzbogacenie się. O tym, czy dane świadczenie przybiera cechy odszkodowania, czy też nie, nie decyduje jego nazwa, lecz rzeczywisty charakter.

Ponadto wyjaśnienia wymaga, że zadośćuczynienie, analogicznie jak odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającego na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach przez prawo chronionych. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy.

Z opisu stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że zwrot poczynionych nakładów nie ma charakteru odszkodowania bądź zadośćuczynienia, a jedynie ekwiwalent nakładów poczynionych przez Wnioskodawczynię z jej majątku osobistego na majątek męża.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że skoro zwrot ww. nakładów nie ma charakteru odszkodowania lub zadośćuczynienia, to tym samym nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie analizowanych przepisów art. 21 ust. 1 pkt 3 oraz art. 21 ust. 1 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rozpatrywanym przypadku, nie znajdą również zastosowania powoływane przez Wnioskodawczynię przepisy art. 21 ust. 1 pkt 50 i art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni.

Z kolei z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50a powoływanej ustawy wynika, że wolna od podatku dochodowego jest wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w tej spółce lub udziałów w zyskach osoby prawnej.

Analizując treść cyt. powyżej przepisów stwierdzić należy, że ze zwolnienia od opodatkowania korzystają odpowiednio:

• przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni (do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni),
• wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w tej spółce lub udziałów w zyskach osoby prawnej.
  
  

Tymczasem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze zwrotem ekwiwalentu nakładów poczynionych przez Wnioskodawczynię z jej majątku osobistego na majątek męża. Nie są to więc wbrew argumentacji Wnioskodawczyni wskazywane zarówno w treści art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy - przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni jak i w art. 21 ust. 1 pkt 50a tej ustawy - wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki.

Wobec powyższego nie można przyjąć przez analogię, że zwrot nakładów poczynionych przez Wnioskodawczynię korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3) bądź art. 21 ust. 1 pkt 3b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mają na uwadze powołane regulacje prawne oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić jednoznacznie należy, że zwrot nakładów stanowi dla Wnioskodawczyni przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten nie mieści się w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w art. 21 ust. 1 ww. ustawy. Wnioskodawczyni nie może więc skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w tym na podstawie cyt. uprzednio przepisów art. 21 ust. 1 pkt 3), art. 21 ust. 1 pkt 3b) oraz art. 21 ust. 1 pkt 50 i art. 21 ust. 1 pkt 50a) powoływanej ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie skutków podatkowych zwrotu nakładów poczynionych uprzednio na majątku odrębnym małżonka należało uznać za nieprawidłowe.

Z kolei odnosząc się do powoływanej przez Wnioskodawczynię uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 marca 2011 r. sygn. akt II FSP 8/10 wskazać należy, że uchwała ta dotyczyła ustalenia czy wniesienie przez osobę fizyczną do spółki osobowej (jawnej) wkładu niepieniężnego w postaci udziałów w spółce kapitałowej stanowi odpłatne zbycie tych udziałów o jakim mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 litera a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a nie skutków podatkowych zwrotu nakładów poczynionych uprzednio na majątku odrębnym małżonka.

Ponadto organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów administracyjnych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Z uwagi na powyższe przywołana uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego nie jest wiążąca dla tut. Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.